Share

chapter 2

Author: Tiraycute062
last update Last Updated: 2023-12-13 11:16:35

“Ate, Vee!” Tawag ng bunso kung kapatid na si Agatha.

“Bakit? Tanong ko naman ng hindi tumitingin rito dahil busy ako sa pag aayos ko ng aking mga paninda ukay, nasa ukayan kami magkapatid ngayon. Isinama ko ito para may katuwang ako sa pagtitinda. Habang wala pa ito pasok sa school.

“Ate sa sunod na linggo po pala bayarran na ng tuition fee ko!” Nahihiya pa nito wika sa akin.

Nasa 4th year collage na ang kapatid niya at nursing ang kinukuha nito. Tatlo lamang sila mag kakapatid ang pangalawa niya kapatid ay may asawa na nauhan pa nga siyang mag asawa.

“Kapag daw hindi ako makapag bayad ate, hindi daw ako makakuha ng exam.” Malungkot na saad pa ng aking kapatid.

Napabuntong-hininga na lamang ako at marahan tumingin sa aking kapatid.

“Sige sa pag pasok mo magbayad kana may naipon naman ako para makapag bayad kana sa kulang mo sa school.” Nakangiti kong saad rito.

“Eh, ate diba tinatago mo ‘yun para sa gamot ni Tatay!?” Sagot naman nito.

“Nako, ako na bahala sa gamot ni Tatay ang importante ay makapag bayad ka sa kukang mo para kapag exam ka na. May mga racket pa naman ako pupuntahan makakaipon pa ako ng pambili gamot ni Tatay. Kaya huwag kanang mag alala ‘ah!” Sambit ko pa rito sabay gulo sa buhok ng aking kapatid.

Bigla naman siyang niyakap ng kapatid “the best ka talagang ate, kaya mahal na mahal kita ate ko.” Pag bubula pa nito sa akin.

“Kaya mga pinagdarasal ko na sana'y, mapansin ka na rin ng mahal mo si Kuya Dylan.” Usal pa nito sa kaniya na aking naman tinawanan.

“Marinig ka sana ni kupido?” Natatawa kong biro pa kay Agatha.

“Oo, ate para naman hindi kana malungkot at maging masaya man lang ang buhay pag ibig mo para hindi palagi ampalaya ang ulan natin kasi napaka bitter muna!” Nakanguso turan pa nito.

“Au grave siya oh? Ano magagawa natin kung doon lang sa ampalaya kasya ang pang bili natin ulam kailangan nating mag tipid hayaan mo kapag malaki ang bayad sa akin sa raket kong pag mamake up. Ay bibili ako ng lechon manok. Para may masarap tayong ulam.” Pangako ko sa aking kapatid.

Kung minsan kasi ng make up siya sa mga ikakasal, birthday kung minsan ay sa mga artista pa. Ito ang mga raket na ginagawa ko para kumita ng extra pera. Kailangan ko kasing mag tripling kayod para sa mga gastusin sa araw-araw kuryente tubig, pagkain baon pa ni Agatha at bayad sa bahay at mga gamot pa ng aking ama may sakit.

Kung titigil ako paano kami ang pangalawa kapatid ko naman na lalaki ay may sarili pamilya na at kung minsan ay sa kanya pa tumatakbo kapag kulang ang pangbili gatas nito sa anak.

Ang ina ko naman ay matagal ng patay dahil sa sakit nito sa puso ay maaga kinuha ni san Pedro.

Kaya tanging ako na lamang ang inaasahan ng pamilya ko.

“Sige na ayusin mo na ang mga yan.” Turo ko sa aking kapatid sa mga damit na ilive nito sa social media na ibinebenta.

Medyo malaki rin ang aming kita kapag nakapag live kami ng mga tinitinda naming ukay.

“Okay ate!” Sagot nito.

“At ikaw na lang muna ang mag live, ah! Dahil may raket ako mamayang gabi sa bar ni Mamita. Kakanta ako doon.” Wika ko pa.

