Mabilis akong napahawak sa dibdib ko. I shouldn't be feeling this way pero dahil dinuro-duro niya ako ay sapat ng dahilan para kabahan ako. He talked to me like he know me, pero kahit hindi ko siya kilala ay nanatili akong kalmado."Anong ginagawa mo rito? Ang kapal mo namang magpakita sa akin." Patuloy niya akong dinuro at palakas na rin nang palakas ang sigaw niya. It catches the attention of people sa loob ng bar. Kasabay ng pagkagulat ko ay ang nakaiinis namang bulong sa akin no Anjo. "Sino siya? Do you know him? Please, kung may problema kayong dalawa, 'wag kayo rito umiksena, talk this in private."Saglit ko lang siyang tiningnan, at kahit gusto nang sabihin ng bibig ko na hindi ko siya kilala ay hindi ko na nagawa. Ibinalik ko ang paningin sa lalaki na ngayon ay may hawak ng isang bote ng alak sa kamay. Ang when he looked at me again, muli siyang nagsalita."Hey! What? Tatayo ka nalang at tititigan ako diyan? Come here and say sorry, baka mapatawad pa kita."Mas lalo lang akong
"Anong sinabi sa 'yo ni sir?" Masama kong tiningnan si Anjo nang magulat ako sa bigla niyang pagbulong sa taenga ko. Tipid naman itong napangiti nang makita ang reaksyon ko."Sina--""Pinapupunta ka sa office niya ano?" Hindi pa ako tuluyang nakakapagsalita nang putulin niya ako. "Hindi mo ito alam, kaya sasabihin ko ngayon sa 'yo. Sir Carlo is very strict when it comes to costumers, lalong-lalo syempre if may gulo na may empleyadong involved."Napatitig ako sa kaniya dahil sa huli niyang sinabi. Nagsimula tuloy kumabog ang dibdib ko dahil sa namuong kaba."Sa tingin mo, tatanggalin niya kaya ako?" I then asked out of curiosity. Tatango-tango nitong sinabayan ang mga tingin ko."Mabait naman siya eh, mapakiki-usapan naman. Ang akin lang, kung ayaw mong madalas na mapatawag sa office niya, iwasan mo ang gaya ng nangyari kanina." His voice started to sound serious. Mapait kong nabaling ang paningin sa lamesa ng lalaking kanina lamang ay nakasagutan ko. Nakayuko na ito ngayon sa mesa, at
"Mabuti naman at naabutan pa kitang gising." Malapad ang ngiti kong pinatong ang kahon ng cup cakes sa tabi ni Ally na kasalukuyang nakaupo sa sofa. I saw how excitement formed on her face. Mapait nalang akong napangiti habang dahan-dahang niyayakap siya. I felt the excitement she's feeling base sa higpit ng yakap niya sa akin. "Sorry, I'm late. Masyado ata kitang pinaghintay?" It ain't a joke 'cause it's true, but I sounded like it's a joke. "Nah, I just finished answering my assignments. The movie's just about to start also, you're on time." Mabilis nitong binuksan ang kahon ng cup cake sa harap niya matapos magsalita. Wala na rin akong sinabi pa. I was just looking at her enjoying the taste of cup cake now. I bought her chocolate flavored. Pareho naming paborito ang chocolate kaya iyon ang pinili kong flavor. "Anyway, where's mom? Tirhan mo siya niyan ha," pabiro kong wika sa kaniya. Payak lang itong napangiti while nakapikit na ninanamnam ang pagkain. She really is like this wh
I was silently sitting on my chair nang lumapit sa akin si Ria. Nagulat pa ako sa biglang pagsulpot niya dahilan para tawanan ako nito. "Sorry, hindi ko alam na magugulatin ka pala." Maging ako ay natawa. "Sorry, may iniisip lang ako," nasabi ko nalang. Umupo ito sa katabing upuan ko bago bumulong. "Naalala mo pa 'yong mga babaeng nakaharap natin kahapon?" she started. Tumaas ang kilay ko out of curiosity. "Yes, why?" Inabot nito sa akin ang isang coupon. Magkasalubong ang kilay kong tinanggap ito. "Ano ito?" Nagtataka kong tanong. "Buksan mo." Gaya ng sinabi niya ay mabilis ko itong binuksan. Bumungad sa akin ang mga pangalan ng estudyante. It was a list of students. Napanganga nalang ako nang makita ang title na nasa taas nito. "Tatakbo siya for the next SSG election?" Mabilis naman niya akong sinagot ng tango. Nilapit pa nito ang mukha sa akin bago muling bumulong. "Malaki ang chance niyang manalo, Abie. Kilala siya sa buong campus, at kung totoo ngang tatakbo siya for vice
