KELVIN CLYDE“SIR, it's already 2 PM.” My secretary remind me.Mabilis kong isinara ang laptop na nasa harapan ko maging ang documents na nasa isang folder. “Okay. Did you get what I’ve asked?” “Yes, Sir! Katunayan ay nasa sasakyan mo na at hinihintay ka na ni Mr. Raul.” Tumango ako. “Good. Thank you, Sari.” Lumabas na ako ng opisina ko at sumakay ng elevator. Mabilis kung narating ang parking lot at natagpuan ko nga doon si Raul.“Boss!” Inabot nito sa akin ang susi ng sasakyan ko. Tumango ako sa kaniya bago sumakay ng driver seat, kunaway siya sa akin ng bumusena ako senyas na mauuna na ako.Habang nasa byahe iniisip ko kung ano ang magiging reaction sa akin ng anak ko. Alam kung mali ang ginawa niya kay Steph pero alam kong mali rin ang ginawa ko sa kaniya.Sa ginawa kong iyon mas lalo kung nilalayo ang loob ni Claire sa akin pati ang loob ng anak namin. Umalis ako kagabi dahil hindi ako makatulog sa kakaisip sa ginawa ko.Pumunta ako sa opisina at magdamag na inasikaso ang mga
KELVIN CLYDE“ANG hirap-hirap pala ng ganitong pakiramdam! Kasama ko nga ang mag-ina pakiramdam ko milya-milya ang layo namin sa isa't-isa!”Mas lalong naging mailap sa akin si Claire. Kahit sabihin na namin na naglalambing kami ni Kaye pero sa kwarto lang iyon dahil kapag nasa labas siya ng kwarto niya hindi niya ako pinansin. Madalas ko siyang madatnan sa sala pero kapag nakikita niya na ako tumatakbo siya papalapit sa mommy niya.Kapag pinupuntahan ko naman sila sa kwarto niya okay siya. Okay kami, todo lambing siya sa akin to the point na ayaw niya akong palabasin ng kwarto dahil madalas akong pagtulakan ni Claire.“Akala ko okay na kami, hindi pa pala...” Mapakla akong ngumiti at umiling bago uminom ng alak na nasa old passion glass na hawak ko.“Okay agad ng ganu'n kadali? Naku naman Kelvin! Parang ang gaan lang ng kasalanan mo, ah! Wala ka pa ngang ginagawa sa asawa mo nag-e-expect ka na agad na okay na kayo! Hoy, gago! Isa sa pinakamalaking kasalanan sa asawa ang magkaroon ng
CLAIRE JOYCE“DOC, kamusta po ang baby ko? Ayos lang po ba siya?”Takot na takot akong marinig ang sasabihin ng doctor sa dami ng dugo na nawala sa akin impossible pero umaasa ako! Umaasa ako na ligtas ang anak ko!“You’re safe now, Missis and... The baby is fine.” Nakangiting sambit ng doctor.Nakahinga ako ng maluwang. Tumulo ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan. Thank god! Ligtas ang baby ko!“Mabuti na lang at malakas ang kapit ng bata kaya kahit madaming dugo ang na wala sa iyo hindi ka pa rin nakunan. Sa ngayon ay mahina siya pero lumalaban, kailangan mo ng doubleng pag-iingat dahil kapag na ulit ang ganitong pangyayari, I'm sorry but you’ll lost the baby.”Binigyan ako ng mga gamot na dapat kung inumin para sa baby ko. May mga ibinilin rin siya na dapat kung gawin para makapagpag-ingat. Lumabas na rin siya ng silid ko pagkatapos kung makapagpasalamat sa kaniya.Nakangiti ngunit may luhang naglalandas sa pisngi ko habang hinahaplos ko ang medyo may kalakihan kung tiyan. Halat
