MULA sa may ‘di kalayuan ay napansin ni Judas ang isang lalaking kahina-hinala ang dating na kanina pa nakamasid sa kanila. Habang nag-uusap sila nina Bernadette.Kaya mabilis na niyang hinila sa karamihan ng tao si Monalisa. Nang hindi na niya makita ang lalaking iyon ay napanatag na siya.Sa buong magdamag na nasa plaza sila ay hindi hinayaan ni Judas na mapalayo sa kanyang tabi si Monalisa. Magmula pagka-bata ay hindi siya nakaranas na magkaroon ng masasabing kaniya. Kaya ipinagmamalaki niyang ipakita na siya si Judas Duran Olivarez ang lalaking kasama ng isang Monalisa Brilliantes.Kahit hindi pa niya maipag-sigawan lahat ng taong naroon na ito ang babaeng mahal na mahal. Ayos lang sa kanya, darating sila roon.Nanunuod lang naman sila sa patuloy na pagtugtog ng band orchestra sa may stage. Ang lahat ay pinaunlakan na sumayaw sa gitna.Si Tolits ay agad na hinila ang nobya nitong si Juliette. Habang si Rodora at Elena nakipag-sayaw din.Si Judas ay nanatili naman nakatutok sa har
MABINING simoy ng hangin ang dumarampi sa kani-kanilang balat nina Judas at Monalisa. Naroon sila sa mayabong na damuhan malapit sa ilog. Kung saan abala naman naliligo sina Rodora at Elena. Habang si Tolits at Juliette ay kasalukuyan naman naglalaba. It was a weekday, so the six of them decided to go there for laundry and a shower. They leave early because the weather will be hot later on. Rodora and Elena are already making a lot of noise as they splash water on each other. Kapag magkasama talaga ang dalawa talo pa ang bata sa pagkukulitan. "I'm glad you were released right away; I was worried you'd end up in the police station for a long time," Monalisa murmured, bending her head at Judas. Kasalukuyan itong naka-unan sa magkabilang binti ng babae, habang nakasalampak sila mula sa tela na inilapag nila. Mabilis silang nakatapos sa paglalaba, naghihintay na lamang silang matuyo iyon mula sa pagkaka-dantay sa mga malalaking bato na kalat doon. "Huwag mo na ngang paka-isipin iyon
DINALA muna si Judas sa presinto ng Bulanos. Habang hinihintay niya ang araw kung saan siya haharap sa korte upang litisin. Siksikan sila at halos wala silang inaatupag sa loob kung saan kasama ni Judas ang mga kapuwa niya detainee sa loob ng selda. Nakapagitan ang bakal na rehas mula sa tanggapan ng presinto. Kung saan abala ang ilang Pulis at ibang taong pabalik-balik sa paglalakad. Magkagayunman wala man silang ibang ginagawa sa loob ay halos walang pahinga sa pag-iisip si Judas. "Ikinalulungkot ko ang nangyari sa iyo Duran. Kung hindi dahil sa akin, hindi mo makikilala si Monalisa," ani ni Adelaida. This was the only person who had paid him a visit since his imprisonment. "Huwag mong sisihin ang iyong sarili. Kung hindi dahil sa iyo, hindi ko siya makikilala," saad naman ni Judas na nakatitig sa sahig.At that point, he remembered Monalisa. Ilang araw na ang nakararaan, However, she did not even pay him a visit. Wala siyang ideya kung anong nangyari rito pagkatapos ng araw na