Isa rin sa raket ko ang pagkanta sa bar ng aking kaibigan. Malaki tulong rin ito dalawa o isang beses lang ako kumakanta rito kahit paano malaki rin ang binibigay na tip ng mga customer sa akin kapag nagustuhan nila ang pagkanta ko. Pandagdag sa gastos sa bahay.

“Ate, hindi ka ba napapagod sa ginagawa mo, bukod kasi dito sa pagtitinda ng ukay na mga damit marami ka pang pinapasukan na mga trabaho?” Tanong pa nito.

“Napapagod,” tipid kong sagot sa akin kapatid.

“Pero kapag nagpahinga ako,mas mapapagod ako dahil iisipin ko kung saan ko kukunin ang pang baon, pagkain, bayad sa kuryente, tubig at sa bahay tapos gamot pa ni Tatay. Kaya kahit pagod at gusto ko nang sumuko. Ay hindi pwede sa taas ng kilo nang bigas ngayon. Ay kailangan nating mag double o higit pang kayod kaya ikaw, huwag na huwag ka muna mag boyfriend ah magtapos ka muna ng pag aaral mo?” Dahil sa hirap ng buhay ngayon dapat matalino ka.” Usal ko pa sa aking kapatid.

“Opo, Ate!” Sagot na lamang nito.

Pasadong 6:00 pm ay umalis na ako sa bahay para pumunta sa resto bar ng aking kaibigan para kumanta.

Agad ako sumakay ng jeep, dahil kung mag taxi pa ako ay mapapamahal ako ng pamasahe. Maglalakad na lamang ako papunta sa bar, malapit na lang naman kapag bumababa ako sa jeep isang kanto na ay mararating ko na ang resto bar ng aking kaibigan.

“Ohh, Vee!” Masayang Bati ni Mamita sa akin ng makita ako nito papasok sa loob ng resto bar.

“Mamita!” Nakangiti kong saad dito sabay yakap ng mahigpit.

“Akala ko hindi ka darating, eh!” Wika pa nito sa akin.

Natawa naman ako sa sinabi nito. “Pwede ba ‘yun. Basta pagkakaperahan pupunta ako. Mukha akong pera.” Pagbibiro ko pa rito na kinatawa naman ng aking kaibigan.

“Ikaw talaga!” Napapailing na sagot nito sa akin.

“Sige na, mag ready kana ikaw na ang susunod na kakanta.” Wika pa nito sa akin.

Tumango na lamang ako sa aking kaibigan. Pumasok muna ako sa loob ng dressing room. Para kahit papaano ay makapag makeup pa ako sa aking sarili.

“Vee!” Tawag sa akin ni Louise isa sa mga kaibigan kong waitress dito sa bar.

“Ikaw na raw ang susunod!” Nakangiti wika nito sa akin.

Tumango lamang ako. At tumayo na rin para sumunod kay Louise.

“Sana makarami tayo ngayon gabi ng tip, dahil ang dami ngayon tao friday kasi tapos tinapat pang sahuran ngayon. Araw ng mga tao.” Pagdaldal pa nito habang papunta na sa stage kung saan doon ako kakanta.

“Kaya nga sana may galanteng Customer ang magbigay sa atin.” Masaya tugon ko naman rito.

“Oh sige na mamaya. Na lang ulit tayo mag kwentuhan, pagkatapos kong kumanta.” Saad ko pa rito.

“Okay, galingan mo ah!” Wika pa nito.

Nag taas pa ito ng kamay para i cheer siya.

Natawa na lang ako sa kakulitan din nito.

“Oo nga pala, hindi nga pala tayo”

Hanggan dito lang, ako ngangarap na mapasa’yo.

Sa aking pagkanta at nakaharap sa mga customer ay ganoon na lang ang aking pagkagulat ng makita ko si Dylan na nakatitig sa akin at kahit medyo madilim ang pwesto nito kita ko ang madilim na mukha ng lalaki nakatingin sa akin. Habang kumakanta ako ng pinakasikat na kanta migraine. Umiwas ako ng tingin rito at pinagpatuloy ko ang aking pagkanta kahit sobra akong kinakabahan at gusto ng puso kong lumabas mismo sa loob ng aking dibdib.

