Chapter 7

KABANATA 7

••••••

"Hmm, apo may alam ka na ba?" tanong ni lolo. Nawala ang ngiti ko sa labi dahil sa naging tanong niya.

"Alam po saan?" Sinubukan kong siglahan ang boses ko kahit na gulong gulo na ang isipan ko ngayon.

"Wala apo. Huwag mo nang alamin. Sige na at marami pa akong gagawin. Mag iingat ka palagi" 

"Sige po..." Pinatay na ni lolo ang tawag habang ako ay nanatiling nakatulala.

Tungkol ba 'yon sa nakita ko kanina. Hindi pa naman ako sigurado sa nakita ko kanina, baka hindi 'yon ang tinutukoy ni lolo.

"I wanna feel your skin, your lips so close to me~" narinig kong tumunog ulit ang selpon ko. Sinagot ko ang tawag na pinagsisihan ko.

"HOY, OUEN. SAAN KA PUMUNTA AT BAKIT WALA KA DITO SA LEI----" pinatay ko kaagad ang tawag at napakamot sa tainga ko. 

"I wanna fe---" sinagot ko ulit ang tawag pero hindi ko na ito nilagay sa tainga ko.

"OU---

"Subukan mo ulit sumigaw, hindi ko na sasagutin tawag mo"

"Sino ba nagsabing sisigaw ako. Nasaan ka ba, Ouen?"

"Mamamalengke"

"Bakit hindi mo ko sinama? Kagagaling mo lang ah"

"Nag-aalala ka?" tanong ko at pinigilang hindi matawa.

"Nagsisimula ka na naman, Ouen. Tinatanong ka ng maayos. Nasaan ka ba?"

"Hoy, tara na Ouen" si Koshiro

"Teka, si Koshiro ba 'yon? Ba't mo siya kasama? Nasa'n ka ba?" Sunod sunod na tanong ni Ryan.

"Nasa probinsya nila Kalix"

"HAA?! SAAN 'Y------" pinatay ko na ang tawag at dali daling sumunod kela Koshiro.

__

“Hatiin nalang natin ang bibilhin natin para mabilisan tayo” suggest ko sa kaniya. Alam kong hindi rin naman pabor sa kaniya na makakasama niya ako sa pagbili. 

Hinati ko sa harap niya ang listahan ng bibilhin namin at umalis na. Ano kayang uunahin ko? 

Pechay

Talong

Patatas

Napatingin ako sa likod ko ng may kumalabit sa akin. 

"Bumili ka na. Puro ka pabebe diyan" aniya ko habang nakakunot ang noo. Nilagay niya ang dalawang kamay niya sa bulsa at mukhang may pinag iisipan kung sasabihin ba niya ang nasa isip niya o hindi. 

"Hindi ako sanay mamalengke." aniya at tinapon sa mukha ko ang listahan na agad ko namang sinalo. "Susunod at tagabuhat nalang ako" dugtong niya at tinulak na ako para makalakad na. Teka, ang lakas talaga ng loob nito.

_____ 

"Woooohhh, hay salamat tapos na rin" huminga ako ng malalim at humiga sa damuhan.

Hinapon na kami sa pagbili at nakikita ko ngayon ang pagbaba ng sikat ng araw. Tunay ngang napakaganda ng gawa ng Panginoon.

"Napagod ka?" nilingon ko kung sino ang nagsalita at nakita ko si Koshiro na nakatayo sa paanan ko.

"Oo, ang dami kaya no'n. Sa tingin mo ba idad----"

"Tinanong lang kita kung napagod ka ang dami mo na agad sinabi. Pwede namang oo o hindi lang ang isagot" mahabang litanya niya at nahiga sa tabi ko. 

"Tss.." hindi ko nalang siya at tinignan ulit ang palubog na araw.

"Ang ganda 'no" namamanghang pagkakasabi ko habang dinadamdam ang sariwang hangin. 

Napalingon ako sa kaniya ng hindi siya sumagot. Nakita kong sunod-sunod itong lumunok at nagsisimulang mamula ang mata. Sa huli ay nakita ko nga ang inaasahan kong makita at iyon ang maliit na butil ng luha na dumadaloy pababa sa kaniyang mata. Agad kong iniwas ang mata ko at nagkunwaring hindi nakita.

"Sarap matulog" sabi ko at tumalikod sa pagkakahiga para hindi ko siya makita.

