Prologue

Prologue

Kolyn didn't waste any time. She kept all the things she needed most in her small bag that she will bring for running away with Shunter, her boyfriend.

As she prepares her things, she can't help but to worry because this is the first time she will do it. At labag ito sa kanyang kalooban, ngunit kailangan niyang gawin para makatakas sa maaaring mangyari sa kaniya kapag nasa puder siya ng kaniyang mga magulang. Natatakot siya sa kung ano'ng mangyayari sa susunod na mga araw.

Kailangan siyang makalayo agad---no, let me rephrase it, kailangan nilang lumayo agad ni Shunter upang maisalba ang kanilang pagmamahalan at ang kanilang magiging anak. Because one of the plans of Kolyn's parents and Shunter's parents as well, was to abort the baby in Kolyn's womb.

Right after Kolyn done on packing her things, she immediately left her room, and carefully exited their mansion.

When she finally came out, a smile immediately drew on her lips when she saw Shunter in the distance waiting outside the gate of their mansion.

Agad siyang naglakad papalapit kay Shunter, ngunit hindi pa siya nakakalayo'y may malalim na boses siyang narinig dahilan upang mapatigil siya.

"Where the fuck are you going?" boses ito ng kaniyang ama.

She rolled her eyes, but at the same time she felt affright and got so nervous. But she still manage to speak. "Sa alam kong magiging masaya ako, isn't it obvious, dad?" she said.

Pilit niyang itinatago ang takot sa kaniyang ama. Natatakot siya sa kung anumang p'wedeng mangyari ngayong gabi.

"Kailan ka pa natutong sumagot sa akin, Kolyn?!" ramdam ni Kolyn ang galit sa boses sa kaniyang ama.

She felt her knees are trembling because of premonition, but she had to act bravely. "Acting innocent, dad?" pang-iinsulto niya, "Kailan ka pa nagsimulang maging ulyanin?" Walang takot niyang tinalikuran ang ama't naglakad palayo rito.

Hus father grinned, "Once you get over to my property, you will never get back in here again. We will forget that you come into our lives! We, your mom will forget that you're our child," threat of his father.

"Now, choose! Us, your family or that man?" he pointed to Shunter.

Natigilan siya dahil sa babala ng ama, hanggang sa may maramdaman siyang mainit na tubig na dumadaloy sa kaniyang mga pisngi. And as soon as she realized what it was, a smile flashed on her lips. But that smile was covered with pain, and sorrow.

Hindi niya akalain na aabot sa gan'tong punto ang lahat. Kung saan kailangan na niyang mamili sa kung sino't saan siya sasama.

"Nagmahal lang naman ako, bakit kailangan niyo itong ipagkait sa 'kin, dad? Wala naman akong nagawang masama sa inyo, lahat ng gusto niyo ginawa ko. Pero bakit itong maliit na hinihiling kong kasiyahan ay hindi niyo man lang maibigay? Why? Para niyo na rin akong tinatanggalan ng karapatang maging masaya." She sobbed in front of her father.

Choosing one in the two important choices makes her hard to think well. Because four important persons involves in the choices; her parents or her boyfriend together with their future child. Because when she chooses one, she will definitely lose one in her choices, which may be her parents or the man she loves and their child. So she need to choose what's the best for her, because it's so difficult to decide things if you don't know the outcome of it.

"Dad, bakit kailangang umabot sa gan'to?" Napaluhod siya mula sa kinatatayuan. She can't lose her family. But she can't also lose her boyfriend, and their future child.

"Because we know what's good for you. And choosing that thing you called happiness is just part of your insanity. Saan hahagilap ng pera ang lalaking 'yan? Lalo na't buntis ka? Because for all I know, his father banned him from different businesses here in the Philippines that he could enter, even small businesses. So common, back off my daughter.  You have no hope in him. She will just destroy your future. You will only die in misery." His father laughed like he's insulting Kolyn's boyfriend.

"How dare you!" sigaw ni Shunter mula sa labas habang pilit itong binubuksan ang naka-kandadong gate ng mansion nila Kolyn.

"Here's the key." Ibinato ng ama ni Kolyn ang remote control kay Shunter na siyang nag-iisang bagay na makakapagbukas sa gate na pilit nitong sinisira.