Hindi sinasadya na

Hanapin pa ang lugar ko.

Nandiyan pa sayo….

Ang huling kanta niya. Sabay muli siyang nakatingin sa binata.

Comments (3)
goodnovel comment avatar
Vee Sajonia
Trying hard Vee, pakipot lng yan c baby dylan
goodnovel comment avatar
Riri Dela Merced
Mahal mo talaga si Dylan kaso mukhang mahihirapan ka Vee dahil may nagmamay-ari na sa puso nito.
goodnovel comment avatar
Riri Dela Merced
Thank you sa update Ms. A ...
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • Hanggan kailan kita mamahalin    chapter 3

    Tapos na ako kumanta. Kaya nasa labas na lamang ako ng bar ng aking kaibigan.Habang yakap ang sarili dahil malamig ang simoy ng hangin ng pag gabi magpapasko na rin kaya medyo maginaw na wala pa naman siyang jacket Nakalimutan kong magdala sa kakamadali. Hinihintay ko na lang na tawagin ako ni Louise, para sa bayad sa akin ni Mamita. Kailangan ko kasi ngayon ng pera pangbili ng gamot nang aking ama.Lumabas muna ako para mag pahangin ganito naman palagi ang aking ginagawa sa tuwing natatapos na akong kumanta ay lumalabas ako hindi ko kasi gusto ang Amoy ng alak pati usok ng mga sigarilyo.Kaya kapag tapos na ako talagang lumalabas ako ng bar, tatawagin na lamang ako ni Louise kapag ready na ‘yung bayad sa akin.Napabuntong-hininga na lamang ako. Kung meron lang ako perang sapat sa pagbili ng gamot ng aking Ama ay hindi na ako kakanta pa. Kaso wala kaya kailangan kong tiisin dahil kahit paano malaki ang ibinabayad sa akin ni mamita dalawa beses lang naman sa isang linggo kaya okay na

    Last Updated : 2023-12-13
  • Hanggan kailan kita mamahalin    chapter 4

    “Huwag mo nang hintayin hindi na darating ‘yun?!” Daad ni Banak sa akin panay kasi tingin ko sa entrada ng garden kung saan ginanap ang birthday party ng kambal na anak ni Bhella.“Alam mo hindi mo ma enjoy ang party kung siya ang iniisip mo? pero hindi ka naman iniisip.” Sambit naman ni Nakba.“Aray, grabe naman kayo sa akin!” nakasimangot kong tugon sa mga ito.“hay maiwan ka na nga namin, ‘Diyan kukuha lang kami ng pagkain.” Sambit sa akin ni Banak at Nakba.“Ikuha ‘nyo na rin ako!” Saad ko sa mga ito.“Ayaw ko tumayo. Masakit na ang paa ko.” Ani ko pa sa aking dalawa kaibigan.“Okay, sige!” Panabay na wika naman ng dalawa.Habang nanood ako sa mga bata nagkakasiyahan sa graden nina Bhella ay nagulat na lamang ako ng may tumabi sa aking sa upuan. Kaya napalingon ako upang tingnan kung sino. At ganoon na lamang ang paglaki ng aking mga mata. Nang si Dylan ang nakita nasa aking tabi. At halos gustong lumabas ng puso ko dahil nakangiti ito ngayon sa akin.“Nanaginip ba ako?!” Tanging

