[Nessa Point of View] BAKAS sa mukha ni Tasha ang pagkabiglang nang bigla kong binuksan ang pintuan. Hawak-hawak niya ang wedding gown na ibinigay sa akin ni Veos. Kaagad siyang napatayo at pahagis pa nitong inilapag ang wedding gown pabalik sa bed ko. "Tash? A-ano ang ginagawa mo dito?" "Eh, k-kasi ate...n-na-amaze lang ako sa wedding gown mo, b-but I didn't intend to..." aniya na halos nauutal pa sa kakapaliwanag. Kaagad kong dinampot ang wedding gown at lubha akong nadismaya nang makita ko na natanggal ang zipper. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko no'n since hindi ko rin naman kayang pagalitan ang kapatid ko. "S-sinukat mo ba 'to?" kalmado kong tanong. Para siyang kinakabahan at tila may ginawa nga siyang kakaiba sa wedding gown. Maliit na bagay iyon na hindi na dapat namin pagtalunan sana kaso... hindi akin ang wedding gown na iyon at hindi pa basta basta ang presyo. "Umm...y-yes ate, nagagandahan lang kasi ako." Aniya. "Pero Tasha...dapat n
[Nessa Point of View] SUMASABAY sa malakas na hampas ng alon ang pagkabog ng aking damdamin. Bakit ganito? Bakit sa tuwing pinupuri ako ni Veos ay tila isa akong dahon ng makahiya na bigla bigla na lamang napapatiklop. "Nessa?" aniya. Doon ko lamang napagtanto na marami na pa lang nakatingin at ito ako tulala pa rin. Nasa harapan na kami ngayon ng altar. Panay pa rin ang paggawi ng aking mata sa loob ng simbahan at umaasang naroroon si Tasha. "Wala siya..." mahina at malungkot kong bulong. "Nessa, are you alright?" ani Veos. "H-ha... Veos... itutuloy pa ba natin 'to? Sure na sure ka na ba?" tugon ko at doon lang talaga ako nakaramdam ng labis na pagkakaba. "Nessa, ngayon ka pa ba aatras? Nandito na tayo," pasimpleng saad ni Veos. Para akong sinasapian ng mga oras na iyon dahil tagaktak ang pawis ko. Minsan na rin na sumagi sa isip ko na magpanggap na lang yatang nasaniban para hindi matuloy ang kalokohan na ito. Pero...pero hindi ko magawa, hindi kaya ng damdamin
[Nessa Point of View] LINAGPASAN lamang ako ni Veos at diretso lamang siya sa paglalakad palayo. At sa mga oras na iyon natuon ang paningin ko sa ginang na nasa harapan ko. Mabilisan niyang pinunasan ang kaniyang mga luha at muling tumindig. Malaki na rin pala ang pinagbago ng ina ni Veos. Pumayat siya at mukha ng stress. Namumukhaan ko siya dahil mga bata pa lamang kami ay nakikita ko na siya noon. Sa katunayan, matapobre ang ina ni Veos, bata pa lang kami noon ni Tasha ay pinagbabawalan na niyang lumapit sa amin si Veos pero sadyang may katigasan ng ulo noon si Veos at palihim pa rin na nakikipaglaro kay Tasha. "What are you doing here," malamig na sabi ni Mrs. Ynah Dimitre, ang nanay ni Veos. Hindi ko alam kung paano ako tutugon. Masungit pa rin siya at walang pinagbago. Kung 'di ko pa nasubaybayan ang sagutan nila ni Veos ay malamang sa malamang, baka inaway ko na siya dahil ang sama niya kung makatingin kanina. "Umm...m-magpapahangin lang po sana ako kaso...n-narinig k
