PROLOGUE

HEAVEN AND HELL SERIES BOOK 1: THE SWEETEST PSYCHOPATH

TRIGGER WARNING:

Matured content ahead, this work contains sexual abuse, depression, bloody scenes and strong languages that aren't suitable for young readers.

PROLOGUE

"Stories don’t have to have happy endings, only satisfying ones" -unknown

Madilim at tahimik ang iskinitang tinatahak ko. Meron akong hinahabol at sigurado akong dito siya tumakbo.

Kung kaya pa nga niyang makatakbo. Tiyak na nasa paligid ko lang siya. 

Hmm?

Napangisi ako ng marinig ang kalansing ng lata sa malapit. Luminga ako sa paligid para masiguro kung saan siya nakapwesto.

"Tagu-taguan maliwanag ang buwan, pag bilang kong tatlo ika'y magtago..." mahina kong kanta.

"Isa…"

Lumapit ako sa tambak ng b****a kung saan nanggaling ang kalansing kanina.

"Da-la-wa..."

Unti-unti akong lumapit. Kinuha ko ang lighter sa suot kong jeans at sinindi ito para makasagap ng konting liwanag.

"Tat-lo! Baby! Lumabas kana...hindi pa tayo tapos!?"

Bakas ang ngisi sa labi, itinaas ko sa ere ang kamay kong may hawak na matalim na kutsilyo at sinaksak kung sino man ang nagtatago sa basurahan.

"Boo! I found you!"

Kasabay ng halakhak ko ang pag inda niya sa likod, kung saan ko siya sinaksak.

"Please...ta-tama n-na..." Nahihirapang daing niya.

Humarap siya sa'kin na nanginginig at takot sa maaari ko pang gawin. Duguan na siya dahil sa natamo niyang saksak mula pa kanina.

Sinaksak ko lang naman siya sa magkabilang binti, isa pa sa tagiliran at kanina lang sa likod. Ngayon kaya?

Sobrang takot ang bumaha sa mukha niya ng matanaw niya akong aambahan ko ulit siya. Malinaw ko parin siyang nakikita dahil sa minsanan kong pagsindi sa lighter.

"T-ta..ma n-na..." Bumuga siya ng dugo at naratay sa basurahan.

Patay na ba siya? Ang boring naman nito...

"Huy! Ay ano bayan...kasi naman patay ka agad!"

Imbis na uyog ang gagawin ko, nasaksak ko tuloy siya sa private junjun niya. Boring!

Kinapa ko ang bulsa niya at kinuha ko ang wallet niya. "Bye Tomas Allen!" Nakangisi kong paalam habang sinusuksok sa jeans ang wallet niya.

Sinindihan ko ng apoy ang tambak ng b****a kasama ang lalaki. Humakbang na ako paalis sa eskinita. Maganda sanang panoorin siyang nasusunog kaso lang may gagawin pa ako.

Again...I am satisfied?

Hell yeah! Humalakhak ako sa isip ko, mahirap ng may makarinig sa akin dito baka isipin nilang baliw ako.

Bumalik ako sa bar kung saan ako nakatambay kanina. Isa 'tong secluded bar sa Quezon City at may kaya at mayaman lang ang nakikita kong naririto.

Matapos kong maghugas ng kamay, ang patalim ko naman ang nilinis ko. Medyo madugo ang gabi ko ngayon kaysa sa ibang gabi ah, gusto ko naman ng iba. Yung may thrill at exciting.

Pagkatapos ko sa banyo agad na lumabas ako. Pumunta ako sa counter at naupo, kung saan nakaharap sa bartender.

"Whisky," mahina kong sinabi.

Agad naman siyang tumalima at ginawa ang order ko.

"San ka galing? Nawala ka kanina," tanong ng bartender.

Tinanaw ko siya at binigyan ng malawak na ngisi. "Wala. Dyan lang sa tabi-tabi..."

Nilapag niya ang alak at makahulugan niya akong tinignan. Ano ba yon? Isa lang naman ang nagawan ko ng masama.

