PAgkatapos mag-usap nina Storm at Ashy, nag-palam na ito sa kanya. Gustuhin man niyang magtagal ay hindi pwede dahila ayaw niya na matunugan sila at baka hindi matuloy ang plano nilang magtanan. Alam ni Ashy na marami ang masasakripisyo sa gagawin niyang iyon, pag-aaral niya, reputasyon ng pamilya niya at lalong-lalo na ang mararamdaman ng pamikya niya kapag ginawa niya iyon. Pero alam niya na maiintindihan siya ng pamilya niya. Ganun niya kamahal si Storm handa niyang isakripisyo ang lahat.
Pagpasok niya sa kwarto ay nandoon si Jem na halata namang naghihintay sa kanya. Niyakap siya nito.
"Kumusta ang pag-uusap niyo Ash?" Tanong nito na mababakas sa mukha niya ang pag-aalala.
"Okay naman Jem, nasabi ko naman lahat ng dapat kong sabihin. Nagpaliwanag din naman siya. Na kaya sinabi ni Girlie yun sa akin ay dahil yun ang gusto ng magulang nila na pakasalan siya. Kubg hindi ay aalisin nila ang share nila sa kompanya ng papa niya. Buntis nga naman talaga si Girlie perLUNES NG UMAGA.May nabasang message ang mama ni Storm sa cellphone nito. Alam niya na galibg ito kay Ashy kaya binura agad ito. Kinuha kasi nila ang cellphone nito nubg malaman ang relasyon nila.Na hindi puwedeng matuloy dahil kailangan niyang pakasalan si Girlie. Si Storm ay anak bg mama niya sa ibang lalake. At bilang pagtanaw ng utang na loob sa asaw niya ngaun, kailabgang isakripisyo niya ang kaligayahan ng anak. ***************Nagmamadali si Storm na ayusin ang mga gamit niya para sa pagkijuta nila ni Ashy. Hindi pwedeng mahalata ng mga kasama niya sa bahay na aalis siya. Nang biglang bumukas ang pintuan sa kawarto niya. Huli na ng itago sana niya ang bag nito. "Storm? Ano to?" Sabay tingin sa mga damit na nakakalat sa kama niya. Alam na niya ang ibig sabihin nito pero hindi niya pinahalata ang tungkol dito."Aalis ka?""Ma, you know the reason why I need to do this. Ma, please. Hayaan mo nalang akong umalis." Paki-usap nito sa ina."Sto
HINDI nagtagal ay nakauwi na rin sina Ashy. Kahit paano ay bumubuti na rin ang kalagayan ng papa nito. Ngaun, kailangan naman nitong harapin ang problemang naiwan niya. Kailangan niyang magreport sa school nila dahil malapit na ang graduation nila. Isa pa, kailangan niyang makita si Storm. Kailangan niya iyong maka-usap at magpaliwanag ng personal kung bakit hindi ito nakasipot sa usapan nila, positibo naman ito na maiintindihan niya ang sasabihin niya. Bago siya umalis ng bahay ay pinuntahan muna nito ang papa niya. "Goodmorning pa, kumusta po ang pakiramdam niyo?" Nakangiting tanong nito.Umaliwalas naman ang mukha ng papa biya nang makita siya."Okay na okay ako anak. Ikaw kumusta ka naman? Hindi ka ba pupunta sa school niyo, ang tagal din na hindi ka nakapasok," ngiti ng papa niya sa kanya."Pupunta ako ngaun pa, sumaglit lang po ako dito to make sure you're okay po," hinalikan niya ito sa noo at umupo sa tabi niyo. Maya-maya ay hinawakan n
Sa kabilang banda. Hirap parin si Storm na tanggapin ang lahat. Ni wala siyang alam sa anumang nabgyari sa buhay ni Ash. Lahat ng konektado sa kanya ay iniwasan niya. Pinutol niya lahat ng komunikasyon sa kanila dahil sa sama ng loob. Lalo na ng malaman niya na nagpubta si Ashy sa bahay nila hindi upang mkausap siya kundi para sabihin na wala na itobg aasahan pa sa kanya. Sinabi niya mismo sa mama niya na sabihan siya na huwag na siyang guluhin. Gustuhin man niyang puntahan ito mas nanaig ang sama ng loob niya rito, ang hiya at panghihina. "Where are you going?" Palabas siya ng bahay nuon ng biglang lumitaw ang mama niya sa likuran niya."I just want some fresh air ma, it won't take long," sagot niya sa ina."You want some fresh air or you want another trouble? Come on son, I know you. You can have everythibg you want. All you have to do is to marry......" hindi na yun natuloy ng ina niya dahil itinaas na biya ang kamay niya senyales na patitigilin na niya itong magsal
