LOGINShare
Chapter 15
Last Updated:
2023-05-27 21:43:13
Zairalyah_dezaiHello po sensya po kung natagalan sa pag update. May inaupdate din po ako sa dr**me na 2 stories. Thanks nga po pala sa nagbigay ng gift. Sa nais pa pong magbigay. Ako po ay lubos na nagpapasalamat sa inyong suporta. Huwag niyo po sana kalimutan na magrate sa story na ito. Thank you po and Godbless sa ating lahat. ( ˘ ³˘)♥
Related chapters
He Hates Me But He Loves Me Chapter 16
Patungo na kami sa school ni Seb. Tila aligaga pa ito sa kan'yang kinauupuan dahil sa ilang mga text messages niyang natanggap mula pa kanina. Malapit na kami sa school ay saka pa lang siya nagsalita. "Hindi kita masusundo mamaya Marina," panimula niya. "Mauna ka na lang umuwe mamaya dahil may importante pa kong lakad after this class. Hindi ko alam kung makakauwe ako agad," ani niya. "Okay," tipid kong sagot. Lihim akong napangiti. Sana matagalan siya sa pag-uwe. Kasi kung narito siya. Hindi ko makakain ang mga gusto kong ulam. "Parang masaya ka pa. Huh!" Tila nakaramdam siya sa pagkasabik ko. Napaangat pa ang sulok ng kan'yang labi. "Ako masaya? Hindi naman. Paano mo naman nasabi na masaya ako?" Maang-maangan kong sagot. Tipid siyang napatawa. "What do you think of me? Na hindi ko alam ang nasa isip mo? No meat Marina and I'll make sure na hindi ka makakakain ng mga pagkaing paborito mo," asik niya. Naunang bumaba na siya ng sasakyan pagkapark niya rito sa parking area. H
Last Updated : 2023-05-29He Hates Me But He Loves Me Chapter 17
POV ni Marina Pagkapasok ko sa loob ng suite, parang hinigop ng katawan ko ang lahat ng lakas na natira pa. Ang malambot na kama sa harap ko ay parang nananawagan, hinahatak ako palapit. Hindi ko na kayang labanan ang tukso. Diyos ko, pagod na pagod na ako. Ilang oras din kaming naglibot, tapos idinagdag pa ang mahabang biyahe. Si Sebastian? Ayun, parang hindi man lang napagod. Suplado pa rin. Kahit bakasyon na, hindi pa rin mabawasan ang pagiging masungit niya. "Marina, huwag kang humilata diyan. Madumi pa 'yung damit mo," malamig na boses ni Sebastian mula sa likod ko. Napairap ako nang palihim. Bakit ba hindi siya pwedeng mag-relax kahit isang beses? "Sandali lang, Sebastian. Wala akong balak matulog. Magpapahinga lang sandali." Napansin kong bumibigat na rin ang mga talukap ko habang sinasabi ito. "Ayaw ko ng mga sandali, Marina. Ayusin mo na 'yung gamit mo. Naka-ayos na 'yung kwarto mo sa kabila." Dumilat ako at tumingala sa kanya. Nakatayo siya sa may pinto, naka
Last Updated : 2024-12-03He Hates Me But He Loves Me Chapter 18
POV ni Marina Pagmulat ko ng mata, ang unang pumasok sa isip ko ay si Sebastian. Bumalik na kaya siya kagabi? Pero bago ko pa mahila ang sarili kong bumangon, naamoy ko agad ang mabangong halimuyak ng pagkain. Napatingin ako sa orasan—alas-siyete ng umaga. Kumulo ang sikmura ko. Wow, sino kaya ang nagluluto? Dali-dali akong bumangon, hindi na nag-abalang ayusin ang buhok ko. Diretso ako sa kitchen, at doon ko siya nakita. Si Sebastian. Naka-black shirt, pajama pants, at... nagluluto? Napatigil ako sa pinto, tinignan siya mula ulo hanggang paa. Hindi pwede. Baka multo ‘to. "Sebastian?" tawag ko, nag-aalangan pa rin. Lumingon siya sa akin, hawak ang spatula, at may seryosong ekspresyon sa mukha. "Anong tingin mo? Multo?" Hindi ko napigilan ang tawa ko. "Hindi naman, pero bakit ikaw ang nagluluto?" Napatigil siya sa paghalo ng itlog sa pan, saka tumingin sa akin na para bang siya pa ang nagulat. "Bakit? Hindi ba pwedeng magluto ang isang tulad ko?" "Kasi parang out of c
Last Updated : 2024-12-03He Hates Me But He Loves Me Chapter 19
