ALDRICH:
HINDI AKO MAKA-FOCUS sa mga inaaral kong proposal ng ibang kumpanya na nililigawan ang ADC tower na mag-invest sa kanilang kumpanya.Hindi maalis-alis sa isipan. ko ang naging bangayan ni Monica at Cielo kanina dito. Mabuti na lang at nasa labas lang ang mga bodyguard ko. Isang salita ko lang ay papasok na sila.Abala naman ito sa laptop na nag-aaral sa tabi ko. Nagsusungit na naman na hindi ako pinapansin. Napapailing na lamang ako sa isip-isip kung gaano ito ka-attitude na Yaya ko. Madalas nga niyan ay parang siya na ang boss sa aming dalawa.Minsanan nga lang ako nitong tawaging Sir e. Madalas ay Aldrich lang ang tawag sa akin. Hindi rin niya ako tinatawag na Kuya. At aminado akong nagugustuhan ko ang ugali niyang iyon."Hoy," untag nito na bahagyang sinipa ang binti ko."Ouch, ano ka ba. Para kang hindi babae," ingos ko na napabusangot.Napahagikhik naman itong lalong ikinabusangot ko."Bili ka ng pagkain. Nagugutom na ako dito," utos nito.Napataas ako ng kilay na pinapaikot-ikot ang pen na hawak ko. Hindi rin naman ito nagpatalo na tinaasan din ako ng kilay. Napapakurap na tila boss ko kung makaasta!"Bakit ako?""Alangan namang ako?" baliktanong nito.Napakamot ako sa ulo na iiling-iling na dinampot ang wireless telephone ko sa mesa. Ngiting tagumpay naman itong matiim na nakatitig."Yes, Sir?" bungad ni Mis Dahlia. Ang secretary ko."Um, Dahlia, pabili naman ng lunch good for two, here in my office," utos ko."Yes, Sir! Right away po," masiglang saad nito.Pagkababa ko ng telephone ay bumaling na ako dito."Happy?""Yeah..sobra," nangingiting sagot nito na ikinailing ko.Magkasama na kami ni Monica mula pagkabata. Kaya naman kumportable na ito sa akin na hindi boss o amo ang tingin at trato kundi parang kabarkada niya lang ako. Hindi naman 'yon issue sa akin. Masaya ako sa kung anong relationship na meron kami. Na tipong hindi kami nagkakailangan kahit saang anggulo. Kilalang-kilala na namin ang isa't-isa at aminado akong nasanay na rin akong kasa-kasama ko siya sa tanang buhay ko.Hindi ko yata ma-imagine ang buhay ko na wala ito sa tabi ko."Aldrich," panggugulo na naman nito."Ano?" ingos ko na sa papeles na pinipirmahan ko nakabaling ang paningin."Magpapaalam sana ako e. Sa weekend," saad nito.Natigilan ako na nabitawan ang pen na hawak. Dahan-dahan akong napalingon dito na nakakunotnoo. Kimi itong ngumiti na matamang ding nakatitig sa akin."Bakit? Saan ka na naman pupunta?" medyo masungit kong tanong."May lakad kami ng kaibigan ko e," balewalang sagot nito.Mas lalo namang nagsalubong ang mga kilay ko sa sinagot nito.Naalala ko naman ang lalakeng ka-holding hands nito kanina sa classroom nila. Ang saya nilang nagku-kwentuhan na parang sila lang ang tao sa paligid.Naningkit ang mga mata kong nakatitig dito. Napataas ito ng kilay na humalukipkip."At bakit parang tinitiris mo na naman ako sa isipan mo, hmm?" masungit nitong tanong."May boyfriend ka na ba?" wala sa sariling tanong ko.Namilog ang mga mata namin sa sinaad ko."Fūck" mahinang mura ko na naisatinig ang nasa isipan!Nakakainis!"Boyfriend?""Um, yeah. Nagbo-boyfriend ka na noh?"Naipilig nito ang ulo. Maya pa'y napahagalpak ito ng tawa na napailing. Napabusangot akong nalulukot ang mukha sa pagtawa nito."Ano naman, hmm? Ikaw nga kung magpalit ka ng babae mo e para ka lang nagpapalit ng brief mo