PAGDATING sa harap nina Girlie ay ilang minuto pa itong nanatili sa kotse niya. Dahan-dahan siyang bumaba at pinindot ang door-bell. Habang hinihibtay na mabuksan ang gate ay hindi niya alam kung paano haharapin si Girlie.Maya-maya pa ay bumukas na ang gate. Pibapasok naman agad siya ng maid. Nadatnan niya sa sala ang mga magulang ni Girlie. Halata sa mga mukha nila ang pag-aalala at kalubgkutan." Storm," sambit ni Mrs. Roxas na agad siya nitong niyakap. Gumaan naman ang pakiramdam niya. Hi di kasi ito ang inaasahan niyang reaksiyon ng mga ito kapag nakita siya. Ang akala niya magagalit ang mga ito sa kanya."Tita, tito. Patawarin niyo po ako. Hindi ko po alam na may ganitong karamdaman ni Girlie. Kanina ko lang din po nalaman kina mama at papa," paliwanag nito na seryosong nakatibgin sa mag-asawa."Naiintindihan namin Storm, we understand how you feel about this. Alam namin na nasaktan ka tin ni Girlie. At maiintindihan namin kubg bakit hindi ka namin mpagbigy
SA KABILA ng mga mapapait na pinagdaanan ni Ashy, may mga magagandang bagay naman na nangyari sa buhay niya na labis niyang ipinagpasamalat. Isa na dito ang nakapagtapos siya na Magna Cum Laude, pangalawa ay hindi ito nahirapang makahanap ng trabaho. Kasalukuyan siya ngaung nagtatrabaho sa PSB Company dahil matalino siya nsa mataas na posisyon naman siya at kontento na ito sa ganun. Abala sila sa araw na iyon dahil inaasahan nila na darating ang magigibg boss nila. Na ayon sa naririnig nilang tsismis ay anak ito ng may-ari ng kumpanya ay siya na ang hahawak ng negosyo. Na-excite naman ang lahat na may halong takot dahil hindi nga nila ito kilala. "Kumusta ang kaibigan ko na ipinaglihi sa lakas ng loob?" Isang araw habang nasa canteen siya para mag-lunch ay tumabi sa kanya ang kaibigang si Jem. "Grabe ka naman sissy," natatawang turan nito. Nakasanayan na niya itong tawagin ng ganun mula nung mgtrabaho sila sa kumpanya. Lalo na kapag silang dalawa labg
Kinagabihan naghahanda si Ashy para sa welcome party. Isinuot niya ang simpleng dress na binili niya, naglagay ng kaunting kulay sa bibig niya at nagwisik ng pabango sa katawan niya. Lumabas siya ng kuwarto niya at nakita niya ang mama niya na naghihintay sa kanya. "Ma, bakit gising ka pa? Okay na po ako 'wag niyo po akong alalahanin," humalik siya sa kanyang ina. Tamang tama na bumusina na ang sasakyan ng kaibigan niyang si Jem kaya dali-dali na itong lumabas. "Huwag mo na akong hintayin ma ha? Matulog ka na po. I love you," paalam nito sabay halik sa ina. "Sige mag-iingat kayo." Sagot naman ng ina habang nakatingin ito sa kanya habang papasakay sa sasakyan ng kaibigan. Nasanay na siya sa ganung set-up. Minsan dindaanan siya ng kaibigan dahil wala naman siyang sariling sasakyan. Para sa kanya hindi muna yun ang dapat niyang isipin. Tahimik lang silang magkaibigan habang nasa loob ng sasakyan. Ninenerbiyos kmsi Ashy sa gabing iyon na napansin