    Last Updated : 2023-12-13
  • Hanggan kailan kita mamahalin    chapter 5

    Makalipas ang mahabang oras ay natapos na rin ang birthday party ng mga anak ni Bhella at Cy. Nagpaalam na rin sila sa mag-asawa na uuwi na. Dahil may lakad pa sila bukas.“Best, kami ay uuwi na tatlo.” Sambit ko kay Bhella ng makalapit ako rito. Dahil ang dalawa pa nilang kaibigan ay busy sa pagbabalot ng Handa at talagang nag sharon pa ang mga ito. "Ipapahatid na namin kayo.” Sambit ni Bhella sa aking.“Nako, wag na!” Anas ko naman.“Hay, nako huwag na kayo tumanggi pa dahil mahirap ang taxi dito baka mahirapan pa kayo umuwi.” Pamimilit ni Bhella.“Saka, gabi na rin. Mabuti ipahitd ko na kayo para sigurado ligtas kayo makauwi.” sabi sa amin ni Bhella.“Nakakahiya, naman!” Usal naman ni Banak“Pero ayos na rin, dahil makakatipid kami sa pamasahe.” Nakangiti saad naman ni Nakba.“Hoy, kayong talagang dalawa. Hindi na nahiya.” Sambit ko naman sa mga ito."Sak---" naputol ang aking sasabihin ng magsalita si Dylan."Ako na ang maghahatid sa kanila!" singit na wika ni Dylan. Mabi

    Last Updated : 2023-12-21
  • Hanggan kailan kita mamahalin    chapter 6

    “Hay, sa wakas makakauwi na rin.” Sambit ko sa aking sarili habang palabas na ako ng restobar.May ngiti sa aking labi dahil, may pambili na ulit ako ng gamot nang aking Ama. Dahil malaki-laki ang naging tips ko sa mga customer na nagustuhan ang aking kinanta kanina.“Thank you, lord!” Usal pa niya sa sarili at pinag daong palad pa niya ang mga kamay at taimtim na nagdarasal sa maykapal at nagpasalamat. Malapit na ako sa exit ng resto bar, nang may tumawag sa aking pangalan. Kaya nahinto ako sa paglabas. At napatingin ako sa aking likuran upang alamin kung sino ang tumawag. At nakita ko si Louise na palapit sa aking kinatatayuan.“Vee.” sambit nito ng makatabi na sa aking. Napakunot naman ang noo. Para may gusto sabihin ang kaibigan.“Oh, Louise, bakit may problema ba?!” bungad na tanong ko agad. “Pauwi ka na ba? Tanong nito.Na lalo naman kinasalubong ng aking mga kilay dahil sa pagtatanong nito.“Ah, hindi papasok palang!” Pilosopo na sagot ko. Napapakamot naman sa kilay si Lou

    Last Updated : 2023-12-23
  • Hanggan kailan kita mamahalin    Chapter 7

    “Ay paktay na!” Naibulalas ko sa aking sarili habang inalalayan ko si Dylan. Narito na kami sa tapat ng unit nito. Napakamot na lamang ako s aking sarili dahil, hindi ko naman alam ang password ng Condo ni Dylan para mabuksan ito.Ang tanging alam ko. Saang address ng condo unit ng binata at kung saan nakatira. Pero ang password ay hindi ko naman alam. Ayaw ko naman tumawag kay Bhella, sigurado tulog na ang aking kaibigan sa mga oras na ito.“Kaasar naman!” Saad ko pa.“Paano ba ito? Paano ko bubuksan ang pintuan!?” Usal ko pa sa aking sarili.“Dylan, ano ba ang password ng pintuan mo?” Kausap ko pa rito. Habang hinahawakan ang mukha nito. Ngunit tanging pag-ungol lang ang isinagot nito. “Kainis naman, bakit kasi nag pakalasing ka!” Naiinis na turan ko rito.Wala ako magawa kundi hulaan ang number, ngunit na type ko na ang lahat ng numero pwede maging password nito. Tulad ng birthday ng binat, ng magulang at pamangkin ngunit hindi pa rin. Tumugma naka lock pa rin ang pintua.

