HR14
Tinuruan ako ni Sir Yusuf ng mga basic moves para sa paglangoy. Masaya siya at magaling magturo si Sir Yusuf, hindi lang talaga mawala sa kanya ang pagiging malandi niya habang tinuturuan ako. Sapol naman ako ng sapol sa mga pinangagawa at pinangsasabi niya sa akin.
Masaya ako at naiinis din sa kanya. Pero hindi ko inakala na mararamdaman ko ang sayang iyon dahil sa kanya. Parang kakaibang saya iyon na hindi ko pa naramdaman sa tanang buhay ko.
Hindi ako makapaniwala na kay Sir Yusuf ko pa iyon mararamdaman.
Ang lambot ng pagkakahawak niya sa akin na para bang ingat na ingat para hindi ako masaktan.
“Don’t go there, masyadong malalim na doon.” Tinuro pa nito ang sa bandang ilalim ng dagat.
Kasalukuyan na nasa leeg ko ang tubig, hindi naman na ako takot katulad kanina dahil may alam na ako ng kaunti at ramdam ko naman ang lupa sa paa ko
HR15“Showtime,” sabay kindat sa akin ni Sir Yusuf bago siya naglakad papuntang dagat.Nandito na ako ngayon sa mababaw na parte at hinihintay kung ano ang gagawin niya. Mukha naman siyang confident at kitang-kita naman sa kanya na kaya niya. Pero gusto ko lang malaman ang pinagyayabang niya. Kung hanggang saan siya.Hinintay ni Sir Yusuf ang malakas na alon habang nasa dagat na siya. Sinuot ko ang sunglasses para makita ko ang ginagawa niya. Masakit kasi sa mata ang kinang ng dagat dahil sa sinag ng araw.Nakadikit lang ang mata ko kay Sir Yusuf hanggang sa may malalaking alon ng sasalubong sa kanya. Nang malapit na ang alon ay kaagad siyang sumakay sa surf board. Umuwang ang labi ko nang makita ang kabubuan niyang katawan habang pagiwang giwang siya at naglalaro sa mga alon.May ginawa pa siyang mga stunt dahil para mamumukha talaga siyang propesiyonal. Hindi ko map
HR16 “Zey, aalis ka na naman?” napatingin ako kay Karin na nagtanong, “Gusto ko pang matikman ang iba mong niluluto.” Dagdag pa niya. Lumapit ako sa kanya habang nakangiti, “Babalik din ako kaagad, hindi ako magtatagal doon dahil may trabaho pa ako dito.” Mahinahong wika ko. Binigyan niya rin ako ng isang tipid na ngiti, “Si Sir? Busy’ng busy ata siya nitong mga nakaraang araw simula noong nakauwi kayo. Hindi ko na siya nakikitang lumalabas doon sa opisina niya.” Napahinto ako doon sa sinabi niya tungkol kay Sir Yusuf. Totoo naman kasi, hindi na lumalabas si Sir Yusuf. Tinapos niya lahat ng gawain niya sa loob isang linggo, naaawa ako sa kanya kaya inextend ko ang date. Hindi na kasi siya nakakatulog dahil sa gawain niya. Hindi rin naman siya nagpapahalata dito sa bahay at napagkasunduan namin na magkikita na lang kami sa kompanya niya bago kami tumungo sa probensya. Ay
HR17Huminto ang sasakyan ni Sir Yusuf sa isang sikat na mall para daw bumili ng pasalubong o grocery para sa pamilya ko. Kanina pa namin iyon pinagdedebatihan sa loob ng sasakyan ngunit wala na talaga akong nagawa pa kay Sir Yusuf.Nasa akin na rin naman ang sahod ko na binigay ni Celene noong isang araw. Kaya ko namang magbayad kung ano man ang bibilhin ngayon pero ayaw talagang magpaawat ni Sir sa gusto niyang gawin. Sinuot muna niya ang sunglasses niya bago lumabas kami ng sasakyan at pumasok sa loob ng mall.Habang naglalakad kami ay gusto ko sanang pag-usapan namin ang tungkol sa ginawa niyang pagbayad sa utang namin ngunit hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Kung kanina ay determinadong-determinado ako, ngayon ay parang bumalik ang aking dila.Hindi ko alam kung saan ko sisimulan at panget namang pag-usapan namin iyon habang naglalakad kaming dalawa. Baka magkaroon pa kami ng sagutan dito