araw-araw," ingos nito.Napatikhim ako na nagseryoso sa pangungumpirma nitong may kasintahan na nga ito. May kung anong parte sa puso ko ang hindi natuwa.Ay mali. Buong puso ko pala. Hindi natutuwa."Magkaiba naman kasi tayo, Nics. Lalake ako, okay? Walang mawawala sa akin. Pero ikaw, babae ka. Kapag nakuha ka ng isang lalake at napagsawaan? Itatapon ka na lang sa isang tabi," panenermon ko dito."Katulad ng ginagawa mo sa mga babae mo, ganun ba? Na para silang basahan. Matapos mong pakinabangan ay itatapon mo na lang kung saan. Parang 'yong mga condom mo lang na minsanan mo lang gamitin at itatapon na lang sa gilid," pabalang sagot nito na ikinalunok ko.Para kasing may iba pa itong ibig sabihin sa sinaad. Na para siyangnanunumbat?"Exactly, Nics. Kaya ikaw, hwag ka nga kung kani-kanino makikipaglapit lalo na kung lalake," panenermon ko.Napanguso ito na pinapakibot-kibot. Parang batang nagtatampo ang itsura. Napapairap na naman sa akin na akala mo naman masama ang sinabi ko dito."Hindi lahat ng lalake katulad mong babaero. Marami pa rin dyan ang matitino," ismid nito.Napahinga ako ng malalim na napahilamos ng palad sa mukha.Hindi ko naman siya masisisi kung ganon ang tingin niya sa akin. Pero nag-aalala lang naman ako sa kanya. Ayoko lang na danasin niya ang masaktan at gawing parausan ng kung sino mang ponchopilato ang magtatangka.Makakapatay ako kapag nagkataon.KAPWA KAMI natahimik. Hanggang sa pagdating ng tanghalian namin na binili ni Mis Dahlia ay hindi kami nag-iimikan. Magkasalo pa rin naman kaming kumain. Napapailing na lamang ako sa isipan ko.Para kasi kaming magkasintahan na nagkakatampuhan.Maghapon itong abala sa laptop nito. Inabala ko rin ang sarili sa trabaho. Hindi naman ito umiimik kaya tahimik lang din ako.Napaangat ako ng mukha ng mag-vibrate ang cellphone ko sa bulsa na unregistered number ang caller.Bigla akong nakadama ng kakaibang kaba sa dibdib. Napatayo ako na nagtungo ng glass wall at nagpamulsa ng isang kamay na sinagot ang caller. Dama ko naman na nakamata sa likuran ko si Monica at kita sa kaharap kong salamin na nakatitig ito sa akin."Yes?" pormal kong tanong sa caller."Mr Aldrich Di Caprio, right?" sagot ng baritonong boses sa kabilang linya.Napalunok ako. Pilit pina-normal ang boses at mukha kahit na sobrang bilis ng kabog ng dibdib ko."Speaking,""This is my first and last warning to you, young man. Stay. Away. From. My. Wife," may kadiinang pagbabanta nito.Naipilig ko ang ulo na inaalisa sa isipan ang sinaad nito.Natahimik ako at hindi makaapuhap ng isasagot."Is that clear? I'm watching you, Mr Di Caprio. One wrong move, and you'll face my bullet," muling pagbabanta nito bago ibinaba ang linya.Tulala ako na naipilig ang ulo. Inaalisa sa isipan ang mga sinaad nito. Sa uri ng pananali niya ay parang kilalang-kilala niya ako at hindi manlang natatakot banggahin ang isang katulad ko. Fūck!Sino naman kaya ang caller na 'yon? Ang lakas ng loob pagbantaan ako. Pero ang tanongsino ba ang asawang tinutukoy Niya!?ALDRICH:NAPAPANGUSO AKO na napapatungga ng shot ko dito sa bar. Nakatatak pa rin sa isipan ko ang pagbabanta sa akin ng caller kanina sa opisina. Damn..Sa dami ng babaeng nakalantari ko e malay ko ba kung sino sa kanila. Isa pa ay hindi ko naman inuulit-ulit gamitin ang isang babae kaya nakakatiyak akong hindi ko na mai-encounter