Pagbalik ni Esteban sa Laguna, naging mainit na usapan ang Archfiend sa buong lugar. Hindi niya ito inaasahan, pero hindi rin siya nababahala. Alam niyang darating ang panahong ito. Simula nang maisip niyang buhayin muli ang Archfiend, tiyak na hahantong ito sa ganitong sitwasyon.
Sa unang pagkakataon mula nang bumalik siya, dumiretso si Esteban sa harap ng paaralan. Kahit sandali lang siyang nanatili sa Liston Island, halos sampung araw din siyang nawala. Para sa kanya, sampung araw na hindi nakikita si Anna ay sapat para ma-miss niya ito.
“Boss, hihintayin natin ulit si ate Anna?” tanong ni Andres na may nakangiting mukha. Ngayon, alam na niya kung sino ang tinutukoy nilang ‘sister-in-law.’ Hindi niya maintindihan kung bakit si Anna ang napili ni Esteban—simple lang ang itsura nito—pero hindi niya rin gugustuhing tanungin ang p
Napailing si Anna, halatang kinakabahan, at nagsabi kay Alberto, "Ayos lang ako, Papa. Bakit ka nandito?"Matalim na tumingin si Alberto kay Esteban at sinabing, "Bata, huwag mong guluhin ang anak ko, kung hindi, hindi kita palalampasin."Ngumiti lang si Esteban at umiling. "Alberto, magkaibigan lang kami ni Anna. Wala akong ginagawang masama sa kanya."Kumunot ang noo ni Alberto. Nakakailang ang marinig na tinawag siya sa pangalan ng isang bata. Pero mas lalo siyang nagtataka dahil tila kilala siya nito.Ang pamilya Lazaro ay hindi naman kilala sa Laguna, hindi pa nga maituturing na third-rate na pamilya sa mundo ng negosyo. Maliban na lang sa ilang kasosyo, wala namang espesyal sa kanila para mapansin ng iba."Kilala mo ba ako?" tanong ni Alberto, naguguluhan."Narinig ko lang. Ang negosyo ninyo sa materyales sa Laguna ay hindi ganoon kalaki, pero medyo kilala na rin." sagot ni Esteban.Napangiti nang bahagya si Alberto. Ang salitang kilala ay isang papuri na bihirang marinig ng pam
Nang makita ni Alberto ang pag-aalinlangan ni Anna, hindi na niya nagawang pilitin pa ito. Alam niyang hindi tama na pagdiskitahan ang anak, kaya nanahimik na lang siya. Tutal, darating naman si Esteban sa hapunan mamaya, kaya may pagkakataon pa siyang subukan muli.Pagkauwi nila, agad na pumunta si Anna sa kanyang kwarto upang gawin ang kanyang takdang-aralin, habang si Alberto naman ay nagsimulang maghanda ng hapunan.Samantala, si Isabel ay naglalaro pa rin ng mahjong sa labas. Sa tagal nilang mag-asawa, ni minsan ay hindi pa ito nagluto para sa kanilang pamilya.Sa totoo lang, matagal nang may sama ng loob si Isabel kay Alberto. Napasama lang siya rito dahil inakala niyang makikinabang siya sa kayamanan ng pamilya Lazaro. Pero laking pagkakamali niya—walang kapangyarihan si Alberto sa loob ng pamilya, kaya’t naglaho rin ang kanyang mga pangarap.Gayunpaman, hindi pa rin siya nakikipaghiwalay kay Alberto. Alam niyang maunlad ang negosyo ng pamilya sa mga materyales pang-konstruksyo
