Chapter 1047

"Isang taon sa Asuser City, natuto akong magsalita at marunong makipag-usap sa mga tao. Noon ko lang napagtanto na ako ay isang tao, hindi ipinanganak ng ibang mga hayop, at na ako ay itinapon sa madilim na kagubatan." Sa puntong ito, halatang tumitibok ang mga mata ni Ace sa nag-aalab na galit, halatang hindi katanggap-tanggap sa kanya ang bagay na ito.

Naiintindihan ni Esteban, isa ring ama, ang pakiramdam na ito. Gaya ng sinasabi, ang mga lason ng tigre ay hindi kumakain ng mga bata. Anong uri ng mga magulang ang mag-iiwan sa kanilang mga anak sa isang mapanganib na lugar gaya ng madilim na kagubatan? Hindi ba iyon ang hayaang mamatay siya?

"At pagkatapos?" Nagtatanong si Esteban, para sa kakaibang karanasan sa buhay na ito, hindi na siya makapaghintay na maunawaan.

Bukod dito, tinatrato ni Ace ang Big King Statue bilang isang prutas. Kapag nakipag-ugnayan na siya sa paglilinang, tiyak na uusad ang kanyang lakas sa pamamagitan ng paglukso at hangganan. Noong nasa apocalypse si Este