Enzo's Point of ViewPalabas na kami nang warehouse pagkatapos naming parusahan ang di ko kilalang lalaki. Hindi rin naman ako interesado kung sino siya,ang gusto ko lang ay ang parusahan siya sa ginawa niya saakin."Di ka pa rin talaga nagbabago,gusto mo parin magbihis ng bagong biling damit pag may nililigpit kang basura."He said as we walk towards our cars." Ba't mo naman naisip na magbabago ako after spending two years in Italy?Bro ako pa rin 'to""Talaga ba?May duda ako sayo eh,I think hindi ikaw si Lorenzo Villafuerte na kilala ko.Isa kang Impostor!" Natatawang saad ni Treyton saakin."If that's what you think,then hayaan mong patunayan ko sa'yo ang sarili ko" nakangiting tugon ko kay Treyton."Tamang tama,May bagong bukas na bar malapit dito" wika ng kaibigan kong si Treyton dahilan upang mapatawa ako."Tara!"anyaya nito pagkatapos niyang pumasok sa sasakyan ko.Agad naman akong pumasok sa loob ng sasakyan at nagdrive papunta sa sinasabing bar ni Treyton.As usual maingay pa rin
Shaniah's Point of ViewHindi ko alam kung alin ang mas mainam, ang pagkakulong ko ba sa paaralan na iyon kung saan hindi ako sigurado kung kailan ako mamatay. Kung saan araw-araw kong nasasaksihan ang mga brutal na pagpatay. O ang pagiging babaeng bayaran ko dito sa lugar na ito,kung saan pagpipiyestahan at pagsasalohan ako ng mga maduduming lalaki. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang gusto ko sa mga nangyayari saakin. Nung una,nang nasa paaralan pa ako. Gusto kong mabuhay,gusto kong makasurvive. Takot akong mamatay. Pero ngayon mas gusto ko nalang mamatay. Hindi ko maintindihan kung bakit sa lahat ng tao sa buong mundo ako pa talaga ang napiling gumala sa impyerno."Ayusin mo yang sarili mo ah!Ito na ang trabaho mo ngayon,H'wag kang mag inarte!simple lang naman ang gagawin mo,aakitin mo lang yung mga customers sa labas at pag nagustuhan ka nila,Yayain mo kaagad.Saka ito ang tandaan mo dapat makarami ka,Mas maraming lalaki equals mas maraming pera" nakangising wika ng babae."Hindi
chapter 32:Who are you?Shaniah's Point of ViewNung una inakala ko na panaginip lang ito pero nang sinubukan kong kurutin ang sarili ko nakaramdam ako ng sakit.Hindi rin naman siguro ako namamalikmata.Gusto ko sanang hawakan ang mukha niya kaso hawak-hawak niya pa rin ang alaga niyang ahas.Ang saya ko nang makita siya pero habang tinitignan ang mukha niya nakaramdam ako ng kakaiba sakaniya."Ilayo mo nga yan sa'kin!" Naiirita kong sabi."Sorry na po ah,Mahal na prinsesa!"wika nito na ikinakunot ng noo ko.Tumayo siya saka ibinalik sa malaking aquarium ang ahas."Ba't mo kasi hawak yun?ang aga-aga,Ahas agad hinahawakan mo""Parang hobby ko na kasi yun,Pagkagising ko nilalaro ko agad ang ahas ko,malaki ba?" Nakangisi nitong tanong na ikinatahimik ko.Ngayon ko lang nakita si Zackary na ngumiti ng ganito. Ngungiti rin naman siya dati pero yung mga labi niya lang,iba pa rin yung nakikita ko sa mga mata niya.Hindi ko alam,pero siguro.. Lungkot?ewan basta iba ang nakikita ko ngayon.Ang lawa