Tinaasan ko siya ng kilay dahil sa titig niya. Inabot ko ang alak at sumimsim.

"What?" Tanong ko at nilagok ng diretso ang alak. Iiling-iling lang siya habang nagpupunas ng mga baso.

"Don't worry Jack, hindi ko pa siya nahahanap kaya wala pa akong napapatay." 

Nginisihan ko siya at binigyan ng mapang akit na kindat...na alam ko na hindi naman tatalab sa kanya.

Sinimangutan niya ako. "Morticia kilala kita hindi mo ako mauuto tulad ng mga lalaki mo. Kaya tigilan mo yan," formal niyang sinabi.

Hinampas ko sa counter ang baso ng alak. Hindi 'to nabasag. Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa tinawag niya sakin. Pakialam ko sa mga nagulat na taong nakaupo rin dito.

"There's no need to call me by that name! Fvck! It's so fvcking gross! My name is Clarise! Okay? I'm Clarise!" I yelled a bit.

Naglapag ako ng cash, bayad sa alak. Perang kinuha ko sa wallet ni Allen. Habang nasa daan kinalkal ko na ang laman hindi naman ako interesado sa cards at wallet niya kaya tinapon ko, yung cash lang yung kinuha ko.

Tumalikod na ako, ready na umalis. Hindi naman ako galit dahil sa tinawag niya akong Morticia...wala lang gusto ko lang mag walk out para makauwi na.

"Where you going?" pahabol na tanong ni Jack, hindi ko na siya sinagot at patuloy na ako sa paglabas at hindi na lumingon pa.

"Home..." Bulong ko ng may kahulugan.

Siguro okay na 'to, isang lalaki sa isang gabi. Matunog na ang patayan ngayon dahil sa sunod sunod ko 'nung mga nakaraang buwan.

Kailangan ko maging lowkey pansamantala, baka mahuli nila ang mga hakbang ko. Magiging mababa ang tiyansa na makita ko siya ng mabilis pero hindi ako titigil.

Where the hell are you huh?

Nakalabas na ako sa bar at papunta na sa parking lot kung nasaan ang sasakyan ko. Hindi muna ako pumasok sa sasakyan, imbis tumayo lang ako dun at sumandal sa pinto. Humalukipkip ako at hinintay kung sino man 'tong lapastangan na sumusunod sa akin.

"So? Bakit mo po ako sinusundan?" Tanong ko sa taong sumusunod sa akin.

Nag-angat ako ng tingin sa matangkad na lalaking lumabas sa pinagtataguan niyang four by four na sasakyan.

"Who are you?" Kuryoso kong tanong.

Humakbang siya palapit sa kinatatayuan ko pero nagtira ng ilang hakbang para magkalayo parin kami.

"You know that i'm following you," magaan niyang sinabi, hindi yun question dahil obviously alam ko talaga na sinusundan niya ako, kahit sa loob pa lang ng bar.

Mariin ang titig niya kumpara sa boses niyang malamyos. Maraming emosyon ang makikita sa mga mata niya pero agad niyang binaling ang ulo at kumamot sa batok upang hindi ko matitigan ang mga mata niya.

Nangunot ang noo ko. Anong problema nito?

I cleared my throat and asked him again, "So bakit mo nga ko sinusundan? At sino ka Mr?"

Bumaling siyang muli sa akin pero hindi naman nagsasalita. Bubuka lang ang mapulang labi pero walang salita, nagdadalawang isip pa siguro sa sasabihin niya. Makikita ang pag aalinlangan sa mukha niya.

Hindi niya sinagot ang mga tanong ko, sa halip siya pa ang nagtanong pabalik sa akin.

"Can i ask you some questions?" Sa wakas nasabi narin niya, naiinip na ako eh. Yun lang ba? 

"Nagtatanong ka na," pilosopo kong sagot. 

"I mean hindi mo ba ako kilala?"

Ngumisi ako at tumuwid ng tayo. Humakbang ako ng dalawa sapat para magkaharap kami. Hanggang balikat niya lang ang height ko, sa sobrang tangkad niya hindi kami magkaabot.