CLAIRE JOYCE“CLAI, pinagbalat kita ng mangga.”Pumalakpak sa tuwa ang tenga ko ng marinig ang salitang mangga pero mabilis namang namuo ang galit sa dibdib ko mula kasi sa boses ng kinaiinisan ko.“Ayaw ko niyan!”Natigilan siya. Nagugulohang tumingin sa akin at sa bowl na hawak niya na may lamang mangga na hiniwa na.“Pero sabi ni manang humihingi ka ng mangga! Ako na gumawa dahil abala siya sa kusina.” Bakit parang kasalanan ko pa?“Ayaw ko sabi.” Mahinang sabi ko na ikinalaglag balikat niya.Tinalikuran niya na ako dala ang mangga na hawak niya bumaba na siya. Ano ba ‘yan! Bakit kasi papansin siya ng papansin?Siya na kasi palagi ang nagtitimpla ng gatas ko sa gabi at nagpapainom ng bitamina! Madalas niya rin akong dalhan ng prutas sa kwarto pero hindi ko pinapansin. Napipikon na ako sa kaniya dahil lahat na lang ng dapat na ginagawa ni Manang siya na ang umaako kaya tuloy madalas hindi ko pinapansin o pagka-abalahang kainin na alam kong siya ang may gawa!Sa tuwing itinitimpla n
KELVIN CLYDEIDADAAN ko si Kayleigh sa school bago ako pumasok sa opisina ng makita kami ni Kaye na magkasama na palabas ng Mansion ay hindi ako nito tinigilan na hindi siya isama.“Rita, ikaw ng bahala sa Ma'am Claire mo. Ibigay mo sa kaniya ang inihanda kong pagkain para sa kaniya.”“Sige ho, Sir.”Mabilis akong sumakay sa driver seat habang nasa bisig ko si Kaye samantalang nasa backseat naman si Kayleigh. Pinaupo ko ito sa kandungan ko at nagsimula ng magmaneho at idinaan ko na si Kayleigh sa school.“Bye, Papa! Bye, Baby Kaye!” Kumaway sa amin si Kayleigh. Nakangiting itinaas ko ang kamay ko. “Bye.”Nagbaba ako ng tingin kay Kaye na nakayakap sa akin. Wala itong imik at mukhang wala itong balak na pansinin si Kayleigh. Hinalikan ko siya sa noo bago pinasibad ang sasakyan ng makapasok na si Kayleigh sa loob ng school.Hindi ako sanay na tahimik ang anak ko kaya idinaan ko muna sa Jollibee drive thru. Itinabi ko saglit ang sasakyan at pinakain ko ang anak ko.“Yummy!”“One more?” I
KELVIN CLYDENAKATAYO siya sa tabihan ni Carry at Kennedy. Hindi ko man lang napansin ang pagdating niya! Anong ginagawa niya dito? Did she heard everything I’ve said?Nanlaki ang mata niya at mabilis na lumapit sa akin.“Anong ginagawa mo dito? Bakit ang dami mong d-dugo? Anong nangyari? S-Si... Baby K-Kaye?”Nagulat sila pero bakas sa kanilang mukha ang pagtataka at matinding pag-aalala ng dumapo sa akin ang mata nila ng makita nila ang dugo sa damit ko. Marahil ngayon lang nila napansin ang matsa ng dugo sa damit ko.Kinabig ko siya papalapit sa akin at niyakap ng mahigpit. Hindi ko alam kung ano ang dahilan kung bakit siya na ririto. Namalisbis ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan mas na una kung nailabas ang matinding galit kaysa ang sarili kong emotion when I go back to reality why I am fucking here now!I'm fucking scared and really worried about my daughter! She's bleeding at maraming dugo ang nawala sa katawan niya. She's just a two years old!I don't think so she can do i
CLAIRE JOYCENAKANGITING naghahanda ako ng hapunan para sa amin ni Dexter sa aming simpleng tahanan. Maliit lang ang bahay namin pero sakto lang iyon para sa amin at sa mga bata.Masaya at kontento ako sa kung anong meron kami. Ang sa akin lang naman sapat na pera para matustosan ang aming pangangailangan sa aming pang-araw-araw at maibigay na rin ang ilan sa mga kagustuhan ng mga bata.“Nandito na ako!” Boses ni Dexter ang pumuno sa buong bahay na ikinangiti ko. Nagpunas ako ng kamay at naglakad papunta sa sala.“Papa!” Tumakbo papalapit sa kaniya ang dalawang bata at yumakap sa kaniyang bente na agad niya namang binuhat at pinaghahalikan na ikinahagikhik ng mga ito.Sa tatlong taon naming magkasama mula ng makilala ko siya walang nagbago sa kaniya. Kung ano siya ng makilala ko ganu'n na ganu'n pa rin ngayon.“Nakauwi ka na pala...” Nakangiting lumapit ako sa kaniya.“Oo, medyo na pa aga.” Nakangiting ibinaba niya ang mga bata. Dumukwang ako para halikan siya pero agad naman siyang