Draco's Point of viewHabang naglalakad ako ay naririnig ko ang mga tunog ng bawat hakbang ko sa sahig dahil sa sapatos na suot ko. Agad akong nagtungos sa silid kung saan namin nilagay ang mga bata na ginawa naming subject sa experimento namin. Isang taon na ang nakalipas nang dumating sila dito sa laboratoryo na ito at simulang pag experimentohan ang kanilang mga utak"What is going on?" tanong ko sa mga kasama kong scientist nang makarating ako sa silid."Hindi ko rin alam, may mga data na bigla nalang nag appear dito sa mga computer. Parang......" litong lito na wika ng kasamahan ko. "Gumagawa na naman ng artificial memories ang kanilang mga utak" dugtong nito na ikinalito ko rin.Tinignan ko ang mga data sa computer na gawa ng kanilang mga utak. Nakikita ko dito ang mga nabubuong data ng kanilang mga sariling utak dahil nilagay namin sila sa isang incubator kung saan mga mga bagay na nakakonekta at naka inject sa kanilang ulo upang malaman namin ang performance ng kanilang utak h
Chapter 34: ExperimentZackary's Point of viewHindi ko maaninag ang mga bagay sa paligid ko dahil sa sobrang dilim ng buong lugar. Alam kong nakapaa lang ako sapagkat ramdam na ramdam ko ang magaspang na lupa na kinatatayuan ko ngayon, hindi nga lang ako sigurado kung talagang lupa ba talaga ito. Inangat ko ang aking paa at nagsimulang humakbang ng dahan-dahan."Nasaan ako? Paano ako napunta dito?"Nang muling dumampi ang paa ko sa lupa ay nakaramdam ako ng malagkit na likido. "What is this?"Napatingin ako sa malayo nang may napansin akong liwanag. Naglakad akong muli kahit na hindi ko gusto yung nararamdaman ko sa tuwing dumadampi ang paa ko sa malagkit na likido sa lupa. Hindi ko ito pinansin at naglakad lang ako hanggang sa makarating ako sa lugar kung saan may kunting liwanag, sapat na liwanag upang maaninag ko ang nakakakilabot na lugar. All this time naglalakad ako sa dugo, ano ito?bakit ang dami ng dugo. Sobrang layo ng nilakad ko, kung dugo rin yung tinatapakan ko kanina.
—Copyright—This is a work of fiction.Names, Characters,places,businesses,events and incidents are either the products of the Author's imagination or use in a fictitious manner.any resemblance to actual person,living or dead or actual events are purely coincedental.—Grammatical errors ahead————————————————————————"Saan ba tayo pupunta papa?"ani ko ng may ngiti sa mga labi."di ba birthday ko po bukas?dun po ba eh cecelebrate ang 10th birthday ko?saan po ba?"dugtong ko habang masayang nakatingin kay mama.Nasa bahay lang kami palagi simula ng pinanganak ako,wala kaming kapitbahay at sila mama at papa ang kasama ko sa bahay.Kahit ang paglabas ng bahay ay bawal.Lahat ng pintuan at bintana ay doble² ang kandado.Di ko pa din nakita ang mundo,di ko pa nakita kung anong meron sa labas kaya nang lumabas kami ngayon nila papa at mama ay sobrang saya ko.binuksan ni papa ang pintuan ng sasakyan sa likoran at saka mabilis niya kong pinapasok.Mabilis namang pumasok sina papa at mama sa loob ng
Zackary's point of viewRamdam ko ang init ng katawan ko,at kitang kita ko sa salamin sa harapan ko,ang makisig kong katawan dulot ng Training ko sa loob ng gymnasium araw-araw.Dumadaosdos ang mga pawis ko mula sa dibdib ko hanggang sa abs ko.Pumikit ako at dinama ang bawat pag dausdos ng mga pawis sa katawan ko.bumilis ang tibok ng puso ko at nahirapan akong huminga nang maalala ko kung pano dumaosdos ang dugo sa bente ko nung nangyari ang aksidente 8 years ago."Babe..."Niyakap ako ng girlfriend ko mula sa likuran at saka hinimas ang katawan ko mula sa dibdib hanggang sa baba.Humarap ako sakanya at pagkatapos ay hinubad ang damit niya.6'0 ang tangkad ko kaya hanggang dibdib ko lang ang girlfriend ko.Binuhat ko sya at dinilaan ang dibdib niya.Simula nung dinala nila ako dito,Nasira na ang buhay ko.10 years akong nakatago,dahil sabi noon ni mama Delikado ang mundo sa labas.Ngayon na nandito ako sa loob ng impyernong paaralan.Nalilito ako kung nasa labas ba ko na napakadelikado.Nasa l
