kung may martir na babae, may martir din na lalaki chariz hahahah
“Luther…” narinig niyaya ang tinig ng kaniyang ina mula sa kaniyang likuran.Hindi siya sumagot sa pagtawag nito sa kaniya, bagkus ay nagtuloy- tuloy lang siya sa kaniyang pagkain na akala mo ay walang naririnig. Alam niya kasi na sesermonan na naman siya nito dahil sa gulong kinasangkutan nga niya kagabi. Ganun naman ito lagi, simula pa noong bata siya.Kapag siya ang nakagawa ng mali ay napaka- big deal rito pero kapag ang dalawa niyang kapatid ang nagkaron ng kasalanan ay parang wala naman itong problema. Sadyang sa kaniya lang talaga ito ganuon. Tatayo na sana siya upang umalis na ngunit hindi pa niya nakakalahati ang kinakain niya.Hindi pa naman niya ugali ang mag- aksaya ng pagkain kaya wala siyang pagpipilian kundi ang ubusin iyon. Wala siyang choice kundi ang pakinggang kung ano man ang sasabihin ng kaniyang ina.Umupo ito sa tabi niya. Hindi niya ito nilingon at nagpatuloy lamang siya sa kaniyang pagkain. “Luther ano bang nangyayari sayo?” malungkot na tanong sa kaniya ng k
Isang ngiti ang sumilay sa mga labi ni Serene nang bumaba mula sa ikalawang palapag ng bahay nila ang kambal. Kasalukuyan kasi siyang nasa kusina ng mga oras na iyon para maghanda ng almusal ng mga ito dahil nang araw nga na iyon ay umpisa na ng pasok ng dalawa sa day care.Kaagad na lumapit ang mga ito sa kaniya kaya agad niyang binitawan ang hawak niyang sandok. Maaga niya siyang gumising nang araw na iyon para personal na maipaghanda ng pagkain ang dalawa. Bilang isang ina ay hindi niya maiwasan ang hindi makaramdam ng excitement lalo pa at iyon nga ang first time nilang pumasok.Umupo siya upang salubungin ng yakap ang dalawa na agad namang yumakap nga sa kaniya. Kagigising lamang ng mga ito nang oras na iyon dahil halos hindi pa maayos ang lakad ng mga ito medyo pasuray- suray pa. Mabuti na nga lang din at nasanay na ang mga itong bumaba ng hagdan dahil kung hindi ay baka nadulas na ang mga ito at nagpagulong- gulong.“Good morning sa mga pogi kong anak.” nakangiting bati niya sa
Napatingin si Sevi sa kaniyang suot na relo habang nagmamaneho. Alas nwebe na ng umaga at kakalabas niya lang mula sa ospital. Hindi niya maiwasan ang hindi mapabuntung- hininga dahil ilang araw na silang hindi nagkikita ng kaniyang girlfriend. Dahil nga lagi siyang busy sa ospital at halos sunod- sunod din ang operasyon na sinasalangan niya ay halos hindi na niya makuha pa ang gumamit ng cellphone.Palagi na lang niyang nakikita na napakarami na palang missed calls nito at hindi niya iyon nasasagot lagi dahil nga lagi siyang nasa operating room. Kapag nasa break naman siya at tinatawagan na niya ito ay hindi na nito sinasagot ang kaniyang tawag. Marahil ay nagtatampo na ito sa kaniya dahil sino ba naman ang hindi magtatampo kung hindi na niya ito natatawagan.Muli siyang napabuntung- hininga. Napakarami niyang iniisip ng mga oras na iyon idagdag pa na nararamdaman na niya ang knaiyang antok nang mga oras na iyon, pero ganun pa man ay kailangan niyang suyuin ang kaniyang girlfriend da
Napapailing si Sevi habang pasakay siya ng kaniyang sasakyan. Hindi niya akalaing itatanggi ng babaeng iyon na ito ang nag- alaga kay Luther ng hindi pa ito makalakad. Sigurado siyang siya iyon kahit pa isang beses lang silang nagkita. Hindi siya kaagad nakakalimot ng mga mukha ng mga taong nakakasalamuha niya. Nakakalimutan niya lang ang pangalan pero hindi ang mukha. Napalingon siyang muli sa flower shop ng maisara niya ang pinto ng sasakyan at pagkatapos ay napasingkit ang kaniyang mga mata. There is something he was sure. Ipinilig niya ang kaniyang ulo at pagkatapos ay pinaandar na ang kaniyang kotse. NANGHIHINANG napasandal si Serene sa kaniyang upuan nang tuluyang makaalis ang kapatid ni Luther sa kaniyang shop. Tagaktak din ang pawis niya dahil sa sobrang kaba niya. Akala niya ay hindi ito titigil sa kakatanong sa kaniya. Mabuti na lamang at na- gets nito na hindi niya sasagutin ang mga tanong nito. Mabuti na lang din at naitaboy niya rin ito kaagad. Minadali na nga lang niya