pa ang asawa nito kung sino man iyon."Hi, babe..Nandito ka lang pala," malambing saad ng babaeng naupo sa tabi ko.Salubong ang kilay na napatitig ako dito. Matamis naman itong ngumiti na sinenyasan ang bar tender sa harapan namin."One glass of mojito, please?" malambing order nito."Right away, Ma'am," tugon ng bar tender na inihanda na ang drinks nito."Thank you," maarteng saad nito pagkalapag ng bar tender sa shot nito."So, are you free tonight, babe? Your place, or mine," malanding bulong nito sa punong-tainga ko.Napalunok ako sa pasimpleng pagdantay ng kamay nito sa hita ko at dahan-dahang humahaplos pataas ng pāgkalalakē kong unti-unting nagigisi
MONICA:PANAY ANG pahid ko ng luha habang palakad-lakad dito sa labas ng operating room ng hospital na pinagdalhan kay Aldrich ng mga taong nakakita sa kanyang nakahandusay sa isang parking lot ng bar na pinuntahan nito. Mabuti na lang at hindi pa naibababa ang linya kaya naka-usap ko pa ang mga ito at sila ang nagsabi ng kalagayan ni Aldrich!Nanginginig ang buong katawan ko at hindi mapakali sa mga nangyayari. Hindi ko pa batid kung bakit ito sinaksak ng kung sino man. Hindi ko rin maitawag kina Ma'am Diane ang nangyari sa anak nila dahil tiyak na nag-aalala ang mga iyon! Hindi ko pa ala ang buong nangyari. Baka mamaya niyan ay napagulo lang si Aldrich. Ayaw na ayaw pa naman niyang nagsusumbong ako sa mga magulang niya kaya hindi ako nagre-report ng mga kalokohan nito.Natigilan ako nang bumukas ang pinto at niluwal non ang isang nurse. Kaagad akong lumapit na nagpahid ng luha."Ma'am, kumusta si Aldrich? Humihinga pa naman siya 'di ba? Jusko! Hwag naman sanang nategi na ang playboy
ALDRICH:NANGINGITI AKONG marahang hinahaplos sa ulo si Monica. Nahihimbing na ito sa tabi ko na parang batang nakasiksik sa tagiliran ko. Napapailing na lamang ako sa kakulitan nito. Ilang beses ba naman sinundot ang mga tahi ko sa tyan. Fvck! Ang brutal niya talaga sa akin e!Wala manlang kalambing-lambing sa akin ang babaeng ito. Kahit nga yata ang magwapuhan ito sa akin ay hindi magawa damn!"Salamat, Nics. Sa pagtulong sa akin. Pangako, malusutan ko lang ang kinakaharap kong problema? Pakakawalan din kita. Malaya mong makakasama kung sino man ang iibigin mong mapangasawa," pagkausap ko dito.May bahagi sa puso ko ang nalulungkot na maisip ang bagay na 'yon. Alam kong hindi mga tipo ko ang gusto ni Monica. At naiintindihan ko kung hindi ako pumasa sa standard niya. Siya kasi' 'yong tipo ng babae na hindi sa panlabas na anyo bumabase. Kaya balewala sa kanya kahit na kabilang ako sa mga pinagpapantasyahan ng bansa.Napahinga ako ng malalim na niyakap ito. Mahina itong napaungol na m
ALDRICH:NAPABITAW NA AKO dito nang kurutin ako sa tagiliran ng pinong-pino. Natatawa akong ikinaniningkit ng mga mata nito na pulang-pula na ang magandang mukha."Aldrich, naman e!" pagmamaktol nito."Bakit? Kiss the bride daw, sweetie," pangangatwiran ko. Napalabi itong iniirapan na ako."Nakakainis ka! First kiss ko 'yon!" asik pa nito na nahampas ako sa dibdib.Napalapat ako ng labi. Expected ko naman na iyon. Pero ibang-iba ang saya na siya mismo ang mangungunpirma sa akin sa bagay na iyon! Pakiramdam ko ay nanalo ako sa lotto fvck!"Hindi ka naman na luging ako ang first kiss mo, sweetie. Ang gwapo ko kaya," saad ko na napapahimas ng baba.Napairap lang naman ito na parang naniniris na sa isipan ng gwapong asawa nito. Shīt! Ang sarap sambitin na asawa niya ako. "Ew! Kung saan-saan na kaya dumapo ang mga labi mong 'yan!" asik pa nitong ikinahagikhik ko.Hinapit ko ito sa baywang na ikinatigil nitong nanigas at napadantay ng kamay sa dibdib ko. Kitang-kita ang pamumula ng magand
