"I didn't know na masarap pala ang isaw," I said while eating the fouth isaw of mine.
Dahan-dahan naman akong napanguya nang makita ko siyang nakatitig sa 'kin. "May dumi ba ako sa face?" I asked.
Nag-iwas naman siya ng tingin at tinapon ang hawak niyang stick sa trash can na malapit sa 'min. Muli siyang bumalik sa tabi ko at nakapamulsang tumingin sa paligid.
"Ayaw mo na? Are you full, Wyatt?" Nilingon naman ako nito at tipid na tumango kaya napanguso ako at inubos na ang isaw na hawak ko.
"You're so tahimik ha, where should we go next?" sabi ko habang nag-iisip.
After kasi naming malaman ang result ng exam ay agad ko na siyang kinaladkad papunta sa amusement park. Nagstay kami doon for 2 hours, tapos pumunta kami sa mall para maglaro sa arcades, and then kumain kami sa fancy restaurant at nanood na rin kami ng movie.
And we're here at the park, eating a food streets that I never imagine na makakakain ako ng mga dirty foods. It's alre
"Cheers to our babies who had graduated today, cheers!" energetic na sigaw ni Auntie Irish.Natawa na lang kami at pinagtama na namin ang wine glass namin sabay inom. Nilingon ko naman sa tabi ko si Wyatt at nginitian siya nang magtama ang mata naming dalawa. Agad naman akong napanguso ng inirapan niya ako.Time had passed and we already graduated. My family and Wyatt's family are in our mansion to celebrate our graduation day. Nandito rin si Tyron and as usual, parang linta na naman kung dumikit sa kanya ang kapatid ni Wyatt. I don't even know her name, I'm not good remembering names and besides I don't even want to know her name because I know that it's ugly, kasing pangit niya ang pangalan niya.I invited Sera and Navinto join us here but they declined because they already had a plan with their family which I understand. They need to celebrate with their family since it's also their graduation day."Naks! Couple goals ah, parehong cum laude ah sana all
Kahit na malabo na ang mata ko dahil sa walang tigil kong pag-iyak ay pinagpatuloy ko pa ring magmaneho. Hindi ko na rin pinapansin ang mga busina ng mga kotse dahil sa pagiging reckless driver ko.Dumagdag pa ang malakas na pagbuhos ng ulan kaya hindi ko na masyadong makita ang nasa harap ko. Napapikit ako nang masilaw ako kaya hinarang ko ang isa kong braso para hindi na ako masilaw.Pinilit kong tanawin kung saan galing ang ilaw na 'yon at agad na nanlaki ang mata ko nang matanaw ko ang truck na panay ang busina. Nang ilang metro na lang ang layo namin ay agad kong ginilid ng mabilis ang manibela ng kotse at agad na prumeno nang muntik na akong mahulog sa bridge dahil sa pag-iwas ko sa truck.Halos hindi na ako makahinga nang mapagtanto kong muntik na akong mabangga. Naiwasan ko nga ang trunk pero muntik naman akong mahulog sa gulay. Gosh! Bakit ba sobrang malas ko ngayon?Nilagay ko ang ulo ko sa manibela at pumikit nang biglang may bumusi
Warning⚠️: self-harm, read at your own risk!"Are you okay?" Napakurap naman ako mula sa pagkatulala at tumingin sa kanya."Yes mom, how's the guest?" Malambing naman itong ngumiti sa 'kin at hinaplos ang balikat ko."They're good, they're probably enjoying their self so don't worry."Napatitig ako sa salamin at pinagmasdan ko ang aking sarili. I'm wearing a red ball gown that has a lot of diamonds and glitters in it. My hair are tied into a bun and above my head is a small crown. My make up suits my outfit, it's not that dark and it's not that simple either. Tama lang para macompliment ang pale skin ko."It's your day, hija. You should smile, kanina ka pa nakabusangot dyan. Aren't you happy to celebrate your birthday?" Tiningnan ko naman siya sa salamin at ngumiti nang pilit.How can I be happy? Pakiramdam ko ay ito na ang huli kong pagcelebrate ng birthday. How can I be totally happy knowing na may gagawin akong pwede kong ik
"Let me go! Nasaan si Wyatt? Wyatt! Wyatt! Where are you hubby!" sigaw ko na parang baliw habang pilit na inaalis ang tela na mahigpit na nakatali sa magkabilang kamay ko."Why am I tied? Hindi ako bakiw ano ba! Kalagan niyo ako! I need to find Wyatt! Where the fvck is he?" Patuloy pa rin ako sa pagpupumiglas at hindi ko na inintindi ang mahapdi kong kamay."Anak, please calm down. Mas lalo mo lang sinasaktan ang sarili mo," malumanay na sabi ng taong nasa tabi ko.Bigla namang tumalim ang tingin ko dito kaya bahagya itong napaatras at napahawak sa dibdib. "Who are you? Why are you here? Do you know Wyatt? Do you know where he is?" sunod-sunod kong tanong."J-jusko... Ang anak ko," nanghihinang sabi nito habang nakahawak sa bibig.Akmang babagsak na siya sa sahig nang masalo siya ng isang malaking lalaki."Sara!" sigaw nito bago niya ito masalo. He carried her in a bridal style at naglakad para ilagay ang nanghihinang babae sa couch. Patuloy