Third Person POV Pagdating nila sa lugar, hindi akalain ni Marina na ganito pala kaganda. Ang lugar ay isang romantic restaurant na nasa ibabaw ng isang burol, may tanawin ng buong siyudad na kumikinang sa ilaw ng mga streetlights. Ang ambiance ay perpekto: dim lighting, eleganteng set-up, at mga kandilang nakalagay sa mga mesa. Habang naglalakad si Marina papunta sa kanilang reserved na mesa, ramdam niya ang kakaibang pakiramdam—parang eksena sa isang pelikula. Bakit kaya ito ang pinili ni Sebastian? Hindi ba’t laging tahimik at seryoso siya? Ngumiti si Sebastian at hudyat sa waiter na magdala ng menu. Si Marina, na hindi sanay sa ganitong klase ng fine dining, ay hindi na makapaniwala sa nangyayari. Ang mga mata niya ay nagliliwanag sa tuwa at kaunting pagkabigla. Pagkakaupo nila, nagpatuloy ang tahimik na gabi. Habang kumakain, hindi nakalimutan ni Sebastian na asarin siya paminsan-minsan, pero iba ang pakiramdam ni Marina. Sa kabila ng kanyang mga jokes at pang-aasar, may n
Last Updated : 2024-12-03He Hates Me But He Loves Me Chapter 20
Third Person POV Pagkapasok nila sa suite, agad na tinanggal ni Sebastian ang kanyang coat at inihagis ito sa malapit na sofa. Tahimik niyang tinanggal ang kanyang relo at ipinatong sa mesa. Si Marina naman ay nanatiling nakatayo sa pintuan, halatang hindi pa rin makapaniwala sa mga nangyari kanina. "Tumayo ka na lang diyan buong gabi?" tanong ni Sebastian habang nagbubukas ng ilang mga buton ng kanyang damit. May halong pang-aasar sa boses nito. Napakunot-noo si Marina. "Hindi. Iniisip ko lang... bakit bigla kang naging sweet kanina?" Huminto si Sebastian at tumingin sa kanya. "Sweet? Saang parte ako naging sweet?" "Basta," sagot ni Marina, umiiwas ng tingin at naglakad papunta sa kama. "Minsan lang mangyari yun. Parang panaginip." "Panaginip?" ulit ni Sebastian habang naglalakad papunta sa mini bar at nagsalin ng tubig sa baso. "Siguro nga. Kaya huwag mo nang asahan ulit." Napairap si Marina at humiga sa kama. "Oo na, Mr. Grumpy." Naglakad si Sebastian papunta sa kam
Last Updated : 2024-12-03He Hates Me But He Loves Me Chapter 21
(Third Person POV) Nakakapanlambot ang titig ni Sebastian kay Marina, parang sinisiyasat kung paano niya nagawang sumuway sa bilin nito. Nakaramdam ng kaba si Marina habang dahan-dahang naglakad pabalik sa direksyon ni Sebastian, pilit na iniisip kung anong paliwanag ang ibibigay. “Kailangan bang sunduin pa kita dito?” malamig na tanong ni Sebastian nang makalapit si Marina. Nagkibit-balikat si Marina, pilit na pinapakalma ang sarili. “Naglakad lang naman ako. Hindi naman ako nawala.” “Hindi iyon ang usapan,” sagot ni Sebastian, mas matalim ang tono. “Sabi ko, huwag kang gumala.” Napabuntong-hininga si Marina. “Ang OA mo naman, Sebastian. Hindi naman ako bata para bantayan.” Tumawa si Sebastian nang walang humor. “Mukhang kailangan nga kitang bantayan, dahil kahit simpleng instructions hindi mo masunod.” Napairap si Marina at tumalikod, naglalakad pabalik sa hotel. “Bahala ka sa buhay mo. Ayoko na makipagtalo.” Hindi siya sumagot si Sebastian pero mabilis itong humabol
Last Updated : 2024-12-04He Hates Me But He Loves Me Chapter 22
Third Person POV Habang nagtatawanan pa rin silang dalawa, biglang tumunog ang cellphone ni Sebastian. Agad niyang kinuha ito mula sa bulsa at tumingin sa screen. Napakunot-noo siya nang makita ang pangalan ng tumatawag. Ana? “Sandali lang,” sabi niya kay Marina bago sagutin ang tawag. “Hello?” malamig ang boses ni Sebastian habang nakikinig sa kabilang linya. “Sir, si Ana po ito,” sagot ng boses sa kabilang linya, halata ang pagkataranta. “Kailangan n’yo pong bumalik agad sa Maynila. May nangyari po sa mga magulang ni Ma’am Marina.” Nanigas si Sebastian sa narinig. “Ano? Anong nangyari?” “Naaksidente po sila, Sir. Kakarating lang sa ospital,” sagot ni Ana, mabigat ang tono. Saglit na katahimikan ang bumalot kay Sebastian bago siya sumagot. “Okay, maghahanda kami. Salamat, Ana.” Pagkababa ng tawag, huminga siya nang malalim at tumingin kay Marina, na nagtataka kung bakit biglang seryoso ang ekspresyon nito. “Ano yun?” tanong ni Marina, ramdam ang tensyon sa paligid. “S