MONICA:HINDI KO MAITAGO ang kilig at sayang nadarama habang naglilibot kami ni Aldrich dito sa luxury resort na pinag-book-an namin good for one week! Mabuti na lang at galante mag-treat ang mokong at pumayag na one week kaming dalawa dito sa Maldives! Nalulula talaga ako sa ganda ng beach resort nila dito. Napakaganda at romantic ng buong lugar lalo na sa mga katulad naming newly wed. Shemayy! asawa ko na ang mokong na playboy!"Aldrich, oh? Ang daming gwapong hayop," bulalas ko na naituro ang gawi ng mga foreigner na nag-iinuman sa kalapit naming cottage.Umasim naman ang mukha nito na napasunod ng tingin sa itinuro ko."Gwapo? Tsk. Itong kaharap mo ang gwapo, Nics. Sobrang gwapo," ismid nito na sumipsip sa straw ng buko juice nito.Ako naman ang umasim ang mukha sa papuri nito na gwapong-gwapo na naman sa sarili at binubuhat ang sariling pwet haist."Gwapo nga, babaero naman," pasaring ko.Napahagikhik naman itong pinaningkitan ako habang tila nang-aakit ang mga mata at ngisi.
MONICA:NAPABUSANGOT AKO na paglabas ko ng banyo ay wala na naman ang mokong. "Saan na naman kaya nagpunta ang mokong na 'yon?" ismid ko habang nagpupunas ng puting towel sa buhok.Naupo ako sa gilid ng kama. Nagpahid ng moisturizer milk lotion sa mga hita at braso ko. Hinubad ko na rin ang suot kong puting bathrobe na nahiga ng kama.Tanging panty lang ang suot ko dahil mas komportable akong matulog naa walang saplot. Bahala ang mokong na 'yon kung titigasan siya. Hmfpt!Napangiti ako na tuluyang nagpatangay sa antok. Ang lamig ng silid. Sobrang lambot ng kama at kumot ko na ikinalundo ng katawan ko. Idagdag pang napaka-fresh ng pakiramdam kong bagong shower lang. Pero hindi pa man ako nakakaidlip ay narinig ko ang pagbukas-sara ng pintuan at ang mga papalapit nitong yabag! Susmi! Bakit nandito na siya agad!?Nagtulog-tulugan ako na hindi gumagalaw. Naramdaman ko naman ang paglundo ng kama sa tabi ko. At ang matiim niyang mga mata na nakatutok sa likuran ko.Nakadapa kasi akong na
ALDRICH:ANG GANDA ng umaga kong kitang banas na banas na naman si Monica sa pang-aalaskador ko dito. Inaasar ko lang naman siya para itago ang guilt ko.Napapailing na lamang ako habang nakatapat ng shower head at inaalala ang mga nangyari kagabi.Nang pumasok na si Monica sa banyo ay lumabas ako. Alam kong hindi siya komportable na makatabi akong matulog pero ayoko namang sa sofa ako mahiga.Alam ko rin na naka-panty lang ito kung matulog. Syempre. Mula pagkabata ay kasa-kasama ko na siya. At gabi-gabi ko rin naman itong sinisilip sa silid niya kung nandoon ba siya at maayos ang lagay niya bago ako matulog kahit na madalas ay may naiuuwi akong babae sa unit namin.Kaya alam kong naka-panty lang ito kung matulog. "Damn, Aldrich," kastigo ko sa sarili na maalala ang ginawa ko kagabi dito.HINDI AKO MAKAIDLIP kahit uminom na ako ng alak sa baba. Magkayakap ba naman kami ni Monica at kapiraso lang ang nakatakip na tela sa kaselanan nito. Fvck!Napakabango niya at ang lambot ng katawan
