MAAGANG gumising si Yesha dahil may trabaho siya. Hindi pa rin siya makapaniwala na ngayon heto na, hindi na niya kailangan pang gumising ng maaga para maligo at magpagala-gala sa mga daan. Hindi na niya kailangang tingnan ang bawat sulok kung may pwedeng mapag-apply-an. Sino nga ba naman kasi ang mag-aakala na magkakaroon siya ng limang milyon dahil lng sa muntik na siyang mabangga. Kung nalaman lang sana niya ng gano'n kaaga hindi na sana siya nagpakahirap pa at matagal na siyang dumipa sa highway para lang magpasagasa.
Sinipat niya ang kanyang mukha sa may salamin. Alam niyang maganda na siya kahit hindi mag-ayos pero ayaw naman niyang magmukhang katulong talaga sa bahay ng amo niya. Pangarap niyang maging isang prinsesa at ngayong may palasyo na siya, prinsipe na lang na papakasalan siya ang kulang.
Mabilis siyang naligo at sinuot ang t-shirt niya. Pinartneran niya ito ng maong na short at saka sinuklay ang mahaba niyang buhok. Kahit papaano ay nagpapasalamat siya dahil mabait si Shawn sa kanya kahit na medyo suplado ito kung tingnan. Siya lang yata ang katulong na may magandang kwarto. Minsan nga napapaisip siya kung bakit wala na ang mga katulong nito ngayon.
"Good morning!" masayang bati niya habang nag-iinat pa. Hanggang sa makapunta siya sa kusina ay wala siyang naabutan na Shawn Rios na ikinakunot ng kaniyang noo.
"Nasaan naman kaya ang lalaking 'yon?" bulong niya sa sarili. Napailing na lamang siya nang malibot ang buong bahay ngunit hindi man lang niya ito nakita. Nagtungo siya sa kusina at sinimulan na ang pagluluto. Matpos magluto ay naglinis siya at doon pa lamang niya napansin ang isang note na nakalapag sa lamesa.
Yesha,
Ikaw na muna ang bahala riyan, kailangan kong pumunta sa opisina. Kung wala nang mga recipe, nasa itaas ng ref ang ATM ko.-Shawn"Wow, infairness mare ang ganda ng penmanship mo, ha!" namamanghang ibinulsa niya ang papel at tulad ng sabi sa sulat ay nasa itaas nga ng ref ang ATM nito. Kaagad niya iyong kinuha at nagbihis para sa paglabas.
Habang nag-g-grocery, maraming lalaki ang pasimpleng tumitingin sa kanya ngunit hindi niya ito pinapansin. Sanay na siya kapag may napapalingon sa kanya. Alam naman niya na maganda siya at iyon ang isa sa mag bagay na dapat niyang ipagpasalamat sa araw-araw. Kahit na malas siya at maraming problema, hindi halata dahil maganda siya.
"Hi, miss." hindi ni Yesha pinansin ang lalaking tumabi sa anya habang nagkukunware na pumipili rin ng manok. Tapos naman na siya magluto ngunit mas maganda kung mamimili siya. Kumuha rin ito ng ilang frozen foods. Hindi alintana ang pagka-usap sa kanya ng lalaki. "Hello, miss?"
This time hinarap na niya ito at sinigurado niyang mababasa nito ang inis sa kanyang mukha. Ayaw talaga niya sa lahat ang mga lalaking papansin sa mga babaeng nakakakuha ngatensiyon nila Paano na lamang kung may girlfriend na ito? Paano na lamang kung kasama pa pala nito. Bukod sa mapapa-away na namansiya, ayaw niya sa mga lalaking hitsura lang ang habol.
"Anong kailangan mo?" hindi interesadong tanong tnong niya na may halong inis. "Anong pangalan mo?" napangiwi siya dahil tam nga ang iniisip niya. Kahit talaga kailan, walang matitinong lalaki.
"May pera ka ba riyan?" tumango ito sa kanya. "Magkano?"
Napakamot sa ulo ang lalaki dahil sa kalokohan niya--- ay hindi pala. Hindi iyon kalokohan dahil saka lang naman iya kumaausap ng laki kapag may pera. Pero wala pa ring makakalampas sa limang milyong piso na ibinigay sa kanya ni Shawn nang tgano'n lang kadali.
"Pang-grocery, bakit?"
Dahan-dahan siyang umiling. "Wala naman, may kotse ka?"
Umiling naman ang kausap sa kanya. "wala."
"Okay." walang lingon-lingon niya itong inalisan. Ayaw niya ng landi lang pero wala naman pa lang pakinabang. Paano kaya kung si Shawn na lang ang landiin niya?