Bagama’t nananatili pa ring masungit at masama ang mukha ni Isabel, mabuti na lang at may maayos na pag-uugali sina Alberto at Anna. Dahil dito, kahit papaano, pakiramdam ni Esteban ay nabawasan ang bigat ng kanyang loob.Bukod pa rito, hindi na niya hahayaang maulit ang nakaraang kahihiyan. Wala nang sinuman ang magtuturing sa kanya bilang isang walang silbi.Samantala, malaki ang inaasahan ni Isabel kay Esteban. Bagama’t hinahamak niya si Alberto at iniisip niyang wala itong kakayahang makipagkasundo sa archfiend, may maliit pa rin siyang pag-asa sa kanyang puso. Pagkat kung nais nilang mabuhay nang maayos, dapat makahanap ng paraan si Alberto.Ngunit nang makita niya si Esteban, agad siyang nadismaya. Isang bata lang ito—paano nito matutulungan si Alberto sa usaping ito?Lalo na ngayong puno ang hapag-kainan ng masasarap na pagkain. Para kay Isabel, hindi man lang karapat-dapat si Esteban sa tatlong ulam at isang sabaw.Tumayo si Isabel at lumapit kay Alberto. Wala siyang pakialam
Noong panahong iyon, nasaksihan mismo ni Alberto ang pagsasara ng mga pabrika. Nakita rin niya kung paano nagsumikap ang maraming may-ari ng pabrika na makipagsosyo at maghanap ng ka-partner upang makaligtas sa pagbagsak ng ekonomiya. Para sa Laguna, iyon ang pinakamalupit at pinakamahirap na panahon. Pati ang negosyo ng pamilya Lazaro sa pagbebenta ng mga materyales sa konstruksiyon ay bumagsak nang husto.Habang malalim na nag-iisip si Alberto tungkol sa nakaraan, bigla siyang natauhan. Bakit nga ba biglang nabanggit ni Esteban ang kanlurang bahagi ng lungsod? Posible kayang may balak na ang Archfiend Company sa lugar na iyon?"Huwag mong sabihing gusto ng Archfiend na muling buhayin ang mga pabrika sa kanlurang bahagi ng lungsod?" tanong ni Alberto, halatang nagulat. Matagal nang abandonado ang mga pabrikang iyon. Kung may balak silang itayong muli ang isang industrial park, tiyak na napakalaking proyekto nito. Kahit bahagyang makinabang ang pamilya Lazaro dito, sapat na iyon para
Tinulungan ni Esteban si Anna sa pagliligpit ng mesa.Sanay na si Anna sa gawaing bahay, halatang bihasa na siya sa mga kilos niya."Madalas ka bang gumawa ng gawaing bahay?" tanong ni Esteban."Hindi gumagawa ng kahit ano ang mama ko sa bahay, tapos inaapi pa niya si papa, kaya ako na ang tumutulong," sagot ni Anna.Napangiti si Esteban. Mukhang ang posisyon ni Alberto sa pamilya niya ay wala sa kontrol ni Anna.Hindi na rin kataka-taka na noong nag-aaway sina Alberto at Isabel kanina, hindi man lang nagbago ang ekspresyon ni Anna. Ni hindi niya sinubukang pigilan si Isabel sa pag-alis.Malamang, ma
Ang impormasyong nakuha ni Alberto ay nagpakuryoso sa matanda, kaya itinuro nito ang upuang nasa tapat niya, hudyat na maupo si Alberto.Hindi maikubli ang ngiti sa labi ni Alberto. Alam niyang bihira lang siyang patawaging maupo sa ganitong pagkakataon, lalo na’t mahigpit na ipinagbabawal ang istorbo habang umiinom ng tsaa ang matanda. Para sa kanya, ang sandaling ito ay isang bihirang pribilehiyo."Sigurado ka bang totoo ito?" tanong ng matanda.Nagulat siya na nagawa ito ni Alberto, dahil batid niya ang kakayahan ng anak. Kaya naman may bahagya pa rin siyang pagdududa sa balitang dala nito.Napag-isipan na rin ito ni Alberto. Naniniwala siyang hindi basta-basta gagawa ng kwento si Esteban, kaya naglakas-loob siyang ipaalam ito sa matanda.