Panatag kasi siya't malaki ang tiwala kay Kolyn na hindi niya kayang talikuran ang pamilya para lamang kay Shunter.

"As what I said Kolyn, hindi ako nagbibiro. Now, go! Choose him over us!" pagbabantang sigaw ng ama ni Kolyn.

"Sorry dad, but I need to do this.  It's really hard for me, but this is not just for my own, it's also for my child, my future family.  Thank you for what you've done to me, for the love and sacrifices. And just this time mom and dad, let me be happy with him.  Sorry if I'll choose him over you, I just chose the thing that I know it's good for me. And I assure you that I'll never regret this. I hope I made the right decision," she mentally said.

She chuckled. She wiped her tears and stands brave.

"Buo na ang aking desisyon, sorry dad," she said before she stepped out to their mansion's gate.

Napahagulgol siya dahil sa desisyong ginawa niya. She hugged Shunter tight, and cried on his shoulders.

"You did the right decision, you don't need to worry. Let's go?" Shunter held Kolyn right hand, and went inside his car.

Ngunit bago pa ito pumasok ay sa huling pagkakataon ay sinulyapan pa niya ang ama na parang sasabog na sa galit.

She smiled, "I love you dad, tell to mom that I love her too much. Sorry!"

Nagawa pang magpaalam ni Kolyn sa kaniyang ama bago ito tuluyang makapasok sa loob ng sasakyan ni Shunter. Dahil hindi matatawaran ang pagmamahal, at kalingang ibinigay nila ito sa kaniya. Hindi naman siya gano'n kabastos. May utang na loob pa rin naman siya kahit papa'no.

HABANG nasa kalagitnaan sila ng biyahe ay hindi nila maiwasang mapa-isip, at mangamba sa mga susunod na mangyayari. Makapangyarihan at maimpluwensiya ang pamilya ng dalawa, kaya nakakasiguro silang hindi pa tapos ang lahat, nag-uumpisa palang ito.

"Magiging okay rin ang lahat, just trust me," ani Shunter kay Kolyn, pinapatahan niya ito.

Pilit itong ngumiti, "But how? Kilala natin ang pamilya natin, sigurado akong gagawin nila ang lahat upang mahanap tayo't pahirapan," may kabang turan niya.

Makikita sa mukha ni Kolyn ang takot sa p'wedeng gawin ng pamilya nila sa kanilang dalawa.

"Hindi ko sila---"

Isang malakas na busina ng ten wheeler truck ang umalingawngaw dahilan upang mapatigil siya sa pagsasalita.

"SHUN!" nagsisigaw sa takot si Kolyn. Hanggang sa tuluyan nang bumangga ang sinasakyan nila sa truck.

Ilang minuto ang lumipas matapos ang aksidente'y biglang namulat si Kolyn.

"Shun?" aniya na mangiyak-ngiyak dahil wala siyang makita't hindi gaanong makagalaw. Ang kanyang ulo at katawan ay balot ng kaniyang sariling mga dugo.

"My baby," hindi na niya napigilang humagulgol pa nang maalala ang batang nasa kaniyang sinapupunan.

"P-please! S-shun help m--- ahh!" Napadaing siya sa sakit ng kaniyang ulo. Samahan mo pa ang mahapding mga sugat nito sa katawan. Hanggang sa bumilis na ang paghinga nito na parang nalalagutan ng hininga.

"Sh-shu-nte-r," nahihirapan man ay nasabi pa rin niya ito.

"I lo-v-e y---," hindi na niya naituloy ang sasabihin nang bigla na siyang nawalan ng malay.

MATAPOS ang isang oras matapos mangyari ang aksidente ay isa-isang nagsidatingan ang mga ambulansya't mga Police. Kasama ring dumating ng mga ito ang pamilya nila Kolyn at Shunter na tumatangis dahil sa sinapit ng dalawa.

Punong-puno sila ng pagsisisi sa kanilang mga sarili nang makita ang katawan ng dalawa na wala nang mga malay. Sapagkat sila rin ang dahilan kung bakit nangyari ito sa kanila.

Marahil kung hindi sana nila hinadlangan ang nais ng dalawa'y hindi aabot sa gan'to ang lahat. Dapat inintindi nila ito't hinayaang magdesisyon sa kanilang mga sarili. Because they know what's best for their selves. For their relationship.