[Nessa Point of View] HINAYAAN ko lamang si Veos na hawakan ang kamay ko at mabilis ang mga yapak namin na pabalik sa wedding reception. Nakita ko kung gaano nag-iba si Veos. Ramdam ko ang sakit at pagkainis na may halong pagkalungkot sa kaniyang mga mata. "V-Veos sandali..." pag-apila ko at napatigil kami sa may ilalim ng puno. "Why," aniya. "G-gusto ko lang malaman...k-kung okay ka pa bang ipagpatuloy ang wedding party. K-kung gusto mo ng umuwi p'wede naman siguro. Mukhang hindi ka kasi komportable ngayong gabi," malumanay kong sabi. Sa puntong iyon ay ayaw kong dagdagan ang inis na nararamdaman ni Veos. Kailangan kong i-set aside na muna ang pagiging maldita ko. "Nessa... I'm okay. Kung ano man ang narinig at nakita mo kanina, 'wag mo ng intindihin. Hindi natin p'wedeng iwan ang mga bisita. Kailangan naroroon tayo," seryoso niyang tugon. Muli niyang hinawakan ang kamay ko at nagpatuloy kami sa paglalakad. At nang makarating kami sa reception ay labis na naningki
[Nessa Point of View] PUWERSAHAN kong inalis ang kamay ni Veos mula sa pagkakaakbay niya sa akin. Nakakahalata na talaga ako sa galawan niyang hokage! "Alam mo ang tindi mo rin mam-busted ng babae. Tsk, tsk, tsk..." "Dahil hindi ko naman nakikita sa kanila ang magiging future family ko. Wala naman akong magagawa kung isang babae lang talaga ang linalaman ng puso ko," aniya. "Eww! Ang baduy," saad ko. "Why? I am just being honest nga 'di ba? May isang babae akong nagugustuhan, honestly it's been years na never naalis ang pagtingin ko sa kaniya," aniya habang seryosong pinagmamasdan ni Veos ang bawat paghampas ng mga alon habang dahan-dahan kaming naglalakad. Hindi ko alam kung magtatanong pa ba ako o hindi na. Pero 'yong eagerness ko na malaman kung sino ang babaeng 'yon parang mas lalo akong hindi mapakali. Hindi naman siguro ako affect noh? Oo, hindi. Hindi talaga dapat! "K-kung sino man 'yang babaeng tinutukoy mo, for sure, sobrang malas niya," saad ko. "Re
[Nessa Point of View] ALAS OTSO na ng gabi nang matapos ang wedding celebration. Nakabusangot pa rin ako ngayon, hindi ko alam kung ano ang trip ng Lolo ni Veos. Nakasunod pa rin siya sa amin hanggang sa makarating kami sa condo na sinasabi ni Veos kung saan kami titira. "Psst. Veos," bulong ko sa kaniya habang naglalakad kami papasok sa condo ni Veos. "Why?" "Bakit hanggang dito ba naman nakasunod pa rin ang lolo mo? Huwag niyang sabihin na pati sa loob ng condo mo magbabantay pa rin siya?" pasimple kong bulong. "Well, napaka-unmannered ko naman kapag sinabihan ko si Lolo na umalis na kaagad," tugon niya. "Eh 'di sabihin mo na lang na first night natin ngayon, alam naman niya sigurong kailangan natin ng privacy 'di ba? Sige na, para makauwi din ako mamaya sa bahay," pagpupumilit ko. Tinapunan lamang ako ng mapagpasensiyang tingin ni Veos. "Sinabi ko na 'yan kanina pa, but he insisted. My grandfather is wise Nessa, malakas radar niyan kahit pa matanda na," tugo
[Nessa Point of View] SUCCESS din sa wakas. Nagmadali akong lumabas ng banyo dahil alam kong hindi pa tapos si Veos na maligo. Alas dyes na noon ng gabi at hindi ko na rin mahagilap si Veos. Siguro tulog na 'yon at hindi niya na ako hinintay na matapos pa. Nakita ko noon na bahagyang nakabukas ang pintuan, maybe nasa loob na siya. Pero teka, sa iisang kama kami matutulog? Ni wala man lang nakalabas na unan at kumot. "Hindi ka puwedeng pumasok Nessa...baka mamaya baka saan na naman mapunta," bulong ko sa aking sarili. Naisipan ko noon na humiga na lamang sa couch total malawak rin naman at sakto na ang katawan ko para makainat ng maigi. Umupo na ako at nang akma na sana akong hihiga ay labis akong nagulat nang biglang bumukas ang pintuan mula sa kuwarto ni Veos. Bigla akong napaayos nang pagkakaupo. Nakita ko si Veos na nakasuot lamang ng tank tops at...hindi ko maiwasang matuon ang paningin ko sa pang-ibabang kasuotan nito. Hanep na bukol. Potek! Nagiging makasalanan na naman ang
