NANLAKI ang mga mata ni Yesha nang makita si Shawn sa tapat ng bahay nila. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa nito ngayon. Matagal na niyang pinutol ang ugnayan nila at hindi na rin siya kailanman nagtanong kung ano na ang balita sa lalaki. Kaya gano'n na lamang ang gulat niya nang makita itong nakatayo sa tapat ng bahay nila.
"Anong ginagawa mo rito?" tanong niya nang babain ito. Wala na sana siyang planong pansinin ang lalaki kaso ang lahat ng kapitbahay nila ay hindi man lang naalis ang mata sa kanila. Hayyss, kailan ba kasi mawawala ang mga tsismosa. Ni hindi nga niya alam kung saan pa nakakuha ang mga ito ng lakas ng loob na harap-harapan mismo pag-usapan ang mga buhay ng ibang tao.
"I''m not here for you." malamig ng tingin na binitawan sa kaniya ng lalaki. Hindi niya maintindihan kung bakit bigla siyang kinabahan. Dapat siya ang ganito rito. Siya ang may karapatan na magalit sa lalaki. Siya ang dapat na magpakita ng galit dito.
"Kung gano'n sinong k
HINDI alam ni Yesha kung ano ba ang dapat niyang sabihin sa kaniyang ina. Baka isipin nito na ganoon na siya karupok para lang bumigay kaagad sa mga paliwanag ni Shawn.Sa totoo lang, hindi pa naman talaga niya kayang magtiwala sa lalaki, pero ano ang gagawin niya? Ipagtabuyan na lang ito? Kitang-kita niya kung gaano kapursige si Shawn na bigyan siya niya ito ng ikalawang pagkakataon.Pero hindi ibig sabihin no'n napatawad na niya ito nang tuluyan. Kailangan pa rin niyang ingatan ang kaniyang sarili. Hindi siya puwedeng magpadalos-dalos sa desisyon niya sa buhay. Hindi siya puwedeng malugmok na naman. Nakaahon na s'ya kaya hindi siya papayag na bumalik na naman siya sa dati. HIndi siya papayag na umiyak na naman siya mag-isa.
HINDI alam ni Yesha kung ano ba ang dapat niyang sabihin sa kaniyang ina. Baka isipin nito na ganoon na siya karupok para lang bumigay kaagad sa mga paliwanag ni Shawn.Sa totoo lang, hindi pa naman talaga niya kayang magtiwala sa lalaki, pero ano ang gagawin niya? Ipagtabuyan na lang ito? Kitang-kita niya kung gaano kapursige si Shawn na bigyan siya niya ito ng ikalawang pagkakataon.Pero hindi ibig sabihin no'n napatawad na niya ito nang tuluyan. Kailangan pa rin niyang ingatan ang kaniyang sarili. Hindi siya puwedeng magpadalos-dalos sa desisyon niya sa buhay. Hindi siya puwedeng malugmok na naman. Nakaahon na s'ya kaya hindi siya papayag na bumalik na naman siya sa dati. HIndi siya papayag na umiyak na naman siya mag-isa.
SHAWN held her hand. Hindi pa rin niya maiwasan ang mailang. HIndi naman kasi niya kaagad mapipilit ang sarili na makalimot kaagad sa nangyari. Alam niyang may dahilan ito, ang hindi lang niya mantindihan, bakit masyado syang nakukulangan sa mga paliwanag ni Shawn."Are you okay?" tanong ni Shawn ng may pag-aalala. Tumango na lamang siya kahit na hindi naman talaga siya maayos. Alam niyang makakasakit pa rin siya. Hindi man sa gawa, pero alam ni Yesha na may masasabi at masasabi siya. "Yeah, sorry.""It's okay, kasalanan ko naman. Sorry kung sinaktan kita." tango na lamang ang naging sagot niya sa dating kasintahan. Hindi pa rin siya handang makipagbalikan kay Shawn. Gusto niyang hayaan ito na patunayan ang sarili.
SHAWN held her hand. Hindi pa rin niya maiwasan ang mailang. HIndi naman kasi niya kaagad mapipilit ang sarili na makalimot kaagad sa nangyari. Alam niyang may dahilan ito, ang hindi lang niya mantindihan, bakit masyado syang nakukulangan sa mga paliwanag ni Shawn."Are you okay?" tanong ni Shawn ng may pag-aalala. Tumango na lamang siya kahit na hindi naman talaga siya maayos. Alam niyang makakasakit pa rin siya. Hindi man sa gawa, pero alam ni Yesha na may masasabi at masasabi siya. "Yeah, sorry.""It's okay, kasalanan ko naman. Sorry kung sinaktan kita." tango na lamang ang naging sagot niya sa dating kasintahan. Hindi pa rin siya handang makipagbalikan kay Shawn. Gusto niyang hayaan ito na patunayan ang sarili.
