Pamanhin matagal ang update sana po ay magustuhan ni'yo! Enjoy reading. P.S: End game ko ba?
CLAIRE JOYCEALAM ko sa sarili ko na mahal na mahal ko pa rin siya pero hindi na dapat! Matagal na akong walang karapatan sa kaniya at kung may nag-uugnay man sa aming dalawa iyon ang tatlo naming anak.Kapag gabi siyang dumadalaw sa mga bata ay hindi ako lumalabas ng kwarto ko. Kung umaga naman ay hindi ako nagpapakita at hindi ako sumasama sa kanila kapag nilalabas niya ang kambal.Kailangan ko siyang iwasan at layuan kahit mahirap ay gagawin ko dahil iyon ang tamang gawin. Masakit mang isipin na sa loob ng isang buwan ay ikakasal na siya sa ibang babae ngunit kailangan ko iyong tanggapin dahil ako mismo ang umayaw na balikan siya.It's been a week last time he visited there. Mula ng araw na iyon hindi na siya muling pumunta sa condo ko. Walang araw rin na hindi nagtatanong sa akin ang mga bata kung bakit hindi na sila dinadalaw ng Daddy nila pero palagi ko na lang sinasabi na busy ito sa trabaho kahit alam ko naman na abala ito sa pag-aayos ng kaniyang nalalapit na kasal.“Mommy!” T
CLAIRE JOYCENANGINGINIG pa rin ang buong katawan ko na tinungo ang mansion ni Kelvin. Nanlalamig ang mga kamay ko at hindi ko alam kung saan ko ilalagay ang balitang narinig ko.Hindi ako makapaniwala kaya gusto kong masiguro at mariniing mula sa labi ni Kelvin ang totoong nangyari sa aming Baby Kaye!Mabilis akong lumabas ng driver seat ng maihinto ko ang sasakyan sa tapat ng kaniyang mansion. Agad naman akong pinagbuksan ng guard na naruruon kung hindi ako nagkakamali siya ang guard ng araw na dinala ako dito ni Kelvin.“Si Kelvin?”“Nasa loob—Ma’am hindi kayo pwedeng pumasok!”Habol nito sa akin ng mabilis ko siyang tinalikuran ng marinig kong nandito si Kelvin hindi ko na gusto pang marinig ang iba niyang sasabihin.Mabilis rin akong natigilan ng makatayo ako sa tapat ng pinto ng mansion ng marinig ko ang malakas na boses ni Kelvin na mukhang galit na galit kasabay ang pagkabasag ng kung anong mga gamit.Kung galit siya ngayon pwes may dahilan rin ako para magalit sa kaniya. Agad
CLAIRE JOYCE“HINDI ako papayag sa gusto mo Kelvin! Ayaw ko!”Pagmamatigas ko kay Kelvin ng pinipilit niya akong kunin na namin ang kambal para sa iisang bahay na kami tumira.“Mga anak ko sila at walang masama kung gusto ko silang makasama sa iisang bubong! Bakit ba nagmamatigas ka pa?”Yumuko ako. “Hindi ko kayang maiwang mag-isa...”Hindi ko kaya kung pati ang kambal ko malalayo sa akin. Madaming taon na ang na sayang na hindi ko nakasama ang dalawa kung anak ayaw kong pati sa kambal ko malayo ako.“Sa ayaw at sa gusto—Tumunog ang cellphone ko dahilan para mapatigil siya sa pagsasalita. Tiningnan ko ang cellphone ko at pangalan ni Aira ang nasa screen kaya bigla naman akong naramdaman ng kaba.“Who’s that?” Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Titig na titig siya sa akin habang hinihintay ang sagot ko.“S-Si Aira.” Tugon ko at agad kong sinagot ang tawag nito. Kinabahan ako ng bumungad sa akin ang mga hikbi ni Aira na halatang kinakabahan.“Aira, bakit?”[“A-Ate! Ate, p-patawarin n-n
