Library
Search
Home / YA / TEEN / HOME VISIT / Chapter 17

Share

Chapter 17

Author: Ceres
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Hindi ko alam kung ilang oras na akong tulog pero nagmulat agad ako ng aking mga mata nang magkaroon ako ng malay. Sariwa pa rin sa akin ang mga nangyari kanina at ramdam ko pa rin ang sakit sa noo ko, maging sa balakang ko ay may naramdaman akong parang naipit roon. Ang bigat ng pabangong binato sa akin ni Chelsea at parang nasa noo ko pa rin.

"Buti gsing ka na,"

Napatingin ako sa lugar kung nasaan ako ngayon. Nasa school clinic ako. Dito ako dinala ng taong bumuhat sa akin. I need to thank whoever that is.

"I'm sorry,"

Nilipat ko ang tingin ko kay Sir Perez na nakaupo sa gilid ng kama kung saan ako nakahiga. Teka, nandito siya? Akala ko ba ay may pinuntahan siya?

"Sir??"

Bigla kong naisip kung sino ang bumuhat sa akin. Siya ang bumuhat sa akin? Ano kayang nangyari kay Chelsea?

"Ah!"

Napangiwi ako nang makaramdam ako ng kirot sa noo ko. Buwiset. Bakit sa noo pa ako tinamaan?

"Ano na'ng pakiramdam mo?"

Muli kong nilingon si Sir Perez na nag-aalala. Kaming dalawa lang ang nandito sa lo
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Previous Chapter Next Chapter

Related chapters

  • HOME VISIT   Chapter 18

    Imbes na sa kantina ako pupunta ay hindi. Pinatawag na naman ako ni Sir Perez sa opisina niya, hindi sa faculty room dahil may mga teacher doon. May posisyon siya rito sa school kaya may office siya hindi ko lang maalala kung ano yon. Hindi ko alam kung anong ganap at pinatawag na naman niya ako. Isang beses lang akong kumatok sa pinto bago ko iyon buksan para makita siya sa loob na may kausap.“Here she is,” ani Sir saka naman humarap sa akin ang mga kausap niya.Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Chelsea kasama ang ama niya siguro. May hawak na pipa ang ama niya at humihit roon.Hindi pa ako nakakahuma simula nang makita ko sila pero lumapit na ako sa kanila. May benda pa rin ang noo ko, narito pa rin ang bakas na galing kay Chelsea.“Sir,” usal ko bago ako naupo sa isa pang visitor’s chair. “Pinatawag niyo ho ako?”“Yeah. Regarding dun sa nangyari sa inyo ni Ms. Chelsea Duncan. Nandito ang kaniyang ama na si Mister Rafael Duncan para makausap ka maging ako na rin.”Kumunot a

  • HOME VISIT   Chapter 19

    Kasama ko ngayon sina William, Edzell, at ang ilan pa sa mga kaklase ko. Hindi naman kami ganoon karami, halos lagpas lang kami ng sampu. Hindi ko alam kung bakit kami pinatawag at in-excuse pa sa ilang mga teacher namin.May hawak na yellowpad si Sir Perez, doon ako nakatingin dahil parang naiilang na akong tumingin sa mukha ni Sir simula nang may ipagtapat si William. Hindi ko pa rin alam kung totoo iyon.“Isasali ko kayong lahat sa mga contest na magaganap sa Hip-hop contest. Only one week for your practice,” ani Sir bago ilapag sa mesa ang papel. "Gusto ko na makasali kayo sa mga magaganap sa event na ito. This will help you for your grades, don't worry..”“Pero, Sir?”Umangat ang kilay ko pero hindi ako napamaang sa sinabi ni Sir.“Sana wala kayong problema,”Akma na sanang aalis si Sir Perez pero pinigilan siya ni William Domingo, “How about me? What is my contribution in this meeting, anyway, Sir?”Napalunok ako. Iba kasi ang tono niya nang magtanong siya, parang nakakabastos.N

