I know that my granny's beauty isn't fading at all. In fact mas lalo lang siya gumaganda. But can't she act better man lang? Ang plastik niya kasing pakinggan.
"Thank you dear. How are you anyway? Where's your husband? Are you alone, Misis Pelasco?" My mouth formed into O when granny mentioned her surname.
Pelasco... I think I heard it somewhere. Aha! I think I remembered it na. Sila 'yung matagal na kaming nililigawan. They want to merge with us but we didn't accept that. They're not that known in business. Their business isn't small yet it's not big at all. Parang pantay lang.
Hindi siya masyadong well-known but may mga nakakakilala pa rin naman. And we wouldn't waste our time and money to merge with some cheap companies. If I remember it right. I think they're courting us for almost five years na. And every
"My God Sierra! Nakakahiya 'yung ginawa mo kanina! Ano ba ang pumasok sa kukoti mo at nakipagsabunutan ka pa sa guest? Ano na lang ang sasabihin ng iba? Gosh! Nakakahiya," sermon ni Mom. Napairap naman ako habang nakaupo sa couch. Ang inaalala talaga nila ay ang kahihiyan. But they didn't even bother to ask me if I am okay. Hindi man lang nila ako pinagpalit ng damit. I felt sticky na. "Ano ba ang nangyari, Amelia?" Granny asked. Lahat kasi sila ay nandito na sa mansion. After that incident, umuwi na kami lahat including Kuya Palmer. Ngayon lang pumasok sa isip ko ang ginawa ko kanina. Masyado akong nagpadalos-dalos. I realized na mali talaga 'yung ginawa ko. I ruined my kuya's celebration. Nakakahiya naman talaga 'yon. Si Wyatt naman ay hindi ko na nakita. Pagkasabi kasi no'n ni Dad hinanap ko pa siya but he's nowhere to be found. Nakakatampo lang kasi hindi niya man lang ako tinulungan kanina. He changed nga, but hindi naman lahat ay binago
"Alam niyo na kung anong gagawin niyo sa lalaking 'yon."Nakayuko lang ako habang nakikinig sa kanila. I'm playing with my toes para libangin ang sarili ko. I still have a hang-over but I can handle it naman since sanay na ako.I'm wearing my pajamas and I know that my mom wore it to me last night. I don't know what happened na pagkatapos naming mag-usap ni Wyatt. Habang nasa byahe kasi ay inantok na talaga ako kaya hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.Siguro hinatid niya nga ako sa bahay but I don't have any idea kung ano na ang nangyari kagabi after niya akong ihatid. Basta ang alam ko, pagkagising ko pa lang ay bumungad na sa 'kin ang nag-aalalang mukha nila mommy, granny and my aunties.Habang sila dad, uncles and my cousins ay hindi mapakali na parang may gyera sa labas ng bahay namin. I'm so confused nga kung bakit nandito silang lahat."Yes, Uncle. Lintik lang ang walang ganti." Rinig kong sabi ng mga pinsan ko.Hindi na
"Miss Sierra, nandito na po tayo."Minulat ko naman ang mata ko at tumingin sa labas. No doubt, nasa province na nga ako. Puro green na ang nakikita ko. Unlike sa Manila, puro nagtataasang building at traffic ang makikita.Bumaba na ang driver at pinagbuksan ako ng pinto. I put my rayban's on at lumabas na ng van. Sumalubong na agad sa 'kin ang fresh air kaya malalim akong huminga.It's not that bad..."Miss Sierra, ipapasok ko na lang po ito sa hacienda. Tatawagin ko na rin po sina Manang Fe." Tinanguan ko lang ito habang hindi pa rin inaalis ang tingin sa paligid.Nag stretch ako ng body ko dahil naramdaman kong nangangalay ito. I think almost two hours din 'yung tinagal ng byahe. Hindi naman matagal since by air akong sumakay. After our family driver brought me to the airport. Sumakay na ako at pagkababa ko ay may naghihintay ulit na driver, which is 'yung gumising sa 'kin kanina.Nilibot ko naman ang tingin ko at napangisi nang mak
Days have past, ang dami kong nadiscover. As in it's so many talaga. I have learn how to plant a little palay, 'yung mga baby palay pa, the one who has leaves pa. And I step into a fvcking mud.Can you imagine the germs there? Like, after I step into it, nagbabad ako ng almost two hours sa bath tub. Pinaliguan ko rin ng alcohol ang body ko. Nakakainis kasi si Jacob. Blinockmailed ako ng walang hiya. He said that he would told dad that I'm not being a good girl here.And I cannot afford that. Baka maging one month pa ako rito. Kaya labag man sa loob ko, sinunod ko na lang ang lalaking 'yon. I think three days na ako here. And in that three days, naging close naman kami somehow ni Jacob.He's magaspang pa rin pero mas lumamang na ang pagka alaskador niya. He's like the mixture of Ryker and Wyatt. He's always pestering and annoying me like Ryker. He's cold and arrogant like Wyatt.Speaking of Wyatt... I so damn missed him. How's he kaya? Hindi ko naman kasi