CLAIRE JOYCEPAGKATAPOS kung mag-ayos mabilis akong bumaba sa hagdan at tinungo ang likod nang mansion. Habang naglalakad ako tinutupi ko ang mangas ng suot kung sweatshirt. Nakaponytail ang mahaba kung buhok at may ilang hibla ng buhok na naiwan sa aking mukha. Nakasuot ako nang isang itim na sweatshirt at itim na leggings na pinarisan ko nang isang puting sapatos.“Hi, Raul! Anong ginagawa mo dito?” Huminto ako sa paglalakad ng bumungad sa akin si Raul na nakatayo na para bang inaabangan talaga ako. Napakamot siya sa ulo at tumingin sa ibang direction na agad ko namang sinundan.Kumunot ang noo ko nang makita ang isang lalaki na walang pagod na pinagsusuntok ang punching bag na nakabitay sa sanga ng malaking puno. “Anong ginagawa niya?” Hindi makapaniwalang tanong ko.Ang akala ko kasi ako ang tuturuan niya pero sa ginagawa niya daig niya pa ang sumabak sa giyera. Naliligo na siya sa sarili niyang pawis. Basang-basa na ang damit na suot niya maging iyong buhok niya may ilang butil
CLAIRE JOYCEHINDI pa ako nakakabawi sa nasaksihan ko muling may sumabog sa kabilang banda nang mansion. Hindi matigil ang pag-agos nang masaganang luha sa aking pisngi habang nakatitig sa mansion na tinutupok nang malaking apoy.“Boss sa likod mo!” Ilang tauhan ni Kelvin ang lumapit sa amin at bago pa man ito makarating sa kinaruruonan namin pinaulanan sila nang bala nang kalaban. Mabilis na lumingon si Kelvin sa likuran at agad akong dinampa nang yakap dahilan para magpagulong-gulong kaming muli habang hinahabol kami nang bala.“Are you okay?” Puno nang pag-aalala niyang sinapo ang mukha ko. Sunod-sunod along umiling, how can be okay if we are in this situation and to think that my—“Ahhhhh!”Mabilis itinulak si Kelvin nang makitang may lalaki sa likuran niya at tinutukan siya nang baril bago pa man nito maiputok, I tumbling and steal the gun from the guy, I kick his stomach before I shoot him.Nang maramdaman kung may tao sa kanang bahagi ay mabilis akong gumulong sa lupa at binari
NAPAPIKIT si Samantha nang pumasok sa kaniyang isipan ang ala-alang hindi niya nakakalimutan. Nakatago siya sa mataas na halaman habang nakasilip sa loob nang gate kung saan naroroon ang kaniyang Ina na masayang nakikipaglaro sa anak nito.Ang saya-saya nitong inaalagaan at pinagsisilbihan ang anak. Naghahabulan ang dalawa at nang madapa ito ay agad na dinaluhan nang kaniyang ina. Ginamot nito ang galos sa tuhod nito dahilan para magbaba siya nang tingin sa kaniyang braso na puno nang pasa dahil sa pambubugbog na ginawa sa kaniya nang kaniyang ama dahil sa ginawa niyang pagsuway sa utos nito.Walang tigil sa pagbuhos ang kaniyang luha habang nakamasid sa dalawa. She's nothing but herself. Walang ina na gagamot sa mga sugat niya. Walang ina na nag-aalaga sa kaniya. Walang ina na sandalan niya at walang ina na nagmamahal sa kaniya.Iniwan siya na parang isang basura. Walang pakialam sa kung anong mararamdaman niya at kung ano ang magiging kinabukasan niya sa piling nang kaniyang ama.Wal
“KELVIN tara na!”Nilapitan ni Kyle si Kelvin at hinawakan sa balikat at hinila palabas ng pabrika na unti-unting natutupok ng apoy.“No! Where is my wife?!” “Hindi ba si Raul—“Boss!”Humahangos na si Raul ang dumating na pumutol sa sasabihin ni Kyle.“Nawawala si Ma'am! Hinanap ko na sa kung saan pero hindi ko matagpuan. Hinabol niya kanina si Miss Samantha at bigla na lang silang na wala!”“Bullshit!” Napasabunot si Kelvin sa sariling buhok. “Kailangan nating mahanap si Claire bago sumabog ang buong lugar na ito! Maghiwa-hiwalay tayo. Dito kami, doon kayo!” Pagbibigay ng instructions ni Kenji.“Kilos! Kilos! Kilos!” Utos ni Kelvin.Si Kelvin, Kyle at Raul ang pumunta sa likuran at sa harapan naman si Kenneth, Kenji at Kennedy. Sinuyod nila ang bawat sulok ng pabrika. Wala silang ibang makita kundi ang nagkalat na bangkay. Natigilan si Kelvin ng marating nila ang kinaruruonan ni Claire at Samantha na halatang nagtatalo ang dalawa. Sa itsura ng mga ito, halatang kanina pa nag-aaway