    Last Updated : 2023-12-26
  • Hanggan kailan kita mamahalin    Chapter 8

    Alam kong mali ito ginagawa namin ni Dylan. Kung tutuusin ay pwede ko naman itigil ito. dahil sa aming dalawa ni Dylan ako ang nasa matino pag iisip ngunit. Kahit anong gawin ko ay mas gusto ng puso kong maranasan ang angkinin ng lalaking matagal ko nang inaasam.Ang lalaking pinapangarap at mahal na mahal ko. Saka ko na iisipin ang kalalabasan at handa ako kung ano man ang masasakit na salita ang sasabihin nito sa akin, kapag wala na ang espiritu ng alak.At sigurado kapag nalaman ito ng aking mga kaibigan. Katakot-takot na sermon ang aabutin ko. Ngunit anong magagawa ko. Nagmahal lang naman ako. Tanga na kung tanga ang sasabihin ng iba o ipokrita. Gusto ko lang naman maranasan ang lahat ng ito at bigyan, kasiyahan ang sarili ko. Kahit sa saglit lamang. Bukas ko na iisipin kung ano ang kahahantungan nito.Halos mapasigaw ako sa sobrang sakit ng ibaon ni Dylan ang kahabaan nito sa aking kabibe.“Ahhh!” Ungol ni Dylan. At ramdam kong natigilan ang binata. “Babe!” Anas nito. M

    Last Updated : 2024-01-01
  • Hanggan kailan kita mamahalin    Chapter 9

    “Hi, Aling Paring!” nakangiti bati ni Banak at Nakba sa ginang na nagiihaw ng mga atay ng baboy, dugo ng manok isaw, tenga ng baboy at iba pa. Kung tawagin ito ay bita max. Tumingin naman ang ginang sa gawi namin. Habang nagpapaypay ito. Sa mga iniihaw nito.“Oh, Banak, nakba. Kayo pala!?” Nakangiti sagot naman ng Ginang.“Napapadalas yata ang, punta ninyong dalawa rito sa tindahan ko?!” Ani nito.“Eh,, masarap po kasi ang mga paninda ninyong inihaw.” Alanganin na sagot ng dalawa.“Nako, ‘yung bang mga tinda ko ang binabalikan ninyo o ang aking pamangkin na si Joshua?!” Walang gatol na sabi ng ginang.“Pwede, both!” Nakangiti sagot ng dalawa. Napapailing na lamang ang ginang.“Kayo talagang kabataan kapag nakakita ng gwapo. Hindi na mapakali!” kalatak na tugon ni Aling paring.“Mukhang, naman pong dumadami ang mga suki ninyo. Simula ng dumating ang pamangkin ninyo.” Saad pa ni Banak.“Oo, nga! At alam ninyo ba kahit sa kabilang baryo ay dumadayo pa rito sa aking ihawan para la

    Last Updated : 2024-01-02
  • Hanggan kailan kita mamahalin    chapter 10

    “Joshua!” Tawag ni Aling Paring sa pamangkin nito. Halos mga kasabayan nilang bumibili ng isaw ay para nakakita ng artista kung magsitilian. Para g nabuhay ang mga dugo ng mga ito ng makita ang gwapong pamangkin ni Aling Paring.“Tita, ito na po ang pinakuha ninyong mga isaw.” Wika ni Joshua sa tiyahin ng makabalik siya sa pwesto nito.“Sige hijo, ilagay mo na lang rito.” Nakangiti sagot ng ginang. “Joshua, hijo may ipapakilala nga pala. Sayo!” Sambit pa ng tiyahin ko.“Joshua,” “Si, Vee!” “Vee, pamangkin kong si Joshua.” Pagpapakilala ni Aling Paring sa pamangkin nito. Napatingin naman ang binata sa akin.At matamis na ngumiti sa akin ang lalaki.“Hi, nice meeting you, i'm Joshua Bautista!” Nakangiti pagpapakilala nito sabay lahat sa aking harapan ng palad nito. Kahit nahihiya ay tinaggap ko ang pakikipag kamay ng binata.“Hello, ako naman si Vee Pascua,” nakangiti saad ko naman rito. Naramdaman ko ang bahagya pagpisil nito sa aking palad. At halos ayaw pa nga nito bitawan ang