ALDRICH:"Fvck," mahina akong napamura na pumintig ang buddy kong nakatapat sa pagkababae nitong tila nagpapaanyayang magpapasok ng bisita!"Uhmm," mahina itong napaungol na biglang nasa aking pagkalalake ang kamay na ikinanigas ko!"S-sweetheart," nahihirapang anas ko."Tumutusok," mahina at inaantok nitong saad na hawak pa rin si buddy! Fvck!Ang sarap sa pakiramdam na hawak-hawak niya ang buddy ko! "Damn," mariing mura ko na nabitawan na nito iyon at tuluyang nakatulog."Shit, Mokang. Pinapasakit mo na naman ang puson ko," ungol ko na siniil ang nakaawang nitong mga labi!Mas lalo naman akong nag-init na salitang sinisipsip ang kanyang mga labi! Mas naghahangad ng labis at ayokong mag-mariang palad na naman fvck! Dahil sa kanya naranasan kong paligayahin ang sarili ko!"Sweetheart, foreplay lang, promise," pamamaalam ko na dahan-dahang bumaba sa pagitan ng kanyang mga hita!Pigil-pigil ang paghinga ko na maingat na ibinaba ang suot nitong panty! Halos magluwa ang mga mata ko na
ALDEN:MAPAIT AKONG NAPANGITI habang inaayos ang sarili ko. Ngayon ang araw ng kasal namin ni Lara. Pero hanggang ngayon ay wala pa rin itong malay.Naging stable na ang lagay nila ni Andrea. At hinihintay na lang namin ang paggising nila. Sana nga. Sana nga magising na sila.Namumuo ang luha ko habang nakaharap sa salamin na inaayos ang sarili ko. Napag-usapan namin ng pamilya ko at nila Mommy Lira na ituloy ang kasal namin. Kahit wala pa ring malay si Lara. Panay ang buga ko ng hangin habang hinihintay dumating ang pari na siyang magkakasal sa amin ni Lara. Dito lang din sa kanyang recovery room kami magpapakasal. Walang media. Walang ibang bisita. Kami-kami lang na pamilya at mga malalapit na kaibigan ang siyang saksi sa aming pag-iisang dibdib sa pangalawang pagkakataon.Naipagtapat ko na rin sa pamilya namin ni Lara na mag-asawa na talaga kami nito. Bago ako umalis papuntang Canada ay kumuha na kami ng papel namin bilang mag-asawa. Hindi naman tumutol ang pamilya namin sa nagin
LARA:PUNO NG GALAK ANG puso ko sa gabing ito na nasa tabi ko lang si Alden. Hawak ang kamay ko na marahang pinipisil-pisil iyon. Hindi ko maikubli ang ngiti sa aking mga labi at ang kakaibang kislap sa mga mata ko.At 'yon ay dahil sa isang tao. Si Alden.Matapos akong kantahan ng birthday song ay sumunod ang 18th roses kung saan isasayaw ako sa gitna ng bulwagan. Unang-una talagang lumapit si Aldrich na ikinaniningkit ng mga mata ni Alden dito at halos hindi bitawan ang kamay ko."Chill, dude. Sasayaw lang kami," tudyo nito na may ngisi sa mga labi.Marahan kong napisil ang kamay ni Alden na ikinabaling ng paningin nito sa akin. Matamis akong ngumiti na marahang tumango. Nagpapaalam na sasayaw na muna kami ni Aldrich. Malalim naman itong napabuntong-hininga bago dahan-dahang binitawan ang kamay ko.Habang sumasayaw kami ng sweetdance ni Aldrich ay panaka-naka kaming napapasulyap kay Alden na matamang kaming pinapanood. Sinasadya tuloy ni Aldrich na asarin itong ikinalulukot ng gwapo