"I-is that r-really you?" hindi makapaniwalang sabi ko.He sexily smirked and bend a little to level me. "What do you think?" he huskily said.Napayuko ako habang nakangiti. Damn, I missed his voice. Parang kanina lang humiling ako na sana pumunta siya rito and... here he is. Sobrang bait ko ba para pagbigyan ako ni Lord?"W-wow... I mean, anong ginagawa mo h-here?""Nothing..."Nothing? Weh?"H-how's your practice nga p-pala?" Tumayo naman ito nang matuwid at muling sumandal sa sports car niya."Good."Napanguso naman ako. Hanggang ngayon ang tipid niya pa ring sumagot. Parang ang mahal-mahal ng bawat salita niya.Hayaan na nga, at lease nandito na siya. Pwede kaya akong humingi ng hug sa kanya? 'Cause I missed him talaga. Siguro he won't mind it naman 'no?"A-ah c-can I ask for a h-hug?" nahihiya kong sabi.Ngumisi naman ito habang napapailing pa. Fvck! That's so embarrassing. Tumayo naman ito at lumapit
Hinila ko na papalabas si Wyatt at dumiretso na kami sa horse stable. May lumapit sa 'ming lalaki na siyang nag-aalaga ng mga kabayo. I asked him to give me snow white kaya agad itong tumalima."Do you know how to ride a horse? If hindi, you can ride with me naman." I felt my heart stops from beating when his eyes darkened."I know how to ride it very well," he firmly said.Napalunok naman ako at tumango. Nagrequest ulit ako ng isa pang kabayo para kay Wyatt. Sumakay na ako kay snow white. Nilingon ko naman si Wyatt na ngayon ay seryosong nakatingin sa 'kin habang nakasakay kay Tomas."How do you know how to ride a horse by the way?" tanong ko habang mabagal na pinapaandar si snow white."We have a lot of horses in our province," sabi niya habang nakatingin sa harap habang mabagal ding pinapatakbo si tomas."Wow, sa'ng province?""Cagayan."Binilisan na nito ang takbo ng kabayo kaya binilisan ko na rin para maabutan ko siya. Hi
"Dad, Mom please just this one. I badly need to go to Manila," halos umiyak na ako nang sabihin ko 'yon.Simula pag-alis ni Wyatt at hanggang ngayong araw kung kailan ngayon na ang championship nila, hindi ko pa rin tinitigilang kombinsihin sila Mom na payagan na akong makauwi.Pero hindi pa rin sila pumapayag kaya nafafrustrate na ako. Today is their championship and I need to watch him so I can support him. May live streaming naman but I want to support him personally. At ilang hours na lang ay magsisimula na ang laro nila."I told you that you can't Sierra. You'll go back here after two weeks and since one week had past, next week ka pa makakabalik," Dad said.Napairap naman ako at napasandal sa upuan. Nilibot ko ang mata ko at nakita ko ang mga nagtatrabaho sa farm. Nandito kasi ako ngayon sa veranda ng mansion. It's kinda boring since nasa trabaho sina Lola at nasa school naman si Sands. Si Jacob naman ay nagtatrabaho rin sa farm so basically,
Napatingin ako sa wrist watch ko at napakagat ng labi nang makitang three pm na. Kaninang two pm nagsimula ang game kaya malamang ay super late na ako.Baka maabutan ko na lang ay 4th quarter. Napasabunot ako ng buhok at malalim na huminga."Pakibilisan naman Manong. I need to go there asap!" sigaw ko."Y-yes M-miss..."Agad akong bumaba ng kotse at nagtatakbo papunta sa gymnasium ng university namin. Dito kasi ginaganap ang championship ngayon. Rinig ko ang malalakas na hiyawan ng mga tao sa loob ng gymnasium. Agad akong tumigil sa harap ng gym at hinahabol ang hininga ko."Uy Sierra! Bakit ngayon ka lang? Malapit ng matapos ang 3rd quarter, pasok kana para naman ganahan na si captain!"Nilingon ko naman ang isang matangkad na payat na lalaki na nasa labas din ng gym. What does he mean para ganahan si captain?Hindi ko na siya pinansin because I don't have a time to make chikas with them. Tumakbo na ako papasok at nahirapan pa ako da