Last Updated : 2024-12-04He Hates Me But He Loves Me Chapter 23
POV ni Marina Tahimik akong nakatingin kay Sebastian habang nilalabas niya ang bigat ng kanyang kwento. Hindi ko akalaing may ganoong klaseng sugat na tinatago sa likod ng malamig at masungit niyang mukha. Paano kaya kung ako ang nasa sitwasyon niya? Paano kung mawalan ako ng mga magulang? Sa simpleng pag-iisip pa lang, parang may humigpit na sakal sa dibdib ko. "Sebastian…" Mahina ang tawag ko sa kanya. Hindi ko alam kung anong tamang sasabihin. Parang lahat ng salita ay kulang para damayan siya sa sakit na nararamdaman niya. Tumayo siya at lumingon sa bintana, pinilit itago ang kanyang emosyon. Pero hindi ko na hinayaan. Lumapit ako at mahigpit ko siyang niyakap mula sa likod. “Alam kong hindi sapat ang mga salitang ito,” bulong ko, nararamdaman ang panginginig ng katawan niya. “Pero salamat, Sebastian. Salamat dahil, sa kabila ng sakit mo, nandito ka para sa akin. Hindi ko makakalimutan ‘to.” Tahimik lang siya, pero ramdam ko ang init ng yakap niyang bumalik sa akin. Pa
Last Updated : 2024-12-05
Latest chapter
He Hates Me But He Loves Me Chapter 41
Third POV Kinabukasan, nagising si Marina sa mga masarap na amoy na nagmumula sa kusina. Agad siyang bumangon, dama pa rin ang kilig mula sa nangyaring proposal kagabi. Nang makababa siya, nakita niya si Sebastian na abala sa pagluluto. "Ikaw? Nasa kusina? Anong kalokohan 'to?" biro ni Marina habang nakatayo sa may pinto. Napalingon si Sebastian at tumingin sa kanya nang nakataas ang kilay. "Hindi mo ba alam? Magaling akong magluto. Isa 'to sa mga sikreto ko." Tumawa si Marina. "Sikreto? Teka, baka naman masira tiyan ko sa kakainin ko." "Subukan mong insultuhin pa ang luto ko, Marina, at ikaw ang maghuhugas ng pinggan," sagot ni Sebastian, kunwari'y masungit, ngunit may bahid ng biro sa boses nito. Habang kumakain sila, hindi napigilan ni Marina na magtanong. "Bakit bigla kang sweet ngayon? Ano bang nangyari sa masungit na Sebastian na kilala ko?" "Sweet na agad 'to? Sinusubukan ko lang maging mabuting fiancé," sagot ni Sebastian, pero halata sa mukha niya ang pilyong ng
He Hates Me But He Loves Me Chapter 40
Third POV Kinabukasan, si Marina ay nagising na may ngiti sa kanyang labi. Hindi niya mapigilan ang kilig sa mga nangyari kahapon. Napaisip siya, Bakit parang hindi ko na siya kayang iwasan? Habang nag-aayos siya ng buhok sa harap ng salamin, biglang bumukas ang pinto ng kanyang kwarto. Si Sebastian iyon, may dalang tray ng pagkain. "Good morning, sleepyhead," bati ni Sebastian habang inilalapag ang tray sa mesa. "Akala ko ba maaga kang gumigising?" Napataas ang kilay ni Marina. "Excuse me? Maaga nga akong nagising!" sagot niya, ngunit hindi maitago ang pamumula ng kanyang pisngi. "Ah, talaga?" tanong ni Sebastian na may nakakalokong ngiti. "Kasi parang late ka na nga sa breakfast." "Sebastian!" sigaw ni Marina, ngunit natigil siya nang mapansin ang tray. Pancakes, bacon, at kape. Napangiti siya. "Nag-effort ka pa?" Umupo si Sebastian sa sofa at nagkibit-balikat. "Baka kasi hindi ka na makababa dahil tamad ka. At saka... gusto kong makita kung paano mo ako papasalamatan.
