Sweet Obsession - Chapter 6

CHAPTER SIX:

         TEO did not want to move ever again.

         He was safely ensconced in her soft body.

         His manhood still throbbing deep inside her.

         His mind was dazed with the most magnificent culmination that he had ever experienced.

         Ni sa panaginip, hindi niya inasahan na magiging ganito kasidhi ang luwalhating makakamtan niya sa babaeng inibig na sa unang pagkakita pa lang.

         Then he heard her soft sobs.

         And reality started to set in.

         Dahan-dahan siyang nag-angat ng ulo para matunghayan ang mukha ng kaniig.

         Nakapikit ang babae ngunit patuloy sa pagdaloy ang masaganang luha sa pagitan ng mga pilikmata.

         "Don't cry, sweetheart," pang-aalo niya rito. Puno ng pagsuyo ang mababang tinig.

         Hindi kumibo si Nadine ngunit tinutop ng isang kamao nito ang bibig. Kaipala, pinipigil ang paghulagpos ng malalakas na hikbi.

         Teo sighed but he could not feel any regret with what he did to her.

         Ganito na ang intensiyon na nasa utak niya bago nagtungo rito. Uminom pa nga siya ng matapang na alak para masigurong magagawa niya ang nais.

         "Don't worry, Nadine. I'll marry you," dugtong niya. "We'll get married immediately."

         "H-hindi--ayoko, Teo!" ang pabulalas na pagtanggi ng babae.

         Bigla itong bumalikwas ng bangon, sabay tulak sa dibdib niya.

         Nasorpresa si Teo kaya nakakawala ang babae.

         Nagmistula itong isang mailap na hayop nang gumapang palayo sa kanya.

         Her small body looked pale and vulnerable.

         Her fingers were fumbling with the buttons of her dress when he finally moved towards her.

         "Ako na," he muttered huskily.

         His knuckles brushed her fingers aside and continued buttoning the dress himself.

         Pumitlag palayo ang babae. Parang napaso. "H-huwag mo akong hawakan," pakiusap ng babae. Halos padaing. Para bang nasaktan. "Lumayo ka sa akin!"

         Teo gritted his teeth. "Nangyari na ito, Nadine," he said in a tight voice. "Wala ka nang magagawa--kundi ang magpakasal sa akin."

         She shook her head vehemently. The long straight strands of black hair flew around her slim shoulders.

         "Hindi ako magpapakasal, Teo!" pahayag nito.

         Parang sinampal ang pakiramdam ng binata.

         Ngayon lang siya nag-alok ng kasal sa isang babae, pero nabigo pa siya.

         He suddenly felt ludricuous. How could anybody take him seriously when he was still naked and his body starting to get in a horny state once again.

         He shook his head in utter exasperation. Tumindig siya at maliksing nagbihis.

         His jerky movements conveyed the anger that he feels.

         Tumindig na rin ang babae. Tinangka nitong lumakad palayo doon ngunit wala pang lakas ang mga tuhod nito.

         He picked up the thick jacket from the grassy floor.

         Nagtungo siya sa kinatatayuan nito. Hinawakan sa magkabilang balikat upang iharap.

         Basa pa rin ang mga pisngi ni Nadine. Tila walang katapusan ang pagbukal ng luha sa mga matang nawalan na ng kainosentihan.

         "Nadine, naiintindihan mo ba kung ano ang sinasabi mo?" pakli niya, halos paangil. "Tinatanggihan mo ang pagkakataon na mabuong muli ang dangal mo."

         "N-na sinira mo," salo ng garalgal na tinig ni Nadine. "Na sinira mo, Teo!"

         At muli na naman itong napahagulgol.

         "Woman, you don't have to rub it in," he declared, in a pained tone. "I want to marry you."

         Niyapos niya ang babae. Tumutol ito at nagtangkang magpumiglas ngunit hindi sapat ang kaunting lakas.