'Bakit kaya siya umiiyak? Kakakilala ko palang sa kaniya nakita ko na agad umiyak'

"Bwisit ka talaga, Ouen. Ang sakit no'n!" humarap ako sa kaniya at nakita kong hinahawakan niya ang pang baba niya

"Hoy, wala akong ginagawa?!"

"May amnesia ka na agad, tinandayan mo lang naman 'to kanina pagkahiga ko" namimilipit niya sa sakit na pagkakasabi habang nakahawak sa gitna niya.

"Ah, sorry"

RUN.

Tumakbo ako ng mabilis at pumunta sa bahay nila Kalix.

"Para kang hinabol ng sampung kabayo ah" si Kalix

"May hahabol palang na kabayo"

"Ha? Tara kain, tuyo ulam" umiling nalang ako at umupo sa tabi Kalix.

"Aalis na raw mamaya" napalingon ako ng magsalita si Kalix habang nakatingin sa akin. 

"Ang bilis naman 'di man lang ba tayo magbabakasyon?" 

"Pumunta tayo dito para mamalengke hindi para magbakasyon" lagi nalang silang may baong panaksak sa akin. Napalingon naman ako sa koreano at amerikanong hilaw na nag uusap.

"What's that" turo ni Shawn sa tuyo.

"It's a fish, you know uhmm. It's good! Yeah yeah it's good!" pag explain ni Jaleb habang kumakain. 

"Is it delicious?"

"Yes, sobraa hmmm delisyosooo~" 

"Wooahh, I'll try it wait...."

"Try it with rice, arraseo?"

"Okay, okay... Wowww, I love thisss. I love the taste, it has the right saltiness, not too spicy and most of all it is de-boned" 

Siguro nga mas mabuting umuwi na kami habang maaga pa. Ayaw kong mahawaan ng kabaliwan. Pagkapasok ko sa Leiven kahit isa man lang, wala akong nakitang matino maliban sa akin.

Si Shawn na parang ignorante sa lahat.

Si Jaleb na isip batang pandak.

Si Kalix na laging nambabara at walang filter ang bibig.

Si Koshiro na laging mainitin ang ulo.

At ako...

Si Ouen ang pinakagwapo sa lahat.

___

"Ano nilalagay mo diyan, Shawn?" tanong ko kay Shawn na ang daming nilagay sa likod ng sasakyan.

"What? I can't understand you" nilingon ko naman silang lahat para tulungan ako pero lahat sila umiwas ng tingin.

"He says what what hmm are you putting there? Galing ko mag english, hahaha" si Jaleb

"The salted dried fish and souvenirs"

"Sakay na, ang dami niyo namang pinagkukwentuhan" inis na tono ang narinig namin mula sa loob ng kotse nando'n pala si Koshirong inip na inip na.

Sumakay na kami sa kotse at tahimik na tumintingin sa daan. Madilim na sa labas at nakikita ko ang ganda ng mga ilaw mula dito sa loob ng kotse.

'Ako ay may bahay, ikaw ay wala~'

'Ako ay may jowa, ikaw ay wala~' pagkanta ko sa isipan ko. Pakanta kanta lang ako sa isip ko ng biglang sumulpot sa gilid ko si Jaleb.

"Ay, bwisit ka" napahawak ako sa puso ko dahil sa gulat ko sa biglang pagsulpot ni Jaleb sa gilid ko.

"Sorry, kuya hehe. Diba si Ryan 'yon?" Turo niya sa lalaking nakatigil lang sa gilid ng daan at nakaupo lang sa sahig. Mukhang nasiraan. Itinigil ni Koshiro ang kotse malapit sa kotse ng lalaki. Sumilip ako sa labas at nakita kong si Ryan nga ang nando'n.

"Hoy, Ryan! Anong ginagawa mo diyan?" Tanong ko sa kanya habang nakasilip pa rin sa bintana.

"Nababaliw na talaga ako. Pati boses ni Ouen naririnig ko na. Ayoko naaaa mama tulungan mo 'koooo" sabi niya habang umiiling iling. Nabaliw na rin siguro ang isang 'to.

"Hoy, Ryan! Hindi ka nababaliw nandito talaga ako! Kapag hindi ka lumapit dito, iiwan ka na namin!" Sigaw ko sa kanya, nakita ko naman siyang lumingon sa akin at dali daling tumakbo papalapit sa akin.

"Ikaw pala 'yan, Ouen. Wala bang masakit sa'yo?"