Shaniah's Point of viewBumilis ang tibok ng puso ko at nanginig ang tuhod ko nang marinig ko ang sigaw at makita ang pagkalaglag ng babae mula sa taas sa likuran ng building.Agad na tumayo ang mga kaklase ko at saka dumungaw ang mga ito sa bintana para tignan ang babae.naramdaman ko ang mainit na likido na tumulo mula sa mata ko saka tinakpan ang bibig gamit ang kamay ko.nanginginig man ay tumayo ako at lumabas ako sa silid aralan namin at bumaba mula sa 6th floor.Naglalakad ako patungo sa likod ng building kung saan nalaglag ang babae.At nakita ang babaeng nakahiga na duguan,lalapit na sana ako nang may papalapit na babaeng may dalang kutsilyo.umatras ako at nagtago sa gilid ng building at sumilip.Sino sya?bakit may dala siyang kutsilyo?Inangat ng babaeng kanina ay nalaglag ang kanyang kamay at humawak sa bente ng babaeng may hawak na kutsilyo.Yumuko ang babae at saka sinaksak niya ang isa pang babae na ikinalaki ng mata ko.paulit-ulit niyang sinaksak ito nang may nakakakilabot na
Chapter 34: ExperimentZackary's Point of viewHindi ko maaninag ang mga bagay sa paligid ko dahil sa sobrang dilim ng buong lugar. Alam kong nakapaa lang ako sapagkat ramdam na ramdam ko ang magaspang na lupa na kinatatayuan ko ngayon, hindi nga lang ako sigurado kung talagang lupa ba talaga ito. Inangat ko ang aking paa at nagsimulang humakbang ng dahan-dahan."Nasaan ako? Paano ako napunta dito?"Nang muling dumampi ang paa ko sa lupa ay nakaramdam ako ng malagkit na likido. "What is this?"Napatingin ako sa malayo nang may napansin akong liwanag. Naglakad akong muli kahit na hindi ko gusto yung nararamdaman ko sa tuwing dumadampi ang paa ko sa malagkit na likido sa lupa. Hindi ko ito pinansin at naglakad lang ako hanggang sa makarating ako sa lugar kung saan may kunting liwanag, sapat na liwanag upang maaninag ko ang nakakakilabot na lugar. All this time naglalakad ako sa dugo, ano ito?bakit ang dami ng dugo. Sobrang layo ng nilakad ko, kung dugo rin yung tinatapakan ko kanina.
Draco's Point of viewHabang naglalakad ako ay naririnig ko ang mga tunog ng bawat hakbang ko sa sahig dahil sa sapatos na suot ko. Agad akong nagtungos sa silid kung saan namin nilagay ang mga bata na ginawa naming subject sa experimento namin. Isang taon na ang nakalipas nang dumating sila dito sa laboratoryo na ito at simulang pag experimentohan ang kanilang mga utak"What is going on?" tanong ko sa mga kasama kong scientist nang makarating ako sa silid."Hindi ko rin alam, may mga data na bigla nalang nag appear dito sa mga computer. Parang......" litong lito na wika ng kasamahan ko. "Gumagawa na naman ng artificial memories ang kanilang mga utak" dugtong nito na ikinalito ko rin.Tinignan ko ang mga data sa computer na gawa ng kanilang mga utak. Nakikita ko dito ang mga nabubuong data ng kanilang mga sariling utak dahil nilagay namin sila sa isang incubator kung saan mga mga bagay na nakakonekta at naka inject sa kanilang ulo upang malaman namin ang performance ng kanilang utak h