LARA:HINDI KO ALAM kung gaano na kami katagal ni Andrea na nasa malawak na disyertong kinaroroonan namin. May mga pagkakataon na nakakarinig pa rin kami ng boses ng pamilya naming kinakausap kami. Maging si Alden.Pero katulad ng dati ay hindi naman namin mahanap-hanap ang daan pabalik. Dahil kahit anong paglalakad ang gawin namin ay para namang hindi kami nakakausad.MAPAIT AKONG napangiti na nakatitig sa wedding ring ko. Tumabi naman si Andrea sa akin na napatitig din sa kamay ko."A promise ring?" tanong nito.Umiling ako na may pilit na ngiti sa mga labi. Bahagya namang nangunot ang noo nito sa akin."Wedding ring.""Wedding ring?" ulit nito na mas lalong nangunot ang noo."Yeah," tumatango-tangong sagot ko."Wait, I thought, you two--""We're already married, Andrea. Bago siya nagtungo noon sa Canada ay nagpakasal kami ni Alden sa civil. Kaya naman pala ganun na lamang ang kagustuhan naming magpakasal muna bago magkakalayo. Dahil ganito ang mangyayari," sagot ko na ikinatigil ni
ALDEN:PARA KAMING pinagsakluban ng langit at lupa habang hindi nilulubayan ng mga doctor na nire-revive si Lara at Andrea! Nakasalampak ako sa sahig habang yakap-yakap ni Mommy Lira na humahagulhol na ring nakamata sa magkapatid. Napayuko ako na patuloy ang pagdaloy ng masaganang luha sa aking mga mata. Hindi ko siya kayang panoorin na lang. Hindi ko kayang makita kung paano nahihirapan na si Lara para lumaban! Hindi ko kaya.PERO MULI kaming nabuhayan ng loob ng biglang tumunog ang machine!"Doc, bumalik ang pulso nila!" Sigaw ng nurse na ikinatayo namin ni Mommy Lira habang magkayakap. Hilam ang mga mata na napatitig sa dalawa at kita ngang tumutunog ng muli ang monitor. Napapahid kami ng luha nila Mommy na nagkayakapan. Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib na makitang pataas na ng pataas ang rate nito. Maging sina Mommy at Daddy ay kitang nabuhayan ang loob na nakamata sa dalawa.Bakas ang pagod sa dalawang doctor na umaasikaso kina Lara at Andrea pero may ngiti sa mga labi
ALDEN:PARA AKONG matatakasan ng bait na paulit-ulit nagfa-flat line ang heart beat ni Lara sa monitor. Kahit paulit-ulit siyang nare-revive ng mga doctor ay hindi pa rin mapalagay ang loob ko! Maging si Andrea ay paulit-ulit din nagfa-flat line ang heart beat na tila kung anong nararamdaman ng isa? Mararamdaman din ng isa. Kaya naman paulit-ulit ding nahihimatay si Mommy Lira na nakikita ang kambal nitong nag-aagaw buhay!LUMIPAS ANG mga araw na nanatili sa ICU si Lara at Andrea. Pareho pa ring alanganin ang lagay. Critical pa rin ang mga ito at walang kasiguraduhan na makakaligtas sila. Kaya naman pinayuhan na kami ng mga doctor na ihanda ang sarili sa maaaring sapitin ng dalawa. Ang mga aparatus at machine na lang kasing nakakonekta sa kanilang katawan ang nagdudugtong ng kanilang buhay. Na kung hindi na nila kayanin ay tuluyan na silang mawawala sa amin.Bagay na kinakatakot ko.Hindi ko kaya. Hindi ko siya kayang mawala sa akin sa gantong paraan. Mas kakayanin ko pang mapunta s
LARA:NAPANGITI AKO na maramdaman ang malamig na simoy ng hangin. Dahan-dahan akong napadilat mula sa tila kay haba-habang pagkakaidlip ko.Napakunotnoo ako na maigala ang paningin sa piligid! Mag-isa lang kasi ako dito sa tila disyerto na wala manlang akong matanaw maski ano!Puro buhangin lang na pino at kulay puti ang nakikita ng mga mata ko. Mataas ang sikat ng araw pero nakakapagtakang wala akong madamang gutom, uhaw, pagod o kahit ang mainit na sikat sana nitong tumatama sa akin!Kinilabutan ako sa hindi ko malamang dahilan. Dahan-dahang tumayo na iginala ang paningin sa paligid. "Nasaan na ba kasi ako? Paano ako nakarating sa lugar na ito?" magkasunod kong tanong sa sarili.PALAKAD-LAKAD ako sa walang hanggang disyerto. Hindi ko na nga alam kung saang direksiyon ang tatahakin ko. Natigilan ako na sa 'di kalayuan ay may natanawan akong babae. Nakatalikod ito sa gawi ko. Mahaba ang buhok nito na nakalugay. Abot hanggang kanyang baywang na unat na unat. Katulad ko ay nakaputing b