         "Gusto mo bang humingi ako ng tawad, Nadine? Kapag ginawa ko 'yan, nagsisinungaling lang ako. I don't regret what I did. Kahit katatapos lang, gusto ko na namang ulitin ang pakikipagtalik sa 'yo," pagtatapat niya. Mahina ang kanyang pagsasalita ngunit malinaw ang bawa't kataga.

         "B-bakit ginawa mo sa akin ito, Teo?" pang-uusig ni Nadine, pahikbi.

         "Mahal kita, Nadine," he admitted abruptly. His fingers hooked under her rounded chin and stared deep into her eyes. "Iniibig kita."

         Habang inuulit niya ang mga salita, parang nagiging madali para sa kanya ang pagnulas ng mga damdamin na kinimkim niya nung una.

         Umiling ang babae. Sunud-sunod. Halos tulak ng matinding desperasyon.

         "H-hindi maaari 'yan," tutol ng paos na boses nito. "Hindi tama."

         "Bakit hindi tama?"

         He could not see anything wrong with what he felt for her.

         "H-hindi tayo bagay," hagulgol ni Nadine. "Hindi tayo bagay!" ulit nito, pabulalas na.

         He was expecting for a worse reason. Kaya dagling nagluwag ang kanyang dibdib nang marinig ang tugon nito.

         "Nadine, ako ang nagsasabing bagay tayong dalawa," paliwanag niya. He kissed her tears away. "We had made love beautifully."

         "Hindi iyon ang tamang sukatan, Teo. Pagnanasa lang iyon. Mawawala rin agad--l-lalo na kapag pinupulaan ka na ng mga kaibigan mo dahil sa akin."

         He captured her lips in an impatient kiss.

         He wanted to make her believe in him.

         God, he was desperate to marry her. Gusto niyang maangkin na ang babae at nang hindi na maagaw ng iba!

         Was this really love?

         Or just an obsessive lust?

         Bumuntonghininga si Teo. "Bakit ayaw mong maniwalang iniibig kita, Nadine?" He tried using reason to convince her of his sincerity.

         "A-ano ba ang mapapala ng isang katulad mo sa akin, Teo?"

         He repressed his temper with difficulty. "I just had a great time with you, baby." Then he grunted frustratedly. He immediately regretted the crude words when he saw her stricken expression.

         "I'm sorry," he bit out tersely. "I think I've said enough for tonight.Magpapaalam na ako pero huwag mong isipin na tapos na ang tungkol dito."

         He gave her quivering mouth a hungry kiss before pushing her away and strode back to where he had come from.

         "H-hindi ako maniniwala sa 'yo," Nadine murmured to the silence that followed his departure, still sobbing with shocked despair.

         Aywan kung gaano katagal siyang nanatili sa kinaroroonan niya.

         Nakayapos siya nang mahigpit sa kanyang sarili at panay ang hagulgol.

         Dahan-dahang huminto ang pag-iyak ni Nadine.

         Unti-unti niyang naramdaman ang ginaw na dulot ng lumalamig na simoy ng hangin at ang nakabibinging katahimikan ng gabing patuloy sa paglalim.

         "Kailanman, hindi ako maniniwala sa 'yo!" diin niya. "Oh, bakit kailangang mangyari sa atin ang gayon?"

         Hindi na dapat maulit ang pagkakamaling nangyari sa pagitan nila ni Teo.

         Hindi siya dapat maniwala sa isang ilusyon. Isa siyang praktikal na babae.

         Walang puwang ang mga pantasya niya kundi sa mga panaginip lang.

         Tumindig siya mula sa pagkakasalampak sa damuhan upang magbalik na sa malaking bahay.

         It was just a short distance but it felt like walking a long mile, dahil sa sobrang pangangatog ng mga tuhod niya.

         She had just had a traumatic experience and her whole body was having a hard time recovering.

         The big house was already quiet and dark inside, except for the porchlight.Nagpapahinga na marahil ang mga katulong.

         Wala pa sina Marissa. Tiyak na nasa party pa ni Teo.

         Nagtuloy siya sa kanyang kuwarto. Kumuha siya ng mga gamit sa paliligo, bago lumabas uli para magtungo sa banyong nasa dulo ng koridor.

