ABALA si Yesha sa pagtitklop nang marinig niya na may kausap si Shawn. After siyang singhalan nito kanina ay hindi na niya pinansin pa ang lalaki. Naiinis siya rito at wala siyang balak na kausapin ito. Pinangarap niya na magkaroon ng trabaho pero hindi ng amo na nanininghal. Bigla tuloy kumulo ang dugo niya sa lalaki.
Ang pangit ng ugali mo! Hmp!
Padabog na inilagay niya ang damit nito sa closet at saka padaskol 'yong sinara. Wala siyang pakielam kung masira niya ang closet ni Shawn sa inis. Hindi niya kailangan ng amo na walang modo, akala pa naman niya ay mabait ito at kalmado. Hindi man lang marunong kumausap nang kalmado.
"Nakakabwiset talaga!" kanina pa siya inis na inis at hanggang ngayon naiirita pa rin siya. Ilang araw pa lamang sila pero ganyan na siya nito tratuhin. Huwag lang talaga mas malala pa sa singhal ang gawin nito dahil makakasakal talaga siya. Kahit amo pa niya ito!
OA na kung OA pero inis na inis talaga siya. Ni minsan sa talambuhay
NAMUMULA ang mukha ni Yesha habang hindi makapaniwala sa nangyayari. Bakit ba kasi ito nagpapagala-gala?! Hindi ba ito aware na may kasama siyang babae?"Fvck!' mabilis na tumalikod si Shawn dahilan para maita niya ang pang-upo nito. Ghad! Nakakabaliw ito! Yesha, think! Paganahin mo ang utak mo! "Don't fvcking stare at my butt!""Shit!" mabilis siyang tumalikod at patakbong bumaba sa kusina. Sapo-sapo niya ang kanyang ulo habang ang isang kamay naman ay hinihilot ang kanyang sintido."Holy shit! My virging eyes." kumuha siya ng isang baso ng tubig at mabilis iyong nilagok. Ilang ulit siyag umiling para makalimutan ag nakita pero para itong sirang plaka na paulit-ulit sa kanyang isipan. "Nagkakasala ako nito, e!"Ilang beses pa siyang huminga nang malalim. Naubos na niya ang tubig at kumuha ng panibago pero hindi pa rin kumakalma ang puso niya.Nanginginig na dinukot niya ang cellphone at saklla mabilis na tinawagan ang kanyang ina."Hello, a
HINDI makapaniwala si Yesha habang nakatingin sa lalaking nakatayo sa labas ng bahay nila. Ang ina naman niya ay magiling na kinausap ang lalaki."A-anong?" hindi niya natuloy ang sasabihin dahil biglang sumingit ang mama niya. "Anak, gusto raw ni Mr. Rios na manatili rito ngayong gabi. Gusto rin daw niya siguraduhin ang siguridad ng ating tahanan." Napairap na lamang si Yesha dahil alam niyang hindi talaga iyon ang pakay ng lalaki kung bakit ito narito ngayon."Pasok po kayo, Mr. Rios." hindi na nakakibo si Yesha dahil magalang na pinapasok ng ina niya ang lalaki. Nang magtama ang paningin nila ay iningusan niya ito. "Salamat ho.""Ay, naku! Kung hindi naman po dahil sa inyo e hindi naman kami magkakaroon ng maayos na tirahan ng aking anak. Alam mo na, unfair naman kasi ang mga tao. Hindi nila tinatanggap sa trabaho itong anak ko kasi hindi raw tapos ng kolehiyo." tahimik lamang na nakikinig si Shawn samantalag siya naman ay nagtungo sa kusina para kumuha ng ip
NAGISING si Yesha na may mabigat sa may tiyan niya. Nanlaki ang mata niya nang makitang nakayakap na sa kanya si Shawn. Tulog na tulog pa rin ang binata kaya naman maingat siyang umalis sakinahihigaan niya. Nasapo niya ang kanyang dibdib dahil sa mabilis na pagtibok nito."Jusko!" nakayakap sa akin si Shawn!Nagwawala ang puso niya sa hindi maintindihang dahilan. Kailangan niya iyong pigilan kaya naman diretso siyang pumasok sa bathroom para na rin mahimasmasan. Mabuti na lang pala at una siyang nagising kaysa kay Shawn. Mas grabeng kahihiyan 'yon kung ang lalaki mismo ang nakaunang makakita sa posisyon nilang dalawa."Yesha, wake up!" kahit na gising na siya ay nararamdaman pa rin niya ang kamay ng lalaki at hindi niya maiwasan na mamula ang kanyang mukha. Mabilis siyang naligo at tulog pa rin ang lalaki.Nangingiting nilapitan niya ito at malayang pinagmasdan ang napakasungit nitong mukha. "Gwapo mo pala," usal niya. Naalala niya yung una niyan
NAKAILANG bote na ng alak si Yesha pero hindi pa rin mawala-wala ang inis na nararamdaman niya. Kanina pa siya humiwalay kay Shawn dahil kasama pa rin nito ang babae na humalik dito. Hindi niya maintindihan ang saili kung bakit siya nainis."Hey," umupo sa tabi niya ang isang lalaking kulay blue ang mata. Nginitian lamang din niya ito pabalik hindi naman niya alam kung ano ang dahilan para kausapin niya ito. "Selos ka?"Nanlaki ang mata niya sa tanong nito saka sunod-sunod na umiling. Bakit naman siya magseselos?Naiinis lang siya rito pero hindi siya nagseselos. "Hindi 'no, saka katulong lang niya ako 'di ba? Kaya bakit ako magseselos? Wala rin namang dahilan para magselos ako."Mahaba niyang paliwanag dito. "psh, isa lang ang tinanong ko." napapahiyang nag-iwas siyang ng tingin saka muling lumaklak ng alak. Hindi nga niya alam kung bakit siya umiinom, basta ang palusot lang niya kay Shawn ay gusto niyang tikman ang mga alak ng mayayaman.Well, it