[Nessa Point of View] " I AM not insulting you Nessa, I just want to help you? Hindi ko naman ipinagmamayabang na madami akong projects, I am just being honest here," pagpapaliwanag ni Veos. Para talaga kaming tanga na kalagitnaan na ng gabi ay nagtatalo pa rin kami. Kaya tama ang hinala ko, once na nagsama kami sa iisang bubong everyday away, sigawan at pataasan ng pride. Ikaw ba naman, magiging asawa mo ang greatest enemy mo! "Inaantok na ako. Ilabas mo na 'yong kumot at unan ko, dito na ako sa couch matutulog," saad ko. "Seriously? What if biglang pumunta dito ng maaga si Lolo bukas e 'di natiklo na tayo?" aniya. "E 'di hayaan mong matiklo tayo, ano ba kasing nakain mo at sinabi mong naging nobya mo ako," anas ko. "Dahil ayaw ko lang naman na maging mababa ang tingin ni Lolo sa 'yo Nessa. I think nasabi ko na 'yan last time," aniya. Sabagay may point siya, lalo at dakilang tsismoso ang Lolo nito at alam na lahat ng itinatago ko sa buhay. Napakahenyong matanda. "Oh s
[Tasha Point of View] I WAS HAPPY inside nang makaalis na si ate. Sa ngayon, kami na lamang ni Veos ang nandito. Kasalukuyan kaming nasa kitchen ngayon. He's still enjoying the meal na dala ko. Sobrang saya ko dahil feeling ko mas naka-score ako ngayong araw. "Kumain ka lang ng madami Veos. Tomorrow, babalik ako at magdadala ulit ako ng iba pang putahe," I said seductively. "Umm...you don't need to do that Tasha. Baka makaabala pa kami sa 'yo ng ate mo, ikaw, hindi ka ba kakain?" ani Veos. Lumipat ako ng puwesto at umupo sa bandang malapit sa kaniya. Inabutan ko siya ng tubig. Gusto kong iparamdam kay Veos na I am better than my sister. Ramdam ko rin naman na hindi ako tatraydurin ni ate ng patalikod so I need to grab this opportunity para mapaamo si Veos at sa akin lang matuon ang attentions niya. Matagal ko itong pinapangarap, ang makausap siya ng malapitan, pagmasdan siyang kumilos at higit sa lahat...ang mapagsilbihan siya. Baliw na ba ako kung sasabihin kong I am obsess
[Nessa Point of View] ALAS SAIS na ng umaga at kaagad akong napabalikwas mula sa pagkakaupo ko sa kama. At saktong palabas na ako ay lalong nayanig ang mood ko nang masilayan ko si... Si Tasha...kasama ang Lolo ni Veos. Ni wala pa akong kaayos-ayos noon at kahit hilamos ay wala. Hindi ko magawang ihakbang ang mga paa ko. Naging sentro ng attention ko si Tasha. Seryoso itong nakatitig sa akin. Isang titig na parang may kalituhan at katanungan. Pero wait, bakit sila magkasama ng lolo ni Veos? Paano na naman nalaman ng Lolo niya na may kapatid ako. "Good morning Nessa hija, sorry kung napaaga kami ng dating. By the way, mukhang nag-enjoy kayo sa first honeymoon niyo bilang mag-asawa," anang matanda. Sakto naman noon na lumabas si Veos at nakasuot lamang ito ng boxer short. Pasimple ko siyang pinasikmuraan sapat na upang mapa-aray ito. "L-lo? Tasha?" ani Veos na kagaya ko ay kagulat gulat rin ang reaksyon nito at biglang napaatras dahil sa suot nitong boxer lamang. Maya-m
