Verbiage

"Hi, Ambs" Si Conrad, kapitbahay niya sa condominium building. Isang pinto lang ang pagitan ng mga unit nila. Mukhang kararating lang din ng lalaki. He was unlocking his door when she exited the elevator.

"Hi." Kinuha ni Amber sa bag ang sariling susi. "Kumusta ang workout?"

Fresh from the gym si Conrad. Sando at shorts ang suot. Namumutok at nangingintab sa pawis ang mga braso at balikat. Nasa five-seven lang ang height, pero may hitsurang lalaki. Palangiti. Palabiro. Friendly.

"Ayun, hinihintay ka pa rin."

"Ah." Natawa si Amber.

"Pass pa rin ako diyan." Wala siyang kabalak-balak mag-gym. Hindi naman siya mataba.

"Okay. Sige." Itinulak na nito ang pinto.

"Uh, Conrad---"

"Yes?" Nasa loob na ng unit ang isa nitong paa.

"Uh, w-wala. Wala. Sige." Mas nauna pa siyang pumasok sa kanyang unit. Ini-lock niya ang pinto. Pasalampak siyang naupo sa beige na sofa, sinipa ang suot na ballet slippers.

Naisip ni Amber na kausapin sana si Conrad tungkol sa kanyang problema. Mukhang game naman ang lalaki at nasa 90% ang chance na papayag ito na magpanggap na boyfriend niya. Pero bigla ring nagbago ang kanyang isip. There was someching about Conrad that didn't quite measure up to her aunt's standards, at least. Hindi makukumbinsi si Tita Kelly na in love siya kay Conrad. Maybe he was too nice... too friendly... too pleasant. whatever. There was just something.

Um-slide siya papunta sa sahig, sabay bukas ng laptop na nasa coffee table. Hinintay niyang mabuti ang screen, Hindi niya ma-explain kung paano nagiging epektibong judge si Tita Kelly gayong ang tigas ng ulo. Kapag may pinaniwalaan nang bagay, ayaw nang buksan ang isip sa ibang posibilidad. Kapag feeling nito guilty talaga ang nasasakdal, nagsasayang na lang ng panahon at laway ang mga abogado.

That was scary. Sana naman hindi. Pero sa malamang, ganoon nga. Ayaw talaga siyang pakinggan, eh.

"I just... fell out of love, Tita. There's no other man. As a matter of fact, I don't want to be in a relationship yet. I just want to... be alone, find myself, discover things about me..." etcetera, etcetera.

Just one of those millennial craps, ang sagot ng tiyahin niya. Eh, kung sabagay nga, sa Facemook lang naman nga niya nabasa ang 'hugot' line na iyon. Pero kahit na. Dapat kinonsider man lang iyon ni Tita Kelly.

Mahal niya si Tita Kelly. Ito lang ang magulang na nagisnan ni Amber. Pero kagaya siguro ng mga karaniwang anak sa kanilang magulang, hindi niya kayang sabihin ang totoo sa tiyahin dahil kahit siya mismo, nahihirapang ipaliwanag iyon sa sarili.

Alexei proposed to her. She looked into his eyes and could not say yes. She didn't deserve him. She didn't

deserve anything and that was hard to explain. She settled for a millennial crap, as her aunt put it. Pero hindi naman nakinig. Iginiit lang sa kanya ang paniniwala dahil yon daw ang katotohanan that no amout of verbiage could change.

Verbiage. Kailangan pa niyang hanapin sa G****e ang eksaktong kahulugan. She brought up the browser

window and typed: male escorts, Philippines. To hell with verbiage.

"Walang babaeng nasa magandang relasyon ang basta- basta na lang mawawalan ng pagtingin sa kasintahan maliban na lang kung naakit sa ibang lalaki. 'Yon ang nangyayari, dahil siguro, sa tingin n'ong babae, mas nakakahigit ang bago niyang nagugustuhan."

