Chapter 1

We are heading towards the main gate of Herism Academy. The driveway was too long before you can actually get inside the campus. No one can be seen walking around because I'm sure everyone has their own car.

Matataas ang mga pader na bumabakod sa buong eskwelahan. Siguradong kung sino man ang magngangahas na akyatin iyon, hindi magtatagumpay. This school is really secured because we went through car inspection at the entrance of the driveway with five security guards monitoring the area.

"I.D. lang po, ma'am," sabi ng guard na nasa gilid ng manual boom gate.

Alice fully pressed down the window and we showed our I.D. After that, the guard nodded and motioned his hand to let us proceed inside.

Nang makapasok sa gate, tumambad sa amin ang malawak na man-made river. We are crossing the bridge and I can't help but mesmerize by the body of water. Hindi ko masukat sa tingin ang lawak at haba nito dahil mukhang nakapaikot ito sa paligid ng school. If that was only for aesthetic purposes, I can tell how rich the owner of Herism for making it happen.

"All of the students here are powerful. They are from a wealthy and influential family but their attitudes are worst. Ang iba rito ay kick out sa mga former schools nila, so expect the wars and troubles here," Alice informed while we are on the way to our classroom.

Maingay at magulo sa room nang pumasok kami. Lahat ng mga magkakabarkada ay may kaniya-kaniyang mundo. This is not the kind of school that I used to attend back in New York. I was in a prestigious high school with strict rules and guidelines. Palaging nasusunod ang kaayusan ng buong school doon kaya palagi akong napaparusahan dahil sa iba't ibang kaso ng paglabag.

Masamang tingin ang sumasalubong sa amin habang naghahanap kami ng mauupuan. Hindi kami kumibo sa kanila. Naupo kaming apat sa last row at narinig ko pa ang hagikhikan ng ilan. I gritted my teeth. Anong nakakatawa?

Jinx patted my shoulder and gave me a smirk. Inirapan ko lang siya. Napansin yata niya ang masamang tingin ko sa mga tumatawa.

Dumating na lang ang teacher, hindi pa rin tumatahimik ang klase. Kung hindi lang nilakasan ng teacher ang boses niya, hindi sila titigil.

"Oh! May mga naggagandahan pala tayong transferees!" masiglang pagpansin ng guro sa amin. "May I invite you four here in front to introduce yourselves?" malumanay na tanong niya.

Naglingunan ang lahat sa amin. We, again, are the center of attention. Naunang tumayo si Megan kaya sumunod na rin kami. We confidently walked on the aisle and stood straight in front of the class.

"Before you introduce yourselves, I am Mr. Tuazon. I'm your Math teacher." He smiles and extends his hand in front of Jinx since she's just beside him.

Tinanggap ni Jinx iyon at nakipagkamay, and so we.

Nagsimula kay Alice ang introduction.

"I'm Alice Carnelian."

"Jinx Humburgs."

"Megan Brooklyn."

At nagtapos sa akin.

"I'm Alora Steppingstone."

Bumalot ang matinding katahimikan na binasag din ni Sir Tuazon. "Magaling! Girls, you are all welcome here in Herism Academy!" he energetically said.

Maayos na ang lahat at babalik na sana kami sa upuan nang biglang bumukas ang pinto. Malakas na ingay ang nagawa no'n. Iniluwa ng pintuan ang apat na aroganteng lalaki. They passed by in front of us without approaching the teacher. Tuwid pa ang kanilang tindig na para bang hindi big deal ang pagka-late. The whole class stayed quiet as these assholes walked on the aisle until they reached the back seats. Sunod naming natunghayan ang pagliparan ng mga bag namin sa likurang pader. Nanlaki ang mga mata ko habang pinapanood silang umupo roon sa upuan namin pagkatapos.

"What the hell are you doing!" sigaw ni Megan na agad sumugod sa kanila.

Ang bag ko. Parang basura lang kung itapon ng isang 'yon!

"T-Teka..." Humabol ni Sir Tuazon kay Megan para pigilan ito. "Hija, please calm down."