CLAIRE JOYCE“AIRA, ikaw ng bahala sa mga bata, ah?” Bilin ko sa yaya na kinuha ko para sa mga bata. Hindi ko pa kasi kayang kumuha ng dalawang yaya kaya isa lang muna iyong may makakasama ang mga anak ko sa tuwing may trabaho ako.“Wag kang mag-alala, Ate! Akong bahala kay Dagat at Tolda.”“Aira!”Yumuko siya at napakamot sa ulo. “Sorry, Ate. Narinig ko kasing nag-aasaran ang dalawa sa pangalan nila. Ano po ba kasi ang totoo nilang pangalan?”Napatampal ako sa noo. “Ewan ko sa iyo, Aira! Tent at Sea nga ‘di ba? Tinagalog mo na nga!”Nagmamadaling bumaba na ako at nakita ko ang dalawa kung anak na kumakain ng almusal sa mesa.“Mama!” Tawag sa akin ni Sea. “Wow. Mama, ang ganda mo po!” Tent giggles.Nakangiting umikot ako sa kanilang harapan na para bang proud na proud ako sa aking ayos. “Talaga? Maganda si Mama?”Umirap si Sea. “Maganda ka Mama pero pangit ang damit mo!” Anong masama sa suot ko? Isang black fitted dress ang suot ko at stiletto na may limang pulgada ang taas. Hapit n
KELVIN CLYDE“PUMUNTA ka ba rito para manginis? Pwes, kung oo umalis ka na!”I can't help but to smile ear to ear. My heart beating so fast and no one can stop on what I felt towards the woman besides me. Hindi ko akalain na ang gabing iyon hindi alam na ako ang kasama niya. Ang tattoo ko ba ang dahilan kung bakit na isip niya na ni hindi ako iyon? Nang gabing iyon kakarating ko lang mula sa business trip na minadali ko upang makahabol sa party ni Kyle ngunit hindi ko akalain na sa paglabas ko ng banyo si Claire ang bubungad sa akin and that's happened. Kaya naman pala nang magkita kami sa mansion ni Kyle ay tila wala siyang alam sa ginagawang panunukso sa akin ng mga loko.Napikon si Claire sa mga tawa ko halata iyon sa pamumula ng mukha niya at panay ang irap sa akin. She's about to walk out but I hold her wrist and pull her closer to me. “Kelvin, ano ba?! Bitawan mo ako!”Pumiglas siya sa hawak ko pero mas malakas ako sa kaniya. Isinandal ko siya sa railing at ikinulong ko siya sa
IKINASA ni Kelvin ang kaniyang baril at isinuksok sa likuran. Kinuha niya ang expensive black blazer, isinusuot niya ito habang naglalakad palabas ng silid. Inaayos niya ang suot niyang relo habang naglalakad pababa sa mahabang hagdanan.Four men in black with shades standing beside the staircase waiting for him. Tinanguan niya ang mga ito at nilampasan. Nakasunod sa kaniya ang apat at nang makarating sa garahe ng mansion pinagbuksan siya ng backseat ni Raul bago ito umikot at tinabihan siya. Sinulyapan niya ng malamig na tingin si Raul at tumingin ito sa gawi niya. “Pinaayos ko na ang kakailanganin mo, nakahanda na.” Sininyasan niya ang driver na magmaneho na at isinuot ang kaniyang magarang shades at relax na relax sa kaniyang inupuan at hinintay na makarating sa paliparan.Mula sa loob ng bintana na sinasakyan niya kitang-kita niya ang pagbaba ng ilang kalalakihan mula sa isang pribadong eroplano. Umikot muna ang sasakyan bago ito huminto. Na unang lumabas ang mga tauhan ni Kelv