[Nessa Point of View] " I AM not insulting you Nessa, I just want to help you? Hindi ko naman ipinagmamayabang na madami akong projects, I am just being honest here," pagpapaliwanag ni Veos. Para talaga kaming tanga na kalagitnaan na ng gabi ay nagtatalo pa rin kami. Kaya tama ang hinala ko, once na nagsama kami sa iisang bubong everyday away, sigawan at pataasan ng pride. Ikaw ba naman, magiging asawa mo ang greatest enemy mo! "Inaantok na ako. Ilabas mo na 'yong kumot at unan ko, dito na ako sa couch matutulog," saad ko. "Seriously? What if biglang pumunta dito ng maaga si Lolo bukas e 'di natiklo na tayo?" aniya. "E 'di hayaan mong matiklo tayo, ano ba kasing nakain mo at sinabi mong naging nobya mo ako," anas ko. "Dahil ayaw ko lang naman na maging mababa ang tingin ni Lolo sa 'yo Nessa. I think nasabi ko na 'yan last time," aniya. Sabagay may point siya, lalo at dakilang tsismoso ang Lolo nito at alam na lahat ng itinatago ko sa buhay. Napakahenyong matanda. "Oh s
[Nessa Point of View] SUCCESS din sa wakas. Nagmadali akong lumabas ng banyo dahil alam kong hindi pa tapos si Veos na maligo. Alas dyes na noon ng gabi at hindi ko na rin mahagilap si Veos. Siguro tulog na 'yon at hindi niya na ako hinintay na matapos pa. Nakita ko noon na bahagyang nakabukas ang pintuan, maybe nasa loob na siya. Pero teka, sa iisang kama kami matutulog? Ni wala man lang nakalabas na unan at kumot. "Hindi ka puwedeng pumasok Nessa...baka mamaya baka saan na naman mapunta," bulong ko sa aking sarili. Naisipan ko noon na humiga na lamang sa couch total malawak rin naman at sakto na ang katawan ko para makainat ng maigi. Umupo na ako at nang akma na sana akong hihiga ay labis akong nagulat nang biglang bumukas ang pintuan mula sa kuwarto ni Veos. Bigla akong napaayos nang pagkakaupo. Nakita ko si Veos na nakasuot lamang ng tank tops at...hindi ko maiwasang matuon ang paningin ko sa pang-ibabang kasuotan nito. Hanep na bukol. Potek! Nagiging makasalanan na naman ang
[Nessa Point of View] ALAS OTSO na ng gabi nang matapos ang wedding celebration. Nakabusangot pa rin ako ngayon, hindi ko alam kung ano ang trip ng Lolo ni Veos. Nakasunod pa rin siya sa amin hanggang sa makarating kami sa condo na sinasabi ni Veos kung saan kami titira. "Psst. Veos," bulong ko sa kaniya habang naglalakad kami papasok sa condo ni Veos. "Why?" "Bakit hanggang dito ba naman nakasunod pa rin ang lolo mo? Huwag niyang sabihin na pati sa loob ng condo mo magbabantay pa rin siya?" pasimple kong bulong. "Well, napaka-unmannered ko naman kapag sinabihan ko si Lolo na umalis na kaagad," tugon niya. "Eh 'di sabihin mo na lang na first night natin ngayon, alam naman niya sigurong kailangan natin ng privacy 'di ba? Sige na, para makauwi din ako mamaya sa bahay," pagpupumilit ko. Tinapunan lamang ako ng mapagpasensiyang tingin ni Veos. "Sinabi ko na 'yan kanina pa, but he insisted. My grandfather is wise Nessa, malakas radar niyan kahit pa matanda na," tugo
[Nessa Point of View] PUWERSAHAN kong inalis ang kamay ni Veos mula sa pagkakaakbay niya sa akin. Nakakahalata na talaga ako sa galawan niyang hokage! "Alam mo ang tindi mo rin mam-busted ng babae. Tsk, tsk, tsk..." "Dahil hindi ko naman nakikita sa kanila ang magiging future family ko. Wala naman akong magagawa kung isang babae lang talaga ang linalaman ng puso ko," aniya. "Eww! Ang baduy," saad ko. "Why? I am just being honest nga 'di ba? May isang babae akong nagugustuhan, honestly it's been years na never naalis ang pagtingin ko sa kaniya," aniya habang seryosong pinagmamasdan ni Veos ang bawat paghampas ng mga alon habang dahan-dahan kaming naglalakad. Hindi ko alam kung magtatanong pa ba ako o hindi na. Pero 'yong eagerness ko na malaman kung sino ang babaeng 'yon parang mas lalo akong hindi mapakali. Hindi naman siguro ako affect noh? Oo, hindi. Hindi talaga dapat! "K-kung sino man 'yang babaeng tinutukoy mo, for sure, sobrang malas niya," saad ko. "Re