  • HOME VISIT   Chapter 20

    "Balita ko magreresign na raw si Si Andrew.""Sinong Andrew?"Uwian na kaya itong mga estudyanteng babae ay nagkukwentuhan na. Ang iba kasi sa kanila ay crush ang ibang male teachers."Si Sir Perez,""Saan mo naman napulot iyan?""Kay Sir Aaron..." sagot naman ng isang babae. "Magpapakasal na raw siya eh.""Huh?! Paano siya ikakasal, eh wala naman siyang girlfriend?"Kahit ako ay naiintriga na sa usapan nila. Parang gusto ko na lang na makisali sa kanila at makitsismis."Hindi ko rin alam basta ikakasal siya."Kung ikakasal na pala si Sir Perez, ibig sabihin mali si William sa mga haka-haka niya tungkol kay Sir na may gusto sa akin. That would be good.I've never been a fan of that love team."Kanina pa ako naghihintay sa iyo na makauwi,"Sinalubong ako ni John nang makauwi ako. Nagmano ako saka naoalingon sa paligid ng bahay. "Bakit nag-iba ang ayos ng bahay? Anong nangyari?"Ngumiti siya at sumenyas na maglakad pasunod sa kaniya, "pinaayos ko para maiba naman sa paningin natin."Nak

  • HOME VISIT   Chapter 21

    All the stares that were given to me is nothing compare to my willingness to prove the wrong I did not do. Some of them were laughing, some of them were serious, some of them were whispering, talking bad about me, and others were waiting.I'm sitting here up on the stage. Alone. While everyone are on their seat looking at me, waiting for the principal to talk.Signal if I should start. Take the exam alone.Nangako si Sir Perez na gagawan niya ng paraan ang gulo na ito. Hindi niya ako hinayaang masunog sa apoy. Kinausap niya ang principal.If I fail these exams, I'd be gone and suspended."Answer all of the four subject," anang principal na hawak ang mikropono. "Kapag naipasa mo iyan nang walang kodigo, hindi matutuloy ang parusa. Pero, kung nabagsak mo kahit isa lang na subject, the goodbye. Start now."They gave me an hour to finish the four subjects whose answer key's were stolen. Hindi ko naman talaga ginawa iyon. At kung sino man ang maysala ay dapat managot.Narito sila para pan

  • HOME VISIT   Chapter 22

    “Linggo na bukas tapos Monday, wala pa tayong nakukumpletong sayaw, mga hinayupak kayo.”Napailing ako nang magsalita na si Edzell. Yung lider namin ay walang gaanong ginagawa. Water break daw muna kahit wala pa kaming nasisimulan. Naaawa na ako sa mga kagrupo ko dahil ang dami namin. Bente kami sa grupong ito.Hinagis ni Edzell ang upos ng sigarilyo na hawak niya saka siya nagsindi ng isa pa. Nandito kami ngayon sa malawak na bakanteng lote malapit sa bahay ng leader namin. Ang sabi niya, marunong siyang sumayaw kaya siya ang sinundan namin.“Hoy, Andres!”Napalingon ako kay Edzell nang isigaw niya ang pangalan ko. Lumapit siya sa akin saka siya bumulong.“Gumalaw ka naman.” aniya.Natawa ako nang bahagya saka ko siya tinanguan. Kinuha ko ang cellphone ko para mai-text si Cosmo. Sigurado akong may kilala siyang magaling magturo na choreographer.Nang matapos ko ang pagtipa sa cellphone ko ay tinago ko na iyon. Hindi naman magre-reply si Cosmo dahil sigurado ako may ginagawa iyon. Kap

  • HOME VISIT   Chapter 23

    I look at John while he's talking on his phone. He's still preparing for my coming birthday next year. Kahit sinabi kong simple lang ay hindi siya nakinig."Mabuti, mabuti kung ganoon. Napakagandang balita na wala kang masyadong gagawin sa araw na iyon." He's glad and I have no idea why.Is that about the marriage? Ilang beses ko nang sinabi sa kaniya na hindi ko gustong madaliin ang bagay na iyon. Maraming bagay ang gusto kong maranasan pag tapos ng school. After this act."Andrea," he called me.I'm almost finish eating dinner. "What?" Kailangan kong kumain ngayon dahil sa nangyari sa akin noong nakaraan. "Great news," he said while he's bringing his self to the chair next to me. "Hazi just confirmed the meet up of you two this coming Thursday.""What?!" Halos mabilaukan ako sa sinabi niya. "John, I already told you to not rush things up. I don't even know if that man is trustworthy.""Do not worry. Malapit sa akin ang binatang ito. Halos anak na rin ang turing ko rito noong kabat