"W-where am I? W-why am I t-tied again?" wala sa sarili kong sabi. Nilibot ko ang paningin ko at halos mahilo na ako dahil puro puti ang nakikita ko. May isang maliit na bintana sa taas at may metal door sa harap ko. Dahan-dahan ko namang inalis ang blanket na nakapulupot sa 'kin at binaba ko na ang paa ko sa sahig. Pero agad akong natigilan nang makita ko ang suot ko. Nanginginig ko itong hinawakan at napagtanto na nakasuot ako ng dress na pang mental. "W-why am I w-wearing this?" kunot noo kong sabi. Agad na nanlaki ang mata ko nang may pumasok sa isip ko. Agad ko naman itong binitawan at ilang beses na napailing. "N-no... N-no please don't tell me that I'm in the m-mental h-hospital. N-no... I'm not crazy! Bakit ako nakasuot nito!" sigaw ko at hinagis ang unan na nasa tabi ko. Malalalim ang paghinga ko at bigla na lang akong napahawak sa leeg ko nang kumati ito. Pero agad akong napangiwi nang biglang kumirot ang leeg ko ng hin
"She improved a lot, if she keeps on improving, we will see if she can be discharge in no time."Nanatili lang akong nakahawak sa tiyan ko habang kumakain ng spaghetti. Actually, I don't really like pasta but I guess my baby wants it kaya I will spoil her na lang.I have a gut feeling that my baby is a girl, I really hope so because I want to dress her up. I will buy her a lot of designer clothes, I will treat her like a princess kagaya ng ginawa sa 'kin nila mommy.But if my baby turns out to be a baby boy, then I will treat him like a prince. Whether it's a girl or boy, I will love them from the buttom of my heart."Thank you so much, Dr. Gallejo. I never seen my daughter like this, I'm so happy to see her being happy like this. I never seen her smile like that."Nakanguso ko namang tiningnan si mommy at tumaas ang kilay ko nang makita ko siyang nanunubig ang mata habang nakatingin sa 'kin. Nagkibit balikat na lang ako at nagpatuloy sa pagk
"Kailan ka uuwi ha? Mukha ka ng white lady sa sobra mong putla, may araw pa ba dyan sa Australia?" Inirapan ko naman siya at nagpatuloy lang sa pagbabasa ng mga documents na hawak ko."Just hang up, Ryker. I'm so tried hearing your annoying voice," bagot kong sabi sa kanya.Inayos ko ang suot kong reading glasses habang nakatutok pa rin sa binabasa ko. Narinig ko naman itong sarkastikong tumawa pero hindi ko pa rin inaalis ang tingin ko sa mga papel na nasa harap ko."Akala mo naman hindi ako nagsasawa sa pagmumukha mo," rinig kong sabi niya.Tinaasan ko naman siya ng kilay at humarap sa kanya. Nakita ko naman itong napangisi kaya mariin ko siyang inirapan. He never change..."Then drop the call, ikaw ang tumawag sa 'kin kaya anong inaarte mo dyan?""Wow, akala mo naman siya talaga ang sadya ko eh." I rolled my eyes before I face my papers."You're so madaldal, daig mo pa ang babae. Gosh! Mag-asawa ka na nga!""Ulol! Sobr
"All done baby?" I asked while smiling at him.He cutely nodded at me. Ginulo ko naman ang buhok niya kaya napanguso ako. Humagikhik naman ako bago ko tiningnan ang wrist watch ko."Damn that guy, he's always late. Malalate na tayo sa flight natin eh," inis kong bulong habang nakatingin sa relo ko."Mommy, did you just cursed? It's bad you know." Nanlaki naman ag mata ko at agad na napatakip ng bibig.Pinalobo naman nito ang pisngi niya at umiling ng bahagya kaya napanguso ako at hinalikan siya ng maraming beses. Natawa naman ako nang mas bumusangot ang mukha niya."I'm sorry baby, I won't curse again, I promise! Wag mong gagayahin si mommy okay? Mommy is bad because she curse a lot, but I won't curse again because I don't want my baby got mad at me," pagpapacute kong sabi sa kanya."You're not bad mommy," walang emosyon niyang sabi."You think so?" I pouted."Yes, you're the best mommy in the world. Even though you are c