NAKAYUKO ang ulong ipinasok si Judas. Tuluyan siyang inilipat at ikinulong sa mas malaking pasilidad. Doon na siya pipirmi sa mahabang taon ng sentensiya sa kanya. "Mag-enjoy ka rito Olivarez. Mas okay sana kung sa mental ka nakulong!" tatawa-tawang panambitan ng pulis na umakay sa kanya papasok. Bingi-bingihan at Pipi-pipihan siya. Pinid ang bibig at sarado ang mata niya sa lahat ng mga pang-iinsultong ibinabato sa kanya. The two correctional officers gazed at him for still being silent. "Huwag kang umarte dyan, andito ka na sa loob. Ang lakas kasi ng loob mo na humangad. Sa isa pang nakapagandang artista at modelo na si Monalisa Brilliantes. Huwag kang ambisyoso uy!" Sabay tuktok sa kanya ng isa. Kabuntot na naman ng isa pang halakhak sa mga ito. "Bilisan mong maglakad!" bulyaw ng Warden.Ginawa naman niya ang ipinag-uutos sa kanya ng walang reklamo. Ngayon pa lang ay sinasanay na ni Judas ang sarili. Ito ang pinili niyang landas magmula ng piliin niyang mahalin ang isang kat
“ARIAL stands for: alliance, reverse, ignorance, apply, and legacy. An alliance that gives support to the innocent. The totality of the principle will be given to the one served.”EIGHT YEARS AFTERTAHIMIK lamang siyang naglalakad habang nagsasalita sa kanyang tabi ang kanyang secretary.Ipinapaalala nito sa kanya ang mga gawain niya at appointment sa Araw na iyon.Sa lumipas na taon ay nasanay na rin naman siya sa paulit-ulit na gawain sa araw-araw.Get up early and head to his own office. Sa tatlong taon ay naging mabilis ang pangyayari, since the day he was released from prison. Tinanggap at pinaghirapan niyang matutunan ang lahat ng meron siya ngayon.Dahil sa mga taong nagbigay sa kanya ng oportunidad sa loob at labas man ng kulungan. So he can get the justice that he wanted a long time ago.Hindi naging madali ang lahat, ngunit lahat iyon ay kinaya niya.Dahil kailangan.“Boss Olivarez, may meeting kayo mamaya sa board member para sa franchise ng new look ng car show sa Naveen,”
PABALIBAG na isinarado ni Monalisa ang pinto ng kotse. Hindi niya hinintay na pagsaraduhan siya ni Ross na nakasunod sa kanya. The photo shoot lasted until eleven p.m."You have an issue?" Ross asked, confused.Monalisa retorted with resentment, "Oh, I don't know with you!" Tuluyan umikot naman sa driver seat ang lalaki. Hindi ito pinansin ni Monalisa, inis na inis pa rin siya sa buong pangyayari. Mabuti na lamang at wala nang ibang taong natitira sa parking lot ng “Slyvestre Olivarez Merchandise Of Car Corp.”She wasn't herself when they got to the building. As a result, Monalisa failed to notice the large signeeze.Sabagay, kahit makita niya iyon kanina. Hindi man sasagi sa isip niya na pag-aari mismo iyon ni Judas. "I don't understand you anymore, Hon, but I assumed it would turn out well. Hindi ba magiging matunog uli ang pangalan mo kung ikaw nga ang makukuhang model sa latest edition ng year cover ng SOMCC,” tugon ni Ross na nag-umpisang ipagmaneho siya.Tuluyan ibinaling ni
MARAHAN lamang naglalakad si Judas sa makipot na eskinita. Tangan ang nakasinding sigarilyo sa bibig ay dire-diretso lamang ito sa paglalakad. Alas-diyes na ng tanghali, ayon sa napagtanungan niyang naglalako ng bigas sa daan kanina.Umaga pa lamang ay ramdam na ang alinsanagan sa Sitio Bayaac. Ang pinakasentro ng Bayan sa Bolanos. Dikit-dikit ang ilan sa mga ipinasadiyang bahay, nalalanghap ang amoy sa masangsang na estiro na hinahaluan ng iba’t ibang basura galing din sa mga residenting nakatira doon. Kaya kapag may malakas na pag-ulan ay binabaha ang kanilang lugar.“Judas! Mukhang tiba-tiba ka ngayon. Marami ka na naman bang nabiktima sa may simbahan,” turan ni Manny, isang tambay na kasalukuyan tumutuma ng gin sa gilid ng daan. Kasama nito ang mga barkadang wala na rin suot na pang-itaas. “Ayos naman, sapat sa pangaraw-araw namin at gamot ni Mama,” pagsagot niya.Tumayo ang lalaking nagsalita kanina at inakbayan siya. “Baka naman may pandagdag tayo diyan?” Pagtatanong nito sa ka