Halos mapasigaw si Ashy sa narinig. Kung nkabukas lang ang pintuan ng kotse ni Jem bka nahuli na ito sa pagpoprotesta. Kung di lang niya naisip na maaari silang madisgrasya baka nasabunutan na niya ito."Seryoso ka!?" Sagot nitong napabilog ang mata na halos lumuwa na ito."Well, what friends are for diba? Ganun ka kalakas sa akin. So congratulationa sa bago mong trabaho," tawang sabi nito. Habang tinutuon ang sarili sa pagmamaneho."You know what, I might think that you are doing this on purpose. How crazy. Alam mo hindi ito pwede ehh.dapat matigil to ehh.." protestang sagot ni Ashy na mukhang may binabalak xa."Ohhhhh??? No.. no...!" Sagot ng kaibigan sabay kaway sa mga daliri nito."Lahh, baliw ka na.. Ako talaga ang inilagay mo sa ganung sitwasyon? Nakakahiya ka, gigil ako sayo alam mo ba?" Himutok ni Ashy na walang nagawa kundi sumandal na lang sa upuan ng sasakyan..Itinaas ang mga kilay nito sabay irap sa kaibigan na tinawanan l
Kinaumagahan maagang nagising si Ashy. Kailangan niyang ihanda ang sarili niya sa panibagong umaga kung saan bagonng boss ang makakasama niya na hindi naman talaga niya inakala kung hindi lang dahil sa kalokohan ng kaibigan niya.Dali-dali siyang nagbihis upang makapag-almusal man lang siya bago pumasok sa trabaho."Goodluck sa bago mong boss anak, ohh ayan kumain ka na masarap iyan, para sa magandang simula ng umaga mo." Sbit ng ina. Umupo na rin ito sa katapat niyang uouan upang sabay na silang makapag-almusal."Salamat ma. Ewan ko nga kubg paano ko pakikitunguhan ang bagong boss namin ehh. Si Jem kasi kung anu-anong naiisip. Ayan tuloy napasubo ako." Sagot nito sabay inom ng kape."Kaya mo yan. Alam ko naman na wala kang hindi kakayanin. Isa pa gawin mo lang ang trabaho mo at siguradong wala kang magiging problema." Pinalalakas naman nito ang loob niya, pero halata naman sa itsura ng mama niya na parang kinikilig din iyo at hi di niya alam kung bakit.
Isang umaga ay may kumakatok sa pintuan ng kwarto niya. Napabalikwas siya dahil sa lakas nito."Ma ano ba iyon?" nakasimangot na tanong nito sa mama niya."Anak,magbihis ka si Storm nasa baba hinihintay ka. Emergency daw,si Paul hindi maganda ang lagay." tuliro na sabi ng mama niya. Halata s amukha nito ang pag-aalala."Ha? Bakit ma, ano daw ba ang nangyari?" tanong niya."Hindi ko alam. Mabuti pa magbihis ka na para makaalis na kayo." utos ng mama niya saka ito dali-daling bumaba.Agad namang nagbihis si Ashy. Hindi niya alam kung ano ang gagawin ng mga oras na iyon.Nag-aalala siya sa pwedeng mangyari kay Paul.Pagdating sa sala ay nakita niya agad si Storm."Ash, sumama ka sa akin. Gusto kang makausap ni Paul. Kahit saglit lang."pakiusap nito."Kaya nga andito na ako diba? Tara na," agad na sabi nito. Nakalimutan na nga niyang magpaalam sa mama niya dahil sa labis na pag-aalala.Habang nasa sasakyan sila
Lumabas sa veranda si Ashy dahil tulog na si Paul. Kinailangan niyang tawagan ang mama niya dahil kailangan niyang pagbigyan si Paul sa hiling nito.Habang nasa veranda ay lihim naman siyang oinagmamasdan ni Storm. Kapansin-pansin ang pagbabago ng katawan nito base na rin sa suot niyang bestida.Lumobo ang katawan niya ng bahagya na bumagay naman sa maganda niyang mukha.Maya-maya pa ay lumaoit na ito sa kanya."Nandito ka pala, mabuti naman at pinagbigyan mo si Paul na dumito ka ngayong gabi." boses iyon ni Storm mula sa likuran.Panandalian siyang lumingon rito tsaka ibinalik ang tingin sa labas."Maliit na bagay lang ang hinihiling niya. Sino ba naman ako para tumanggi. Isa pa, may pinagsamahan din kami at naging mabuti siya sa akin. Maliit na bagay lang ito kumpara sa kasalanang nagawa ko sa kanya." sagot nito na halos hindi maalis ang tingin niya sa kausap."Sabagay tama ka. Mabuti naman at naisip mo iyon." walang anu-anong