Kinabukasan, upang hindi mahuli sa pagpupulong, maagang dumating si Alberto sa kumpanya. Malaki ang magiging epekto nito sa kanyang posisyon, kaya hindi siya maaaring magpabaya.Samantala, nalaman na rin ng iba na magpapatawag ng pagpupulong ang matanda, pero hindi sila nagmadali.Pagdating ni Francisco sa meeting room at makita niyang maaga nang naroon si Alberto, napangiti siya nang may pangungutya."Kuya, ang sipag mo sa pagpupulong, pero pagdating sa kontribusyon sa kumpanya, wala ka namang maipakita." Sabi ni Francisco.Umiling lang si Alberto. Sanay na siya sa pang-aasar ng kapatid niya. Pero dati, wala siyang maisagot dahil aminado siyang wala siyang maipagmamalaking nagawa para sa kumpanya."Francisco, kuya mo pa rin ako. Kailangan mo ba talagang maging ganyan ka kaangas? Pero tandaan mo, malapit nang magbago ang posisyon ko sa kumpanya. Baka dumating ang araw na ikaw naman ang makikiusap sa akin." Sagot ni Alberto.Napahalakhak si Francisco. Siya? Makikiusap kay Alberto? Napa
Hindi pinansin ni Alberto ang sinabi ni Francisco. Alam niyang kontra ito sa kanya, at para sa kanya, normal lang iyon. Hindi niya pinag-aksayahan ng panahon ang ugali ni Francisco."Alam ko na iniisip niyong mahirap paniwalaan ito, pero malapit na ring malaman ang totoo. Sa lalong madaling panahon, ang mga regional leader ng mga sikat na brand ay pupunta sa Laguna para magsagawa ng field investigation. Kung totoo man ito o hindi, malalaman natin sa tamang oras. Hindi ito opinyon ko lang." Sabi ni Alberto nang may kumpiyansa.Dahil sigurado si Alberto sa sinabi niya, at binanggit pa niyang may darating na mga opisyal para magsiyasat, hindi ito isang bagay na basta-basta lang niyang inimbento."Kung totoo ito, malaki ang magiging pangangailangan sa mga materyales para sa pagtatayo ng bagong urban area. Kung makakahanap tayo ng pagkakataong makipagkasundo, walang magiging limitasyon ang magiging tagumpay ng pamilya Lazaro.""Tama! Kapag nakilahok tayo sa proyekto ng bagong urban area, t
Para kay Donald, ilang beses nang napatunayan ni Esteban ang kanyang kakayahan. Sa ganitong sitwasyon, wala nang dahilan para pagdudahan pa siya. Ang sinumang magtatangkang kwestyunin si Esteban ay siguradong mapapahamak.Kaya naman, tanggap ni Donald na may ibang tao na maaaring magduda, pero hinding-hindi niya papayagan na ang mismong pamilya nila ang gumawa ng katangahan.Para kay Donald, kailangang patayin agad sa simula pa lang ang plano ni Danilo. Alam niya na dahil sa matinding kagustuhan nitong patunayan ang sarili, tiyak na gagawa ito ng kapalpakan.“Alam ko, baka hindi mo gaanong pinapansin ang babala ko. Pero bago ka gumawa ng kahit ano, isipin mo muna si Aurora. Anak mo siya. Kapag napahamak siya dahil sa katangahan mo, pagsisisihan mo 'yan habangbuhay,” seryosong paalala ni Donald.