Years had passed and I finally regained my memories. It wasn't that easy pero dahil nandyan ang pamilya ko especially Wyatt and Sevi, nagawa ko. They stayed at my side and they didn't leave me during my tough battle against myself. Pagka alis namin sa Zamboanga ay sabay-sabay na kaming bumalik ng Maynila. We stayed their for three days bago kami lumipad papunta sa US para doon magpagamot. It took me a year bago ako tuluyang gumaling. At first, I was so emotional when my memories came back. Siguro ilang araw pa akong umiyak hanggang sa tumigil na ako kaya bagang-baga talaga 'yung mata ko noon. I kept on apologizing to them lalo na kay Sevi because I know I hurt him noon itinanggi kong hindi niya ako mommy at hindi ko siya anak. My baby grew up so well even though I wasn't with him for five years. Wyatt took care of him at hindi niya ito pinabayaan. Halata naman since mas close na sila kaysa sa
Nagising ako nang may marinig akong maiingay natunog. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at bumungad agad sa 'kin ang puting kisame at ang nakakasilaw na linawang. Another deja vu?"She's awake!" Agad kong nilibot ang paningin ko at nagulat ako nang maraming nakapalibot na tao sa 'kin."S-sino kayo? Anong ginagawa ko rito?" gulat kong tanong.Nakita ko naman silang nagkatinginan at para silang mosquitoes na nagbubulong-bulungan. Agad naman akong napatignin sa kanan ko nang marinig kong may himikbi doon. At doon ko nakita ang isang babaeng may edad na habang umiiyak kayakap ang isang lalaki namukhang asawa niya."A-anak ko... B-buhay ka anak, mommy is so thankful that you're alive," umiiyak niyang sabi at agad akong niyakap.Ilang beses pa akong napakurap at hindi ako nakagalaw dahil sa ginawa niya. Hindi rin nagtagal ay umalis na siya sa pagkakayakap sa 'kin pero patuloy pa rin
"What are they doing here?"Agad naman akong napatayo at lumapit sa kanya. "They just visited here. Ayoko namang maging rude sa bagong neighbors natin kaya pinatuloy ko na sila," pag-eexplain ko."You can go now, we have something to talk with my husband." Nakita ko pang umismid ang dalawa bago sila naglakad papaalis ng bahay.Nang tuluyan na silang nakalabas ng bahay ay agad kong kinuha ang plastic sa kamay niya at ngumiti. Pero agad akong napanguso nang makitang seryoso pa rin ang itsura nito."Ang aga mong nakauwi ah, and thanks for this mango, I've been craving for these since last week. Thank you talaga. Are you hungry ba? I cooked adobo, baka gusto mong kumain?""You didn't answer me, what are they doing here?""I already answered you kanina di ba?""You're lying. I'm not going to buy it," sabi niya at nilagpasan na ako. Umupo siya
"Mommy!" Nagulat ako ng isigaw niya iyon sabay yakap sa aking bewang.Nang makabawi na ako sa gulat ay dahan-dahan kong inalis ang braso niyang nakayakap sa bewang ko at nilayo siya sa 'kin ng bahagya."I'm not your mommy, okay? Stop calling me mommy at baka may makarinig na iba, baka kung ano pang isipin nila. Don't call me mommy since hindi naman ako ang mommy mo," mahinahon kong sabi sa kanya."You're my mommy," pamimilit pa niya.Napabuntong hininga ako at akmang magsasalita na nang maunahan niya ako."Anyway, here." Inabot ko ang binigay niyang tupperware."The lady gave us foods, tell her that her food is awful. She shouldn't be giving foods to everyone when her food is not that delicious," he boastfully said.Nalaglag naman ang panga ko sa sinabi niya. Seriously, sinabi talaga iyon ng isang batang lalaking katulad niya?&nbs
"Bakit hindi kana lumalabas ng bahay? Tataas ang bills natin niyan since lagi kang gumagastos ng kuryente at tubig. Matuto ka namang magtipid, hindi naman masyadong mataas ang sweldo ni kuya." Napayuko na lang ako at tumango."Pasensya na," mahina kong sambit.Nakita ko namang inirapan niya ako at nagpatuloy sa ginagawa niya. Napakunot ang noo ko dahil this is the first time I saw her cooking. Mas nagtaka ako dahil nakangiti pa siya habang nilalagay ang niluto niya sa tupperware."Para kanino 'yan?" tanong ko.Tumigil naman ito sa ginagawa niya at tiningnan ako habang naka simangot. "At bakit ko naman sasabihin sa 'yo?" mataray niyang sabi.Nagkibit balikat ako at kumagat ng apple. "Well, it's fine to me if you won't tell me. I'm just curious since this is the first time I saw you cooking for someone. I'm just curious if it's for your boyfriend, he's lucky then," pag-eexplain ko.