MAKUKULAY at nakasisilaw na magagaslaw na ilaw ang kalat sa buong paligid sa pinakamalaking gay bar na iyon sa may Bolanos. Madaming nakahilerang lamesa at upuan para sa mga mayayaman costumer na labas-masok sa naturang lugar. Bumabaha rin ng mga mamahalin alak at pulutan.Mula sa entablado ay naroon ang mga kalalakihan na nakasuot ng mga iba ‘t ibang klase ng maskara upang pagtakpan ang kabuuan ng mukha. Sumasayaw at gumigiling sa maharot na tugtog. Halos maghiyawan ang mga binabaeng na naroon at nag-e-enjoy sa napapanuod na pagsasayaw ng mga ito.Kita ang magagandang katawan at matitigas na muscle sa mga ito. Isang maiksing boxer lamang ang tanging suot sa ibaba upang maitago ang nakabukol na s*ndata.Sumilip sa nakasaradong pula na kurtina si Judas mula sa likuran ng entablado. Kakaba-kaba siya, dahil unang beses siyang pumasok doon bilang dancer. Hindi lang iyon, kinakailangan niyang magbenta ng katawan sa mga baklang naroroon para makakuha ng sapat na pera pang opera ng ina niyan
PABALIBAG na isinarado ni Monalisa ang pinto ng kotse. Hindi niya hinintay na pagsaraduhan siya ni Ross na nakasunod sa kanya. The photo shoot lasted until eleven p.m."You have an issue?" Ross asked, confused.Monalisa retorted with resentment, "Oh, I don't know with you!" Tuluyan umikot naman sa driver seat ang lalaki. Hindi ito pinansin ni Monalisa, inis na inis pa rin siya sa buong pangyayari. Mabuti na lamang at wala nang ibang taong natitira sa parking lot ng “Slyvestre Olivarez Merchandise Of Car Corp.”She wasn't herself when they got to the building. As a result, Monalisa failed to notice the large signeeze.Sabagay, kahit makita niya iyon kanina. Hindi man sasagi sa isip niya na pag-aari mismo iyon ni Judas. "I don't understand you anymore, Hon, but I assumed it would turn out well. Hindi ba magiging matunog uli ang pangalan mo kung ikaw nga ang makukuhang model sa latest edition ng year cover ng SOMCC,” tugon ni Ross na nag-umpisang ipagmaneho siya.Tuluyan ibinaling ni
“ARIAL stands for: alliance, reverse, ignorance, apply, and legacy. An alliance that gives support to the innocent. The totality of the principle will be given to the one served.”EIGHT YEARS AFTERTAHIMIK lamang siyang naglalakad habang nagsasalita sa kanyang tabi ang kanyang secretary.Ipinapaalala nito sa kanya ang mga gawain niya at appointment sa Araw na iyon.Sa lumipas na taon ay nasanay na rin naman siya sa paulit-ulit na gawain sa araw-araw.Get up early and head to his own office. Sa tatlong taon ay naging mabilis ang pangyayari, since the day he was released from prison. Tinanggap at pinaghirapan niyang matutunan ang lahat ng meron siya ngayon.Dahil sa mga taong nagbigay sa kanya ng oportunidad sa loob at labas man ng kulungan. So he can get the justice that he wanted a long time ago.Hindi naging madali ang lahat, ngunit lahat iyon ay kinaya niya.Dahil kailangan.“Boss Olivarez, may meeting kayo mamaya sa board member para sa franchise ng new look ng car show sa Naveen,”