Gusto niyang kutusan ang sarili sa kalokohang naiisip. Bakit ba pati si Shawn na paag-interesan na niya? Binigyan na nga siya nito ng pera at trbaho tapos iyon pa ang isusukli niya? Pwede rin.
"Thank you." aniya sa Casher.
Bago umuwi ay napagpasyahan niyang bisitahin sandali ang ina niya. Ilang oras din siyang nanatili bago umuwi. Sanddali siyang nagpahinga bago itinuloy ang trabaho. Inilagay niya ang lahat ng pinamili sa ref bago nagwalis at naglinis. Matapos ay umakyat siya sa kwarto ni Shawn at namamangha iyong pinagmasdan. "Ang laki!"
Masayag tumalon siya sa kama nitong sobrang lambot. Hindi rin naiwasan ni Yesha ang yakapin ang mga unan at amoy-amuyin iyon. "Ang bangooo!"
Parang bata na sinubukan din niyang mahiga at pumikit. Hindi pa naman yata siya maabutan ni Shawn kung office hour iyon at mamaya na lamang din siya maglalaba dahil medyo wala pa rin naman siay sa mood. Maging ang napakalaki nitong t.v ay pinagdiskitahan niya.
"Grabe, ang yaman naman ng lalaking 'to." ini-imagine na nga niya ang manirahan dito nang habang buhay. Ghaddness! Ano bang pinag-iisip mo?!
Nang ma-realized ang mga pinaggagawa ay mabilis siyang tumayo sa kinahihigaan at inayos ang kama ng amo, at kahit na makapal ang mukha niyang tao ay nakaramdam naman siya ng kahihiyan sa inasal. Kinuha niya ang labahan at mabilis siyang pumunta sa likod bahay para maglaba. Hindi naman siya mahihirapan sa pagkuskos dahil kompleto ang mga gamiot. May washing machine at dryer na ito. Atig! Marunong din pala maglaba si Shawn?
Sinimulan niyang paghiwa-hiwalayin ang labahan sa puti ay de kulay. Sa maliliit at sa mga pantalon. Kaagad niya itong binasa at nilagyan ng tubig ang washing machine. Nilagyan niya ito ng detergent at saka inilagay ang mga damit na puti.
Nang maisalang ang unang labahan ay pumasok muna siya para magpunas ng mga gamit na mas makintab pa sa sahig.
Inabot siya ng ilang oras sa gawain bago natapos. Masakit ang likod na nahiga siya sa sofa. Hindi na yata niya kayang igalaw ang buo niyang katawang ngunit hindi maaari. Nagtatrabaho siya at kailangan niyang ipakita kay Shawn na hindi sayang ang pinapasahod sa kanya at sa limang milyon na kapalit ng usapan nila.
"What happened?" mabilis na napamulat ng mata si Yesha nang marinig ang boses ng lalaki. Napaayos siya ng upo at tuluyang nagising ang diwa dahil nasa harapan niya ngayon si Shawn. "Nagluto na ako, gusto mong kumain?" nahihiyang tanong niya na ikinatango ng lalaki. Pumasok siya sa kusina at ininit ang mga pagkain bago inihain ito.
Shittt this plates!
Heto na naman siya sa mga pinggan, at utensils na iba-iba. Kung ano ang kinuha niya no'ng una ay iyon na rin ang inilapag niya sa lamesa."Gusto mong sumama sa opisina?" halos mapatalon siya sa gula. "H-ha? Pwede ba? Huwag kang manggulat." aniya habang sapo-sapo ang kanyang puso. Kita rin niya ang pagtaas ng sulok ng bahagi ng labi ng lalaki.
"Gusto mong sumama sa opisina?" ulit nito na ikinakunot-noo niya. Ano naman ang gagawin niya sa opisina nito?
"Bakit naman ako sasama?" tanong niya na may pag-aakusa.
"basta."
"Okay." hindi na ito umimik. Gusto rin naman niyang makita ang opisina ng lalaki kaya hindi na siya aangal pa. "Magbihis ka na." Tinaguan niya ito at kaagad na tumakbo paakyat sa silid. Makakagala rin kahit papaano!