"Papahangin lang ako sa labas Elias," sabi ko after ko siyang tulungang magluto ng breakfast at noong ibibigay namin sa new neighbors namin."Okay, tapusin ko lang 'to." Nguso niya sa mga pagkain na nilalagay niya siya tupperware.Tumango ako sa kanya at naglakad na papalabas ng bahay. Lumanghap ako ng hangin pagkalabas ko at malalim na huminga habang may ngiti sa labi. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa dagat. Nang makarating ako sa tabing dagat ay nagsquat ako doon at linibot ko ang tingin ko sa kumikintab na dagat.It's five thirty in the morning pero marami na akong nakikitang tao na nagreready sa kanilang paglaot. Mga early bird talaga ang mga tao dito.Ilang minuto pa akong natulala sa tubig dagat bago nagdesisyong bumalik sa loob. Tumayo na ako at pinagpagan ko ang suot kong floral flowy dress na bigay sa 'kin ni Elias noong first sweldo niya as an assistant.Nakangiti
"Elias!" sigaw ko at kumaway sa kanya.Tumingin naman ito sa 'kin and I saw his mood lighten up. Tumakbo ako palabas ng bahay para salubungin siya. I gave him a hug and he also did that. Nakanguso kong tiningnan ang mga nahuli niyang isda bago siya tiningala."Ang dami mong nahuli ah, pati kasi isda ay nauuto sa mukha mo." Tumawa naman ito nang malakas at ginulo ang buhok ko.Inakbayan niya ako at sabay na kaming naglakad papasok ng bahay. Since it's weekend, nangingisda talaga siya. But during weekdays naman ay pumapasok siya sa trabaho niya as an assistant of the Mayor in this town.We're living a simple life here at kontento na ako doon. Hindi ko kailangan ng magarang bahay para maging masaya, basta ba ang kasama ko si Elias okay na ako doon."What did you do all day huh?" I pouted and shrugged."I cleaned the house, and I already cook for our lunch kaya m
Limpas ang ilang buwan at naging komportable na ako kay Elias. Actually people call him Joseph but I prefer Elias since it's kinda cute name.Hindi pa rin bumabalik ang memories ko pero naniwala na ako sa mga sinabi ni Elias. He showed me our marriage contract at kwenento niya rin ang mga buhay namin bago pa man ako maaksidente.Pero kahit anong kwento niya, wala pa rin talaga akong maalala. Naaawa nga ako sa kanya dahil rdam ko na nalukungkot siya sa tuwing hindi ko naaalala ang mga kinekwento niya kaya I always try to cheer him up.He's really a good person. He's always patient to me and he's a gentleman. Kahit wala akong maalala about sa kanya, hindi na ako magtataka kung bakit ko siya pinakasalan. But something's bothering me talaga. Evey night before I sleep lagi na lang akong umiiyak at laging mabigat ang dibdib ko. And I don't know why...It feels like I lost a big part in my life.&nbs
Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at ilang beses pa akong napapikit-pikit hanggang sa luminaw na ang pagtingin ko. Nilibot ko ang paningin ko at nakita ko ang isang puting kisame.I tried to move my body but I can't seem to do it. Bumaba ang tingin ko doon at nakita kong may mga nakakabit na kung ano-ano sa kamay ko. At doon ko rin naaninag na may oxygen palang nakasuot sa bibig ko.Napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas at nakita ko ang isang lalaking mukhang doctor at ang isa pang matangkad na lalaki na nakasuot ng simpleng white t-shirt and shorts."Ang tagal na Doc. Bakit parang wala pa ring progress sa kalagayan niya? Para sa'n 'yung mga gamot? Bakit parang wala naman sa kanyang epekto! May balak pa ba kayong pagalingin ang asawa ko?" Ramdam ko ang frustrated sa boses ng lalaking nakasuot ng white t-shirt."We're doing our best, Mr. Cruise. Maunawaan niyo sana na nasa asawa niyo na