  • HOME VISIT   Chapter 24

    Binagsak ko ang katawan ko sa kama nang makauwi ako. Iniisip ko pa rin iyong nangyari sa restaurant. Imbes na si Hazi ang makita ko roon ay teacher ko pa. Mabuti at hindi siya nagtanong nang kayrami.May kumatok sa pinto ng kuwarto ko. Si John. "Kamusta ang pagkikita niyo?""He didn't showed up," sagot ko."Gano'n ba? Tatawagan ko nga." Asta pa niyang kukunin ang cellphone sa bulsa niya."Huwag na. Sabihin mo na lang sa kaniya na hindi na matutuloy.""There must be an emergency."Napairap ako sa sinabi ni John. "He didn't showed up and I was there like a fool.""Busy kasi talagang tao iyon, Andrea. Baka nagkaroon lang ng emergency."Presidente ba ng Pilipinas ang tumawag sa kaniya?Hindi ko na siya sinagot. I just want to sleep because I'm tired. Wearing heels are not my style."Gagawan ko kayo ulit ng schedule. Promise, this time magkikita na talaga kayo. Sige, matulog ka na."Pinikit ko na ang mga mata ko. Pinilit kong matulog pero hindi ko magawa kahit gaano ko gustuhing maagpahing

  • HOME VISIT   Chapter 25

    Nagmamadaling sinalubong ako ni Cosmo pagpasok ko sa loob ng bahay. Nag-aalala siya at halata sa kaniya na kanina pa siya balisa. "Andres, saan ka ba nanggaling? Kanina pa ako nag-aalala sa iyo. Hindi kita makita kahit saan. Mapapahamak ka sa ginagawa mo, eh. Dapat nagsabi ka sa akin para nasamahan kita."Hindi ko siya pinansin. Dumiretso ako sa loob at nakita ko si John na nakatayo at mukhang naghihintay din sa akin. May hawak siyang cellphone, tila may kausap."Andrea, saan ka galing at ginabi ka na ng uwi?"Gusto ko siyang kausapin. Gusto kong magtanong nang magtanong, kung bakit niya tinago sa akin ang totoo, kung bakit hinayaan niya akong mamuhay sa kasinungalingan niya. Pero, sa kabila no'n, nanatili akong tahimik. Hindi ko hinayaan na maibulalas ko ang nais kong sabihin."Importante kang tao kaya dapat hindi mo hinahayaan ang sarili mo nang mag-isa." Dagdag niya pa.Gaano ako kaimportante? Bakit? How can he say that to me even he knows himself that he's lying to me? Hypocrite.

Latest chapter

  • HOME VISIT   Chapter 50 - Final Chapter

    I turned off the radio inside my car before I went out. Pinagpagan ko ang suot kong uniform. Katatapos lang ng klase ko at dito ako dumiretso sa bahay nila Andrea. Siya ang gusto kong makita bago ako umuwi. Babalik din naman ako bukas nang maaga. Kahit pa isipin pa niyang napapadalas na ang pagbisita ko ay wala na akong pakialam. Gusto ko siyang nakikita.Tinuro lang sa akin ni uncle kung saan ko makikita si Andrea. Pumasok ako sa loob ng bahay. Dumiretso ako hanggang sa makarating ako sa dining area. May daanan dito papunta sa movie room. Naroon daw siya at nagpapalipas ng oras. Nakita ko nga siya. Nakaupo siya sa isang upuan at gumuguhit sa sketchpad.She looks so perfect with those thin fabric of clothes she's wearing. Her legs are so fine.Tahimik akong naglakad at nilapitan siya. Hindi niya ako nilingon pero alam kong alam niyang nandito ako. Nagpatuloy lang siya sa pagguguhit niya."Sir… home visit pa ba ang ginagawa niyo o nanliligaw na kayo?"She didn't even looked at me.Hind

  • HOME VISIT   Chapter 49

    Ang daming nangyari. Hindi ko kinaya ang mga nangyari. Parang sasabog ang utak ko.Pinatawad ni papa si uncle kahit alam niyang ito ang dahilan ng paghihirap niya na umabot ng twelve years. Ako, kahit kailan ay hindi ko siya mapapatawad.Masakit pa rin sa akin ang nalaman ko. He tried to kill my father. That's worse than learning the truth that he's also the one who killed his son! I can't take this anymore. Pinatawad ni papa ang tao na iyon dahil iyon daw ang mabuti niyang gagawin kaysa ang galitin ang isang John Laevii. Bakit? Natatakot ba siya sa tao na iyon? He must not be scared.Ilang buwan na ang nakararaan pero hindi ko pa rin matanggap iyon. Sa tuwing nakikita ko siya ay umiiwas na lang ako. I don't want to talk to him baka masuntok ko siya sa mukha niya.Araw-araw ay bumibisita ako kay Andrea, kaya araw-araw ay nakikita ko ang pagmumukha niya. Oo, mabait siyang lolo para kay Andrea. Maganda ang naging buhay niya dahil sa kaniya kahit alam niyang hindi naman niya kadugo si