Tahimik lang si Danilo sa buong pag-uusap, pero iba ang tumatakbo sa isip niya. Hindi siya natatakot na magalit si Esteban kung hindi siya magpakita, dahil sa tingin niya, hindi malalampasan ni Esteban ang problemang ito.Isipin mo—daang-daang kilalang tao ang nagtipon-tipon. Paano makakalaban si Esteban sa ganitong lakas?Maliban na lang kung kaya niyang pagalingin silang lahat, baka may pag-asa pa siya. Pero imposible 'yon. Ayon sa kaalaman ni Danilo, karamihan sa kanila ay may mga malalang sakit na hindi na kayang gamutin. Nakarating na sila sa iba’t ibang sikat na doktor sa buong mundo, pero lahat ay sumuko na. Halos parang hinatulan na silang mamatay. Ang tanging pag-asa lang nila ay isang mala-Diyos na manggagamot.Tungkol naman sa paggaling ng ama ng pamilya Lazaro, sa tingin ni Danilo, tsamba lang 'yon ni Esteban.Isang beses lang na tsamba, hindi ibig sabihin ay palagi nang gano’n ang mangyayari.“Dad, sa palagay ko, panahon na para i-revise natin ang plano,” sabi ni Danilo k
Napatingin si Anna kay Esteban, gulat na gulat sa mga sinabi nito. Akala niya’y may plano si Esteban na pansamantalang paalisin ang mga tao sa mahinahong paraan, pero hindi niya inasahan na ganun na lang basta tatanggihan ni Esteban ang lahat.Ilang beses nang sinabi ng lolo niya na hindi puwedeng bastusin o tanggihan ang mga taong iyon. Pero ngayon, parang sinampal ni Esteban lahat ng iyon sa isang iglap.Lumapit si Anna sa kanya at marahang hinawakan ang laylayan ng damit ni Esteban, sabay bulong, “Nakalimutan mo na ba yung sinabi ko sa’yo?”Ngumiti si Esteban at tiningnan si Anna nang may kumpiyansa. “Ako ang bahala. Panoorin mo lang ako.”Dahil alam ni Anna kung gaano kalakas at kalaki ang koneksyon ng mga taong iyon, hindi pa rin mawala ang kaba niya. Pero nang makita niya ang ekspresyon sa mukha ni Esteban, para bang napawi kahit papaano ang takot niya.“Esteban, ako si—”“Ako si—”“Esteban, pakikinggan mo muna ako—”Isa-isang nagsalita ang mga tao sa labas, pilit ipinapakilala
Kung nasaan si Anna sa White City, nandoon din si Esteban.Tama ang sinabi ni Galeno—naramdaman ni Esteban sa pamamagitan ng kanyang divine sense na nasa hillside villa si Anna, kaya agad siyang bumalik.Kahit ilang ulit nang pinilit ni Jane sa sarili na manatiling kalmado kapag nakita si Esteban, hindi niya naitago ang tuwa at pagkasabik nang sa wakas ay makita niya ito.Ngunit nang dumiretso si Esteban patungo kay Anna at tila hindi man lang siya napansin, napalitan ng lungkot ang kanyang kasabikan, at muling naging kalmado ang kanyang damdamin.“Nagbago ka na… nagbago ka na,” sabi ni Esteban habang nakatingin sa pamilyar na mukha ni Anna.Ngayon, si Anna sa White City ay halos kamukhang-kamukha ng Anna bago pa muling ipanganak si Esteban.Maliban kina Galeno at Ace, hindi naiintindihan nina Anna at Jane ang ibig niyang sabihin, kaya nagtaka si Anna at nagtanong.“Anong ibig mong sabihin na pareho pa rin ako dati?” tanong ni Anna, naguguluhan.Umiling lang si Esteban at hindi na ipi
Makaraan ang ilang araw, sa wakas ay nakabalik na sina Esteban sa Laguna—isang lugar na pamilyar sa kanya. Pakiramdam niya, maging ang hangin dito ay tila masarap sa pakiramdam.Siyempre, ang totoong dahilan ay nandoon si Anna. Kung wala si Anna, wala na rin siyang dahilan para panghinayangan pa ang kahit ano sa mundo.“Labindalawa, ikaw na ang bahala sa kanya. Ibalik mo siya sa villa sa burol,” utos ni Esteban kay Galeno.Ang plano kasi ay itayo ang spirit array sa villa sa burol—mas maaga, mas mabuti. Pero gusto muna niyang makita si Anna, kaya’t ipinasa niya kay Galeno ang responsibilidad.“Naiintindihan ko,” sagot ni Galeno.Pagkaalis nila sa paliparan, sumakay si Esteban ng taxi papunta sa eskwelahan.Bagamat may mas mabilis sana siyang paraan, ayaw niyang lumipad sa liwanag ng araw at pagmulan ng kaguluhan. Kapag nakita siya ng tao, baka mapuno ng balita ang buong mundo. Ayaw ni Esteban na maging sentro ng media.“Si Anna lang talaga ang nagpapakilos sa kanya ng ganito,” natataw