"Para kayong magjowa kuya, pasok ka na kuya Ryan. Pakuha nalang natin 'yan para makauwi na tayo agad" singit ni Jaleb, inaya ko nang pumasok si Jaleb sa sasakyan at nakipagsiksikan sa tabi ko.

"Pag tayo nabangga hindi ko na kasalanan" sabi ni Koshiro habang sikip na sikip sa gilid.

"Okay lang 'yan, ingay niyo naman. Natutulog 'yong tao eh" si Kalix

"Oa mo naman, ang luwag luwag nga" si Ryan

"Edi wow, matulog na nga lang kayo. Ang iingay niyo" utos ni Koshiro habang aburidong aburidong nagmamaneho.

"Sundin nalang natin siya mga kuya. Ayaw ko pa mamatay sa kotse" si Jaleb habang sumusubo ng candy. 

Pinikit ko nalang ang mata ko at sumandal sa balikat ni Ryan.

"Pst... Kumusta na, Ouen?"

"Huwag ka maingay, natutulog na ako"

__

"Ouen, kakain na!" narinig kong sumigaw si Ryan at naamoy ko naman na may pagkain nang nakahanda hindi ko lang matukoy kung ano 'yon.

"Ano 'yan?" tanong ko sa kaniya habang nakaturo sa pagkain na nasa harapan ko habang nakakunot.

"Sinigang na baboy.." napahilamos nalang ako sa mukha dahil sa naging sagot niya "---pwede rin namang prinitong baboy na may gulay" nagpekeng ngiti ito habang kumakamot sa batok 

Tumayo na ako sa pagkakaupo ko at kinuha ang bag na dala ko kahapon. Nilagay ko sa plato ang crispy pata at adobo na tinakas ko sa boodle fight.

"Sarap niyan. Saan mo nadekwat?" namamanghang tanong niya at nilapit ang mukha niya sa pagkain at inamoy. Nilayo ko naman ang mukha niya at inis na tinignan siya.

"Parang papasok na 'yan sa butas ng ilong mo. Ilayo mo nga mukha mo" napanguso naman siya dahil sa sinabi ko. Ayaw ko na talagang makakita ng bibeng naglilihi.

"Magdasal na tayo. Panginoon maraming salamat po sa pagkain na nasa harapan namin, in Jesus name we pray, Amen" pagkatapos niyang magdasal ay agad niyang nilantakan ang pagkain.

Pagkatapos niyang magdasal ay tumayo na ako at kinuha ang reading glasses ko.

"Sa'n ka pupunta?"

"May titignan lang" magtatanong sana siya kung ano ang titignan ko nang makita niya ang seryosong mukha ko.

Oras na siguro para malaman ang lahat.

__

Ryan POV

Pagkatapos kong kumain ay niligpit ko na ang pinagkainan ko at bumaba para hanapin si Ouen.

"Nasaan na ba 'yon? May titignan lang daw siya" bulong ko sa sarili habang nililibot ang tingin habang naglalakad.

"Ryan!" napalingon ako sa likod at agad napaupo ng may sumalubong sa akin ng suntok.

"Punyawa"

"Tangina, Ryan! Akala ko ba okay na tayo, ba't inahas mo girlfriend ko?!" Nanggagalaiti niyang sigaw, kiniwelyuhan niya ako at sinuntok ulit dahilan ng pagkaupo ko.

"Putang-- nakakailan ka na!" Sigaw ko at sinuntok siya pabalik.

"Hindi ko siya inahas, malandi lang talaga girlfriend mo, haha" pinunasan ko ang gilid ng labi ko na may dugo na.

"Gago!" aambahan niya ulit sana ako ng suntok ng may pumigil sa kaniya at pinaglayo kaming dalawa.

"Ano ba ginagawa niyong dalawa?!" sigaw ni Leiyh sa aming dalawa habang hawak hawak niya si Koshiro. Napatawa nalang ako sa inasta niya. Nagtatanong siya pero mukhang ako ang sinisi niya, pathetic.

"Ouen, nandiyan ka pala. Pigilan mo nga rin 'tong kaibigan mo" napatigil ako sa pagtawa ng baggitin ni Leiyh ang pangalan ni Ouen. Nilingon ko kung nasaan si Ouen at nakita ko siyang namamaga ang mata at namumula ang ilong.

"Leave my school."

"Batas ka?" sarkastikong tanong ko sa kaniya.

"Just fuckin' leave my school!" nang gagalaiti niyang sigaw at umalis. 