CLAIRE JOYCEPAKIRAMDAM ko na durog ang puso habang nakatingin ako sa mukha ni Kaye na unti-unting nawala ang malapad na ngiti nito sa labi. Nangigilid ang luha nitong nakatingin kay Kelvin.Nakatayo ako gilid ng kama ni Kelvin habang nasa paanan naman ng kama niya si Baby Kaye at nasa likod nito ang mga pinsan niyang malungkot na nakatingin kay baby Kaye.Dahan-dahang naglakad si Baby Kaye patungo sa kabilang side ni Kelvin habang malamlam itong nakatingin sa Daddy niya at yakap-yakap pa nito ang kaniyang paboritong doll.“D-Don’t you remember me, Daddy?” Her voice was crack their eyes meet.Napahawak ako sa aking dibdib at napapikit dahil sa sakit na nararamdaman ko. Nasasaktan akong makitang nasasaktan ang anak ko. Kitang-kita ko sa mga mata niya na sobra siyang na lulungkot na hindi siya maalala ng Daddy niya.“How can I forget my princess?”Umuklo si Kelvin at binuhat si Kaye. Dinal niya ito sa kandungan kandungan niya at pinaupo paharap sa kaniya.“My Kaye Chelsea Miranda, turni
KELVIN CLYDE“PUMUNTA ka ba rito para manginis? Pwes, kung oo umalis ka na!”I can't help but to smile ear to ear. My heart beating so fast and no one can stop on what I felt towards the woman besides me. Hindi ko akalain na ang gabing iyon hindi alam na ako ang kasama niya. Ang tattoo ko ba ang dahilan kung bakit na isip niya na ni hindi ako iyon? Nang gabing iyon kakarating ko lang mula sa business trip na minadali ko upang makahabol sa party ni Kyle ngunit hindi ko akalain na sa paglabas ko ng banyo si Claire ang bubungad sa akin and that's happened. Kaya naman pala nang magkita kami sa mansion ni Kyle ay tila wala siyang alam sa ginagawang panunukso sa akin ng mga loko.Napikon si Claire sa mga tawa ko halata iyon sa pamumula ng mukha niya at panay ang irap sa akin. She's about to walk out but I hold her wrist and pull her closer to me. “Kelvin, ano ba?! Bitawan mo ako!”Pumiglas siya sa hawak ko pero mas malakas ako sa kaniya. Isinandal ko siya sa railing at ikinulong ko siya sa
IKINASA ni Kelvin ang kaniyang baril at isinuksok sa likuran. Kinuha niya ang expensive black blazer, isinusuot niya ito habang naglalakad palabas ng silid. Inaayos niya ang suot niyang relo habang naglalakad pababa sa mahabang hagdanan.Four men in black with shades standing beside the staircase waiting for him. Tinanguan niya ang mga ito at nilampasan. Nakasunod sa kaniya ang apat at nang makarating sa garahe ng mansion pinagbuksan siya ng backseat ni Raul bago ito umikot at tinabihan siya. Sinulyapan niya ng malamig na tingin si Raul at tumingin ito sa gawi niya. “Pinaayos ko na ang kakailanganin mo, nakahanda na.” Sininyasan niya ang driver na magmaneho na at isinuot ang kaniyang magarang shades at relax na relax sa kaniyang inupuan at hinintay na makarating sa paliparan.Mula sa loob ng bintana na sinasakyan niya kitang-kita niya ang pagbaba ng ilang kalalakihan mula sa isang pribadong eroplano. Umikot muna ang sasakyan bago ito huminto. Na unang lumabas ang mga tauhan ni Kelv