Hindi mawala sa isip ko ang mukha niya kanina. He's back on being emotionless, iba sa nakita ko kagabi, but then iba ang naramdaman ko kanina. Basta alam ko hindi in a negative way."Hayy naku, mabuti nalang at for vice president tumakbo 'yang Angelica, hindi sila magkakalaban ni Maximo mo." Tiningnan ko lang na maupo sa tabi ko si Ria while taking a sip mula sa fruit shake na binili namin. Inilagay na rin nito ang straw sa shake bago nagsimulang sumipsip."Alam mo, hindi bagay sa kaniya ang pangalan niya. Angelica, tapos kabaliktaran ng ugali." Natawa naman ito sa sinabi ko. Sumang-ayon na tumango-tango pa."I just wish na hindi siya manalo. Kahit pa pangalawa sa pinakamataas na posisyon, masama parin impluwensya niya. Baka hindi lang ako, tayo ang pagtripan 'non." Ako nanaman ang sumang-ayon sa kaniya.Inubos lang namin ang pagkain namin bago nagdesisyon nang bumalik sa room. Our next class is about to start na rin after 5 minutes.We're on our w
"What do you want for your birthday, Abie?" mom asked smiling. Dahan-dahan akong tumayo bago lumapit sa kaniya sa sala. "Kailangan pa ba 'yan, mom? Is being healthy and blessed with happy family not okay?" pabiro kong sagot sa kaniya. I saw how instead na mapangiti ay naging seryuso ang mukha niya. "Of course, you must experience what other debutants experienced during their debut. Minsan lang ito, dapat ma-experience mo na," she replied. Nakita ko kung paanong pilit siyang ngumiti sa akin. Dahan-dahan niya akong niyakap bago bumulong sa taenga ko. "If your dad will only be here, for sure mararanasan mo ang dapat na naranasan ko noon." Bahagya akong kumalas sa pagkakayap niya, bago siya tiningnan. "Mom naman, ayos lang, hindi ko kailangan ng bonggang birthday, or whatever others have experienced. I'm fine that I'm with you and Ally." "No." Tuluyan na siyang bumitaw sa pagkakayap sa 'kin at hinawakan nalang ang kamay ko. "Una palang, Abie, pinangarap ko nang iparanas sa inyo ang ma
"Having you two in my life really makes me and your dad happy. Kaya nga we are doing our best para maibigay namin ang gusto niyo."Another story breakfast started by mom. We're on our sleep nang gisingin niya kami, at ngayon nga'y nagsimula nanaman siyang magkwento."Even you guys are not blessed to have complete family, you should be still thankful to have me and your dad in your life. And I know that thankful naman kayo roon," dagdag niya pa habang hinihimas-himas na ang aming mga ulo. "That's it. Come on, tumayo na kayo at may mga pasok pa tayo. Get up."Me and Alexa followed her nang tumayo na siya. She also helped us get up at sabay na lumabas ng kwarto.It's been just a month since we started living here in the Philippines. We came from Canada kung saan tumira kami with Dad, kaya we are still adopting our lives here. Mom work as a teacher on the University where I and Ally are studying, kaya naman sabay talaga kaming tatlo na pumapasok the same time kapag umuuwi.Same routines. E
"Ano, tara na?" Time passed by so fast. Kanina lang ay kausap ko pa si Ella, convincing me to come with her. And now here I am again standing in front of her.Hindi man buo ang loob kong sumama, I still followed my mind in the name of reward she said.Maagang natapos ang klase ko kaya maaga rin akong pumunta sa sinabi niyang meeting place namin. I thought I will be the first to go there but bahagya nalang akong nagulat nang pagdating ko'y naghihintay na pala siya sa akin."Matatagalan ba tayo roon? Baka hanapin ako nina Ally and mom," I asked her while we're walking papunta sa parking area ng school."Edi magpaalam ka. Sabihan mo mahuhuli kang uuwi dahil may importante kang gagawin. Napaka-simple," she answered cold dahilan para matulala na ako sa likuran niya. Nauuna siyang maglakad sa akin at ang bilis-bilis pang maglakad.Nagulat man sa tono ng sagot niya ay sinunod ko parin siya. I stopped from walking, get my phone and dialed mom's number, after just a second ay narinig ko na ang
Hindi mawala sa isip ko ang mukha niya kanina. He's back on being emotionless, iba sa nakita ko kagabi, but then iba ang naramdaman ko kanina. Basta alam ko hindi in a negative way."Hayy naku, mabuti nalang at for vice president tumakbo 'yang Angelica, hindi sila magkakalaban ni Maximo mo." Tiningnan ko lang na maupo sa tabi ko si Ria while taking a sip mula sa fruit shake na binili namin. Inilagay na rin nito ang straw sa shake bago nagsimulang sumipsip."Alam mo, hindi bagay sa kaniya ang pangalan niya. Angelica, tapos kabaliktaran ng ugali." Natawa naman ito sa sinabi ko. Sumang-ayon na tumango-tango pa."I just wish na hindi siya manalo. Kahit pa pangalawa sa pinakamataas na posisyon, masama parin impluwensya niya. Baka hindi lang ako, tayo ang pagtripan 'non." Ako nanaman ang sumang-ayon sa kaniya.Inubos lang namin ang pagkain namin bago nagdesisyon nang bumalik sa room. Our next class is about to start na rin after 5 minutes.We're on our w