  • HOME VISIT   Chapter 48

    Tumakbo ako nang mabilis papunta sa kuwarto ni papa. Tumawag sa akin ang doktor niya. He's awake. Gising na siya! After twelve years nang paghihintay ay makikita ko na ulit ang papa ko.Halos maubusan ako nang hininga nang marating ko ang kwarto niya. Malayo din kasi ang ospital na ito sa ospital kung nasaan ngayon si Andrea.I saw him. Kinakausap siya ng doktor. Dahan-dahan akong pumasok. Hindi pa rin ako makapaniwala. Parang isang panaginip. He's awake."Papa," I mumbled. He looked at me. Ngumiti siya kaya agad ko siyang nilapitan para yakapin! I missed him so much. Nagpaalam ang doktor na iiwanan muna kaming dalawa bago ito lumabas sa kuwarto. Kumalas ako sa yakap ko kay papa. Hindi ako makapagsalita dahil napapahikbi ako. Humawak siya sa balikat ko. "Okay na ang lahat. Maayos na ako. Kailangan ko pang bumalik sa trabaho."Napangiti ako sa sinabi niya. Nang maaksidente siya ay nasa trabaho siya. Akala niya ba ay gano'n lang ang nangyari sa kaniya? Hindi niya pa yata alam ang nang

  • HOME VISIT   Chapter 47

    Severe head injury. That's what the doctor have said she suffered. She's still unconscious and it can take months for her recovery. They couldn't say whether when she will be able to gain consciousness. It feels like years waiting.No one can say what and how this happened to her. Slowly, walking back and forth infront of her room. Maybe, she'll wake up soon. I'll just wait here.I can't bear to see her with the ventilator on her and a bandage wrapped around her head. It's been two weeks. She's in comatose.I flinched, bumukas ang pinto. It's uncle. His face is sad and seems like he's just finished his cries. "It's done""What did they say?"Uncle sat down and gave me the fiercest look he could ever give. "I warned her already about this. Now, look what happened. The Duncan tried to kill her! That bullshit kid."Parang umakyat ang dugo ko sa ulo ko. I can feel something inside me that urge me to get Chelsea's ass in here. Hindi siya nagdalawang-isip na gawin ito kay Andrea. Ano bang

  • HOME VISIT   Chapter 46 - Masquerade II

    He didn't eat. Ayaw niya raw tanggalin ang maskara niya para makasama niya ako. Kapag inalis niya iyon at nakita nila na siya si sir Perez, baka magtaka lang sila. Hindi ganoon karami ang kinain ko. Gabi na ngayon at hindi ako pwedeng kumain nang marami. Habang kumakain ay umiikot ang tingin ko sa mga dumalo ng ball. I immediately saw Chelsea. Siya pala ang nakasuot ng pink na gown kanina. I can see her gown is so expensive. It's made from silk and it suits her very well.Nagtagal ng halos kalahating oras ang dinner bago kami naglinis ng mga mukha at kamay. Sinamahan pa ako ni Andrew papunta sa washroom. Napansin niya yatang nabibigatan ako sa suot ko.Naiwan lang sa table si Edzell dahil kumakain pa rin siya. Mukhang wala yata siyang balak na matapos. Napakatakaw niya pero hindi naman tumataba.Hindi rin nagtagal ay nagsimula na namang may magsalita sa stage. Dalawang lalaki at isang babae ang nakatayo roon. Nakasuot rin sila ng mga masks. Ito na yata ang tinutukoy kanina ni presiden