    Last Updated : 2024-01-04

Latest chapter

  • Hanggan kailan kita mamahalin    Chapter 12

    Inihinto ko ang aking sasakyan ng makapasok na ako sa hacienda. Halos dalawang buwan na rib akong hindi nakakauwi dahil sa uri ng aking trabaho bilang isang piloto. Madalas international ang nagiging flight ko. "Dylan, anak!" Masayang bati ni Mommy sa akin nang makababa ako sa kotse. Awtomatiko naman ako na pangit dahil hinihintay ako ng mahal kong ina sa entrada ng Mansyon.“Mom!” Nakangiti sabi ko at nagmadaling yumakap sa aking ina na halos dalawang buwan ko hindi nakita madalas naman kami nag kakausap sa video call. Ngunit iba parin kapag yakap ng isang ina. “Mom! Ulit kong tawag kay mommy habang nakayakap rito sobrang miss na miss ko ang aking ina.“Hmmm, hindi halata na miss mo ako, Anak?” Nakangiti wika ni Monic sa pangalawa niyang anak na si Dylan. Napapakamot naman sa ulo ang binata.“Halata ba, Mom!” Sagot nito.Tumango naman si Monic. “Ikaw naman, kasi napaka tagal mo nawala halos dalawang buwan!” Nakanguso wika pa ng mommy niya.“I'm really sorry, mom! Medyo busy la

  • Hanggan kailan kita mamahalin    Chapter 11

    Dalawang buwan na ang nakalipas simula ng may nangyari sa aming ni Dylan. Naikwento ko na rin sa mga kaibigan ko ang namagitan sa aming ni Dylan at katakot-takot na sermon ang natanggap ko mula sa mga ito. Ngunit kahit gano'n ay nagpapasalamat ako sa mga ito na hindi ako iniwan at handa. Damayan kahit anong mangyari.“Ano, gagawin mo ngayon Vee?!” Tanong ni Bhella sa akin. Nang Malaman nito na buntis ako ay agad itong pumunta. Nagpasalamat ako rito na hindi kasama ang asawa nitong si Cy.“Wala ganon parin. Itutuloy ko ang buhay na meron ako. Alam ko hindi madaki pero para sa magiging baby ko ay kakayanin ko ang lahat.” Sagot ko sa mga ito.“Wala ka bang balak na sabihin kay Dylan ang lahat? Tungkol sa kondisyon mo? Sabi naman ni Banak. Umiling-iling ako rito. “Para ano pa, makatanggap naman ako ng masasakit na salita. Saka hindi niya alam ng gabi ‘yun ako ang kasama niya ngunit sa isip niya ang kanyang kasintahan na si Lorraine ang nakikita niya. Paano ko sasabihin na anak naming

  • Hanggan kailan kita mamahalin    chapter 10

    “Joshua!” Tawag ni Aling Paring sa pamangkin nito. Halos mga kasabayan nilang bumibili ng isaw ay para nakakita ng artista kung magsitilian. Para g nabuhay ang mga dugo ng mga ito ng makita ang gwapong pamangkin ni Aling Paring.“Tita, ito na po ang pinakuha ninyong mga isaw.” Wika ni Joshua sa tiyahin ng makabalik siya sa pwesto nito.“Sige hijo, ilagay mo na lang rito.” Nakangiti sagot ng ginang. “Joshua, hijo may ipapakilala nga pala. Sayo!” Sambit pa ng tiyahin ko.“Joshua,” “Si, Vee!” “Vee, pamangkin kong si Joshua.” Pagpapakilala ni Aling Paring sa pamangkin nito. Napatingin naman ang binata sa akin.At matamis na ngumiti sa akin ang lalaki.“Hi, nice meeting you, i'm Joshua Bautista!” Nakangiti pagpapakilala nito sabay lahat sa aking harapan ng palad nito. Kahit nahihiya ay tinaggap ko ang pakikipag kamay ng binata.“Hello, ako naman si Vee Pascua,” nakangiti saad ko naman rito. Naramdaman ko ang bahagya pagpisil nito sa aking palad. At halos ayaw pa nga nito bitawan ang