TPOV:NAUNANG INILABAS sina Lara at Andrea habang akay-akay naman ni Liezel at Janaeya si Lira na natutulala pa rin sa mga nangyari!Bago makalabas ng tuluyan ang mga ito ay magkahiwalay naman si Diane at Kristel na nagtanim ng bomba sa kabuoan ng mansion! Nang madala na ni Irish si Andrea sa chopper kasama si Alden at Lara na karga nito ay binalikan ni Irish ang mga kaibigan dala ang kanyang bazuka gun. "Do it, Lira. Tapusin mo na ang laban mo sa pamilyang ito," ani Irish na iniabot kay Lira ang bazuka gun.Para namang natauhan si Lira at napatuwid ng tayo na inabot iyon. Nabuhay muli ang galit sa puso nito na mabalikan sa isipan ang singalot nila sa pamilya Stanford! Kung paano pinatay ang kanilang mga Lolo sa harapan nila ni Adrian, at ngayon naman ay ang kanyang anak na sumagip sa kanyang buhay!"Sana noon ko pa inubos ang ugat niyo," anito na inilagay sa balikat ang bazuka.Pumihit paharap sa nilabasang basement at itinutuk ang bazuka gun sa kinaroroonan ni Daemon. Walang malay
TPOV:IMPIT NA napadaing si Lira sa lakas ng sipa na naabot nitong ikinahagis pa nito ng ilang dipa mula sa kinatatayuan! Akmang babangon na ito nang muli siyang sinugod ni Andrea na malakas na sinipa sa kanyang tagiliran! "Urgh! Fvck!" impit nitong daing na napasapo sa sikmura!Sa lakas ng sipa ni Andrea sa kanya ay pakiramdam niya ay nabalian siya sa kanyang tadyang! "Mommy!" luhaang tili ni Lara na awang-awa sa kanyang ina."C'mon! Fight me!" sigaw ni Andrea na nanggagalaiti!Malalaki ang hakbang na nilapitan ang inang namimilipit, hawak ang tadyang at marahas na hinila sa braso patayo!"Andrea...." sambit ni Lira na napailing.Ngumisi lang si Andrea at magkakasunod na inundayan ng suntok sa mukha si Lira na tinatanggap lang ang kamao ng anak nitong parang leon na galit na galit at nanlilisik ang mga mata!"Lumaban ka! Ipakita mo sa akin ang galing at tapang mo, Lira! Labanan mo ako!" nanggagalaiting bulyaw nito!Duguan na ang mukha ni Lira mula sa pumutok nitong kilay at labi pe
ALDEN:PALAKAD-LAKAD ako dito sa opisina habang hinihintay si Andrea. Lumipas kasi ang maghapon na hindi ko ito nakita at tiyak akong nasa mansion ito ng mga Mondragon. Hindi ko maiwasang mag-alala para sa kapakanan nila Mommy Lira kahit alam ko namang kayang-kaya nitong protektahan ang pamilya nila. Panay ang sulyap ko sa wristwatch ko. Magdidilim na kasi pero ni anino ni Andrea ay hindi pa nagpapakita. Ang hirap pa namang basahin ang mga tumatakbo sa utak ng babaeng iyon. Napaka-misteryoso ng mga mata niya na hindi mo manlang mabasaan ng emosyon. Napapabuga ako ng hangin para ibsan ang kabang nadarama. Maya't-maya akong palakad-lakad at babalik ng sofa na maupo. Hindi ako mapakali na naghihintay na lamang dito sa office. Napaangat ako ng mukha nang bumukas ang pinto at niluwal non si Mommy Diane. Naka-all-black ang suot na tila susugod sa isang laban! Napapalunok ako na napatayo. Walang kakurap-kurap ang mga matang nakatitig ditong ang sigang naglakad palapit sa gawi ko. Napaka