Tumingala ako sa kanya at inayos ang pagkakangisi, pinalitan ko ng isang mapangakit na ngiti.

"Nope. How 'bout you...who the hell are you?" Mapaglarong mga mata ang pinapakita ko sa kanya. Kahit kailan walang umisnab sa karisma ko. Kaya sisiguraduhin kong kakabahan siya sa titig ko.

Napalunok siya dahil sa tensyon sabay buntonghininga para kalmahin ang sarili. Umaliwalas bigla ang mukha niya pero nandun parin ang pagiging seryoso. Ako naman ang tinubuan ng tensyon, pinangunot ko ang mga kilay sa biglaang pagbago ng awra niya.

Nang makahuma nagawa na rin niyang magsalita. "I'm Atty. Bram Damien...and i'm here because i want to ask some questions to you."

"Ahhh... Attorney? Bakit ano bang ginawa ko?" Maang ko.

"That's why i'm here to ask you that. What are you doing in the past months?"

"Nothing...i thought you are attorney? But it looks like you are an police officer who interrogated me in a wrong room." Matapang kong sinabi.

Lalo akong natuwa sa reaksyon niyang gulat sa sinabi ko.

Hinila ko siya sa suot na neck tie para magpantay ang mga mukha namin at makalapit sa tainga niya.

"Hmm? Pwede next time nalang attorney? Pauwi na kasi ako at pagod pa."

Binitawan ko ang tie niya at tinulak siya sa dibdib para malayo sa kanya. Napaatras siya at tulala na nakatingin sa akin. Tinalikuran ko na siya dahil mukang wala narin siyang sasabihin.

Nabuksan ko na ang pinto ng kotse ko at papasok na ng pigilan niya ako sa braso. Bumaba ang tingin ko sa kamay niyang nakahawak sa braso ko.

"What Attorney? Do you want to play with me?"

I smirked then shot a brow. Napalunok siya at nag aalinlangang tinanggal ang kamay niya sa braso ko. Umatras siya at hindi na nagbalak na pigilan ako. Mariin ang titig niya habang papasok ako sa sasakyan.

"Bye Bram see you..." When you see me.

Pabalibag kong sinara ang pinto ng kotse. Nagngingitngit ang damdamin ko sa presensya niya pero tuwang tuwa dahil siya mismo ang lumapit sa akin.

Maglalaro muna ako.

***

"Mom...i'm home."

Diretso ang lakad ko papasok sa tahimik naming bahay. Hindi na ako nag abala pang buksan ang ilaw sa buong kabahayan. Kahit madilim sa paligid, kabisado ko na kung saan ako tutungo.

Paakyat sa engrandeng hagdan, kumapit ako sa barandilya nito upang matiwasay na makarating sa pangalawang palapag.

Sanay na ako sa madilim kong buhay kahit kaming dalawa nalang ni mommy sinisikap kong mabuhay...

Para makaganti sa mga taong lumapastangan at ginawang impyerno ang buhay ko.

Walang pagdadalawang isip ng una akong pumatay. Walang awa, walang pakundangan at walang pagsisisi.

Hindi ako magsisisi dahil sila mismo na sumira sa buhay ko, ay hindi rin magawa.

Nang makarating sa second floor lumiko ako sa kanan at diretso sa nag-iisang pinto roon. Binuksan ko ang pinto at sinalubong ako ng malamig na ihip ng hangin. Nagtayuan ang mga balahibo ko sa katawan. 

Iniyakap ko ang mga braso ko sa katawan dahil nakasuot lang ako ng black sando, damang dama ko ang lamig. Naupo ako sa dulo ng malambot kong kama at unang tinanggal ang wedge, sunod ang jeans.

Madilim sa silid ngunit may konting liwanag dahil sa nakabukas na glass door ng beranda. Tumatagos dun ang liwanag ng buwan kasabay ang pagpasok din ng malamig na hangin na sinasayaw ang kortina sa gilid.

Tumayo muli ako upang isara sana ang glass door pero napadapo ang paningin ko sa kotse na nasa tapat ng gate namin. Inirapan ko nalang at tuluyan ko nang sinara ang glass door.