Pero hindi nagpaawat si Megan na sinundan na rin nina Alice at Jinx.

"'Yong lipstick ko!" sigaw ni Jinx na dinaluhan kaagad ang nakahandusay niyang bag sa sahig.

Kumalat ang mga gamit niya. Nakalimutan niyang isara ang zipper kanina nang kuhanin niya ang earphone sa loob ng kaniyang bag.

Inis na pumikit ako saglit at doon lang nag-sink in sa akin kung anong klaseng mga hayop ang nandito. Walang pakialam ang mga nanonood. Ang iba, kumukuha pa ng video. Naikuyom ko ang mga palad habang pinapanood si Alice na pinapagpagan ang bag kong pinulot niya.

Anong sinabi ko sa sarili ko bago pumasok dito? Self-control? Mapapanindigan ko ba talaga 'yan hanggang dulo?

I shook my head and walked towards them. Who said they can do this to me?

"Take your freaking butts off on that chairs!" mahina pero may diin at ramdam ang galit sa tono ko.

Clenching fists and gritting teeth, nakatayo ako sa harapan ng lalaking nakaupo sa pwesto ko. Siya rin ang naghagis ng bag ko kanina. Prente siyang nakasandal sa upuan. Nakadekwatro pa at pinaglalaruan ang ibabang labi. Hindi siya nakatingin sa akin na parang walang naririnig. Ang mga mata niya, kulay asul.

I smirked. Kung nakakapaso lang ang pagtitig ko, kanina pa siya nalapnos. Ang sarap niyang bugbugin.

Sino ba sila sa inaakala nila?

Napalingon ako kay Sir Tuazon nang hawakan niya ang likod ng siko ko.

"M-Ms. Steppingstone, right?" pagkumpirma niya kung tama ba ang apelyidong tinawag niya sa akin. "Please stop. N-No one is allowed to curse here," pagmamakaawa niya.

Tumaas ang kilay ko. Did he witness how these assholes threw our bags nonchalantly?

Bago ko pa iwaksi ang kamay niyang nakahawak sa akin, si Alice na ang mismong nag-alis no'n at nilayo ako mula sa matanda. Tama lang ang ginawa niya. Ayaw kong hinahawakan ako ng kung sino lang.

"You ruined it!" sigaw ni Jinx.

Tinadyakan niya ang likod ng upuang inuupuan ng lalaking nakayuko sa desk. Nakapatong ang siko nito sa lamesa habang nakapatong naman ang noo sa palad.

"Nabali ang lipstick ko, tangina mo ka! Bayaran mo 'to!" dagdag pa niya at walang habas na pinagtatadyakan ang upuan.

Pilit siyang inawat ni Sir pero hindi niya ito pinakinggan. Bakit pa nga ba ako magsi-self-control kung deserve namang matikman ng mga hayop na 'to ang galit ko?

Umikot ako papunta sa likuran. "Gimme that!" utos ko kay Jinx.

Nilahad ko ang palad sa kaniya at pinatong niya roon ang lipstick niyang nasira.

Ayaw niyong umalis?

Inikot ko hanggang sa humaba nang tuluyan ang lipstick mula sa lalagyan. Without thinking twice, I draw horizontal line on the back of their necks. Agad silang lumingon sa ginawa ko. Ang isang nakatungo kanina, napasapo sa batok at napatayo. Binato ko kaagad sa mukha niya ang pulang lipstick nang humarap na siya sa akin.

"M-Ms. Steppingstone!" rinig kong sigaw ni Sir.

Hindi man lang siya napakurap sa ginawa kong pagbato. Diretso at malamig siyang nakatingin sa akin. Kita ko ang pamumula ng tainga niya. Ano? Naiinis na ba siya?

Halos lumundag ang puso ko nang bigla niyang buhatin ang upuan at ibato ito sa dingding. Sinundan ko ng tingin ang upuang binato niya. Nawasak na ito at nagtalsikan ang mga turnilyo sa kung saan.

Sumigaw si Sir Tuazon, tinatawag niya ang lalaking naghagis ng upuan.

