Chapter 511

Chapter 511

“Nakita mo ba, ito ang posisyon ko sa gitna ng mundo, walang magiging optimistiko sa iyo, ita-take for granted lang nila na mamatay ka sa kamay ko.” Buong pagmamalaking ibinuka ni Adrian Niño ang kanyang mga kamay, sarap na sarap sa paligid. Lahat ng tao sa sandaling ito na may mapang-akit na ngiti sa kanyang mukha.

Ipinatong ni Esteban ang kanyang mga kamay sa lupa, hindi pa rin nawawala ang pamamanhid na dala ng electric current, at hakbang-hakbang na si Adrian Niño papunta sa kanya.

Kung hindi siya makatayo, mamamatay talaga siya sa kamay ni Adrian Niño.

"Ikaw... Talaga, sa palagay mo ba,” tanong ni Esteban na nagngangalit ang mga ngipin.

“Nagsimula pa nga akong mautal, hindi mo ba iniisip na ako ang kalaban ko?” panunuya ni Adrian Niño.

Huminga ng malalim si Esteban, at nagpakawala ng galit na sigaw ng hindi pagpayag.

Wala pa rin si lolo.

Si Anna ay naghihintay pa rin sa kanya!

Paano ka mamamatay dito.

"I can't die. Tiyak na hindi ako mamamatay dito." Natigilan si Este