MAAGANG GUMISING si Yesha para magluto. May sakit kasi ang kaniyang ina at mabuti na lamang ay medyo nakabawi na ito ng lakas. Si Shawn naman ang tumutulong sa kaniya kapag may mga kailangan siyang gamot. Ang sabi ng mga doctors over fatigue dahil sa pagpapagod. Ngayon alam na niyang hindi lang dahil sa pangangailangan nila kaya todo trabaho ang ina niya, kung 'di para na rin wala itong oras na isipin ang malulungkot na bagay tungkol sa pagkamatay ng kaniyang ama. Siguro nga hindi niya kasinglakas ang ina. Akala kasi niya okay na ito. Matagal na rin kasing wala ang papa niya. Iyon pala nagpapanggap pa rin ang ina. "Yesha, magpahinga ka kaya muna." Hinawakan siya ni Shawn sa balikat. Bakas na rin sa mata ng lalaki ang pagod nang tingalain niya ito. "Ikaw na lang kaya muna ang magpahinga," sagot niya sa lalaki. Kaya pa naman kasi niya. Mas halatang pagod ito kaysa sa kaniya, e. "Kaya ko pa. Ikaw ang magpahinga, may p
Ilang araw silang nanatili sa hospital hanggang sa pumayag ang doctor na lumabas na ang kaniyang ina. Alam niyang hindi siya na dapat siya mag-alala pero hindi niya mapigilan at maiwasan. Sila na lamang kasing dalawa kaya sobra niyang inaalagaan ang kalusugan ng kaniyang ina. Ayaw ni Yesha na matulad ito sa kaniyang ama na napabayaan lang nila ang health.Pagkarating nila sa bahay ay kaagad niyang pinapasok ang kaniyang ina sa kwarto nito. Balak kasi muna niyang maglinis ng buong kabahayan kasama si Shawn. Ang sabi pa nga ng lalaki, dapat daw kumuha na lang sila ng mga puwedeng maglinis. Pero ayaw naman niyang pumayag. Gusto niya siya mismo. Para alam ni Yesha kung talaga bang nalinisan nang maayos ang buong bahay.Baka kasi mamaya ito naman ang pagkaabalahan ng kaniyang iina. Atlis kapag nakita nitong malinis ang paligid, wala itong puwedeng maging excuse."Yesha, magpahinga ka na lang muna. Ipagluluto kita ng puwede mo
SUNOD sunod na tawag ang natanggap ni Yesha mula sa lola ni Shawn. Alam niyang nag-aalala rin ito. Alam naman kasi ito kung ano ang nangyari sa kaniyang ina. At talagang na-m-miss na niya ang pagiging hyper nito."Hi, apo. Kumusta ka na riyan?" bungad na tanong nito nang masagot niya ang tawag. Napangiti na lamang si Yesha. Naramdaman din niya ang pagtabi sa kaniya ni Shawn. Alam niyang makikiusyuso lang sa kaniya ang lalaki."Ayos naman po ako, lola. Kayo po riyan? Kumusta po kayo?" Hindi niya alam kung kailan ito ulit babalik sa pilipinas kaya naman mabilis niyang sinasagot ang tawag ng matanda."Ayos naman ako, hija. Ikaw nga ang inaalala ko riyan. I talked to Shawn and ang sabi niya ay na-discharge na ang mama mo." Napabaling naman siya sa lalaking nasa tabi niya. Hinawakan ni Shawn ang kaniyang kamay at pinisil iyon. "Yes, lola. And, ahm... medyo okay na po siya. Nagbabawi na lang po siya ng lakas."
ALAM ni Yesha na hindi sila titigilan ng ina sa kakaasar kaya naman napagpasyahan niyang tumambay sa kusina at hayaan si Shawn na asikasuhin ito. Medyo malakas pa naman ang trip ng kaniyang ina ngayon. Para sa kaniya ay ayos na iyon kaysa na naman ma-stress lang ito sa pag-iisip ng kung anu-ano."Yesha?" biglang sulpot ni Shawn dahilan upang gulat na humarap siya rito. Tinawalan lang naman siya ng loko. Mukhang nahahawa na rin sa ina niya. "Grabe ka makapanggulat!""Haha, sorry, baby. Anyway..." Humakbang ito papalapit sa kaniya dahilan upang mapaatras siya. "A-ano?""Nothing. It's just, i wanna kiss your lips."Mabilis niya itong tinulak at saka kinuha ang tsinelas niya. "Alam mo, Shawn? Huwag kang malandi sa bahay ng mama ko." Sabi niya sabay iwas ng tingin. Ramdam niya ang pag-init ng kaniyang pisngi. Hindi niya akalain na kahit saan ay talagang lalandiin siya ng lalaki. Kung nandito lang si Erika
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p