  • Hanggan kailan kita mamahalin    Chapter 9

    “Hi, Aling Paring!” nakangiti bati ni Banak at Nakba sa ginang na nagiihaw ng mga atay ng baboy, dugo ng manok isaw, tenga ng baboy at iba pa. Kung tawagin ito ay bita max. Tumingin naman ang ginang sa gawi namin. Habang nagpapaypay ito. Sa mga iniihaw nito.“Oh, Banak, nakba. Kayo pala!?” Nakangiti sagot naman ng Ginang.“Napapadalas yata ang, punta ninyong dalawa rito sa tindahan ko?!” Ani nito.“Eh,, masarap po kasi ang mga paninda ninyong inihaw.” Alanganin na sagot ng dalawa.“Nako, ‘yung bang mga tinda ko ang binabalikan ninyo o ang aking pamangkin na si Joshua?!” Walang gatol na sabi ng ginang.“Pwede, both!” Nakangiti sagot ng dalawa. Napapailing na lamang ang ginang.“Kayo talagang kabataan kapag nakakita ng gwapo. Hindi na mapakali!” kalatak na tugon ni Aling paring.“Mukhang, naman pong dumadami ang mga suki ninyo. Simula ng dumating ang pamangkin ninyo.” Saad pa ni Banak.“Oo, nga! At alam ninyo ba kahit sa kabilang baryo ay dumadayo pa rito sa aking ihawan para la

  • Hanggan kailan kita mamahalin    Chapter 8

    Alam kong mali ito ginagawa namin ni Dylan. Kung tutuusin ay pwede ko naman itigil ito. dahil sa aming dalawa ni Dylan ako ang nasa matino pag iisip ngunit. Kahit anong gawin ko ay mas gusto ng puso kong maranasan ang angkinin ng lalaking matagal ko nang inaasam.Ang lalaking pinapangarap at mahal na mahal ko. Saka ko na iisipin ang kalalabasan at handa ako kung ano man ang masasakit na salita ang sasabihin nito sa akin, kapag wala na ang espiritu ng alak.At sigurado kapag nalaman ito ng aking mga kaibigan. Katakot-takot na sermon ang aabutin ko. Ngunit anong magagawa ko. Nagmahal lang naman ako. Tanga na kung tanga ang sasabihin ng iba o ipokrita. Gusto ko lang naman maranasan ang lahat ng ito at bigyan, kasiyahan ang sarili ko. Kahit sa saglit lamang. Bukas ko na iisipin kung ano ang kahahantungan nito.Halos mapasigaw ako sa sobrang sakit ng ibaon ni Dylan ang kahabaan nito sa aking kabibe.“Ahhh!” Ungol ni Dylan. At ramdam kong natigilan ang binata. “Babe!” Anas nito. M

  • Hanggan kailan kita mamahalin    Chapter 7

    “Ay paktay na!” Naibulalas ko sa aking sarili habang inalalayan ko si Dylan. Narito na kami sa tapat ng unit nito. Napakamot na lamang ako s aking sarili dahil, hindi ko naman alam ang password ng Condo ni Dylan para mabuksan ito.Ang tanging alam ko. Saang address ng condo unit ng binata at kung saan nakatira. Pero ang password ay hindi ko naman alam. Ayaw ko naman tumawag kay Bhella, sigurado tulog na ang aking kaibigan sa mga oras na ito.“Kaasar naman!” Saad ko pa.“Paano ba ito? Paano ko bubuksan ang pintuan!?” Usal ko pa sa aking sarili.“Dylan, ano ba ang password ng pintuan mo?” Kausap ko pa rito. Habang hinahawakan ang mukha nito. Ngunit tanging pag-ungol lang ang isinagot nito. “Kainis naman, bakit kasi nag pakalasing ka!” Naiinis na turan ko rito.Wala ako magawa kundi hulaan ang number, ngunit na type ko na ang lahat ng numero pwede maging password nito. Tulad ng birthday ng binat, ng magulang at pamangkin ngunit hindi pa rin. Tumugma naka lock pa rin ang pintua.