CLAIRE JOYCEPAKIRAMDAM ko na durog ang puso habang nakatingin ako sa mukha ni Kaye na unti-unting nawala ang malapad na ngiti nito sa labi. Nangigilid ang luha nitong nakatingin kay Kelvin.Nakatayo ako gilid ng kama ni Kelvin habang nasa paanan naman ng kama niya si Baby Kaye at nasa likod nito ang mga pinsan niyang malungkot na nakatingin kay baby Kaye.Dahan-dahang naglakad si Baby Kaye patungo sa kabilang side ni Kelvin habang malamlam itong nakatingin sa Daddy niya at yakap-yakap pa nito ang kaniyang paboritong doll.“D-Don’t you remember me, Daddy?” Her voice was crack their eyes meet.Napahawak ako sa aking dibdib at napapikit dahil sa sakit na nararamdaman ko. Nasasaktan akong makitang nasasaktan ang anak ko. Kitang-kita ko sa mga mata niya na sobra siyang na lulungkot na hindi siya maalala ng Daddy niya.“How can I forget my princess?”Umuklo si Kelvin at binuhat si Kaye. Dinal niya ito sa kandungan kandungan niya at pinaupo paharap sa kaniya.“My Kaye Chelsea Miranda, turni
“KELVIN tara na!”Nilapitan ni Kyle si Kelvin at hinawakan sa balikat at hinila palabas ng pabrika na unti-unting natutupok ng apoy.“No! Where is my wife?!” “Hindi ba si Raul—“Boss!”Humahangos na si Raul ang dumating na pumutol sa sasabihin ni Kyle.“Nawawala si Ma'am! Hinanap ko na sa kung saan pero hindi ko matagpuan. Hinabol niya kanina si Miss Samantha at bigla na lang silang na wala!”“Bullshit!” Napasabunot si Kelvin sa sariling buhok. “Kailangan nating mahanap si Claire bago sumabog ang buong lugar na ito! Maghiwa-hiwalay tayo. Dito kami, doon kayo!” Pagbibigay ng instructions ni Kenji.“Kilos! Kilos! Kilos!” Utos ni Kelvin.Si Kelvin, Kyle at Raul ang pumunta sa likuran at sa harapan naman si Kenneth, Kenji at Kennedy. Sinuyod nila ang bawat sulok ng pabrika. Wala silang ibang makita kundi ang nagkalat na bangkay. Natigilan si Kelvin ng marating nila ang kinaruruonan ni Claire at Samantha na halatang nagtatalo ang dalawa. Sa itsura ng mga ito, halatang kanina pa nag-aaway
NAPAPIKIT si Samantha nang pumasok sa kaniyang isipan ang ala-alang hindi niya nakakalimutan. Nakatago siya sa mataas na halaman habang nakasilip sa loob nang gate kung saan naroroon ang kaniyang Ina na masayang nakikipaglaro sa anak nito.Ang saya-saya nitong inaalagaan at pinagsisilbihan ang anak. Naghahabulan ang dalawa at nang madapa ito ay agad na dinaluhan nang kaniyang ina. Ginamot nito ang galos sa tuhod nito dahilan para magbaba siya nang tingin sa kaniyang braso na puno nang pasa dahil sa pambubugbog na ginawa sa kaniya nang kaniyang ama dahil sa ginawa niyang pagsuway sa utos nito.Walang tigil sa pagbuhos ang kaniyang luha habang nakamasid sa dalawa. She's nothing but herself. Walang ina na gagamot sa mga sugat niya. Walang ina na nag-aalaga sa kaniya. Walang ina na sandalan niya at walang ina na nagmamahal sa kaniya.Iniwan siya na parang isang basura. Walang pakialam sa kung anong mararamdaman niya at kung ano ang magiging kinabukasan niya sa piling nang kaniyang ama.Wal
CLAIRE JOYCEHINDI pa ako nakakabawi sa nasaksihan ko muling may sumabog sa kabilang banda nang mansion. Hindi matigil ang pag-agos nang masaganang luha sa aking pisngi habang nakatitig sa mansion na tinutupok nang malaking apoy.“Boss sa likod mo!” Ilang tauhan ni Kelvin ang lumapit sa amin at bago pa man ito makarating sa kinaruruonan namin pinaulanan sila nang bala nang kalaban. Mabilis na lumingon si Kelvin sa likuran at agad akong dinampa nang yakap dahilan para magpagulong-gulong kaming muli habang hinahabol kami nang bala.“Are you okay?” Puno nang pag-aalala niyang sinapo ang mukha ko. Sunod-sunod along umiling, how can be okay if we are in this situation and to think that my—“Ahhhhh!”Mabilis itinulak si Kelvin nang makitang may lalaki sa likuran niya at tinutukan siya nang baril bago pa man nito maiputok, I tumbling and steal the gun from the guy, I kick his stomach before I shoot him.Nang maramdaman kung may tao sa kanang bahagi ay mabilis akong gumulong sa lupa at binari