chapter 32:Who are you?Shaniah's Point of ViewNung una inakala ko na panaginip lang ito pero nang sinubukan kong kurutin ang sarili ko nakaramdam ako ng sakit.Hindi rin naman siguro ako namamalikmata.Gusto ko sanang hawakan ang mukha niya kaso hawak-hawak niya pa rin ang alaga niyang ahas.Ang saya ko nang makita siya pero habang tinitignan ang mukha niya nakaramdam ako ng kakaiba sakaniya."Ilayo mo nga yan sa'kin!" Naiirita kong sabi."Sorry na po ah,Mahal na prinsesa!"wika nito na ikinakunot ng noo ko.Tumayo siya saka ibinalik sa malaking aquarium ang ahas."Ba't mo kasi hawak yun?ang aga-aga,Ahas agad hinahawakan mo""Parang hobby ko na kasi yun,Pagkagising ko nilalaro ko agad ang ahas ko,malaki ba?" Nakangisi nitong tanong na ikinatahimik ko.Ngayon ko lang nakita si Zackary na ngumiti ng ganito. Ngungiti rin naman siya dati pero yung mga labi niya lang,iba pa rin yung nakikita ko sa mga mata niya.Hindi ko alam,pero siguro.. Lungkot?ewan basta iba ang nakikita ko ngayon.Ang lawa
Shaniah's Point of ViewHindi ko alam kung alin ang mas mainam, ang pagkakulong ko ba sa paaralan na iyon kung saan hindi ako sigurado kung kailan ako mamatay. Kung saan araw-araw kong nasasaksihan ang mga brutal na pagpatay. O ang pagiging babaeng bayaran ko dito sa lugar na ito,kung saan pagpipiyestahan at pagsasalohan ako ng mga maduduming lalaki. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang gusto ko sa mga nangyayari saakin. Nung una,nang nasa paaralan pa ako. Gusto kong mabuhay,gusto kong makasurvive. Takot akong mamatay. Pero ngayon mas gusto ko nalang mamatay. Hindi ko maintindihan kung bakit sa lahat ng tao sa buong mundo ako pa talaga ang napiling gumala sa impyerno."Ayusin mo yang sarili mo ah!Ito na ang trabaho mo ngayon,H'wag kang mag inarte!simple lang naman ang gagawin mo,aakitin mo lang yung mga customers sa labas at pag nagustuhan ka nila,Yayain mo kaagad.Saka ito ang tandaan mo dapat makarami ka,Mas maraming lalaki equals mas maraming pera" nakangising wika ng babae."Hindi
Enzo's Point of ViewPalabas na kami nang warehouse pagkatapos naming parusahan ang di ko kilalang lalaki. Hindi rin naman ako interesado kung sino siya,ang gusto ko lang ay ang parusahan siya sa ginawa niya saakin."Di ka pa rin talaga nagbabago,gusto mo parin magbihis ng bagong biling damit pag may nililigpit kang basura."He said as we walk towards our cars." Ba't mo naman naisip na magbabago ako after spending two years in Italy?Bro ako pa rin 'to""Talaga ba?May duda ako sayo eh,I think hindi ikaw si Lorenzo Villafuerte na kilala ko.Isa kang Impostor!" Natatawang saad ni Treyton saakin."If that's what you think,then hayaan mong patunayan ko sa'yo ang sarili ko" nakangiting tugon ko kay Treyton."Tamang tama,May bagong bukas na bar malapit dito" wika ng kaibigan kong si Treyton dahilan upang mapatawa ako."Tara!"anyaya nito pagkatapos niyang pumasok sa sasakyan ko.Agad naman akong pumasok sa loob ng sasakyan at nagdrive papunta sa sinasabing bar ni Treyton.As usual maingay pa rin
Enzo's Point of viewI'm in a fancy tailor shop today with my friend Treyton.Napagpasyahan kong magpagawa ng bagong suit,para sa event na pupuntahan ko mamaya."Mmm-"Rinig ko mula sa Sastre dahilan upang mapatingin ako sa kaniyang repleksiyon sa malaking salamin sa aming harapan."Artista ka ba?hmm Model?"Tanong ng baklang sastre."Your body is very attractive to look at-"wika nito habang tinitignan niya ang katawan ko."you're face is too perfect to be true"dugtong pa ng bakla habang nakatingin sa repleksiyon ko."You don't have to tell him that, I've told him over and over again that he doesn't belong in our world"natatawang wika ni Treyton sa sastre."Nagparetoke ka ba?"tanong ng sastre na interesadong interesado na malaman ang sagot ko."Bago ko sagutin ang tanong mo,sagutin mo muna ako.Required ba talagang hubarin ang tshirt pag susukatin ang katawan ng costumer mo?"Tanong ko sabay harap sakaniya at yumuko upang tumapat ang mukha ko sa mukha ng sastre na ngayo'y namumula dahilan pa