NAKAYUKO ang ulong ipinasok si Judas. Tuluyan siyang inilipat at ikinulong sa mas malaking pasilidad. Doon na siya pipirmi sa mahabang taon ng sentensiya sa kanya. "Mag-enjoy ka rito Olivarez. Mas okay sana kung sa mental ka nakulong!" tatawa-tawang panambitan ng pulis na umakay sa kanya papasok. Bingi-bingihan at Pipi-pipihan siya. Pinid ang bibig at sarado ang mata niya sa lahat ng mga pang-iinsultong ibinabato sa kanya. The two correctional officers gazed at him for still being silent. "Huwag kang umarte dyan, andito ka na sa loob. Ang lakas kasi ng loob mo na humangad. Sa isa pang nakapagandang artista at modelo na si Monalisa Brilliantes. Huwag kang ambisyoso uy!" Sabay tuktok sa kanya ng isa. Kabuntot na naman ng isa pang halakhak sa mga ito. "Bilisan mong maglakad!" bulyaw ng Warden.Ginawa naman niya ang ipinag-uutos sa kanya ng walang reklamo. Ngayon pa lang ay sinasanay na ni Judas ang sarili. Ito ang pinili niyang landas magmula ng piliin niyang mahalin ang isang kat
DINALA muna si Judas sa presinto ng Bulanos. Habang hinihintay niya ang araw kung saan siya haharap sa korte upang litisin. Siksikan sila at halos wala silang inaatupag sa loob kung saan kasama ni Judas ang mga kapuwa niya detainee sa loob ng selda. Nakapagitan ang bakal na rehas mula sa tanggapan ng presinto. Kung saan abala ang ilang Pulis at ibang taong pabalik-balik sa paglalakad. Magkagayunman wala man silang ibang ginagawa sa loob ay halos walang pahinga sa pag-iisip si Judas. "Ikinalulungkot ko ang nangyari sa iyo Duran. Kung hindi dahil sa akin, hindi mo makikilala si Monalisa," ani ni Adelaida. This was the only person who had paid him a visit since his imprisonment. "Huwag mong sisihin ang iyong sarili. Kung hindi dahil sa iyo, hindi ko siya makikilala," saad naman ni Judas na nakatitig sa sahig.At that point, he remembered Monalisa. Ilang araw na ang nakararaan, However, she did not even pay him a visit. Wala siyang ideya kung anong nangyari rito pagkatapos ng araw na
MABINING simoy ng hangin ang dumarampi sa kani-kanilang balat nina Judas at Monalisa. Naroon sila sa mayabong na damuhan malapit sa ilog. Kung saan abala naman naliligo sina Rodora at Elena. Habang si Tolits at Juliette ay kasalukuyan naman naglalaba. It was a weekday, so the six of them decided to go there for laundry and a shower. They leave early because the weather will be hot later on. Rodora and Elena are already making a lot of noise as they splash water on each other. Kapag magkasama talaga ang dalawa talo pa ang bata sa pagkukulitan. "I'm glad you were released right away; I was worried you'd end up in the police station for a long time," Monalisa murmured, bending her head at Judas. Kasalukuyan itong naka-unan sa magkabilang binti ng babae, habang nakasalampak sila mula sa tela na inilapag nila. Mabilis silang nakatapos sa paglalaba, naghihintay na lamang silang matuyo iyon mula sa pagkaka-dantay sa mga malalaking bato na kalat doon. "Huwag mo na ngang paka-isipin iyon
MULA sa may ‘di kalayuan ay napansin ni Judas ang isang lalaking kahina-hinala ang dating na kanina pa nakamasid sa kanila. Habang nag-uusap sila nina Bernadette.Kaya mabilis na niyang hinila sa karamihan ng tao si Monalisa. Nang hindi na niya makita ang lalaking iyon ay napanatag na siya.Sa buong magdamag na nasa plaza sila ay hindi hinayaan ni Judas na mapalayo sa kanyang tabi si Monalisa. Magmula pagka-bata ay hindi siya nakaranas na magkaroon ng masasabing kaniya. Kaya ipinagmamalaki niyang ipakita na siya si Judas Duran Olivarez ang lalaking kasama ng isang Monalisa Brilliantes.Kahit hindi pa niya maipag-sigawan lahat ng taong naroon na ito ang babaeng mahal na mahal. Ayos lang sa kanya, darating sila roon.Nanunuod lang naman sila sa patuloy na pagtugtog ng band orchestra sa may stage. Ang lahat ay pinaunlakan na sumayaw sa gitna.Si Tolits ay agad na hinila ang nobya nitong si Juliette. Habang si Rodora at Elena nakipag-sayaw din.Si Judas ay nanatili naman nakatutok sa har