HR18Tatlong oras. Talong oras ay tamang tama na dumating kami sa sitio. Walang alam sila Nanay na uuwi ako at sinabihan ko rin si Celene na huwag ipaalam sa kanila ang pag-uwi ko kaya inaasahan ko na talaga na wala sila ngayon dito sa labasan para salubungin ako.Mas pinili kong sa likod na kami dumaan ni Sir Yusuf. Sa ganda ng sasakyan niya alam kong pagppyestahan iyon at magiging usap-usapan na naman iyon sa buong sitio.“That is your house?” sabay turo ni Sir Yusuf sa munting bahay namin.Tumango ako sa kanya, “Sorry,” hiya kong ani, dapat talaga hindi na siya sumama.“Why are you saying sorry? Ayos naman ah.” Komento niya at muling tinignan ang bahay namin.Gawa sa semento naman ang bahay namin dahil mabilis masira ng bagyo kapag kahoy lang. Noong buhay pa si Tatay noong pinagawa ang bahay, hanggang ngayon ay maayos pa
HR19Naging awkward ang hangin dahil kay Alice, napangiwi pa kaming sabay ni Alyn dahil sa kapatid namin. Iniba ko ang usapan namin at sinabihan ang dalawa na tulungan ako sa pagkuha ng mga dinala namin ni Sir Yusuf.Masunurin naman ang dalawa at sumunod sa akin. Iniwan namin si Sir Yusuf at si Nanay sa loob, busita naman si Sir at kaya naman namin iyon.“Ate, paano mo siya nakilala?” tanong sa akin ni Alice papunta kami sa sasakyan ni Sir Yusuf.Napahinto ako at napatingin sa kanya.“Sa kanya ako nagtatrabaho.” Wala ng saysay pa para magsinungaling sa mga kapatid ko dahil ramdam ko rin na kukulitin ako ni Alice kapag hindi ko sinagot ang tanong niya tungkol kay Sir Yusuf.Nanlaki ang mata ni Alice sa akin at parang hindi naniwala sa sinabi ko tungkol kay Sir Yusuf, maging si Alyn ay binigyan din ako ng makahulugang tingin. Hindi ko al
HR20Matapos kung magluto ng kakainin namin ay hinanda namin iyong magkakapatid sa lapag. Nakapagbihis na rin si Sir Yusuf ng kanyang damit dahil maiinit daw dito. Malamang, wala naman kaming aircon dito at natural na simoy ng hangin lang ang gamit at iilang electric fan.“Yusuf, upo ka na dito.” Awkward na tawag ko sa kanya lalo na’t pangalan niya ang gamit ko.Tumango siya at umupo sa tabi ko. Kaharap ko namin ang dalawa kong kapatid habang si Nanay naman ay nasa gitna ng hapag. Bago kami nagsimula na ay nanalingin muna si Alice, napatingin ako kay Sir Yusuf tamang tama namang napatingin din siya.Alam kong hindi siya sanay sa ganito dahil hindi ko naman siya nakikitang nanalangin bago siya kumain. Siguro ay maninibago talaga siya dito sa bahay.Ngumiti ako sa kanya. Dahil nasa baba ang kamay ko, pasimple niya iyong kinuha at pinagsakop ang aming kamay. Ngumit
