ANG kaninang pag-re-review nila ay naguwi sa panonood at kwentuhan. Maging ang ina niya ay naaliw rin kay Erika. Kahit papaano ay nagawa ngumiti ulit at tumawa nang totoo.
"Kamusta pakiramdam mo?" tanong ni Erika kay Yesha na ibang pagkain naman ngayon ang inuupakan. "Ayos naman. Thank you talaga."
Hindi naman na umimik ang kaibigan niya. Saglit silang natahimik hanggang sa nagpaalam na ang mama niya sa kaniya na inaantok na raw ito.
"May tanong ako, tutal tayong dalawa na lang din anmana ng nandito," hindi pa man nito nasasabi ang itatanong ay alam na kaagad ni Yesha kung tungkol saan. "Ano 'yon?"
"What if may importante siyang rason?"
Napabuntong-hininga si Yesha kasabay ng pag-inom niya ng tubig.
"Rason?" gusto niyang matawa. Kahit anong rason pa iyon, hindi solusyon ang lokohin siya. Hindi iyon solusyon para paglaruan ang damdamin niya. Hindi iyon solusyon para gawin siyang tanga.
Sa dami ng pinagdaanan nilang dalawa talagang ngay
NAKANGANGA pa rin hanggang ngayon si Erika kay Yesha, hindi makapaniwalang may nahanap na siya nang gano'n kasimple. Well, mabuti na lang talaga at may lumapit sa kaniya para makipagtulungan. "Puwede na tayo mag-umpisa ng interview." sansala niya. Napabaling naman kay Yesha ang apat na lalaki at ang kaibigan niyang hanggang ngayon ay hindi pa rin daw makapaniwala. "Erika, umayos ka nga." suway niya sa babae. Para kasi itong tanga na nakanganga pa rin sa harapan ng iba. "Sorry, sis. Hindi lang ako makapaniwala na ganiyan talaga kalakas ang power mo para may masungkit ka kaagad. Well, hindi naman nakakagulat 'yan." kibit-balikat nitong ani sa kaniya. Natawa lang siya sa kabaliwan ng kaibigan niya. "Hay naku, boang ka rin e 'no? Malamang sa ganda kong 'to?" pagsabay niya sa trip ng kaibigan niya. Abala rin naman ang apat na lalaki sa pagkukuwentuhan kaya naman malaya silang nakakapagbulungan ni Erika. "Kailan natin uumpisahan ang interview?" tanong n
NAKANGANGA pa rin hanggang ngayon si Erika kay Yesha, hindi makapaniwalang may nahanap na siya nang gano'n kasimple. Well, mabuti na lang talaga at may lumapit sa kaniya para makipagtulungan. "Puwede na tayo mag-umpisa ng interview." sansala niya. Napabaling naman kay Yesha ang apat na lalaki at ang kaibigan niyang hanggang ngayon ay hindi pa rin daw makapaniwala. "Erika, umayos ka nga." suway niya sa babae. Para kasi itong tanga na nakanganga pa rin sa harapan ng iba. "Sorry, sis. Hindi lang ako makapaniwala na ganiyan talaga kalakas ang power mo para may masungkit ka kaagad. Well, hindi naman nakakagulat 'yan." kibit-balikat nitong ani sa kaniya. Natawa lang siya sa kabaliwan ng kaibigan niya. "Hay naku, boang ka rin e 'no? Malamang sa ganda kong 'to?" pagsabay niya sa trip ng kaibigan niya. Abala rin naman ang apat na lalaki sa pagkukuwentuhan kaya naman malaya silang nakakapagbulungan ni Erika. "Kailan natin uumpisahan ang interview?" tanong n
NAKANGANGA pa rin hanggang ngayon si Erika kay Yesha, hindi makapaniwalang may nahanap na siya nang gano'n kasimple. Well, mabuti na lang talaga at may lumapit sa kaniya para makipagtulungan. "Puwede na tayo mag-umpisa ng interview." sansala niya. Napabaling naman kay Yesha ang apat na lalaki at ang kaibigan niyang hanggang ngayon ay hindi pa rin daw makapaniwala. "Erika, umayos ka nga." suway niya sa babae. Para kasi itong tanga na nakanganga pa rin sa harapan ng iba. "Sorry, sis. Hindi lang ako makapaniwala na ganiyan talaga kalakas ang power mo para may masungkit ka kaagad. Well, hindi naman nakakagulat 'yan." kibit-balikat nitong ani sa kaniya. Natawa lang siya sa kabaliwan ng kaibigan niya. "Hay naku, boang ka rin e 'no? Malamang sa ganda kong 'to?" pagsabay niya sa trip ng kaibigan niya. Abala rin naman ang apat na lalaki sa pagkukuwentuhan kaya naman malaya silang nakakapagbulungan ni Erika. "Kailan natin uumpisahan ang interview?" tanong n