Sinubukan siyang habulin ni Storm. Sapilitan niya itong isinakay at dinala kung saan. Hanggang sa magdidilim na at sinabayan pa iyo ng malakas na ulan. Walang nagawa nag mga ito kundi tumigil s aisang tabi."Kailangan ko ng umuwi Storm. Hahanapin ako ni mama. Ano ba kasing pumasok diyan sa utak mo at bakit mo ako dinala dito?" galit na tanong niya rito."Dahil gusyo kong malaman kung talaga bang wala na tayong pag-asa pa. Gusto kong malaman kung hanggang dito na lang ba tayo." sagot nito.Hindi niya ito binigyan ng pagkakataong magsalita pa.Agad niya itong hinila sa backseat ng sasakyan niya. Doon hinalikan niya ito."Storm ano ba? Pati ba naman dito? Ano bang akala mo sa akin?" pagpupumiglas nito ngunit hindi siya tumigil.Hinalikan niya ito ng halik na kailanman ay hindi niya malilimutan hanggang sa naramdaman niyang hinahalikan na din siya nito."I'm sorry pero kailangan ko itong gawin." gigil na sagot nito.Hinalikan
Halos matumba na si Ashy nang paakyat siya sa hagdan upang umakyat sa kanyang kwarto.Mabuti na kang at may matipunong katawan ang nakasalo sa kanya.Hindi na siya nag-abala pang tingnan iyo. Ipinikit na niya ang kanyang mga mata at hinayaan na lang ugong kargahin siya at ipasok sa kanyang kwarto.Pagkalapag sa kanya ay napaungol siya.. ramdam niya ang pananakit ng kanyang ulo.Pagdilat niya ng mata ay nakita niya ang mukha ni Storm."Don't cry, nandito na ako. Hindi ka na ulit masasaktan. Ramdam niya ang pagpahid nito sa mga luha niya sa mata.Dahan-dahang bumaba ang mukha nito at hinalikan siya. Nagpaubaya siya dahil iyon din naman ang gusto ng puso niya."Storm, mahal na mahal kita. Wala akong ibang minahal kundi ikaw lamang." malambing na turan nito habang si Storm ay abala sa paghalik sa buo niyang katawan.Bumalik ito sa mukha niya at hinalikan siya ulit sabay bulong.."Mahal na mahal din kita Ashy, hindi ko
Hindi pumasok si Ashy ng isang linggo dahil sa nangyari. Mas ginusto niyanv manatili sa kanilang bahay upang sa ganon ay makapag-isip. Pakirama niya unti-unting dinuduro ag puso niya.Bakit nga ba kailangan naying masaktan ng sobra?Bakit may mga bagay sa mundo na kailangan nating isakripisyo?Bakit may mga bagay na kailangan nating tiisin para lang maprotektahan ang iba?Bakit kailangang tayo lagi ang umuunawa?Totoo nga naman na ang isip ng tao ay hindi pare-pareho.Habang nakaupo sa may veranda ng bahay nila ay narinig niyanh may kausap ang ina. Naisip niya na baka si Jem iyon at dinadalaw siya."Anak may bisita ka,"maya-maya ay narinig niyang sabi ng kanyang ina na noon ay nasa likuran na niya.Nakangiti siyang nilingon ito at agad na nawala ang mga ngiti sa kanyang labi nabg makita kung sino ang bisita niya.Si Paul.May dala iyong bulaklak na halata namang ibibigay sa kanya. Simole lang ang suot nito n
