Nakakabinging katahimikan ang nakapalibot sa loob ng tinutuluyan kong silid. Yakap-yakap ang sariling mga tuhod, nakaupo sa katreng kahoy.
“Oh, Leioqe gising kana pala. Gising na pala ang maganda kong anak.” bungad ni mama pagpasok nito sa loob ng silid kung nasasaan ako. Bahid ang labis na ngiti sa kaniyang labi habang naglalakad papalapit sa aking kinarorooan may dala-dalang isang paper bag na hindi ko alam kung anong laman. “Ang dugyot-dugyot ng itsura mo, nasisira ang 'yong kagandahan. Maligo ka roon at nang umayos ang iyong itsura.” Dumampi ang kamay ni mama sa aking pisnge pumadaosdus papunta sa aking buhok para suklayin gamit ang kaniyang mga daliri. Nanatili akong tahimik. Ano nanaman kaya ang balak nitong gamit? Kakaiba ang ugali nito ngayon, maamo't tila mo'y ako ang pinakamamahal niyang anak, ngunit kabaliktaran ito ng totoong trato nito sa'kin, ng buong pamilya ko—pamilya ko nga ba sila? Sila ang naging dahilan kung bakit naging miserable ang buhay ko. Kung bakit ako naririto ngayon. Ikinulong buong buhay ko sa madilim na k'wartong 'to, pinapakain na parang aso at tinatratong parang hayop. Hindi ko alam kung anong naging kasalanan ko kung bakit ako pinaparusahan ng ganito. Mahigit labing anim na taon na akong nakakulong sa silid na ito, pagkasilang ko palang ay naririto na ako kahit na ngayong labing anim na taong gulang na ako. “Bilisan mo na Leioqe, bago ko pa hablutin 'yang buhok mo tungong banyo. 'Wag mong sagarin ang pasensiya ko, Leioqe.” nakakakilabot na saad ni mama, tinatago ang kaniyang tunay na ugali sa isang anghel na ngiti. “Ngayon mag kakaroon kana ng silbi sa pamilyang 'to. Mawawala kana rin sa pamamahay na'to. Mawawala kana rin sa aming lahat.” isang nakakalokong ngiti ang gumuhit sa kaniyang labi bago tumayo at naglakad palabas ng silid. “Suotin mo ang damit na nasa paper bag, pagtapos mong maligo. Babalikan kita, dapat naka ayos kana kung ayaw mong may mangyaring masama sa'yo.” pahabol na segunda ni mama bago tuluyang sinara ang pinto. Muling bumalot ang kadiliman sa loob ng aking silid. Nangangapang bumangon ako sa pagkakaupo, at marahang naglakad para buksan ang ilaw. Ayokong nilalabag ang mga utos ni mama dahil alam ko ang mga kaakibat na kahahantungan ko sa oras na pumalag ako mula rito. Kinuha ko ang paper bag na dala ni mama kanina't kinuha ang laman no'n. Isang pink dress, bra at panti, kasama ang magpares na sandald na itim. Para saan ang mga 'to? Nagtataka man, nagtungo parin ako sa maliit na banyo ng silid na'to para maligo. Kinuskos ko ang buonf katawan para matanggal ang mga duming nakakapit sa aking balat gamit ang hinubad kong damit. Ilang minuto matapos maligo, tinuyo ko ang sariling katawan, sabay suot ng dress na dala ni mama. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng tuwa dahil ito ang unang beses na binigyan ako ni mama ng ganitong damit at sandals. Ito ang unang beses na nakatanggap at nakasuot ako ng ganitong uri ng pananamit, kaya hindi matanggal ang ngiti sa aking labi. Ano kayang dahilan bakit ako pinagsuot ni mama ng ganito? Isasama ba nila ako sa labas at ipapakilala sa mga kasosiyo nito sa kumpanya na ako ang anak nila? Pero imposible, pero bakit ako nakasuot ng ganit? Baka na realize na nila anak nila ako? Pero bakit ang sabi ni mama'y mawawala na ako sa bahay na'to sa pamilyang 'to? Ano ang ibig sabihin no'n? Anong magiging silbi ko sa kanila? Naudlot ang malalim na pag iisip ko nang bumukas muli ang pinto ng k'warto ko't bumungad doon si nanay Linda ang kasambahay sa bahay na'to, ang naging karamay at nagpalaki sa'kin. “Nanay Linda! Tingnan niyo po ang ganda ng suot kong damit! Bigay po sa'kin ni mama 'to!” masayang salubong ko rito habang nakangiti. Ngunit pansin ko ang pananahimik nito. “Umiiyak po ba kayo?” tanong ko saka ito niyakap. Mas lalo namang lumakas ang bawat hikbi ni nanay linda at niyakap ako pabalik. “Ano pong meron nanay linda? Bakit po kayo umiiyak?” “Ma mi-miss kita, parang anak na rin ang turing ko sa'yo. Kung p'wede nga lang na kunin kita rito pero hindi ko kayang gawin ang bagay na 'yon. Ako ang malalagot sa mama mo.” sambit ni nanay linda na labis kong ipinagtaka. “A-ano pong ibig niyong sabihin nay?” takang tanong kong nangungunot ang noo. Subalit hindi tumugon si nanay linda at muli lang akong niyakap ng mahigpit. “Tara na, hinihintay kana nila sa sala.” paanyaya ni Nay Linda habang tinutuyo ang luhang nagmula sa kaniyang mga mata. Ang malungkot nitong mukha napalitan kaagad ng isang ngiti sa kaniyang labi, kaya napangiti na lang din ako. Sumunod lang ako kay Nay Linda nang magsimula itong maglakad