CLAIRE JOYCEPAGKATAPOS kung mag-ayos mabilis akong bumaba sa hagdan at tinungo ang likod nang mansion. Habang naglalakad ako tinutupi ko ang mangas ng suot kung sweatshirt. Nakaponytail ang mahaba kung buhok at may ilang hibla ng buhok na naiwan sa aking mukha. Nakasuot ako nang isang itim na sweatshirt at itim na leggings na pinarisan ko nang isang puting sapatos.“Hi, Raul! Anong ginagawa mo dito?” Huminto ako sa paglalakad ng bumungad sa akin si Raul na nakatayo na para bang inaabangan talaga ako. Napakamot siya sa ulo at tumingin sa ibang direction na agad ko namang sinundan.Kumunot ang noo ko nang makita ang isang lalaki na walang pagod na pinagsusuntok ang punching bag na nakabitay sa sanga ng malaking puno. “Anong ginagawa niya?” Hindi makapaniwalang tanong ko.Ang akala ko kasi ako ang tuturuan niya pero sa ginagawa niya daig niya pa ang sumabak sa giyera. Naliligo na siya sa sarili niyang pawis. Basang-basa na ang damit na suot niya maging iyong buhok niya may ilang butil
CLAIRE JOYCE“HINDI ako papayag sa gusto mo Kelvin! Ayaw ko!”Pagmamatigas ko kay Kelvin ng pinipilit niya akong kunin na namin ang kambal para sa iisang bahay na kami tumira.“Mga anak ko sila at walang masama kung gusto ko silang makasama sa iisang bubong! Bakit ba nagmamatigas ka pa?”Yumuko ako. “Hindi ko kayang maiwang mag-isa...”Hindi ko kaya kung pati ang kambal ko malalayo sa akin. Madaming taon na ang na sayang na hindi ko nakasama ang dalawa kung anak ayaw kong pati sa kambal ko malayo ako.“Sa ayaw at sa gusto—Tumunog ang cellphone ko dahilan para mapatigil siya sa pagsasalita. Tiningnan ko ang cellphone ko at pangalan ni Aira ang nasa screen kaya bigla naman akong naramdaman ng kaba.“Who’s that?” Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Titig na titig siya sa akin habang hinihintay ang sagot ko.“S-Si Aira.” Tugon ko at agad kong sinagot ang tawag nito. Kinabahan ako ng bumungad sa akin ang mga hikbi ni Aira na halatang kinakabahan.“Aira, bakit?”[“A-Ate! Ate, p-patawarin n-n
CLAIRE JOYCENANGINGINIG pa rin ang buong katawan ko na tinungo ang mansion ni Kelvin. Nanlalamig ang mga kamay ko at hindi ko alam kung saan ko ilalagay ang balitang narinig ko.Hindi ako makapaniwala kaya gusto kong masiguro at mariniing mula sa labi ni Kelvin ang totoong nangyari sa aming Baby Kaye!Mabilis akong lumabas ng driver seat ng maihinto ko ang sasakyan sa tapat ng kaniyang mansion. Agad naman akong pinagbuksan ng guard na naruruon kung hindi ako nagkakamali siya ang guard ng araw na dinala ako dito ni Kelvin.“Si Kelvin?”“Nasa loob—Ma’am hindi kayo pwedeng pumasok!”Habol nito sa akin ng mabilis ko siyang tinalikuran ng marinig kong nandito si Kelvin hindi ko na gusto pang marinig ang iba niyang sasabihin.Mabilis rin akong natigilan ng makatayo ako sa tapat ng pinto ng mansion ng marinig ko ang malakas na boses ni Kelvin na mukhang galit na galit kasabay ang pagkabasag ng kung anong mga gamit.Kung galit siya ngayon pwes may dahilan rin ako para magalit sa kaniya. Agad