Chapter 1

KOLYN didn't waste any time. She kept all the things she needed most in her small bag that she will bring for running away with Shunter, her boyfriend.

Habang siya'y naghahanda, hindi niya maiwasang mangamba lalo na't ito ang kauna-unahang pagkakataon na gagawin niya ito. Labag man sa kanyang kalooban, ngunit kailangan niya itong gawin, to escape from her father's plans.

Kailangan siyang makalayo---no, let me rephrase it, kailangan nilang lumayo ni Shunter upang maisalba ang kanilang pagmamahalan at ang kanilang magiging anak. Sapagkat isa rin sa mga plano ng mga magulang nila Kolyn, at Shunter ay ang ipalaglag ang batang nabuo sa sinapupunan ni Kolyn.

Right after Kolyn done on packing her things ay agad na itong lumabas sa kanyang silid, at maingat na lumabas sa kanilang mansion. Nang makalabas siya'y isang ngiti agad ang gumuhit sa kanyang mga labi nang makita sa hindi kalayuan si Shunter na naghihintay sa labas ng gate ng kanilang mansion.

Agad namang naglakad si Kolyn papalapit kay Shunter, ngunit hindi pa siya nakakalayo'y agad na may malalim na boses siyang narinig. Dahilan upang mapatigil siya.

"Where the fuck are you going?" boses ito ng kanyang ama.

She rolled her eyes, but at the same time she felt affright, and got so nervous. But she still manage to speak, to say something. "Sa alam kong magiging masaya ako, isn't it obvious?" 

Pilit niyang itinatago ang takot sa kanyang ama. Natatakot siya sa anumang p'wedeng mangyari ngayong gabi.

"Kailan ka pa natutong sumagot, huh?" ramdam ni Kolyn ang galit sa boses sa kaniyang ama.

She felt her knees are trembling because of premonition. "Acting innocent, huh?" pang-iinsulto ni Kolyn, "Kailan ka pa nagsimulang maging ulyanin, dad?" Walang takot naman niyang tinalikuran ang ama't naglakad palayo rito.

"Sa oras na lumampas ka sa pag-aari ko'y wala ka na pang mababalikan dito. Itatakwil ka naming anak, at kakalimutang dumating ka sa buhay namin!" pagbabanta ng kan'yang ama.

"Mamili ka, pamilya mo o ang lalaking 'yan?" He added.

Natigilan siya dahil sa babala ng ama, hanggang sa may maramdaman siyang mainit na tubig na dumadaloy sa kanyang mga pisngi. And as soon as she realized what it was, a smile flashed on her lips. But that smile was covered with pain, and sorrow.

Hindi niya akalaing aabot sa gan'tong punto ang lahat. Kung saan kailangan na niyang mamili sa kung sino't saan siya sasama.

Nagmahal lang naman ako, bakit kailangan niyo itong ipagkait sa 'kin, dad? Wala naman akong nagawang masama sa inyo, lahat ng gusto niyo ginagawa ko. Pero bakit itong maliit na hinihiling kong kasiyahan ay hindi niyo man lang maibigay? Why? Para niyo na rin akong tinatanggalan ng karapatang maging masaya.

Choosing one in the two important choices makes her hard to think well. Because four important persons involves in the choices. Her parents or her boyfriend, and their future child. Because when she choose one siguradong mawawala ang isang pagpipilian niya, na maaring ang kanyang magulang o ang lalaking pinakamamahal niya kasama na rin ang bata. So she need to choose what's the best for her.

"Dad, bakit kailangang umabot sa gan'to?" Napaluhod siya mula sa kinatatayuan. She can't lose her family. But she can't lose also her boyfriend, and their future child.

"Because we know what's good for you. And choosing that thing you called happiness is just part of your insanity. Saan hahagilap ng pera ang lalaking 'yan? Lalo na't buntis ka? Because for all I know, his father banned him from different businesses here in the Philippines na maaaring mapasukan niya, even small businesses. So common, back off my daughter. Wala kang maaasahan sa kaniya. She will just destroy your future. Mamamatay lang kayo sa hirap." His father laughed like he's insulting Kolyn's boyfriend.

"How dare you!" sigaw ni Shunter mula sa labas habang pilit itong binubuksan ang naka-kandadong gate ng mansion nila Kolyn.

"Here's the key." Ibinato ng ama ni Kolyn ang remote control kay Shunter na siyang nag-iisang bagay na makakapagbukas sa gate na pilit nitong sinisira.