CLAIRE JOYCEPAKIRAMDAM ko na durog ang puso habang nakatingin ako sa mukha ni Kaye na unti-unting nawala ang malapad na ngiti nito sa labi. Nangigilid ang luha nitong nakatingin kay Kelvin.Nakatayo ako gilid ng kama ni Kelvin habang nasa paanan naman ng kama niya si Baby Kaye at nasa likod nito ang mga pinsan niyang malungkot na nakatingin kay baby Kaye.Dahan-dahang naglakad si Baby Kaye patungo sa kabilang side ni Kelvin habang malamlam itong nakatingin sa Daddy niya at yakap-yakap pa nito ang kaniyang paboritong doll.“D-Don’t you remember me, Daddy?” Her voice was crack their eyes meet.Napahawak ako sa aking dibdib at napapikit dahil sa sakit na nararamdaman ko. Nasasaktan akong makitang nasasaktan ang anak ko. Kitang-kita ko sa mga mata niya na sobra siyang na lulungkot na hindi siya maalala ng Daddy niya.“How can I forget my princess?”Umuklo si Kelvin at binuhat si Kaye. Dinal niya ito sa kandungan kandungan niya at pinaupo paharap sa kaniya.“My Kaye Chelsea Miranda, turni
“KELVIN tara na!”Nilapitan ni Kyle si Kelvin at hinawakan sa balikat at hinila palabas ng pabrika na unti-unting natutupok ng apoy.“No! Where is my wife?!” “Hindi ba si Raul—“Boss!”Humahangos na si Raul ang dumating na pumutol sa sasabihin ni Kyle.“Nawawala si Ma'am! Hinanap ko na sa kung saan pero hindi ko matagpuan. Hinabol niya kanina si Miss Samantha at bigla na lang silang na wala!”“Bullshit!” Napasabunot si Kelvin sa sariling buhok. “Kailangan nating mahanap si Claire bago sumabog ang buong lugar na ito! Maghiwa-hiwalay tayo. Dito kami, doon kayo!” Pagbibigay ng instructions ni Kenji.“Kilos! Kilos! Kilos!” Utos ni Kelvin.Si Kelvin, Kyle at Raul ang pumunta sa likuran at sa harapan naman si Kenneth, Kenji at Kennedy. Sinuyod nila ang bawat sulok ng pabrika. Wala silang ibang makita kundi ang nagkalat na bangkay. Natigilan si Kelvin ng marating nila ang kinaruruonan ni Claire at Samantha na halatang nagtatalo ang dalawa. Sa itsura ng mga ito, halatang kanina pa nag-aaway
NAPAPIKIT si Samantha nang pumasok sa kaniyang isipan ang ala-alang hindi niya nakakalimutan. Nakatago siya sa mataas na halaman habang nakasilip sa loob nang gate kung saan naroroon ang kaniyang Ina na masayang nakikipaglaro sa anak nito.Ang saya-saya nitong inaalagaan at pinagsisilbihan ang anak. Naghahabulan ang dalawa at nang madapa ito ay agad na dinaluhan nang kaniyang ina. Ginamot nito ang galos sa tuhod nito dahilan para magbaba siya nang tingin sa kaniyang braso na puno nang pasa dahil sa pambubugbog na ginawa sa kaniya nang kaniyang ama dahil sa ginawa niyang pagsuway sa utos nito.Walang tigil sa pagbuhos ang kaniyang luha habang nakamasid sa dalawa. She's nothing but herself. Walang ina na gagamot sa mga sugat niya. Walang ina na nag-aalaga sa kaniya. Walang ina na sandalan niya at walang ina na nagmamahal sa kaniya.Iniwan siya na parang isang basura. Walang pakialam sa kung anong mararamdaman niya at kung ano ang magiging kinabukasan niya sa piling nang kaniyang ama.Wal
CLAIRE JOYCEHINDI pa ako nakakabawi sa nasaksihan ko muling may sumabog sa kabilang banda nang mansion. Hindi matigil ang pag-agos nang masaganang luha sa aking pisngi habang nakatitig sa mansion na tinutupok nang malaking apoy.“Boss sa likod mo!” Ilang tauhan ni Kelvin ang lumapit sa amin at bago pa man ito makarating sa kinaruruonan namin pinaulanan sila nang bala nang kalaban. Mabilis na lumingon si Kelvin sa likuran at agad akong dinampa nang yakap dahilan para magpagulong-gulong kaming muli habang hinahabol kami nang bala.“Are you okay?” Puno nang pag-aalala niyang sinapo ang mukha ko. Sunod-sunod along umiling, how can be okay if we are in this situation and to think that my—“Ahhhhh!”Mabilis itinulak si Kelvin nang makitang may lalaki sa likuran niya at tinutukan siya nang baril bago pa man nito maiputok, I tumbling and steal the gun from the guy, I kick his stomach before I shoot him.Nang maramdaman kung may tao sa kanang bahagi ay mabilis akong gumulong sa lupa at binari