He Hates Me But He Loves Me Chapter 39
Third POV Matapos ang kanilang agahan, nagdesisyon si Marina na maglibang sa hardin habang si Sebastian ay nagpatuloy sa pagbabasa ng mga dokumento sa sala. Habang nasa hardin, hindi mapigilan ni Marina na pagmasdan ang mga halaman at bulaklak na alaga ng kanilang hardinero. "Ang ganda naman dito," bulong niya sa sarili habang hinihipo ang mga talulot ng isang rosas. Biglang narinig niya ang boses ni Sebastian sa likuran niya. "Kung gusto mo, pwede kitang bilhan ng sarili mong hardin." Nagulat si Marina at agad na bumaling kay Sebastian. "Ano ba? Lakas ng trip mo! Akala mo naman papayag ako." Sebastian ngumiti, ang mga mata niya ay puno ng kalokohan. "Hindi ko naman sinabi na libre. Baka magtanim ka rin ng bayad." "Kung ganun, ayoko na lang!" sagot ni Marina, sabay talikod at nagkunwaring galit. "Biro lang," sabi ni Sebastian habang lumapit sa kanya. "Pero seryoso, mukhang masaya ka dito." "Oo naman. Kahit minsan nakakainis ka, may maganda rin naman dito," sagot ni Mar
He Hates Me But He Loves Me Chapter 38
Third POV Habang nasa sala si Marina, hindi niya maiwasang isipin ang sinabi ni Sebastian. Nakatitig siya sa telebisyon ngunit wala naman siyang naiintindihan sa pinapanood. "Ano ba 'tong nararamdaman ko?" bulong niya sa sarili, sabay iling. Pilit niyang tinatanggal sa isip ang mga nangyari kanina, pero parang may kung anong bumabalik-balik sa kanyang isipan. Hindi nagtagal, bumaba si Sebastian mula sa kanyang kwarto, suot ang simpleng puting polo at pantalon. Nagulat si Marina nang makita ito. "Saan ka pupunta?" tanong niya nang hindi mapigilan ang sarili. Napangiti si Sebastian, tila natuwa na interesado si Marina sa kanyang gagawin. "Lalabas lang sandali. May aasikasuhin ako." Tumayo si Marina mula sa sofa. "Baka naman babae na naman ang kasama mo!" Napataas ang kilay niya, pero agad niyang napagtanto ang sinabi niya. "I mean… baka importante na naman kaya ka aalis." Tila hindi napigilan ni Sebastian ang pagtawa. "Nag-aalala ka ba, Marina?" tanong niya, habang mabagal
He Hates Me But He Loves Me Chapter 37
Third POV Matapos ang kanilang nakakatuwang usapan, bumalik si Marina sa kanyang kwarto upang magpahinga. Habang si Sebastian naman ay nagkulong sa kanyang opisina upang tapusin ang ilang trabaho. Ngunit kahit abala sa kanyang ginagawa, hindi mawala sa isip ni Sebastian ang huling usapan nila ni Marina. Napangiti siya nang maalala ang seryosong sagot nito tungkol sa love life. "Ang babaeng ito... hindi ko maintindihan kung bakit nakakatuwa siyang asarin," bulong ni Sebastian sa sarili habang iniinom ang kape. Samantala, sa kwarto ni Marina, nakahiga siya habang nakatitig sa kisame. Iniisip niya ang sinabi ni Sebastian kanina. "Minsan darating na lang 'yan kahit ayaw mo." Napailing si Marina at napangiti. "Sebastian talaga, parang laging may alam sa lahat ng bagay," sabi niya sa sarili. Kinabukasan, nagising si Marina sa tunog ng alarm clock. Dali-dali siyang bumangon at nagbihis. Habang papunta siya sa kusina, naamoy niya ang mabangong aroma ng kape at tinapay. Pagpaso
He Hates Me But He Loves Me Chapter 36