HR21Hindi ko kayang masabi kong ano kasaya ang nararamdaman ko sa tuwing nakikisalamuha si Sir Yusuf kay Nanay at sa dalawang kong kapatid. Lalo na itong si Alice na napakadaming tanong kay Sir Yusuf na minsan ako na lang iyong nahihiya para sa kanya at para na rin sa buong angkan namin.Napaka-ingay niya, wala naman ganoon sa pamilya namin, siya lang ang bukod tangi.Masaya din ako dahil muli kong nasilayan ang ngiting nakaguhit sa labi ni Nanay habang kinaki-usap niya si Sir Yusuf. Ang Sir Yusuf na nasa harap namin ngayon ay ibang iba sa Yusuf na nakilala ko noon sa sarili niyang Mansion.Ayaw kong magsinungaling sa sarili ko, gusto ko ang Yusuf sa nakikita ko ngayon. Kahit na mas gusto ko iyong suplado niyang aura, gusto ko ring iyong nakikita ko ngayon.At, sa huling araw namin ngayon dito sa probinsiya. Tinupad ko ang hiling ni Alyn at Alice na pumunta sa Fun resort. May ka
HR22“Luh, natahimik si Ate. Confirmed!” Si Alyn sabay tulak pa sa akin kay Sir Yusuf pagkababa naming sasakyan, kamuntik pa talaga akong matisod mabuti na lang at nahawakan ako ni Sir Yusuf.Kinilig naman ang dalawa dahil sa pangyayaring iyon. Inirapan ko silang dalawa at umayos ng tayo.Dahil sa sagot kanina ni Sir Yusuf hindi ko na nagawang magsalita pa habang nasa sasakyan at hanggang sa nakarating kami dito kaya ang dalawa at todo sa pang-aasar sa akin.May nararamdaman ako sa tiyan ko na parang hindi ko naranasan kailanman noong nasa loob ako ng sasakyan at ramdam ko rin ang pamumula ng aking pisngi sa pinaghalong hiya at kilig.Kita ko naman kong paano magpigil ng ngiti si Sir Yusuf sa ginagawa sa akin ng dalawa kong kapatid. Parang pinagtutulungan nila ako ngayon ah! Nakarami na sila sa akin simula noong nakauwi ako.Mas lalo pa akong inas
HR61 Mabilis ang paglakad ko papasok sa loob ng kompanya. Ramdam na ramdam ko rin ang kalabog ng puso ko sa binalitang iyon ni Halil. Dadalhin ko sana si Yrine ngayon dito sa kompanya dahil wala siyang makakasama sa bahay. Ngunit nang malaman din iyon ng dalawa ay minabuti namin na iwan na muna doon si Yrine at babantayan nilang dalawa. Nanginginig ang kamay ko nang sinalubong ako ng aking sekretarya. Pumasok ako sa loob ng opisina ko at bumungad sa akin ang tatlong katao. Si Halil, Yusuf, at iyong sinasabi niya kaninag imbistigador na humahanap ng ebinsya. "Zey," dinig kong tawag sa akin ni Halil. Ngunit ang tingin ko ay nasa lalaking imbistigador. Gustong-gusto ko na talaga malaman kung sino ang may pakana ng nangyari sa sitio dati. Gusto ko na ibigay sa ina ko ang hustisyang matagal na niya dapat makuha. A lot of people suffer because of that brutality and worst they lost their own land. Kabuhayan nila at ang mga magagandang karanasan doon sa sitio. "This is Simon, my frie
HR60Simula makarating kami dito sa isang sikat na mall at puro kaartehan ng anak ko ang aking naririnig. Hindi ko naman ma saway dahil nakikita kong maganda ang kanyang ngiti at masayang masaya dahil kasama niya ang ama.Nawala ako sa mood simula kaninang pag-uusap namin ni Yusuf tungkol sa nangyari dati. Until now, hindi pa rin siya naniniwala na magagawa iyon ng ina niya. Kung sabagay, wala naman siya doon noong nangyari ang mga pananakit nila sa akin. Wala naman siya noong inaalipin at inasaktan ako ng dalawa. Hindi rin naman ako nagsusumbong dahil ayaw kong lumaki ang gulo sa loob ng bahay nila.Pero ngayon, wala na akong pakialam kung mag-away silang mag-ina. Wala na akong pakiramdam sa mga nararamdaman nila. Sa ngayon ang iisipin ko na lang ang kapakanan ng anak ko at ng mga kapatid ko. Wala na akong pake sa iba dahil noong iniisip ko ang iba ay nawala ang pinaka-importanteng tao sa buhay ko.