Pagod na bumalik ako sa kama at patihayang binaksak ang katawan. Nakangisi akong tumitig sa kisame.

Anong alam mo attorney? Matagal mo na ba akong sinusundan? Sige't hahayaan ko munang maglaro tayong dalawa.

Sakto naghahanap ako ng bago...yung may thrill at exciting.

Paglalaruan muna kita bago ko ituloy ang mga bagay-bagay.

Malakas akong tumawa dahil sa mga naiisip. Kalaunan tumigil din ako at ngumisi.

Masarap kaya ang isang Attorney Bram Damien?

***

Kinabukasan...

"Yes, hello?"

Maaga akong nagising dahil sa isang kliyente na nagpa-schedule ng home service sa Makati. Kausap ko ngayon ang secretary ng kliyente ko habang nagbibihis.

"Makakapunta po ba kayo? May tumawag po ka-" Pinutol ko na agad ang iba pa niyang sasabihin.

 "Yeah, i'm on my way dear relax."

Binabaan ko siya ng tawag at inayos ang mga kakailanganin ko. Tulad ng relaxing oil, towels, extra clothes at ang pinaka importante ang mahal kong patalim. Ngumingisi ako habang nilalagay ko ito sa bag.

Nag drive ako papuntang Makati. Sa isang condominium ako napadpad. Pagkapark ko sa parking lot agad akong bumaba bitbit ang bag. Suot ang isang Floral printed fitted dress, -na halos luwa na ang aking malulusog na dibdib, naglakad ako papasok sa elevator.

Sinilip ko ang phone ko para i-check ang unit ng kliyente. Pinindot ang buton ng tamang palapag at naghintay. Napangiti ako ng maramdamang huminto na ang elevator sa tamang floor.

Lumabas ako sa elevator at hinanap ang unit. Nang makita agad kong pinatunog ang door bell.

Isang medyo may katandaan ng lalaki ang nagbukas ng pinto. Sinalubong niya ako ng kakaibang ngiti. Gumala ang mga mata niya sa aking kabuuan.

Hinila niya ako papasok at agarang sinara ang pinto at nilock ito.

"You are new therapists? i've never see you before."

May pagmamadali sa boses niya at ang mga mata hindi magkamayaw katitingin sa dibdib ko.

"Yes sir. Shall we start?" Agaran kong tanong.

Napangiti ako ng sunod-sunod siyang tumango at giniya ako papunta sa kama. Tumayo siya sa gilid nito at walang pakundangan hinubad ang roba niya. Tumambad sa akin ang naghuhumindig niyang pagkalalaki.

Malawak ang ngising makikita sa mukha niya, animo'y proud na proud dahil sa tigas na tigas niyang ari.

Sa dami ng junjun na nakita ko ito ang pinaka maputi pero napaka-liit.

Ngumisi ang matanda. "You want this huh?"

Hinawakan niya ito at binayo taas-baba. Akala siguro ng matandang 'to natutuwa ako sa nakikita ko? Sa totoo lang kanina pa ako nagpipigil, gustong-gusto ko nang putulin ang lawit niya.

"Yes, of course sir...we can do what your thinking...but later. I'm here for a job and that is massaging your body with this soft hands..." Malambing ang pagkakasabi ko upang mapasakay siya sa gusto ko. Itinaas ko pa ang dalawang palad para makita niya ang kakinisan nito.

"Oh yeah, later then..for now please pleasure me with that soft hands."

Kinindatan ko siya sabay tinulak ko sa kama. Kinuha ko ang relaxing oil sa bag at lumapit sa kama kung nasaan ang matandang titig na titig sa bawat kilos ko.

"I can't wait to feel your touch darling..."

"Then let me start at your back...to do my job first and later is the extra service. How 'bout that?"

"Okay darling, i love extra service...please do the honor."

Humagikgik ako habang ginigiya siya patalikod sa kama. Naglagay ako ng langis sa palad at malamyos kong pinasada ang mga kamay sa likod niya.