CLAIRE JOYCEPAGKATAPOS kung mag-ayos mabilis akong bumaba sa hagdan at tinungo ang likod nang mansion. Habang naglalakad ako tinutupi ko ang mangas ng suot kung sweatshirt. Nakaponytail ang mahaba kung buhok at may ilang hibla ng buhok na naiwan sa aking mukha. Nakasuot ako nang isang itim na sweatshirt at itim na leggings na pinarisan ko nang isang puting sapatos.“Hi, Raul! Anong ginagawa mo dito?” Huminto ako sa paglalakad ng bumungad sa akin si Raul na nakatayo na para bang inaabangan talaga ako. Napakamot siya sa ulo at tumingin sa ibang direction na agad ko namang sinundan.Kumunot ang noo ko nang makita ang isang lalaki na walang pagod na pinagsusuntok ang punching bag na nakabitay sa sanga ng malaking puno. “Anong ginagawa niya?” Hindi makapaniwalang tanong ko.Ang akala ko kasi ako ang tuturuan niya pero sa ginagawa niya daig niya pa ang sumabak sa giyera. Naliligo na siya sa sarili niyang pawis. Basang-basa na ang damit na suot niya maging iyong buhok niya may ilang butil
CLAIRE JOYCE“HINDI ako papayag sa gusto mo Kelvin! Ayaw ko!”Pagmamatigas ko kay Kelvin ng pinipilit niya akong kunin na namin ang kambal para sa iisang bahay na kami tumira.“Mga anak ko sila at walang masama kung gusto ko silang makasama sa iisang bubong! Bakit ba nagmamatigas ka pa?”Yumuko ako. “Hindi ko kayang maiwang mag-isa...”Hindi ko kaya kung pati ang kambal ko malalayo sa akin. Madaming taon na ang na sayang na hindi ko nakasama ang dalawa kung anak ayaw kong pati sa kambal ko malayo ako.“Sa ayaw at sa gusto—Tumunog ang cellphone ko dahilan para mapatigil siya sa pagsasalita. Tiningnan ko ang cellphone ko at pangalan ni Aira ang nasa screen kaya bigla naman akong naramdaman ng kaba.“Who’s that?” Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Titig na titig siya sa akin habang hinihintay ang sagot ko.“S-Si Aira.” Tugon ko at agad kong sinagot ang tawag nito. Kinabahan ako ng bumungad sa akin ang mga hikbi ni Aira na halatang kinakabahan.“Aira, bakit?”[“A-Ate! Ate, p-patawarin n-n
CLAIRE JOYCENANGINGINIG pa rin ang buong katawan ko na tinungo ang mansion ni Kelvin. Nanlalamig ang mga kamay ko at hindi ko alam kung saan ko ilalagay ang balitang narinig ko.Hindi ako makapaniwala kaya gusto kong masiguro at mariniing mula sa labi ni Kelvin ang totoong nangyari sa aming Baby Kaye!Mabilis akong lumabas ng driver seat ng maihinto ko ang sasakyan sa tapat ng kaniyang mansion. Agad naman akong pinagbuksan ng guard na naruruon kung hindi ako nagkakamali siya ang guard ng araw na dinala ako dito ni Kelvin.“Si Kelvin?”“Nasa loob—Ma’am hindi kayo pwedeng pumasok!”Habol nito sa akin ng mabilis ko siyang tinalikuran ng marinig kong nandito si Kelvin hindi ko na gusto pang marinig ang iba niyang sasabihin.Mabilis rin akong natigilan ng makatayo ako sa tapat ng pinto ng mansion ng marinig ko ang malakas na boses ni Kelvin na mukhang galit na galit kasabay ang pagkabasag ng kung anong mga gamit.Kung galit siya ngayon pwes may dahilan rin ako para magalit sa kaniya. Agad