I was silently sitting on my chair nang lumapit sa akin si Ria. Nagulat pa ako sa biglang pagsulpot niya dahilan para tawanan ako nito. "Sorry, hindi ko alam na magugulatin ka pala." Maging ako ay natawa. "Sorry, may iniisip lang ako," nasabi ko nalang. Umupo ito sa katabing upuan ko bago bumulong. "Naalala mo pa 'yong mga babaeng nakaharap natin kahapon?" she started. Tumaas ang kilay ko out of curiosity. "Yes, why?" Inabot nito sa akin ang isang coupon. Magkasalubong ang kilay kong tinanggap ito. "Ano ito?" Nagtataka kong tanong. "Buksan mo." Gaya ng sinabi niya ay mabilis ko itong binuksan. Bumungad sa akin ang mga pangalan ng estudyante. It was a list of students. Napanganga nalang ako nang makita ang title na nasa taas nito. "Tatakbo siya for the next SSG election?" Mabilis naman niya akong sinagot ng tango. Nilapit pa nito ang mukha sa akin bago muling bumulong. "Malaki ang chance niyang manalo, Abie. Kilala siya sa buong campus, at kung totoo ngang tatakbo siya for vice
"Mabuti naman at naabutan pa kitang gising." Malapad ang ngiti kong pinatong ang kahon ng cup cakes sa tabi ni Ally na kasalukuyang nakaupo sa sofa. I saw how excitement formed on her face. Mapait nalang akong napangiti habang dahan-dahang niyayakap siya. I felt the excitement she's feeling base sa higpit ng yakap niya sa akin. "Sorry, I'm late. Masyado ata kitang pinaghintay?" It ain't a joke 'cause it's true, but I sounded like it's a joke. "Nah, I just finished answering my assignments. The movie's just about to start also, you're on time." Mabilis nitong binuksan ang kahon ng cup cake sa harap niya matapos magsalita. Wala na rin akong sinabi pa. I was just looking at her enjoying the taste of cup cake now. I bought her chocolate flavored. Pareho naming paborito ang chocolate kaya iyon ang pinili kong flavor. "Anyway, where's mom? Tirhan mo siya niyan ha," pabiro kong wika sa kaniya. Payak lang itong napangiti while nakapikit na ninanamnam ang pagkain. She really is like this wh
"Anong sinabi sa 'yo ni sir?" Masama kong tiningnan si Anjo nang magulat ako sa bigla niyang pagbulong sa taenga ko. Tipid naman itong napangiti nang makita ang reaksyon ko."Sina--""Pinapupunta ka sa office niya ano?" Hindi pa ako tuluyang nakakapagsalita nang putulin niya ako. "Hindi mo ito alam, kaya sasabihin ko ngayon sa 'yo. Sir Carlo is very strict when it comes to costumers, lalong-lalo syempre if may gulo na may empleyadong involved."Napatitig ako sa kaniya dahil sa huli niyang sinabi. Nagsimula tuloy kumabog ang dibdib ko dahil sa namuong kaba."Sa tingin mo, tatanggalin niya kaya ako?" I then asked out of curiosity. Tatango-tango nitong sinabayan ang mga tingin ko."Mabait naman siya eh, mapakiki-usapan naman. Ang akin lang, kung ayaw mong madalas na mapatawag sa office niya, iwasan mo ang gaya ng nangyari kanina." His voice started to sound serious. Mapait kong nabaling ang paningin sa lamesa ng lalaking kanina lamang ay nakasagutan ko. Nakayuko na ito ngayon sa mesa, at
Mabilis akong napahawak sa dibdib ko. I shouldn't be feeling this way pero dahil dinuro-duro niya ako ay sapat ng dahilan para kabahan ako. He talked to me like he know me, pero kahit hindi ko siya kilala ay nanatili akong kalmado."Anong ginagawa mo rito? Ang kapal mo namang magpakita sa akin." Patuloy niya akong dinuro at palakas na rin nang palakas ang sigaw niya. It catches the attention of people sa loob ng bar. Kasabay ng pagkagulat ko ay ang nakaiinis namang bulong sa akin no Anjo. "Sino siya? Do you know him? Please, kung may problema kayong dalawa, 'wag kayo rito umiksena, talk this in private."Saglit ko lang siyang tiningnan, at kahit gusto nang sabihin ng bibig ko na hindi ko siya kilala ay hindi ko na nagawa. Ibinalik ko ang paningin sa lalaki na ngayon ay may hawak ng isang bote ng alak sa kamay. Ang when he looked at me again, muli siyang nagsalita."Hey! What? Tatayo ka nalang at tititigan ako diyan? Come here and say sorry, baka mapatawad pa kita."Mas lalo lang akong