NAPANGITI si Yesha nang pagmasdan ang sarili sa salamin dahil maski siya ay hindi nakilala ang sarili. First time niyang mag-ayos at talagang naglagay pa siya ng make-up. Light lang iyon pero nag-uumapaw na kaagad ang kagandahan niya na maski siya ay humahanga na rin sa sarili. Ilang minuto pa siya nanatili sa loob ng kanyang silid bago niya napagpasyahang lumabas nang may ngiti sa kanyang labi. "Hi, tara na po, boss!" kaagad na nag-angat ng tingin sa kanya si Shawn dahilan para mamula siya. Bahagyang umawang ang labi ng lalaki ngunit kaagad din naman iyon nawalan ng emosyon kasabay ng pagtikhim. "let's go." bumaba ang tingin nito sa suot niya. "Bakit ganyan ang suot mo?" May pagmamalaki siyang ngumiti rito. "Syempre, ibabalandra ko lang naman ang kagandahan ko sa opisina mo. Malay natin 'di ba? May magkagusto sa 'kin," aniya sabay ngiti. "Sa opisina ko tayo pupunta, hindi sa bar. Go upstairs and change your fvcking clothes. We
NATATAWANG pinagmasdan ni Yesha ang mukha ng sekretarya ni Shawn. Bakas kasi sa hitsura nito ang labis na pagkadisgusto sa nakikita. Well, maski naman siya ay nahihiya sa pinaggagagawa niya pero gusto pa niyang makita kung paano sumabog ang babaeng ito sa inis. Gusto niyang makita ang sinasabi ni Shawn na 'warfreak' ito. Ang tanong, warfreak nga ba? O hanggang tingin lang siya?"Ano pang ginagawa mo rito?" taas-kilay niyang tanong sa secretary. Padabog na lumabas ito dahilan para tubuan na siya ng hiya dahil ngayon, silang dalawa na lang ni Shawn.Tumikhim siya bago mabilis na tumayo. Dahil sa pamumula ng kanyang pisngi, walang lingon-lingon na bumalik siya sa pwesto kanina bitbit ang ice cream. "Yesh---""Ininis ko lang ang secretary mo." depensa niya. Ayaw niyang bigyan iyon ng kahulugan ni Shawn. She just want to make Shawn's secretary jealous and uncomfortable. At mukhang bonus pa ang inis nito dahil sa ginawa niya.Mainis ka pa lalo, malandi!
PAGKAUWI nila sa bahay ni Shawn, kaagad na inilahad ni Yesha ang kamay niya sa harap ng lalaki. Time to pay, Mister. Sayang ang limang libo na ibibigay ng lalaki sa kanya kanina. Pero mas malaki ang offer ni Shawn.Shawn slowly rolled his eyes to her and gave her 20 thousand pesos. "Thank you!" she happily said."Welcome. Next time, huwag kang tumingin sa iba." umawang ang labi niya sa sinabi nito. Hindi na siya nagkaroon pa ng panahon para magtanong dahil kaagad siyang tinalikuran ng lalaki. Minsan naguguluhan na rin siya sa ugali nito. May time na masungit, tapos biglag bumabait tapos ngayon nagsusungit na ulit."Hmp!" inismiran niya ito.Hindi na niya pinansin ang pagtalikod sa kanya ng lalaki dahil malawak ang ngiting ipinapaypay niya sa kanyang mukha ang pera. Well, easy money. Mayaman ang amo niya. Good news 'yon. Hindi rin ito kuripot dahil para nga lang itong nagtatae ng pera.Sana pala maraming magpa-picture sa kanya para marami rin ang ma
ABALA si Yesha sa pagtitklop nang marinig niya na may kausap si Shawn. After siyang singhalan nito kanina ay hindi na niya pinansin pa ang lalaki. Naiinis siya rito at wala siyang balak na kausapin ito. Pinangarap niya na magkaroon ng trabaho pero hindi ng amo na nanininghal. Bigla tuloy kumulo ang dugo niya sa lalaki.Ang pangit ng ugali mo! Hmp!Padabog na inilagay niya ang damit nito sa closet at saka padaskol 'yong sinara. Wala siyang pakielam kung masira niya ang closet ni Shawn sa inis. Hindi niya kailangan ng amo na walang modo, akala pa naman niya ay mabait ito at kalmado. Hindi man lang marunong kumausap nang kalmado."Nakakabwiset talaga!" kanina pa siya inis na inis at hanggang ngayon naiirita pa rin siya. Ilang araw pa lamang sila pero ganyan na siya nito tratuhin. Huwag lang talaga mas malala pa sa singhal ang gawin nito dahil makakasakal talaga siya. Kahit amo pa niya ito!OA na kung OA pero inis na inis talaga siya. Ni minsan sa talambuhay