Pagbalik niya sa loob ng bahay ay nakita niya ang mama niya na nasa pintuan. Hindi na niya mitatago pa ang katotohanan.Umupo siya sa sofa at umiyak ng umiyak.Naramdaman niya ang paglapit ng mama niya at umupo ito sa tabi niya."Bakit kailangan mong itago? Tinanong kita kung may problema ka. Hindi mo dapat itago sa akin anak. Nanay mo ako, kubg meron mang isang tao na dapat makakaibtindi sayo, walang iba kundi ako." itinaas nito ang baba niya upang makita ang mukha nito."Natakot ako ma. Natakot ako na masira ang magandang pagkakakilala niyo kay Paul. Ayokong mawala ang respeto na ibibigay niyo sa kanya. Ayokong maramdaman niya yung dating naramdaman na niya sa mga magulang niya.""Dahil sa kagustuhan mong protektahan ang nararamdaman ng iba hindi mo namamalayan na sarili mo na ang nasasaktan. Dahil sa kagustuhan mong protektahan ang nararamdan ni Paul hindi mo namamalayan na unti-unti ng nawawala sayo ang lalakeng minahal mo ng sobra. Bakit a
Lumabas na ito mula sa bahay ng magkapatid.Halos hindi ito masabayan ni Jem sa paglalakad dahil sa bilis nito."Ash sandali. Please kausapin mo ako." maya mayapa ay sinundansiya ni Storm.Hinarap niya ito at binigyan ng mag-asawang sampal."Sige saktan mo ako kung yana ng makakatulong sa'yo upang ilabas ang nararamdaman mo. Tatanggapin ko dahil alam kong mas masakut pa ang nararamdan mo sa ngayon. Patawarin mo ako kung hindi ko agad sinabi sa'yo. Alam ko pero wala akong karapatang manghimasok sa buhay ng ibang tao. Kapatid ko siya pero may mga bagay na siya dapat ang magsabi sa'yo." paliwanag nito."Alam mo. Pero hindi mo sinabi sa akin. Hinayaan mo lang na gawin akong tanga ng kapatid mo. Habang nagpapakatanga ako sa pag-aayos sa kasal namin mag-isa. Sa bawat pagkakataon na sinayang mo para sabihin sa akin doble ang balik na sakit nun dito," itinuro nito ang bahagi ng puso niya."Bakit Ash? Kung sinabi ko ba sa iyo noon pa,maniniwala
Natapos ang isang araw na hindi siya kinausap man lang ng maayos ni Paul. Papalabas na siya ng opisina ng makita niya si Jem na papalabas na rin."Ohh ano kumusta? Nagkausap na ba kayo?" tanong ng kaibigan sa kanya habang naglalakad sila palabas."Hindi pa, lalo pa nga siyang nagalit sa akin ehh. Nasahot ko kasi yung bisita niya kanina. Paano kasi, pabalang kung magtanong at sumagot sino ba naman ang matutuwa. Tama ba naman na panghimasukan niya ang pagiging sekretarya ko?" nakasimangot na tugon niya sa kaibigan na noon ay napatigil sa paglalakad."Iyon bang gwapo na bagong mukha? Nagoubta na iyon dito nun. Noong wala kayo ni Storm. Business partner daw, mukhang nagkakaproblema yata sa kabilang branch." sagot ng kaibigan."Kaya siguro maiinitin ang mga ulo. Pati ako damay.""Hayaan mo na muna. Magrelax ka din kaya. Ano akin tayo?""Sige, sagot niyo.Nakarating ang maga ito sa isang kainan. Doon ay simple lang ngunit mukhang mama
Masama man ang pakiramdam ay bumangon parin si Ashy upang pumasok sa trabaho. Inaasahan niya na makikita niya si Paul at baka sakaling kausapin siya nito.Pagdating sa opisina ay nakita niya na wala pang tao sa opisina ni Paul. Ibig sabihin ay hindi pa ito dumatingMaya-maya pa ay dumating na ito. Tumayo si Ashy upang salubungin sana siya ngunit nilampasan lang siya nito na para bang wala siyang nakita.Sinundan niya ito sa loob."Goodmorning sir," bati nito. Bahagya siyang lumapit sa kanya upang mapansin niya na nasa loob siya."Yes? What can I do to help?" pormal na tanong nito.Inilapag niya ang mga dokumento na kailangan niyang pag-aralan."Ito yung mga projects na kailangan ng approval niyo. Kailangan na kadi yan ngayong araw na ito sir." tipid na sagot nito.Nasaktan siya sa lamig ng pakikitungo nito sa kanya ngunit naiintindihan niya dahil alam niya na nasaktan niya ito."Storm will do the review. May mga ma