Austine invited me a sit habang nagsasalita ang mga magulang ni Ella sa gitna. Nakasunod ako sa kaniya while my eyes still on the stage. I never imagined them this rich. Their parents owned a bar, tapos silang mga anak ang nagpapatakbo, which I find cool. Nang una kong nakilala si Ella, akala ko noon hindi ganito karangya ang meron siya, and then I found out, may sarili pala silang bar. At this young age of them, they`re experiencing a life of business man and woman, which one of my dream before.If me, mom and Ally choosed to stay with Dad on Canada, maybe I'm closed to own my own resto, but now that we're far from him and he's sick pa, marami pa akong bigas na kakain para maabot ang pangarap na 'yon."Si Carlo ba?" Bumalik ako sa realidad when Austine spoke. "Don't you find him handsome?"Natigilan ako sa biglang tanong niya. Napatitig ako sa mukha niya bago itinuon sa harap ang paningin, kung saan natagpuan kong nagbibigay na ng speech ang mga magulang ni Max. Ito marahil ang dahil
Maliliit ang hakbang habang kaba ay nilalamon ang aking sistema. Pilit kong winawaksi ang kaba na aking nararamdaman."You just have to thank him, Abie. After that wala na. So lakasan mo ang iyong loob. Just thank him, then everything's okay," paulit-ulit kong binubulong sa sarili ko, habang dahan-dahang lumalapit sa kaniya.Nang malapit na ako sa gilid niya'y mabilis kong nilingon si Ria, na nahuli ko namang nakasubaybay sa ginagawa ko. Nginitian niya ako at nag-thumbs up pa dahilan para ngitian ko rin siya pabalik. I first ready myself at nagpakawala ng buntong-hininga bago ibinalik kay Max ang paningin ko ngunit nagulat nalang ako nang harapin ko siya'y nakatayo na ito habang ang cellphone ay nasa taenga."Hello?" wika niya sabay kuha sa bag niya. "Yeah, I'm on my way. Hintayin mo nalang ako," he added that made me froze sa kinatatayuan ko. Nakangiti niyang sinabi ang mga linyang iyon bago parang hangin akong nilampasan.Nakanganga ko siyang sinundan ng tingin habang inaabsorb ang
Pamilyar na boses ang nagsalita matapos muling may kung sinong kumuha ng isa pang orange juice na hawak ko.Nilingon ko ito dahilan para tuluyan kong makita ang kabuuan niyang mukha. I saw nothing but still his emotionless face, again."Oh, it's you again, my dear Maximo! Acting hero, huh?" Agad kong naibalik sa harap ang paningin ko nang sarkastikong nagsalita ang babae. Nakangisi na ito ngayon habang nakatingin ng diretso sa mata ni Max.I am still absorbing what's happening when the girl on my front widen its mouth and eyes in shock. Maging ako ay nagulat sa nangyari, nang walang ano-ano'y naliligo na ito sa orange juice na kanina lamang ay hawak ko."Sa susunod na maghahanap ka ng kakalabanin mo, siguraduhin mo munang kakayanin mo. You're nothing but a stupid student here so don't you dare talk to me that way." Anger is present on his voice but he delivered those words without anger present on his face.Bigla akong nakaramdam ng pagkamangha. At first I thought nakakainis 'yon, but
Hindi makapaniwala kong pinutol ang paningin ko sa kanila. When I looked back to Ria, confusion is already present on her face. I just gave her a smile at umaktong bagot na sa kahihintay of my turn to order. But I can't help myself to forget what I just saw.Bigla akong naguluhan sa sarili ko. I seems like felt something I don't know and I can't explain when I saw him smiling. Tila ba kumabog ang dibdib ko na hindi ko alam. It is the reason why I faced them again. And this time, lungkot naman ang naramdaman ko.Hindi ko agad naisip noong una na maaaring may relasyon silang dalawa. The moment Ella smile while giving me the clothes kagabi, si Max pala ang dahilan. I never thought that those smiles have meaning pala. And now I saw it with my two eyes na ngumiti si Max dahil kay Ella.Nakakatawa! I thought he's emotionless. Si Ella lang pala ang makakapagpangiti sa kaniya."Abie, ikaw na." Gulat akong humarap sa counter when Ria whispered to my ear. Nang tingnan ko siya'y may hawak-hawak n