"SALI tayo sa kanila?" aya ni Shawn sa kanya. Umiling siya dahil kahit na gustuhin niya, wala na siyang lakas para tumayo dahil sa kalasingan. Kanina pa rin niya sinisipat kung nasaan na yung babaeng kasama nito pero mukhang wala na ito ngayon sa party dahil hindi na niya mahagilap. "Laro na tayo, hoy kayo riyan. Huwag kayong umupo lang!" mas lalong napuno ng ingay ang kabahayan sa pang-aasar sa kanila ng mga ito. "Loko, lasing e." natatawang sagot ni Shawn na ikinatawa na rin niya. "Walang lasing lasing dito. Kaya 'yan." dahil sa pamimilit ng lahat walang nagawa si Yesha kung 'di ang tumango at pumayag na lamang. "Are you sure?" paninigurado ni Shawn. "Oo, kaya ko naman." ngiti lang ang naging sagot ng binata saka siya inalalayan. No'ng una ay nahilo siya pero kaagad din namang kinaya ng katawan niya. "Ayan na, this game bawal ang kill joy, gets niyo?" natawa na lamang siya. May pagkapilyo rin pala si Callus. Ito ang pasimuno ng laro. Napatingin siya
ISANG linggo na ang nakalipas at pakiramdam ni Yesha ay masasakal siya sa mga nangyayari. Alam niyang hindi dapat siya maapektuhan dahil sa biglaan nilang hindi pag-uusap ni Shawn ngunit hindi naman niya maiwasan. Hindi niya maiwasang masaktan sa hindi nila pagkikibuan."Aalis ka na?" tanong niya sa lalaki dahil naka-suot na kaagad ito ng corporate attire. Inaayos nito ang kwelyong tumingin sa kanya. "Yeah, may meetin kasi ako. May kailangan akong ayusin na problema ng kompanya." she just nodded at him. Hindi naman kasi niya alam kung ano ang isasagot niya. "Okay, take care."Gusto niyang kumuha ng tamang tyempo para masabi rito na mag-eenroll na siya sa isang university. Gusto na rin naman kasi niyang makapag-aral ulit. Hiindi pwedeng ganito lamang siya habang buhay. "I need to go, don't wait for me. Hindi ako makakasabay mamayang dinner." tumango na lamang si Yesha.Gusto niyang maasar kasi pakiramdam niay nagbabago na siya. Hindi na niya kilala ang sarili niy
HIINDI maintindihan ni Yesha ang kabang nararamdaman niya. Bakit ba naman kasi bigla-bigla na lamang nagagalit ang lalaking ito. "M-may problema ba?" kabado niyang tanong. What the heck, Yesha! Umayos ka naman, nasaan na 'yong tapang mo?! Bakit ba kasi umaamo siya kapag itong lalaking ito ang kaharap niya? Bakit ba kasi hindi niay kayang maging matapang tulad ng una nilang pagkikitang dalawa? "Matulog ka na." pagkasabi niyon ni Shawn ay kaagad siyang tinalukuran ng lalaki. Samantalang siya ay naiwang naguguluhan sa inaakto nito. "Anong problema no'n?" she murmured. KINABUKASAN, maaga siyang nagising at bumaba. Naabutan niya ang lalaki na nagkakape. "Good morning," bati nito na ikinakunot ng kanyang noo. Nakapameywang niya itong hinarap. "Umamin ka nga sa akin Mr. Rios, may sira ba ang utak mo?" nag-angat ng tingin ang lalaki at inilapag ang hawak na kape. "What?" "BBakit ba pabago-bago ka ng mood? Minsan mabait ka, minsan masungit ka,
HINDI na napigilan ni Yesha ang makatulog. Hindi naman kasi siya binibigyan ng gawain ni Shawn. Wala siyang magawa kung 'di ang mag-cellphone at pagmasdan ang lalaki na abala sa binabasa. Kanina pa niya ito kinukulit kung ano ba ang gagawin niya pero sinasagot lang siya ng lalaki na magpahinga lang. "Shawn," mahina niyang tawag sa lalaki. Bumaling ito sa kanya saglit at muling itinuon sa binabasa ang mga mata. "Shawn," tawag niya ulit. "Hmm?" "Ano ba pwede kong gawin? Kanina pa ako na-b-bored dito e, wala naman akong magawa. Ayaw mo rin naman sabihin sa akin kung ano ang dapat kong gawin." kahit na gusto niyang magpahinga ay ayaw naman niyang tanggapin dahil alam niyang binabayaran siya ng lalaki para matarabaho hindi para matulog lang. Kahit na ito mismo ang nag-utos, ayaw naman niyang makuha lang ang sahod nang hindi man lang niay pinaghihirapan iyon. "Magpahinga ka lang diyan. Wala ka naman iba pang gagawin. You're my personal assistant, at nakaupo
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p