HR 59 Naalimpungatan ako nang makaramdam ng kakaibang bigat sa aking beywang. Naalala ko kagabi na ang posisyon namin ay nasa gitna ni Yrine at ako naman ay papalayo na nang papalayo sa kanila para hindi lang maabot ni Yusuf. Ngunit ngayon, parang kakaiba na ang nararamdaman ko. Pakiramdam ko ay may kamay na sa aking beywang... Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata. Napalunok ako nang makitang nasa harapan ko ngayon si Yrine at si Yusuf ngunit ang kamay ni Yusuf ay nakasakop sa aking maliit na beywang. Abot na niya ako ngayon dahil malapit na ako sa kanilang dalawa ni Yrine. Parang may kung ano akong naramdaman sa aking puso nang makita ang isang kamay ay nasa pisngi ni Yrine. Si Yrine naman ay komportable ang tulog na para bang ilang beses niya ng nakasama ang ama sa pagtulog. Inalis ko ang kamay ni Yusuf sa aking beywang. Mabuti naman ay hindi siya nagising sa ginawa kong iyon. Dahan dahan akong bumalik sa pinakagilid at muli akong bumalik sa pagtulog. Kinaumagahan ay n
HR58 I really wanted to request a room for myself. Dinig ko kasing matutulog si Yrine sa silidni Yusuf. I know that they missed a lot of years together kaya pinagbigyan ko kung iyon ang kanilang plano. Pero hindi ako papayag kapag maging ako ay kasama sa silid na 'yon. Wala sa plano ang makipagbalikan kay Yusuf. Wala ito sa plano at pinagbigyan ko lang talaga ang anak ko. She deserve to know the truth, she deserve to know her father, she deserves everything. Pero sana ay labas na ako sa kanilang dalawa, labas na ako kung ano ang gusto nilang gawin. But how can I do that when my daughter requested me to join them. To sleep with them?! Sana talaga ay hindi na ako pumayag. Lalo lang nag init ang ulo ko kay Yusuf dahil sa usapan namin kaninang dalawa. Mabuti na lang talaga at nakawala pa ako doon. Akala ko nga malulunod na ako na parang kumunoy sa braso niya. Hindi ko maintidiha
HR57Bumalik ako sa gawi nila matapos kung matawagan si Halil. Mabuti na lang ay kilala ni Celene si Halil kaya alam ni Celene kung ano ang ugali ni Halil.“Mabait naman iyong si Halil, kaya ayos na ayos lang iyon sa kanya na dito kayo matutulog.” Si Celene.Hindi na ako nagsalita nang makita ang pagdugtong ng kilay ni Yusuf. Itong si Celene ay nagkwento pa talaga ng mga pinagagawa dati ni Halil doon sa sition namin dati at gaga ay kinuwento pa sa mga kasamahan, kasama si Yusuf na nakikinig na niligawan daw ako ni Halil.Tikom lang ang bibig ko, ayaw kong makisali sa kanya at baka kung ano pa ang masabi ko.Nagsimula kami sa pagkaing lahat. Si Yrine ay nagpapasubo sa ama habang nanonood siya ng kung ano ano sa cellphone ni Yusuf. Lihim akong napangiti nang makita ang lock screen wallpaper ni Yusuf, siya iyon at si Yrine. Nakahalik siya sa pisngi ni Yrine habang ang na
HR56“How old are you, Yrine?” si Beca iyon, nandito kami sa kusina.“Five po, kaka-five lang.” sabay pakita niya pa ng limang daliri niya.“Cute mo naman.” Ani Celen.“No po, I’m gorgeous po sabi ni Tita Alice.”Umuwang ang bibig ni Celene at nagulat sa anak ko. Natawa sila kay Yrine. Sumama naman si Fiona na may dalang pagkain.“Sabi ni Sir doon daw tayo sa sala” aniya pa.Lumipat kami doon. Tumakbo si Yrine papunta sa ama niya at umupo sa kandungan. Tinaas ng kaunti ni Yusuf ang tube niyang dress na medyo nalalaglag na naman.Inabala ko ang aking sarili sa pagkain ng pizza, si Yrine ay ganoon din at sinusubuan ng ama habang tumakbo takbo na para bang nakalabas sa mataas na tower. Hiyaan ko siya, masaya lang siya dahil nandito siya sa bahay ni Yusuf.