[Nessa Point of View] HINAYAAN ko lamang si Veos na hawakan ang kamay ko at mabilis ang mga yapak namin na pabalik sa wedding reception. Nakita ko kung gaano nag-iba si Veos. Ramdam ko ang sakit at pagkainis na may halong pagkalungkot sa kaniyang mga mata. "V-Veos sandali..." pag-apila ko at napatigil kami sa may ilalim ng puno. "Why," aniya. "G-gusto ko lang malaman...k-kung okay ka pa bang ipagpatuloy ang wedding party. K-kung gusto mo ng umuwi p'wede naman siguro. Mukhang hindi ka kasi komportable ngayong gabi," malumanay kong sabi. Sa puntong iyon ay ayaw kong dagdagan ang inis na nararamdaman ni Veos. Kailangan kong i-set aside na muna ang pagiging maldita ko. "Nessa... I'm okay. Kung ano man ang narinig at nakita mo kanina, 'wag mo ng intindihin. Hindi natin p'wedeng iwan ang mga bisita. Kailangan naroroon tayo," seryoso niyang tugon. Muli niyang hinawakan ang kamay ko at nagpatuloy kami sa paglalakad. At nang makarating kami sa reception ay labis na naningki
[Nessa Point of View] LINAGPASAN lamang ako ni Veos at diretso lamang siya sa paglalakad palayo. At sa mga oras na iyon natuon ang paningin ko sa ginang na nasa harapan ko. Mabilisan niyang pinunasan ang kaniyang mga luha at muling tumindig. Malaki na rin pala ang pinagbago ng ina ni Veos. Pumayat siya at mukha ng stress. Namumukhaan ko siya dahil mga bata pa lamang kami ay nakikita ko na siya noon. Sa katunayan, matapobre ang ina ni Veos, bata pa lang kami noon ni Tasha ay pinagbabawalan na niyang lumapit sa amin si Veos pero sadyang may katigasan ng ulo noon si Veos at palihim pa rin na nakikipaglaro kay Tasha. "What are you doing here," malamig na sabi ni Mrs. Ynah Dimitre, ang nanay ni Veos. Hindi ko alam kung paano ako tutugon. Masungit pa rin siya at walang pinagbago. Kung 'di ko pa nasubaybayan ang sagutan nila ni Veos ay malamang sa malamang, baka inaway ko na siya dahil ang sama niya kung makatingin kanina. "Umm...m-magpapahangin lang po sana ako kaso...n-narinig k
[Nessa Point of View] SUMASABAY sa malakas na hampas ng alon ang pagkabog ng aking damdamin. Bakit ganito? Bakit sa tuwing pinupuri ako ni Veos ay tila isa akong dahon ng makahiya na bigla bigla na lamang napapatiklop. "Nessa?" aniya. Doon ko lamang napagtanto na marami na pa lang nakatingin at ito ako tulala pa rin. Nasa harapan na kami ngayon ng altar. Panay pa rin ang paggawi ng aking mata sa loob ng simbahan at umaasang naroroon si Tasha. "Wala siya..." mahina at malungkot kong bulong. "Nessa, are you alright?" ani Veos. "H-ha... Veos... itutuloy pa ba natin 'to? Sure na sure ka na ba?" tugon ko at doon lang talaga ako nakaramdam ng labis na pagkakaba. "Nessa, ngayon ka pa ba aatras? Nandito na tayo," pasimpleng saad ni Veos. Para akong sinasapian ng mga oras na iyon dahil tagaktak ang pawis ko. Minsan na rin na sumagi sa isip ko na magpanggap na lang yatang nasaniban para hindi matuloy ang kalokohan na ito. Pero...pero hindi ko magawa, hindi kaya ng damdamin