"Erika, umayos ka nga." suway niya sa babae. Para kasi itong tanga na nakanganga pa rin sa harapan ng iba. "Sorry, sis. Hindi lang ako makapaniwala na ganiyan talaga kalakas ang power mo para may masungkit ka kaagad. Well, hindi naman nakakagulat 'yan." kibit-balikat nitong ani sa kaniya. Natawa lang siya sa kabaliwan ng kaibigan niya."Hay naku, boang ka rin e 'no? Malamang sa ganda kong 'to?" pagsabay niya sa trip ng kaibigan niya. Abala rin naman ang apat na lalaki sa pagkukuwentuhan kaya naman malaya silang nakakapagbulungan ni Erika. "Kailan natin uumpisahan ang interview?" tanong ng lalaking nakasuot ng kuly green na jacket."Kailan ba kayo free?" tanong ni Yesha. Siya na ang nakipag-usap sa mga ito dahil nababaliw ang kaibigan niya. "Free kami next day. Tomorrow kasi ay busy kami sa practice. Kaya wala kaming time." matinong sagot naman ng lalaking nakataas pa ang buhok."Puwede ko ba mahingi ang number niyo?" singit ni Erika. Nang balingan
HINDI makapaniwalang may nahanap na siya nang gano'n kasimple. Well, mabuti na lang talaga at may lumapit sa kaniya para makipagtulungan."Puwede na tayo mag-umpisa ng interview." sansala niya. Napabaling naman kay Yesha ang apat na lalaki at ang kaibigan niyang hanggang ngayon ay hindi pa rin daw makapaniwala."Erika, umayos ka nga." suway niya sa babae. Para kasi itong tanga na nakanganga pa rin sa harapan ng iba. "Sorry, sis. Hindi lang ako makapaniwala na ganiyan talaga kalakas ang power mo para may masungkit ka kaagad. Well, hindi naman nakakagulat 'yan." kibit-balikat nitong ani sa kaniya. Natawa lang siya sa kabaliwan ng kaibigan niya."Hay naku, boang ka rin e 'no? Malamang sa ganda kong 'to?" pagsabay niya sa trip ng kaibigan niya. Abala rin naman ang apat na lalaki sa pagkukuwentuhan kaya naman malaya silang nakakapagbulungan ni Erika. "Kailan natin uumpisahan ang interview?" tanong ng lalaking nakasuot ng kuly green na jacket."Kailan ba kayo f
MATAPOS ang exam ay napagpasyahan ni Yesha na magtungo na lang muna sa library. Tinext siya ni Shawn na hindi masusundo pero magpapadala ito ng susundo sa kaniya. May emergency meeting daw kasi ito."Girlll!" Tawag sa kanya ng kung sino. Nang harapin niya iyon ay si Erika pala. "Hi? Bakit?" Tanong niya sa babae nang makalapit ito sa kanya. "Ano kasi, gusto mong sumama sa party ko mamaya? Birthday ko kasi e. Wala naman tayong major bukas kaya sana makasama ka." Napasimangot ito sa harapan niya at alam na niya kung ano ang dahilan."Oo na, sige ha. Pero itetext muna kasi. Hindi ko kasi alam kung papayagan ako pero susubukan ko." Malawak siya nitong nginitian saka mahigpit na niyakap. Alam niyang matagal na nitong gusto na makipagkaibigan sa kaniya pero dahil naiilang siya at hindi naman siya sanay na may kaibigan siya ay iniiwasan niya ito.Dahil hindi naman siya susunduin ni Shawn napagpasyahan niya na itext ang lalaki na huwag nang ituloy ang pagpapasundo kasi gusto n
NANLAKI ang mga mata ni Yesha nang makita si Shawn sa tapat ng bahay nila. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa nito ngayon. Matagal na niyang pinutol ang ugnayan nila at hindi na rin siya kailanman nagtanong kung ano na ang balita sa lalaki. Kaya gano'n na lamang ang gulat niya nang makita itong nakatayo sa tapat ng bahay nila. "Anong ginagawa mo rito?" tanong niya nang babain ito. Wala na sana siyang planong pansinin ang lalaki kaso ang lahat ng kapitbahay nila ay hindi man lang naalis ang mata sa kanila. Hayyss, kailan ba kasi mawawala ang mga tsismosa. Ni hindi nga niya alam kung saan pa nakakuha ang mga ito ng lakas ng loob na harap-harapan mismo pag-usapan ang mga buhay ng ibang tao. "I''m not here for you." malamig ng tingin na binitawan sa kaniya ng lalaki. Hindi niya maintindihan kung bakit bigla siyang kinabahan. Dapat siya ang ganito rito. Siya ang may karapatan na magalit sa lalaki. Siya ang dapat na magpakita ng galit dito. "Kung gano'n sinong k
HINDI alam ni Yesha kung ano ba ang dapat niyang sabihin sa kaniyang ina. Baka isipin nito na ganoon na siya karupok para lang bumigay kaagad sa mga paliwanag ni Shawn.Sa totoo lang, hindi pa naman talaga niya kayang magtiwala sa lalaki, pero ano ang gagawin niya? Ipagtabuyan na lang ito? Kitang-kita niya kung gaano kapursige si Shawn na bigyan siya niya ito ng ikalawang pagkakataon.Pero hindi ibig sabihin no'n napatawad na niya ito nang tuluyan. Kailangan pa rin niyang ingatan ang kaniyang sarili. Hindi siya puwedeng magpadalos-dalos sa desisyon niya sa buhay. Hindi siya puwedeng malugmok na naman. Nakaahon na s'ya kaya hindi siya papayag na bumalik na naman siya sa dati. HIndi siya papayag na umiyak na naman siya mag-isa.
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p