         She divested her clothes gingerly. Her nipples were sensitive because of his thorough kisses. Her womanhood still tender from his brutal possession.

         She went under the shower and all her senses tingled with remembered pleasure.

         Teo was a sensuous lover. He had been able to wring a response from her reluctant body.

         Nagawa siyang mapapayag sa isang bawal na desisyon.

         His kisses had been like sweet poison that fogged her mind with the smoke of temptations.

         Maingat siyang nagsabon ng sarili, habang nasa ilalim ng malamig na bugso ng tubig.

         She should feel dirty but it was not so.

         And she could not force herself to despise him.

         Iniibig kita... pakakasalan kita...!

         Napapikit siya nang mariin. "Hindi ako bagay sa 'yo, Teo. Hindi!" Pabulong lamang ang pagkakasambit niya ngunit para na din niyang isinigaw.

         Ang kanyang isip ay determinadong tumanggi ngunit hindi ang kanyang katawan.

         She began to quiver when she soaped her breasts. Her flat stomach. Her soft thighs.

         Those were the places where insistent lips and unrelenting hands had put invisible love marks.

         The fiery lovemaking had changed her forever...

         Umahon siya nang magsimula na namang bumukal ang masaganang luha sa kanyang mga mata.

         Nagdumali siyang bumalik sa kanyang silid. Hindi na niya nagawang magbihis. Binalot na lang niya ng kumot ang buong katawan at nahigang nakabaluktot sa kama.

         It was a delayed shock reaction. Alam niya ang nangyayari sa kanya ngunit hindi niya magawang pigilan ang pag-iyak.

         Hanggang sa makatulog siya sa gayong ayos.

         Surprisingly, despite the trauma of her first encounter with sex, she had slept deeply.

         Ni wala siyang napanaginipan. Basta't mahimbing lang siyang nakatulog.

         But she did not feel refreshed the next morning. Her whole body was throbbing and pulsating with peculiar sensations.

         Pilit at mabigat ang mga kilos niya sa pagbibihis.

         Parang gusto niyang isiksik ang sarili sa isang maliit na butas upang huwag nang makita ninuman magpakailanman.

         Ngunit dahil hindi puwede iyon, pinuwersa niya ang sarili na pumanaog upang mag-umpisa na sa pagtatrabaho.

         Ang una niyang napansin na kakaiba sa araw na iyon ay ang pagiging masigla at masaya ni Marissa.

         Ngumiti ito kahit na siya ang nabungaran na nagsisilbi ng almusal sa mga magulang nito.

         "Good morning, Papa, Mama," bati nito habang hinahagkan isa-isa sa pisngi ang dalawang matanda.

         Marissa ignored her after the first incidental smile.

         "Mukhang masayang-masaya ang dalaga natin, a?" puna ng tiyuhin niya.

         "Talaga yata, Papa!"

         "Naku, oy! Alam mo ba kung bakit? P'ano 'yang si Mr. Montes diyan sa kabilang bahay ay siya na lang nang siya ang isinayaw kagabi!" pambibisto naman ng tiyahin, pero nakangiti.

         "Ang Mama talaga. Wala namang masama, hindi ba? Binatang-binata 'yung tao--at dalagang-dalaga naman ako," pagtatanggol ng dalagang pinsan.

         "Oo nga naman, oy," salo ni Uncle Peping.

         "E, di payag ka nang si Teo Montes ang maging manugang n'yo, Papa?" bawi ni Marissa.

         "Aba'y hintayin muna natin siyang mamanhikan, iha," pagbibiro ng Papa nito.

         Nagkatawanan ang buong mag-anak.

         Habang nakikinig si Nadine, nagdurugo ang puso niya.

         Masakit tanggapin na tama pala siya. Na niloloko lang siya ni Teo Montes, nang magsabi ito ng pag-ibig para sa kanya.

         Umiiwas lang marahil na ihabla niya sa kapangahasan na ginawa nito sa kanya...!