Ilang araw na ang nakakalipas simula nang mahuli ni Sevi ang kaniyang nobya na may katabing ibang lalaki sa bahay nito at ilang beses din siya nitong sinubukang tawagan ngunit hindi na niya sinagot pa ang mga tawag nito. Wala ng rason pa para mag- usap silang dalawa lalo na kung magsisinungaling lang din naman ito sa kaniya at magdadahilan.Ayaw niyang maging tanga ng dahil lang rito. Hindi niya deserve ang babaeng katulad ng babaeng iyon at isa pa ay napakaraming babae pa sa mundo na pwede niya ulit maging nobya ngunit sa ngayon ay titigil muna siya sa paghahanap ng panibagong pag- ibig.May trauma pa siya sa nangyari at hindi niya tuloy maiwasang isipin na ang lahat ng mga babae ay baka maging kagaya nito lalo pa nga at lagi din naman siyang busy sa kaniyang trabaho, hindi niya mahaharap ang mga ito. Siguro ay darating din ang babaeng nararapat talaga sa kaniya balang- araw. Hindi siya dapat magmadali lalo pa at hindi pa naman siya ganun katanda kay ieenjoy na lamang muna niya ang
Kahit na nag- asawa si Luther ay pinatira nila sa bahay na iyon dahil gusto ng Mama niya na mabantayan niya pa rin ang kapatid niya kahit papano. Idagdag pa na bunso ito kaya ito talaga ang tagapagmana ng bahay na iyon. Kahit pa hindi na nila dapat pang pakialaman ang buhay ni Luther dahil nga may asawa na ito ay hindi pa rin nila maiwasan ang hindi mag- alala para nga sa ikabubuti nito.Isa pa ay may kasalanan din naman siya dahil kung hindi dahil sa kaniya ay hindi sana sila magkikita kung hindi niya ito hinatid sa kanilang rest house.Rest house.Sa pagkaalala niya sa kanilang rest house ay doon niya naalala ang babaeng nakita niya sa flower shop ilang araw na ang nakakaraan. Nakakalimutan nga pala niya itong ikwento sa kaniyang ina dahil nga rin sa napakarami niyang iniisip.“Nga pala ‘Ma, did you remember that girl who babysit Luther years ago?” tanong niya rito dahil nga ngayon niya lang naalala.Bigla itong lumingon sa kaniya at tila nagka- interes ito sa sinasabi niya.“Who? S
—------- “Hay sa wakas natapos din.” sabi ni Serene at pagkatapos ay tumayo na mula sa kaniyang kinauupuan at pagkatapos ay napainat. Ramdam na ramdam niya ang pangangalay niya dahil sa ilang oras na pagkakaupo. Mabuti na lang din at natapos nila kahit pa dadalawa lang sila. Napasipat siya sa suot niyang relo ng mga oras na iyon. Ala- una y medya na ng hapon at may tatlumpong minuto pa siya para magpahinga. Pagkatayo nga niya mula sa kaniyang kinauupuan ay sumunod din naman si Sheila. Nagtawanan pa nga sila dahil halos sabay pa silang mag- inat na dalawa. Ilang sandali pa nga ay pumasok na siya sa loob ng kaniyang opisina kung saan nasa mahabang sofa ang dalawa at busy sa kani- kanilang mga tablet. Wala siyang nagawa kundi ang mapabuntung- hininga. Hindi niya akalaing iiwanan ng kaniyang ama ang mga ito sa shop niya dahil may biglang lakad daw ito kasama ang mga kaibigan nito. May dadaluha daw ang mga itong birthday party ng isa sa mga kumpare niya na taliwas sa daan pauwi sa kani
Inis na inis si Luther habang naglalakad papunta sa kaniyang sasakyan. Nasa manggahan siya ng mga oras na iyon dahil kasalukuyan siyang nagpapapitas ngunit ilang beses na siyang binalikan ng isa sa mga tauhan nila at pinapabalik daw sa mansiyon dahil may importante daw na sasabihin sa kaniya ang kaniyang ina.Ayaw niya sana talagang pumunta kaso ay hindi lamang yata limang beses siyang pinuntahan doon kaya napilitan siyang pumunta.“Pwede naman kasing sabihin mamaya ay kailangang ngayon pa.” inis na sambit niya nago tuluyang sumakay sa kaniyang kotse.—--“Uminom ka muna ng tubig sweetheart.” sabi ng kaniyang ama sa kaniyang ina.Halos kalahating oras na mula nang makauwi ito sa bahay nila at hanggang sa mga oras na iyon ay maging siya ay hindi makapaniwala sa dala nitong balita. Sa una nga ay ayaw niya pang maniwala ngunit nang ipakita nito ang isang larawan na kuha mula sa cellphone nito ay doon na siya naniwala.Hindi lang isa kundi dalawa ang batang nasa picture at tama nga ang ka