  • Hanggan kailan kita mamahalin    chapter 6

    “Hay, sa wakas makakauwi na rin.” Sambit ko sa aking sarili habang palabas na ako ng restobar.May ngiti sa aking labi dahil, may pambili na ulit ako ng gamot nang aking Ama. Dahil malaki-laki ang naging tips ko sa mga customer na nagustuhan ang aking kinanta kanina.“Thank you, lord!” Usal pa niya sa sarili at pinag daong palad pa niya ang mga kamay at taimtim na nagdarasal sa maykapal at nagpasalamat. Malapit na ako sa exit ng resto bar, nang may tumawag sa aking pangalan. Kaya nahinto ako sa paglabas. At napatingin ako sa aking likuran upang alamin kung sino ang tumawag. At nakita ko si Louise na palapit sa aking kinatatayuan.“Vee.” sambit nito ng makatabi na sa aking. Napakunot naman ang noo. Para may gusto sabihin ang kaibigan.“Oh, Louise, bakit may problema ba?!” bungad na tanong ko agad. “Pauwi ka na ba? Tanong nito.Na lalo naman kinasalubong ng aking mga kilay dahil sa pagtatanong nito.“Ah, hindi papasok palang!” Pilosopo na sagot ko. Napapakamot naman sa kilay si Lou

  • Hanggan kailan kita mamahalin    chapter 5

    Makalipas ang mahabang oras ay natapos na rin ang birthday party ng mga anak ni Bhella at Cy. Nagpaalam na rin sila sa mag-asawa na uuwi na. Dahil may lakad pa sila bukas.“Best, kami ay uuwi na tatlo.” Sambit ko kay Bhella ng makalapit ako rito. Dahil ang dalawa pa nilang kaibigan ay busy sa pagbabalot ng Handa at talagang nag sharon pa ang mga ito. "Ipapahatid na namin kayo.” Sambit ni Bhella sa aking.“Nako, wag na!” Anas ko naman.“Hay, nako huwag na kayo tumanggi pa dahil mahirap ang taxi dito baka mahirapan pa kayo umuwi.” Pamimilit ni Bhella.“Saka, gabi na rin. Mabuti ipahitd ko na kayo para sigurado ligtas kayo makauwi.” sabi sa amin ni Bhella.“Nakakahiya, naman!” Usal naman ni Banak“Pero ayos na rin, dahil makakatipid kami sa pamasahe.” Nakangiti saad naman ni Nakba.“Hoy, kayong talagang dalawa. Hindi na nahiya.” Sambit ko naman sa mga ito."Sak---" naputol ang aking sasabihin ng magsalita si Dylan."Ako na ang maghahatid sa kanila!" singit na wika ni Dylan. Mabi

  • Hanggan kailan kita mamahalin    chapter 4

    “Huwag mo nang hintayin hindi na darating ‘yun?!” Daad ni Banak sa akin panay kasi tingin ko sa entrada ng garden kung saan ginanap ang birthday party ng kambal na anak ni Bhella.“Alam mo hindi mo ma enjoy ang party kung siya ang iniisip mo? pero hindi ka naman iniisip.” Sambit naman ni Nakba.“Aray, grabe naman kayo sa akin!” nakasimangot kong tugon sa mga ito.“hay maiwan ka na nga namin, ‘Diyan kukuha lang kami ng pagkain.” Sambit sa akin ni Banak at Nakba.“Ikuha ‘nyo na rin ako!” Saad ko sa mga ito.“Ayaw ko tumayo. Masakit na ang paa ko.” Ani ko pa sa aking dalawa kaibigan.“Okay, sige!” Panabay na wika naman ng dalawa.Habang nanood ako sa mga bata nagkakasiyahan sa graden nina Bhella ay nagulat na lamang ako ng may tumabi sa aking sa upuan. Kaya napalingon ako upang tingnan kung sino. At ganoon na lamang ang paglaki ng aking mga mata. Nang si Dylan ang nakita nasa aking tabi. At halos gustong lumabas ng puso ko dahil nakangiti ito ngayon sa akin.“Nanaginip ba ako?!” Tanging

DMCA.com Protection Status