Years had passed and I finally regained my memories. It wasn't that easy pero dahil nandyan ang pamilya ko especially Wyatt and Sevi, nagawa ko. They stayed at my side and they didn't leave me during my tough battle against myself. Pagka alis namin sa Zamboanga ay sabay-sabay na kaming bumalik ng Maynila. We stayed their for three days bago kami lumipad papunta sa US para doon magpagamot. It took me a year bago ako tuluyang gumaling. At first, I was so emotional when my memories came back. Siguro ilang araw pa akong umiyak hanggang sa tumigil na ako kaya bagang-baga talaga 'yung mata ko noon. I kept on apologizing to them lalo na kay Sevi because I know I hurt him noon itinanggi kong hindi niya ako mommy at hindi ko siya anak. My baby grew up so well even though I wasn't with him for five years. Wyatt took care of him at hindi niya ito pinabayaan. Halata naman since mas close na sila kaysa sa
Nagising ako nang may marinig akong maiingay natunog. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at bumungad agad sa 'kin ang puting kisame at ang nakakasilaw na linawang. Another deja vu?"She's awake!" Agad kong nilibot ang paningin ko at nagulat ako nang maraming nakapalibot na tao sa 'kin."S-sino kayo? Anong ginagawa ko rito?" gulat kong tanong.Nakita ko naman silang nagkatinginan at para silang mosquitoes na nagbubulong-bulungan. Agad naman akong napatignin sa kanan ko nang marinig kong may himikbi doon. At doon ko nakita ang isang babaeng may edad na habang umiiyak kayakap ang isang lalaki namukhang asawa niya."A-anak ko... B-buhay ka anak, mommy is so thankful that you're alive," umiiyak niyang sabi at agad akong niyakap.Ilang beses pa akong napakurap at hindi ako nakagalaw dahil sa ginawa niya. Hindi rin nagtagal ay umalis na siya sa pagkakayakap sa 'kin pero patuloy pa rin
"What are they doing here?"Agad naman akong napatayo at lumapit sa kanya. "They just visited here. Ayoko namang maging rude sa bagong neighbors natin kaya pinatuloy ko na sila," pag-eexplain ko."You can go now, we have something to talk with my husband." Nakita ko pang umismid ang dalawa bago sila naglakad papaalis ng bahay.Nang tuluyan na silang nakalabas ng bahay ay agad kong kinuha ang plastic sa kamay niya at ngumiti. Pero agad akong napanguso nang makitang seryoso pa rin ang itsura nito."Ang aga mong nakauwi ah, and thanks for this mango, I've been craving for these since last week. Thank you talaga. Are you hungry ba? I cooked adobo, baka gusto mong kumain?""You didn't answer me, what are they doing here?""I already answered you kanina di ba?""You're lying. I'm not going to buy it," sabi niya at nilagpasan na ako. Umupo siya
"Mommy!" Nagulat ako ng isigaw niya iyon sabay yakap sa aking bewang.Nang makabawi na ako sa gulat ay dahan-dahan kong inalis ang braso niyang nakayakap sa bewang ko at nilayo siya sa 'kin ng bahagya."I'm not your mommy, okay? Stop calling me mommy at baka may makarinig na iba, baka kung ano pang isipin nila. Don't call me mommy since hindi naman ako ang mommy mo," mahinahon kong sabi sa kanya."You're my mommy," pamimilit pa niya.Napabuntong hininga ako at akmang magsasalita na nang maunahan niya ako."Anyway, here." Inabot ko ang binigay niyang tupperware."The lady gave us foods, tell her that her food is awful. She shouldn't be giving foods to everyone when her food is not that delicious," he boastfully said.Nalaglag naman ang panga ko sa sinabi niya. Seriously, sinabi talaga iyon ng isang batang lalaking katulad niya?&nbs
"Bakit hindi kana lumalabas ng bahay? Tataas ang bills natin niyan since lagi kang gumagastos ng kuryente at tubig. Matuto ka namang magtipid, hindi naman masyadong mataas ang sweldo ni kuya." Napayuko na lang ako at tumango."Pasensya na," mahina kong sambit.Nakita ko namang inirapan niya ako at nagpatuloy sa ginagawa niya. Napakunot ang noo ko dahil this is the first time I saw her cooking. Mas nagtaka ako dahil nakangiti pa siya habang nilalagay ang niluto niya sa tupperware."Para kanino 'yan?" tanong ko.Tumigil naman ito sa ginagawa niya at tiningnan ako habang naka simangot. "At bakit ko naman sasabihin sa 'yo?" mataray niyang sabi.Nagkibit balikat ako at kumagat ng apple. "Well, it's fine to me if you won't tell me. I'm just curious since this is the first time I saw you cooking for someone. I'm just curious if it's for your boyfriend, he's lucky then," pag-eexplain ko.