Napaungol ang matanda sa bawat haplos ko sa balat niya. Nangingisi ako at nanggigigil na minasahe ang likod pataas sa batok.

"Your hands was amazing darling...i can't wait to feel that around my c*ck."

Tiyak na tumitirik ang mga mata nito sa sarap. Napaka libog na matanda.

Sinubukan niyang haplosin ang hita ko pero agad kong tinapik ang kamay niya.

"Ah-ah later." Mapangakit kong sinabi.

 Lumipat ako sa ibabaw ng likod niya habang inaabot ko ang bag. Bakas sa kanyang paghinga ang libog na sinundan pa ng mga ungol.

"Ahhh...i can't wait for later, i can c*m here..." Nagnanasang sambit niya.

Patuloy ako sa pagmasahe sa likod niya, tinatansya ang tamang pagkakataon. Pinasada ko ang isang kamay papunta sa batok niya, yumukod ako at binulungan siya.

"Are you enjoying my massage sir?" Mapangakit kong tanong.

"Yeah, your so good..."

"Of course, this is my talent..."

Sa utak ko walang humpay na ang halakhak ko sa nakikitang kahihinatnan ng matanda. Umalis ako sa likod niya at tumayo sa gilid niya.

"For more access, let me tie your hands..."

Kinuha ko ang dalawang kamay niya, hindi naman siya tumutol kaya pinagpatuloy ko at itinaas sa uluhan. Gamit ang mahabang towel galing sa bag, tinali ko ang mga kamay niya sa magkabilang pulsuhan.

"Rawr! I love wild girls..." Nanginginig na ang matanda sa sobrang kasabikan sa pag-iisip ng kahalayan.

Mala-demonyong ngisi ang aking ginawa. Muli, bumalik ako sa likuran niya at minasahe ulit siya. Pinapadama ko sa kanya ang aking gitna na halos ikabaliw niya. Umindayog ako sa likuran niya habang tinututok ang kutsilyo sa kaliwang balikat niya.

Malakas na ungol lang ng matanda ang maririnig sa buong silid, gawa ng libog na libog na.

"You will surely enjoy this...Mr. Allen." Bulong ko at unti-unting itinaas ang kamay.

Walang pag-aalinlangan ko siyang sinaksak sa balikat, baon at malalim. Hinugot ko ang kutsilyo at sinaksak ko naman siya sa kabila.

Malakas na hiyaw ang pinakawalan niya. Halos umalingawngaw ito sa buong silid. Umaagos ang dugo at tuwang-tuwa akong panoorin ito.

Agad na namatay ang matanda dahil sa dalawang palalalim na saksak ko sa kanya sa magkabilang balikat, kaya hindi na siya nakapalag pa. Hindi narin naman siya makakalaban dahil sa higpit ng tali ko sa mga kamay niya.

Tinapat ko ang patalim sa leeg niya sabay ginilitan ito. Umagos ang dugo sa unan. Nanginginig ako habang sinasahod ang kamay sa leeg niyang bumubulwak ng dugo.

Malakas akong humalakhak habang minamasahe sa likod niya ang sariling dugo.

Ang sarap sa pakiramdam. Kontento at buhay na naman ako!

Tapos na ang trabaho ko rito. Agad akong pumunta sa banyo para maglinis. Una kong hinugasan ang mahal kong patalim bago ang sarili na nadungisan ng dugo. Nagpalit ako ng damit tulad sa uniporme ng sekretarya. Pinuyod ko ang mahabang buhok at nagsuot ng makapal na make-up bago tiningnan ang kabuuan sa salamin, wala ng bakas ng krimen. 

Lumabas ako sa banyo. Inabot ko ang bag at nilagay dun ang patalim.

Lumingon ako sa banda ng matanda. Natawa ako sa itsura niya, naliligo siya sa sariling dugo. Kinawayan ko siya at nag paalam. "Bye, Mr. Allen."

Being satisfied...i'll walk out of that place.

That is my revenge...and I don't feel any remorse from what I've done.

-Ahyexiaxx-