Ang pagpunta ni Esteban sa isla kung saan matatagpuan ang punong himpilan ng Black Sheep Organization ay naging isang malaking tagumpay. Doon siya tuluyang naging isang tunay na nilalang sa divine realm at labis na lumakas—isang bagay na hindi niya inaasahan.Ngayon, patay na rin ang lahat ng gold medal killers ng Black Sheep, pinaslang ni Ace. Sa ganitong paraan, naisakatuparan na rin ang layunin ni Esteban na buwagin ang buong grupo.Nang mapansin niyang nakatayo si John sa di kalayuan, kinawayan niya ito.Maingat na lumapit si John at yumuko ng halos 90 degrees.Noong una, inakala niyang patay na si Esteban. Umabot pa sa puntong pinilit niya si Galeno na isiwalat ang nangyari sa bunganga ng bulkan. Pero ngayong buhay si Esteban at nasa harap niya, ni hindi niya
Sa tanong ni Ace, napailing lang si Esteban at mariing itinanggi ito.Hindi makapaniwala si Ace. Sa paningin niya, si Esteban ay napakalakas na—hindi na maipaliwanag ng mga salita ang taglay niyang kapangyarihan. Isa na siyang tunay na diyos, at siya mismo ang nagsabi na kaya niyang buksan ang Gate of Heaven. Pero kahit ganoon kalakas si Esteban… hindi pa rin niya kayang talunin si Zarvock?“Paano mangyayari ‘yon? Gano’n ba talaga kalakas si Zarvock?” tanong ni Ace, hindi pa rin makapaniwala. Sa totoo lang, iniisip niyang baka nagpapakumbaba lang si Esteban, o baka tinatago pa niya ang totoong lakas niya.“Alam mo ba kung saan talaga galing si Zarvock?” sagot na tanong ni Esteban.
Nang malinaw nang makita nina Ace at Galeno si Esteban, pareho silang nalito.Sa puso ni Galeno, patay na si Esteban.Sa isip naman ni Ace, sigurado siyang ang napakalakas na enerhiyang iyon ay galing sa nilalang sa loob ng bato. Pero ngayon, lumalabas na si Esteban pala ang may-ari ng lakas na iyon.Pero... paano nangyari 'yon?Paano naging ganoon kalakas si Esteban bigla? Ibig bang sabihin nito, nalampasan na niya ang Divine Realm?Huminga nang malalim si Ace, pero hindi pa rin siya matahimik sa nararamdaman niyang pagkabigla."Ikaw... nalampasan mo na ang Divine Realm?" tanong niya, hindi makapaniwala.Hindi pa man nakakasagot si Esteban, biglang sumugod si Galeno sa kanya na tila nababaliw sa tuwa."Esteban! Buhay ka! Buhay ka nga!" sigaw ni Galeno, puno ng emosyon.Napangiti si Esteban, sabay sabi, "Gusto mo ba talaga akong mamatay?"Pero tila hindi naririnig ni Galeno ang sinabi niya—lubos siyang nalulunod sa sariling tuwa. Paulit-ulit siyang nagsalita, "Ang mahalaga, buhay ka.
Simula nang matuklasan ni Ace ang bunganga ng bulkan, halos hindi na sila kumurap ni Galeno sa kakabantay dito—takot silang may makaligtaan.Hindi nagtagal, isang malakas na pagsabog ang umalingawngaw mula sa bunganga ng bulkan. Kasabay nito, isang napakalakas na puwersa ang pumailanlang sa langit.Agad na napatayo si Galeno at mariing pinisil ang kanyang kamao. Bumuhos ang pawis sa kanyang noo."Tapos na... Pumutok na naman ang bulkan!" sabi niya, puno ng kaba. Kahit hindi niya alam ang tunay na kalagayan ni Esteban, tiyak niyang hindi ito magandang pangyayari para dito.Pagkalipas ng pagsabog, napuno ng alikabok ang kalangitan—ngunit kapansin-pansin na walang lava na lumabas mula sa bunganga."Hindi ito mukhang normal na pagputok ng bulkan," sabi ni Ace.Napansin din ito ni Galeno. Sa normal na bulkan, palaging may kasunod na pag-agos ng lava, pero ngayon ay puro alikabok lang ang lumitaw."Hindi bulkan ang dahilan... pero saan galing 'yung pagsabog?" tanong ni Galeno, nagtataka.Na