Third POV Pagkatapos ng kanilang dinner, inalalayan ni Sebastian si Marina pabalik sa kotse. Tahimik lang silang dalawa habang bumibiyahe pabalik ng mansyon. Ngunit kahit walang salitaan, ramdam ni Marina ang kakaibang init sa kanilang pagitan. Pagdating sa mansyon, agad na umakyat si Marina sa kanyang kwarto. Pero bago pa man siya makapasok, humabol si Sebastian at tinawag siya. "Marina," tawag ni Sebastian. Lumingon si Marina. "Bakit?" Naglakad si Sebastian palapit sa kanya, ang seryoso ng ekspresyon nito. "Huwag mong kalimutan... ikaw ang may utang sa akin. Lahat ng ginagawa ko, binabayaran mo 'yan." Napakunot-noo si Marina. "Ano na naman 'yan? Bakit bigla kang seryoso?" Ngumiti si Sebastian, ngunit may halong kapilyuhan. "Gusto ko lang ipaalala. Ayokong masyado kang mag-enjoy. Baka isipin mong sweet ako." "Sebastian!" sigaw ni Marina habang hinampas siya sa braso. "Kung gusto mo, huwag na lang ulit tayong mag-dinner!" Tumawa si Sebastian at biglang lumapit pa sa
He Hates Me But He Loves Me Chapter 35
Marina's POV Pagmulat ng mata ko, agad kong napansin na maliwanag na sa paligid. Napabalikwas ako ng bangon at saka lang naramdaman ang kakaibang lamig sa balat ko. Napatingin ako sa sarili ko at napagtanto kong wala akong suot kundi ang manipis na pantulog. "Ano ba 'to? Bakit ganito suot ko?" tanong ko sa sarili habang hinahanap ang mga damit ko sa kama. Wala akong maalala mula kagabi. Basta’t alam ko lang, pagod na pagod ako. Mabilis akong tumayo at kumuha ng damit sa closet. Nagbihis agad ako, kahit hindi ko na inayos ang buhok ko. Pero habang nagbibihis, napapaisip ako. "Bakit parang may kulang?" Pagkatapos kong mag-ayos, nagpasya akong hanapin si Sebastian. "Siya siguro ang may alam kung anong nangyari kagabi." Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa silid niya. Bahagya akong kumatok. "Sebastian? Nandiyan ka ba?" tanong ko, pero walang sumagot. Pinilit kong buksan ang pinto, at hindi naman ito naka-lock. Pagpasok ko, tahimik ang paligid, ngunit narinig ko ang tunog ng tu
He Hates Me But He Loves Me Chapter 34
Sebastian's POV Ang sikat ng araw ay tumagos sa bintana ng mansyon, sinasabayan ng masayang huni ng mga ibon. Isang bihirang umaga para sa akin—maaliwalas at magaan ang pakiramdam ko. Sa unang pagkakataon, gusto kong batiin ng "magandang umaga" ang isang tao, at iyon ay si Marina. Pagkatapos kong maghanda, dahan-dahan akong kumatok sa pintuan ng silid niya. Walang sumagot. "Marina?" tawag ko, ngunit wala pa rin akong narinig. Nag-alala ako kaya bahagya kong binuksan ang pinto. Sumilip muna ako, ngunit tila walang tao sa paligid. Hanggang sa tuluyan akong pumasok. "Marina?" muling tawag ko habang lumalapit sa kama niya. Bigla akong natigilan. Nakita ko siya—nakatihaya sa kama, balot lamang ng kumot ang kalahati ng kanyang katawan. Ang mga balikat niya ay hubad, at ang buhok niya ay magulo pero kaakit-akit. Para akong natulala. "What the hell?" bulong ko sa sarili ko, kasabay ng mabilis na pagtibok ng puso ko. Pinilit kong bawiin ang tingin ko, pero tila naipit ako sa eksenang
He Hates Me But He Loves Me Chapter 33
Third-Person POV Lumipas ang mga araw at buwan na puno ng tawanan, asaran, at hindi mabilang na alaala sa pagitan nina Marina at Sebastian. Unti-unti nilang natutunan ang halaga ng isa’t isa, at bagama’t madalas pa rin silang magtalo, naroon ang pag-aalagang hindi nila maitanggi. At ngayon, sumapit na ang espesyal na araw—ang ika-18 kaarawan ni Marina. Ang buong hacienda ay puno ng dekorasyon. Mga lobo, bulaklak, at ilaw na tila mga bituin ang nagbigay-liwanag sa buong paligid. Ang bawat sulok ng lugar ay nagpapakita ng kasiyahan at engrandeng selebrasyon. Si Marina ang sentro ng lahat ng ito—ang debutante ng gabi. Suot ang isang eleganteng gown na kulay pastel pink na tila perpektong idinisenyo para sa kanya, bumaba si Marina mula sa hagdanan ng mansyon. Lahat ng mata ay nakatuon sa kanya, ngunit ang pinakamalalim na titig ay mula kay Sebastian, na nakatayo sa dulo ng hagdanan, nakangiti at tila hindi makapaniwala sa nakikita. Parang tumigil ang oras nang magtama ang kanila