NAMUMULA ang mukha ni Yesha habang hindi makapaniwala sa nangyayari. Bakit ba kasi ito nagpapagala-gala?! Hindi ba ito aware na may kasama siyang babae?"Fvck!' mabilis na tumalikod si Shawn dahilan para maita niya ang pang-upo nito. Ghad! Nakakabaliw ito! Yesha, think! Paganahin mo ang utak mo! "Don't fvcking stare at my butt!""Shit!" mabilis siyang tumalikod at patakbong bumaba sa kusina. Sapo-sapo niya ang kanyang ulo habang ang isang kamay naman ay hinihilot ang kanyang sintido."Holy shit! My virging eyes." kumuha siya ng isang baso ng tubig at mabilis iyong nilagok. Ilang ulit siyag umiling para makalimutan ag nakita pero para itong sirang plaka na paulit-ulit sa kanyang isipan. "Nagkakasala ako nito, e!"Ilang beses pa siyang huminga nang malalim. Naubos na niya ang tubig at kumuha ng panibago pero hindi pa rin kumakalma ang puso niya.Nanginginig na dinukot niya ang cellphone at saklla mabilis na tinawagan ang kanyang ina."Hello, a
HINDI makapaniwala si Yesha habang nakatingin sa lalaking nakatayo sa labas ng bahay nila. Ang ina naman niya ay magiling na kinausap ang lalaki."A-anong?" hindi niya natuloy ang sasabihin dahil biglang sumingit ang mama niya. "Anak, gusto raw ni Mr. Rios na manatili rito ngayong gabi. Gusto rin daw niya siguraduhin ang siguridad ng ating tahanan." Napairap na lamang si Yesha dahil alam niyang hindi talaga iyon ang pakay ng lalaki kung bakit ito narito ngayon."Pasok po kayo, Mr. Rios." hindi na nakakibo si Yesha dahil magalang na pinapasok ng ina niya ang lalaki. Nang magtama ang paningin nila ay iningusan niya ito. "Salamat ho.""Ay, naku! Kung hindi naman po dahil sa inyo e hindi naman kami magkakaroon ng maayos na tirahan ng aking anak. Alam mo na, unfair naman kasi ang mga tao. Hindi nila tinatanggap sa trabaho itong anak ko kasi hindi raw tapos ng kolehiyo." tahimik lamang na nakikinig si Shawn samantalag siya naman ay nagtungo sa kusina para kumuha ng ip
NAGISING si Yesha na may mabigat sa may tiyan niya. Nanlaki ang mata niya nang makitang nakayakap na sa kanya si Shawn. Tulog na tulog pa rin ang binata kaya naman maingat siyang umalis sakinahihigaan niya. Nasapo niya ang kanyang dibdib dahil sa mabilis na pagtibok nito."Jusko!" nakayakap sa akin si Shawn!Nagwawala ang puso niya sa hindi maintindihang dahilan. Kailangan niya iyong pigilan kaya naman diretso siyang pumasok sa bathroom para na rin mahimasmasan. Mabuti na lang pala at una siyang nagising kaysa kay Shawn. Mas grabeng kahihiyan 'yon kung ang lalaki mismo ang nakaunang makakita sa posisyon nilang dalawa."Yesha, wake up!" kahit na gising na siya ay nararamdaman pa rin niya ang kamay ng lalaki at hindi niya maiwasan na mamula ang kanyang mukha. Mabilis siyang naligo at tulog pa rin ang lalaki.Nangingiting nilapitan niya ito at malayang pinagmasdan ang napakasungit nitong mukha. "Gwapo mo pala," usal niya. Naalala niya yung una niyan
NAKAILANG bote na ng alak si Yesha pero hindi pa rin mawala-wala ang inis na nararamdaman niya. Kanina pa siya humiwalay kay Shawn dahil kasama pa rin nito ang babae na humalik dito. Hindi niya maintindihan ang saili kung bakit siya nainis."Hey," umupo sa tabi niya ang isang lalaking kulay blue ang mata. Nginitian lamang din niya ito pabalik hindi naman niya alam kung ano ang dahilan para kausapin niya ito. "Selos ka?"Nanlaki ang mata niya sa tanong nito saka sunod-sunod na umiling. Bakit naman siya magseselos?Naiinis lang siya rito pero hindi siya nagseselos. "Hindi 'no, saka katulong lang niya ako 'di ba? Kaya bakit ako magseselos? Wala rin namang dahilan para magselos ako."Mahaba niyang paliwanag dito. "psh, isa lang ang tinanong ko." napapahiyang nag-iwas siyang ng tingin saka muling lumaklak ng alak. Hindi nga niya alam kung bakit siya umiinom, basta ang palusot lang niya kay Shawn ay gusto niyang tikman ang mga alak ng mayayaman.Well, it
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p