Iyon ang mahigpit na paniniwala ni Tita Kelly. Para na ring' sinabi na sa Korte Suprema na siya magpaliwanag.

Amber Marie scanned the G****e results. Marami pala: Manila Escorts. Pinoy Courtesan…

Next page. Scan. Scan. Should she click? Maybe later.

Sa kailaliman ng second page, may listahan: People also searched for... boyfriends for hire.

That sounded more wholesome' than escorts. She clicked it. Panibagong listahan ang lumabas. She tapped the very first on the page.

Bumungad sa kanya ang homepage ng website. She tapped search. Ayaw siyang payagan. Kailangan niyang mag-register. Wala siyang balak ibigay roon ang pangalan. She just typed in one of the dummy names and e-mail addresses she used for various purposes.

In no time, she was in. May video na nagpapaliwanag

kung ano at para saan ang website. Hindi na niya

tinapos panoorin. She clicked 'proceed'. She filled up

a questionnaire.

Pagkatapos, her request is being processed na raw, hintayin niya sa e-mail ang confirmation. Hindi naman iyon nagtagal. Mayamaya, nasa inbox na ang message na may naka-attach a document. I-d******d daw niya.

She clicked 'd******d.' Hiningian siya ng password. Saglit siyang nalito. What password? Binalikan niya ang message. Naroroon ang instruction para sa password. Last name and last three digits of the phone number she provided.

Okay.

Done.

Nasa document ang sistema ng pagbabayad. Mamimili siya: credit card, money order... She clicked bank to bank transaction.

May kahon din para sa preferences niya at kung

ang ang kanyang ine-expect sa inarkilang boyfriend. Doon siya natagalan. Kailangan kasi, mas nakakahigit kay Alexei. Maputi at tsinito si Alexei Yao. Five-nine ang height. Katamtaman ang pangangatawan. May business degree, kasalukuyang VP sa family-owned textile company. Mabait. Gentleman. Magalang. Malapit sa pamilya.

What could be better than that?

"Let's see." She typed furiously in the box allotted.

Tall, dark, handsome. Mysterious therefore sexy. Well-built. Must be very impressive. Must dress well. Should exude authority, no, scratch that. Just a quiet confidence. Must look successful, able to take charge, sense of humor.

She e-mailed it back to the sender.

The day, she deposited the payment. Within the day, natanggap ni Amber ang confirmation na na-receive ang payment. Sinabi na sa kanya kung saan at kailan sila magkikita ng kanyang perfect boyfriend.

Just like that.

Bakit hindi niya iyon naisip noon pa?

Naisip niya ang ibinayad. Magastos.

He better be worth every cent.

Speaking of which, inilabas ni Amber sa bag ang cell phone, dumayal. "Elo," sabi ng boses ng matandang lalaki. "Tanggap mo ba pela?"

"Yup. Thanks."

"Oki-oki lang. Pelo 'wag masyado gastos, Ambel Malee, ako dami p'oblema---"

"Sure."

"Opis ka ba?"

"Uh, lumabas lang ako saglit. Winidro ko ang pera

at saka dineposit ko na rin, medyo mahaba ang pila sa bangko." She sipped her frappe. Dalawang oras na siya sa coffee shop. Nakaistambay. Nagse-cell phone.

"Pagkita mo Alma opis, sabi mo aken siya kelangan usap, ha?"

"Okay. Uh... ba-bye."

Ibinaba ni Amber sa mesa ang cell phone.

By all means and purposes, masasabing asucarera de papa niya si Santino Liu. Nang makilala niya ang matandang lalaki, para siyang nakahukay ng langis. Ang lalaki rin ang nagpasok sa kanya sa trabaho. Trabahong.. masabi lang. Kay Santino Liu rin ang kanyang condo unit, malapit sa kanyang opisina.

Sa lahat ng iyon, walang alam si Tita Kelly, and the rest of her mother's family.

What a life. She finished her frappe.