"Umalis nalang kayo, puro gulo lang ang dinadala niyo dito" dugtong ni Leiyh at sumunod sa kaibigan niya.

"Ouen.." nilingon ko si Ouen na walang emosyon na nakatingin sa akin. Umiling iling ito at umalis.

"Teka, Ouen!" sigaw ko at hinabol siya. Sinundan ko siya hanggang sa makarating kami sa dorm namin. Sinara ko ang pinto at nakita ko siyang pagod na pagod na humiga sa kama.

"May nangyari ba?"

"Hmm, nalaman ko lang kung ano ako" aniya habang nakatakip ang braso sa mukha niya.

"Nalaman mo ng prinsipe ka ng unggoy?"

"Hanep, sa gwa---ah, wala" naupo ako sa tabi niya at narinig na umiiyak ito ng palihim.

"Nalaman mo na bang babae ka?" 

"Oo, hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko. Imagine, mag 17 years ka ng nabubuhay sa mundong 'tas ngayon mo lang malalaman" 

"Just like wtf bro! All this time I'm a freaking girl and a dumbass womanizer!"

"You really think that you're a boy?" 

"Yeah" 

"Well, no one can notice that. You lived knowing that yourself is a boy--me either. You're acting like one, don't worry. Ikaw si Ouen, Ouen is a brave guy. Huwag ka na mag iyak iyak diyan" aniya ko habang hinihilot ang sintido, totoo ngang she's a girl. Pero kung alam ni lolo to, why he still chooses Ouen na mag aral dito. 

"Paano mo nalaman?" tanong niya at umupo. Naramdaman kong uminit ang tainga ko kaya't napaiwas ako ng tingin. 

Damn. 

"A-ano n-nakita kasi kitang naliligo noong first day" pahina nang pahina ang boses ko habang sinasabi sa kaniya ang pag amin ko. Nakita kong nanlaki ang mata niya at tinuro ang hintuturo sa akin.

-quick flashback-

Nauna na naman si Ouen, he didn't wait for me. Pagkapasok ko sa cr ay sinampay ko na ang mga susuotin ko. Wala akong brief na nadala. 

Manghihiram na muna ako kay Ouen. Pumatong ako sa cubicle at sisigawan ko na sana si Ouen para manghiram ng brief ng makita ko ang katawan niya. Iniwas ko agad ang tingin ko at nadulas sa inidoro, punyawa ano yung nakita ko. 

-end of flashback-

"Huwag mong sabihin na..."

"Nakita kitang hubo't hubad" nakita ko siyang napanganga sa sinabi ko. "Maawa ka sa langaw, sara mo 'yan" dugtong ko sa sinabi ko sa nakita kong reaksyon niya. 

"Aba' t talaga namang kupal ka" aniya at akmang aambahan ako ng suntok ng tumayo ako. 

"Piste, lesbian ka ba?" 

"Dakyu" mura niya at humiga sa higaan ko. 

"Anong nangyari sa inyo?" biglang tanong niya. Trying to avert the topic. 

"Wala, nababaliw na 'yun si Koshiro."

"Ahas ka raw, ngayon niya lang nalaman. Tignan mo nga damit mo nakakalat" inilibot ko ang paningin ko sa buong room at puro kalat ko lang ang tanging nakita ko. 

"Pero, seryoso. Hindi ka naman susuntukin kapag wala kang ginawa" 

"Hindi ko nga alam, kinakampihan mo ba siya?" 

"Wala akong kinakampihan, ang sa akin l-----" pinutol ko ang balak niyang sabihin.

"Halata naman!" 

"Ano bang problema mo?!" 

"Ako kaibigan mo, ta's si Koshiro kinakampihan mo?!" 

"Wala nga sabi akong kinakampihan!" sigaw niya sa akin at tumayo upang labanan ang pinupukol kong tingin sa kanya. 

"Hys, okypilesa. Pati ba naman dito may away" pag gitna sa amin ni Jaleb habang sumusubo ng lollipop. 

"Tumabi ka ngang pandak ka at baka masapak kita. Nag iinit dugo ko dito kay Ryan" bumaling ang tingin ko kay Ouen na inis na inis na nakatingin kay Jaleb.

"Hys, sorry pi kung ganito lang ako, hahaha pagtabuyan niyo na pi ako" 

"Anong pi, uso ba 'yan?" tanong ko

"Hindi ka pa naman matanda, pero' di ka updated"