HR55Isang over size t-shirt ang sinuot ko at isang shorts naman sa pang ibaba. Hindi iyon masyadong kita dahil na rin sa laki ng t-shirt. Si Yrine ay ganoon pa rin ang suot ayaw ng palitan ni Yusuf dahil bagay naman daw iyon kay Yrine.Nagdala ako ng extra clothes for Yrine, nilagay ko sa maliit niyang back pack. Nilagay ko rin doon ang mga extra’ng gamit na magagamit mamaya ni Yrine. Pagkalabas ko ng silid ay nakaupo lang ang dalawa sa sofa at nakatingin sila sa cellphone.Nang makita nila ako tumayo din sila sa sofa. Lumapit ako sa kanila at pinasuot kay Yrine ang back pack.“I can carry that.” Yusuf interrupted.“Nah, she can carry that.” Tangi ko, sanay na si Yrine magdala ng kanyang back pack.Bago kami lumisan ng bahay ay tinawagan ko muna si Halil at si Alyn, nagpaalam ako sa kanila at baka mamaya ay hanapin kami. H
HR54Until now, I can’t still believe that this is really fucking happening. Pupunta dito mamaya si Yusuf sa bahay para bisitahin si Yrine. Ayaw ko talaga sa ideyang iyon mula kay Yusuf ngunit ang anak ko naman ay pinipilit ako. Wala akong magawa kundi ang pumayag na lang at bumuntong hininga.It’s been three days since Yusuf knew about Yrine. Simula no’n ay palagi na siyang bumibisita sa opisina ko at palagi niyang pinapadala si Yrine sa akin para magkita sila. May mga kung ano ano rin siyang dala para kay Yrine na gustong gusto naman ng anak ko.Hindi ko muna siya pinapayagan na dalhin siya ni Yusuf kung saan saan. Wala akong tiwala kay Yusuf baka kung saan niya dalhin ang anak ko at mapahamak pa kaya hanggang sa opisina na lang muna siya.But after that three days, he decided to go here in our house. Si Yrine ang nagsabi sa kanya kung saan ang bahay namin at hinayaan ko na lang.
HR53“Hi,” bati ni Yusuf sa kanya.Wala na akong magawa kundi ang titigan silang dalawa. Medyo lumayo ako kay Yrine para mabigyan sila ng espasyong dalawa. Nakatingin lang si Yrine sa kanya at ni buka ng bibig ay hindi niya ginawa.“Hi, may I know your name?” Yusuf’s asked.Sabihin ko man o hindi alam kong ramdam ni Yusuf ang katutuhanan. Hindi siya maghihintay dito kung wala siyang nararamdaman sa anak ko. Kung kaya ko pang masinungaling ay gagawin ko. Hindi ito ang plano ko, sobrang layo.I wanted to make Yusuf kneel and beg in front of me. I don’t want him to see my daughter. Gusto kong mag away sila ni Helena at masira ang pamilya nila. I wanted to Helena and Bianca crying and begging in front of me. I wanted them to kneel in my toes, I want to make their life miserable.And look what happened right now?