"Don't call him that!"

Huffing and puffing, I look at him again. Iyong isang lalaki. Nakalapit na siya kay Sir Tuazon at hawak ang kwelyo ng matanda.

Kumunot ang noo ko. Paano niya nagagawa sa teacher ang ganyan?

Bumaling ang tingin ko sa lalaking naghagis ng upuan nang lumakad na ito palabas. Nagsipagsunuran na rin ang mga kasama niya. Kita ko pang padabog na inalis ng lalaki ang hawak niya sa kwelyo ni Sir. Napahawak tuloy si Sir sa sandalan ng upuan nang mawalan ng balanse.

When they completely left, Sir Tuazon stood straight and fumbled his pocket for a handkerchief. Nanginginig ang kamay na pinunasan niya ang pawis sa noo at leeg kahit pa centralized ang air conditioner sa room na ito.

"I'm sorry about that. If you don't mind, kindly look for another seats," he apologetically said.

But Alice doesn't want to let this pass. "For all due respect Mr. Tuazon, we are very disappointed today. I'm sorry but were going home. Please excuse us," she said. Still wanted to give respect.

Half-heartedly, Sir nodded. Sinukbit na ni Alice ang kaniyang bag at umalis na. Bitbit niya ang bag ko sa kanang kamay. Sumunod na rin sina Jinx at Megan. Nagpahuli na ako sa pag-alis.

Gusto ko nang makaalis nang tuluyan pero natigilan ako nang marinig ang sinabi ng isang babae.

"Bitch wannabe."

Sinamaan ko siya ng tingin pero nagtaas lang siya ng kilay.

Ang kapal ng mukha ng isang 'to. Sige lang. Humanda ka sa'kin. I won't forget that face of yours. Ang buhok niyang may highlights na pula, madali na lang matatandaan.

When we hopped in inside the car, Jinx's rants flooded.

"Walang hiya 'yong gagong 'yon! Ang mahal kaya no'ng lipstick ko! Lipstick KissKiss Gold and Diamond Guerlain brand isn't a joke!" she exclaimed.

Napairap na lang ako sa hangin. Unang araw pa lang namin pero ganito na ang nangyari. Mukhang mahihirapan talaga kami sa misyon. Magiging usap-usapan na kami sa room dahil sa nangyari. Hindi madaling kumilos kapag maraming mata ang nakabantay.

Bumaling ako kay Alice nang tapikin niya ang kaliwang hita ko. I cocked my brows at her.

"Didn't you hear what Mr. Tuazon shouted?" seryosong tanong niya sa mababang boses.

Kumunot ang noo ko kaya binalik na lang niya ang tingin sa steering wheel, as if she's thinking again.

Oo, sumigaw nga siya. Kaya nga siya kinuwelyuhan dahil doon, e. However, I didn't know what he shouted. I was paying attention to the guy who threw the chair more than people around me.

"Tinawag niyang Spencer ang lalaking 'yon-- the one who threw the chair against the wall." Lumingon ulit siya sa akin. "You heard him, have you?" may bigat ang mga titig niya.

I sighed. "No. But I know he shouted."

Saglit akong natigilan para balikan ang tagpo kanina. Sumigaw si Mr. Tuazon, narinig ko 'yon.

"Spencer ba talaga ang tinawag niya roon?" paniniguro ko.

She sighed. I can feel the disappointment in her because my ear didn't caught that important thing. "I'm completely sure about it, Alora," she answered.

Kung totoong Spencer ang isang 'yon, siya na ang hinahanap namin. I've done a lot of researches about the family Spencer but only Mr. Robert Spencer has public photos. No matter how big their name in the business industry, his wife and son has no publicity even in the internet. Ang school na ito ay isa lang sa marami nilang negosyo.

Kung sinuswerte ka nga naman. Unang araw namin pero uusad na kaagad ang pinaplano. After all, what happened a while ago wasn't that bad.

"Kung ganoon, hindi dapat alisin ang atensyon sa Spencer na iyon," bilin ko kay Alice.

I'll make sure that he will be dead as soon as possible.