"Papahangin lang ako sa labas Elias," sabi ko after ko siyang tulungang magluto ng breakfast at noong ibibigay namin sa new neighbors namin."Okay, tapusin ko lang 'to." Nguso niya sa mga pagkain na nilalagay niya siya tupperware.Tumango ako sa kanya at naglakad na papalabas ng bahay. Lumanghap ako ng hangin pagkalabas ko at malalim na huminga habang may ngiti sa labi. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa dagat. Nang makarating ako sa tabing dagat ay nagsquat ako doon at linibot ko ang tingin ko sa kumikintab na dagat.It's five thirty in the morning pero marami na akong nakikitang tao na nagreready sa kanilang paglaot. Mga early bird talaga ang mga tao dito.Ilang minuto pa akong natulala sa tubig dagat bago nagdesisyong bumalik sa loob. Tumayo na ako at pinagpagan ko ang suot kong floral flowy dress na bigay sa 'kin ni Elias noong first sweldo niya as an assistant.Nakangiti
"Elias!" sigaw ko at kumaway sa kanya.Tumingin naman ito sa 'kin and I saw his mood lighten up. Tumakbo ako palabas ng bahay para salubungin siya. I gave him a hug and he also did that. Nakanguso kong tiningnan ang mga nahuli niyang isda bago siya tiningala."Ang dami mong nahuli ah, pati kasi isda ay nauuto sa mukha mo." Tumawa naman ito nang malakas at ginulo ang buhok ko.Inakbayan niya ako at sabay na kaming naglakad papasok ng bahay. Since it's weekend, nangingisda talaga siya. But during weekdays naman ay pumapasok siya sa trabaho niya as an assistant of the Mayor in this town.We're living a simple life here at kontento na ako doon. Hindi ko kailangan ng magarang bahay para maging masaya, basta ba ang kasama ko si Elias okay na ako doon."What did you do all day huh?" I pouted and shrugged."I cleaned the house, and I already cook for our lunch kaya m
Limpas ang ilang buwan at naging komportable na ako kay Elias. Actually people call him Joseph but I prefer Elias since it's kinda cute name.Hindi pa rin bumabalik ang memories ko pero naniwala na ako sa mga sinabi ni Elias. He showed me our marriage contract at kwenento niya rin ang mga buhay namin bago pa man ako maaksidente.Pero kahit anong kwento niya, wala pa rin talaga akong maalala. Naaawa nga ako sa kanya dahil rdam ko na nalukungkot siya sa tuwing hindi ko naaalala ang mga kinekwento niya kaya I always try to cheer him up.He's really a good person. He's always patient to me and he's a gentleman. Kahit wala akong maalala about sa kanya, hindi na ako magtataka kung bakit ko siya pinakasalan. But something's bothering me talaga. Evey night before I sleep lagi na lang akong umiiyak at laging mabigat ang dibdib ko. And I don't know why...It feels like I lost a big part in my life.&nbs
Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at ilang beses pa akong napapikit-pikit hanggang sa luminaw na ang pagtingin ko. Nilibot ko ang paningin ko at nakita ko ang isang puting kisame.I tried to move my body but I can't seem to do it. Bumaba ang tingin ko doon at nakita kong may mga nakakabit na kung ano-ano sa kamay ko. At doon ko rin naaninag na may oxygen palang nakasuot sa bibig ko.Napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas at nakita ko ang isang lalaking mukhang doctor at ang isa pang matangkad na lalaki na nakasuot ng simpleng white t-shirt and shorts."Ang tagal na Doc. Bakit parang wala pa ring progress sa kalagayan niya? Para sa'n 'yung mga gamot? Bakit parang wala naman sa kanyang epekto! May balak pa ba kayong pagalingin ang asawa ko?" Ramdam ko ang frustrated sa boses ng lalaking nakasuot ng white t-shirt."We're doing our best, Mr. Cruise. Maunawaan niyo sana na nasa asawa niyo na