Panatag kasi siya't malaki ang tiwala kay Kolyn na hindi niya kayang talikuran ang pamilya para lamang kay Shunter.

"As what I've said Kolyn, hindi ako nagbibiro. Go fourth, choose him over us!" pagbabantang sigaw ng ama ni Kolyn.

Sorry dad, but I need to do this. It's really hard for me, but this is not just for my own, it's also for my future child, my future family. Thank you for what you've done to me, for the love and sacrifices. And just this time Mom and Dad, hayaan niyong maging masaya ako sa piling niya. Sorry if I'll choose him over you, I just chose the thing that I know it's good for me. And I assure you that I'll never regret this. I hope I made the right decision.

She chuckled. She wiped her tears, and stands brave.

"Buo na ang aking desisyon, sorry Dad." She said before she stepped out to their mansion's gate.

Napahagulgol siya dahil sa desisyong ginawa niya. She hugged Shunter tight, and cried on his shoulders.

"You did the right decision, you don't need to worry. Let's go?" Shunter held Kolyn right hand, and went inside his car.

Ngunit bago pa ito pumasok ay sa huling pagkakataon ay sinulyapan pa niya ang ama na parang sasabog na sa galit.

She smiled, "I love you dad, tell Mom that I love her too much. Sorry." 

Nagawa pang magpaalam ni Kolyn sa kaniyang ama bago ito tuluyang makapasok sa loob ng sasakyan ni Shunter. Dahil hindi matatawaran ang pagmamahal, at kalingang ibinigay nila ito sa kaniya. Hindi naman siya gano'n kabastos. May utang loob pa rin naman siya kahit papa'no.

NANG nasa kalagitnaan sila ng kalsada'y hindi nila maiwasang mapa-isip, at mangamba sa mga susunod na mangyayari. Makapangyarihan at maimpluwensiya ang pamilya ng dalawa, kaya nakakasiguro silang hindi pa tapos ang lahat, nag-uumpisa palang ito.

"Magiging okay rin ang lahat, just trust me," ani Shunter kay Kolyn, wari'y pinapatahan niya ito.

Pilit pa itong ngumiti, ngunit makikita mo ang bakas ng kaba sa kanyang mukha.

"How? Kilala natin ang pamilya natin, sigurado akong gagawin nila ang lahat, upang mahanap tayo't pahirapan, may kabang turan ni Kolyn.

Makikita sa mukha ni Kolyn ang takot sa p'wedeng gawin ng pamilya nila sa kanilang dalawa.

"Hindi ko sila---"

Isang malakas na busina ng ten wheeler truck ang umalingawngaw dahilan upang mapatigil siya sa pagsasalita.

"Shun," huling salita na lumabas sa bunganga ni Kolyn bago ito nagsisigaw sa takot. Hanggang sa tuluyan nang bumangga ang sinasakyan nila sa truck.

ILANG minuto ang lumipas matapos ang aksidente'y biglang namulat si Kolyn.

"Shun?" aniya na mangiyak-ngiyak dahil wala siyang makita't hindi gaanong makagalaw. Ang kanyang ulo't katawan ay balot ng kanyang sariling mga dugo.

"My baby," hindi na niya napigilang humagulgol pa nang maalala ang batang nasa kan'yang sinapupunan.

"Please. Shun help m--- ahh!" Napadaing siya sa sakit ng kanyang ulo. Samahan mo pa ang mahapding mga sugat nito sa katawan. Hanggang sa bumilis na ang paghinga nito, na parang nalalagutan ng hininga.

"Sh-shu-nte-r," nahihirapan man ay nasabi pa rin niya ito.

"I lo-v-e y---," hindi na niya naituloy ang sasabihin nang bigla na siyang nawalan ng malay.

MATAPOS ang isang oras matapos mangyari ang aksidente'y isa-isang nagsidatingan ang mga ambulansya't mga Police. Kasama ring dumating ng mga ito ang pamilya nila Kolyn, at Shunter na tumatangis dahil sa sinapit ng dalawa.

Punong-puno sila ng pagsisisi sa kanilang mga sarili nang makita ang katawan ng dalawa na wala ng mga malay. Sapagkat sila rin ang dahilan kung bakit nangyari ito sa kanila.

Marahil kung hindi sana nila hinadlangan ang nais ng dalawa'y hindi aabot sa gan'to ang lahat.

Dapat inintindi nila ito't hinayaang magdesisyon sa kanilang sarili. Because they know what's best for their selves. For their relationship.

~ginisamyxx