PRENTING nakaupo si Donya Allysa sa pang-isahang upuan mula sa loob ng office ng JSC. JULIO SAAVEDRO CORPORATION. Isa sa nangungunang Auto Manufacturer sa Bansa.Malamig at maluwang ang tanggapan na kinaroroonan ng Ginang. May lihim na pagmamalaki at kasiyahan mula sa loob-loob si Allysa. Dahil balang-araw ay lahat ng ito ay mamanahin ng nag-iisa niyang Anak na si Monalisa.Sa pagkaalala sa kanyang unica ija ay muling nabahiran ng dismaya ang damdamin niya. Ikatlong-araw na, ngunit wala pa rin lead kung nasaan ito. Hindi siya mapakali sa loob ng kanilang mansyon sa pag-iisip dito. Kaya siya na mismo ang nagpunta sa taong, tiyak niyang makakatulong sa problema niya ukol sa Anak niya.Agad ang pagbaling niya sa malaking pinto na gawa sa muwebles ng pinakintab na inangkat pa mula sa bansang Geropa."At last! darling, you've arrived! I can finally relax!" she exclaimed to his husband.Julio sat immediately in the empty swivel chair behind the CEO desk.Senenyasan nito ang secretary niton
KAHIT may hang-over pa si Judas ng umagang iyon, minabuti na niyang bumangon para maghanda ng makakain nila. He and Monalisa have been residing in the other hut since last night. They each have one room that they are now using. At the very least, he had a good night's sleep. Tinapunan niya ng pansin ang silid ni Monalisa. Tiyak niyang tulog na tulog pa rin ito, lalo naparami ito ng inom kagabi. Pumunta siya sa kusina at nadatnan naman niya si Tolits na naglalagay ng mga naani na gulay sa lamesa. "Gising ka na pala, heto pinartihan kita ng nakuha ko sa taniman nina Manong Manuel. Pwedi niyo itong isahog sa lulutuin niyong ulam mayang tanghalian," ani ni Tolits nang malingunan siya. "Salamat Dre, hulog ka talaga ng langit sa amin. Sa susunod babawi talaga ako sa 'yo," pasasalamat na wika naman niya. Agad na siyang nagparikit ng apoy sa kalan. Para makapag-painit na siya ng mainit na tubig sa titimplahin niyang kape. "Huwag mong isipan pa iyon Dre, siya nga pala. Baka gusto mong pu
SA unang Araw ay ipinasiyal ni Judas si Monalisa. Dahil malayo ang Bayan ng San Salvation at hindi pa maunlad ang pook, hindi masiyadong magkakakilala ang lahat. Pagsasaka at pag-aalaga ng mga alagang hayop sa bukid ang siyang pinagkikitaan ng mga tao roon. There are no substantial commercial structures in the market center; only one barely noticeable grocery shop has been built there. “Pasensya ka na, kung dito kita dinala. Ito kasi ang kaagad kong naisip na pagdalhan sa iyo.” Kumakamot ang ulo na paghingi ng pasensya ng binata sa tahimik na si Monalisa. The woman caught his attention and smiled. "It's fine with me. Actually, I appreciate this town. Quiet, far from the chaotic city we came from." Napangiti na rin naman si Judas pagkarinig sa isinagot nito. Itinaas niya ang payong upang hindi masiyadong mainitan ito mula sa matirik na araw. Pansin ni Judas ang pamamawis sa mukha at leeg ni Monalisa. Pinahiraman sila ng kaibigan niyang si Tolits ng mga damit na kanilang suot ngay