  • HOME VISIT   Chapter 45 - Masquerade

    Malamig na simoy ng hangin ang bumalot sa balat ko nang makalabas ako sa kotse. As usual, ipinarada ko iyon sa malayo-layong lugar. Iilan sa mga estudyante ang nakikita kong pumapasok sa main gate ng school, nakasuot ng mga magagarang gown.A Medieval retro blue gown made out of Vicuña Wool with hood. It has a bell sleeve that is made from silk so it doesn't itch my skin, it's a long sleeve that is fitted around the shoulder and upper arm and flares out to the wrist, like a bell.This gown has so many layers inside. Such as the petticoat that helps to hold the skirt of my gown. Layers also help the gown to have a bold volume and to compliment my body shape. A ruffle at the bottom of my gown and a plain blue corset as a stomacher.There's also a seperate ruffles that parted in two and seems like an upside down letter v on my waist down to the bottom of my gown. It's shining. I think it has crystals or something that would make it shine.My make up is light. I don't need a heavy duty mak

  • HOME VISIT   Chapter 44 - Ready for Masquerade Ball

    Nakatutok ang mga mata ko sa ginagawa ni sir Ryan habang iniikot niya ang mga wire na hawak niya. Seryoso kaming lahat na mga estudyante niya na sinusundan ang bawat galaw niya sa hawak na wire. Pinakikita niya ulit ang tamang pagkonekta sa dalawang wire para hindi masunog o ma-short ang kuryente."Pag nagdikit ang mga wire, kaboom. Kapag overload, kaboom. Kapag loose ang wires, kaboom. Lagi niyong titingnan kung walang wire na nakawala."Ganiyan siya magturo. Actual niyang pinakikita sa amin ang dapat naming gawin, ginawa pa niyang example ang nangyari sa akin kapag nagkamali kami. Ang nangyari kase noon ay nag-overheat ang ilaw tapos pinitik ko pa kaya ganoon ang naging reaksyon."Kung ang wire ay nasa loob ng pader tapos nagkaroon ng short circuit, magsasanhi pa rin iyon ng sunog kaya huwag kayo pakampante."Nagsitanguan kaming lahat sa sinabi niya."Sa Sabado aayusin natin ang kuryente sa library. Madali lang naman iyon, so kahit dalawa lang ang sumama sa akin."Malaki din ang tul

  • HOME VISIT   Chapter 43

    Seeing those high class people scared me alone. They're talking about their lives while I'm here standing on a high table watching them. Meron sa iba na kinakawayan ako at lumalapit sa akin para magpakilala kaya kanina pa nakasimangot sa tabi ko si Andrew. Wala naman siyang magawa dahil kailangan ko rin namang makilala ang parte ng negosyo namin.Nakita ko sa di kalayuan si John. Naglalakad siya papunta sa amin. May hawak siyang wineglass. "Andrea," he say my name.Nababagot na ako sa gabing ito. Ano na ring oras at kailangan ko nang umuwi lalo na si Andrew. Alam kong busy siyang tao."Uuwi na ba tayo?" I asked.Umiling siya at tinuro ang grupo ng mga kalalakihan na nag-uusap-usap. Malalakas din aang nagiging tawanan nila. Mukhang maganda ang paksa ng pinag-uusapan nila."Those men wants to meet you. Sinabi kong may apo ako na napakatalino at siya ang magmamana nitong lahat once you'ready.""John! Why did you say that? Nakakahiya." Bulong ko sa kaniya habang napapatingin sa mga lalakin

  • HOME VISIT   Chapter 42

    Hindi ko magawang tumingin sa harap ng klase kung saan naroon si Andrew. Parang wala lang sa kaniya na hinalikan niya ako! Conservative akong tao kaya big deal sa akin iyon. We agreed that there's no kissing between us. No touching and no kissing! Ginagalit niya ako.Sa buong klase niya, mula kanina hanggang ngayon ay nakayuko lang ako. Hindi ako titingin sa kaniya. Para saan? Para maalala lang kung paano niya ako hinalikan. Hays!"Before I leave, ipaalala ko lang sa inyo 'yung about the masquerade ball, it will be held before Christmas. The nineteenth of December. Don't worry, may ibibigay kaming parang invitation card. Nakalagay roon ang date, time and other informations you all need to remember."Kumunot lang ang noo ko. Okay, sir, leave now. Mas makakahinga ako nang maayos kapag hindi ko na narinig ang boses mo. Your voice are sending chills through my spine.Nahihiya ako. Wala akong mukhang maihaharap sa kaniya. Ako pa talaga ang nahiya sa amin. Siya ang humalik! Di ba dapat siya

You may also like

DMCA.com Protection Status