Chapter 28:ClubShaniah's Point of viewFlashback "Bakit mo siya hinayaan?Dapat sinipa mo yun para magtanda.Di pwedeng gawin nya sayo yun hanggang kailan nya gusto."Di mo alam ang sinasabi mo.Mas lalo ka lang mapapahamak pag nanlaban ka"ani nito habang pinupunasan ng daliri niya ang kanyang luha."Di pwedeng maliitin lang nila ang kakayahan ng isang babae,kaya mong lumaban.Alam kong alam mo yan.Kailangan mo lang pagkatiwalaan ang sarili mo"Ani ko."wag kang makialam sa ginagawa ng iba,ang alalahanin mo ay ang sarili mo,Sa mga pagkakataong ito dapat wala kang oras para intindihin ang ibang tao,minsan mas nakakabuti sayo kung magiging makasarili ka,May sarisarili tayong paraan ng pagsurvive dito sa loob ng empyernong ito,wag mo kong turuan kung pano mananatiling buhay dito.dahil sa nakikita ko sayo.Wala ka pang gaanong alam sa lugar na ito."tugon nito dahilan ng pagtulo ng luha ko.Tumalikod ang babae saka umalis. Flashback ends.Tama nga ako.kaya pala pamilyar saakin ang babae kanina
Jayvion's Point of view"Bitawan ninyo ako"sigaw ng babae."Shaniah!Shaniah!"sigaw ko naman.Flashback"Kuya"natatakot na sambit ni Shaniah,nang tumawag ito saakin."Nasaan ka?anong nangyayari?" Pag-aalala ko nang marinig ang nanginginig na boses nito."Kuya,may sumusunod sakin"bulong nito."Nasa isang madilim na eskinita ako ngayon,hindi ko alam ang gagawin ko.Kuya,natatakot ako"dugtong nito."Shaniah,pupuntahan kita-"tugon ko."Shaniah?Shaniah?!"Sambit ko nang hindi ko na marinig ang kaniyang boses.Ibinaba ko ang telepono ko at agad na lumabas nang bahay para hanapin si Shaniah.Flashback ends.Sumisigaw ang mga kasama kong dinukot ng mga di kilalang mga lalaki,Hindi ko nakikita kung saan nila kami dinadala dahil sa piring na nakatakip sa aking mga mata.Pero sa naririnig kong mga sigaw,kahit na umaalingawngaw ang mga boses nila ay sigurado akong marami kami."Where are we?Where will you take us?"sunod-sunod kong tanong."Shaniah!Nandiyan ka ba?Shaniah!"muli kong sigaw.Wala akong narir
Third Person Point of view"Ano ba?!wag kang malikot!"wika ni Luke habang hinahalay ang isang babae."Bilisan mo naman dyan pre"Wika naman ng kaibigan ni Luke na naghihintay na matapos si Luke upang siya naman ang sumunod sa panggagahasa sa babae.Itinaas ni luke ang kaniyang hawak na kutsilyo saka itinutok sa baywang ng babae upang takotin ito habang siya ay abalang hinahalikan ang leeg ng babae.Palagi itong ginagawa ni Luke sa walang kalaban laban na babae kapag wala itong magawa.Nakadikit naman palagi ang mga malaswang tingin ni Luke sa babae kahit nasaan ang babae,dahilan upang maging hindi komportable ang babae at palaging nababalot sa takot.Shaniah's Point of viewDahan-dahan akong humakbang papunta sa direksiyon kung saan naroroon ang higaan ng mga bangkay na kasalukuyang hinihigaan ng katawan ni Papa.Pumapatak ang mga luha ko habang paulit-ulit kong inaangat ang mga paa ko upang humakbang patungo sa kaniyang bangkay."Papa"sambit ko nang tuloyan nakong nakatayo sa harap ng