papalabas ng silid. T-teka, lalabas kami ng silid? Ito ang unang beses na makakalabas ako sa loob ng silid na ito. Halos mamangha ako dahil sa ganda ng lugar habang nakasunod lang ako kay Nay linda paakyat ng bahay. Mayaman naman talaga sina mama't papa, nagpapatakbo ito ng napaka laking kumpanya sa buong mundo ayon kay Nay Linda sa'kin nung labing apat na taong gulang palang ako. Si Nay linda rin ang nagturo sa'kin magbasa at magsulat, o kahit na ang magbilang. Nakakasilaw ang liwanag na nakapalibot sa amin. Nasa taas na kami kung saan ang tinutukoy ni Nay Lindang sala. “Oh andito na pala ang anak ko. Salamat Linda sa pagsundo kay Leioqe. Maaari kanang makaalis.” saad ni mama na nakabakas ang ngiti sa kaniyang labi. “P-pero, Nay Linda 'wag mo akong iwanan dito.” natatakot kong pinigilan si Nay Linda sa pag-alis nito sa aking tabi. Hawak-hawak ko ang braso nito. “S-sama ako sa'yo.” dagdag ko't nagmamakaawa sa kaniya. Hinarap naman ako ni Nay Linda at ngumiti na may pait sa kaniyang labi. Hinawakan niya ang kamay kong nakahawak sa kaniya't tinaggal 'yon. “'wag kang mag alala, magiging maayos din ang lahat.” sambit ni Nay Linda at hinawakan ang pisnge ko. “Mauna na ako. Makakaya mo 'yan Leioqe ng wala ako.” huling saad ni Nay Linda bago naglakad paalis at iniwan akong nakatayo roon. “Ano pa'ng hinihintay mo, Leioqe. Halika na rito't maupo ka sa aming tabi.” paanyaya ni mama, kaya kahit na naiilang naglakad parin ako papalapit sa kanila at naupo sa kanilang tabi. Nasa aking tabi si mama habang nasa kabilang upuan ang mga kapatid kong mataray na nakatingin sa aking gawi. Habang sa kabilang banda naman ng mga upuan naroroon ang mga hindi ko kilalang lalaki, tatlong lalaki. Pansin ko namang wala roon si papa. “Siya na ba ang tinutukoy mo Leonda?” tanong ng isang may kaedarang lalaki kay mama. “Siya nga, anong masasabi niyo?” nagkatinginan naman ang tatlong lalaki at nagbulungan. Bago humarap kay mama. “Maganda ang anak mo't makinis pa ang balat. We'll take her, name her price now.” sambit nito, ngunit hindi ko naintindihan ang huli nitong mga sinabi. Ingles iyon kaya hindi ko maunawaan dahil lumaki akong walang alam. “20 Million.” tugon ni mama sa lalaking nagtanong sa kaniya. “Hindi na kayo lugi sa anak kong 'to. Birhen pa ito't, labis niyong mapapakinabangan.” kinabahan ako dahil sa ibinigkas ni mama sa tatlong lalaking 'to? Anong ibig sabihin nitong mapapakinabangan? “Deal… Sign this contract and we'll send you the money right now.” isang papel naman ang nilabas nito sa dala-dalang itim na lagayan. Nakangiting inabot ito ni mama at pinirmahan ang papel bago muling ibinalik sa lalaking nakaupo sa aming gilid. “Magpapakabait ka sa kanila ha. Sundin mo lahat ng utos nila gaya ng pagsunod mo sa lahat ng utos ko.” malambing na saad ni mama, bago sinuklay ang buhok ko gamit ang kaniyang daliri. “A-ano pong ibig niyong sabihin ma?” naguguluhan kong tanong at sunod-sunod na napalunok. “We will take her now, money sent to your bank account. We need to go.” sambit ng isang lalaki saka sabay-sabay na tumayo ang tatlong lalaking 'to. Sumunod namang tumayo si Mama, kaya pati ako'y napatayo na rin ng wala sa oras. “Sumama kana sa kanila Leioqe.” utos ni mama kaya nanlaki ang mga mata ko. “P-pero ma b-bakit? A-ayoko—” “Sumama kana sa kanila Leioqe, 'wag kang matigas ang ulo. Sinasabi ko sa'yo, 'wag kang gagawa ng kahit na anong galaw na magpapahamak sa'min, kundi ito na ang magiging huling hininga mo.” pambabanta ni mama sa'kin sa mababang tono ng boses. Nagsitayuan naman ang mga balahibo ko't napatango-tango sa kaniyang sinabi. “Ihatid kona kayo sa labas ng bahay.” sambit ni mama, saka kami naglakad kasunod ng tatlong lalaking 'to. Halos masilaw ako sa liwanag nang makarating kami sa pabas ng bahay. Napaka sarap sa pakiramdam malanghap ang sariwang simoy ng hangin. Habang manghang-mangha naman akong nililibot ang paningin sa kapaligiran. Tinatago ko lang ang labis na aking pagkamangha habang naglalakad kami. Tumigil naman kami sa isang itim na wari ko'y ang tinutukot ni Nay Linda dati na sasakyan ang tawag. Isang bagay kung saan sinasakyan ng tao tungo sa malayong lugar. S-sakay ba kami diyan? I-ibig sabihin pupunta kami sa malayong lugar? Pero saan naman? “Get in now, Leioqe.” saad ni mama na hindi ko naintindihan. Pansin naman ni mamang hindi ako gumalaw sa kaniyang sinabi. “Pumasok kana sa loob ng sasakyan.” utos nito sa wikang tagalog. Binuksan naman ng isang lalaki ang pinto kaya agad akong pumasok. Nangunot naman ang noo ko nang hindi pumasok sa loob si mama at sinara lang ang pinto ng sasakyan. Sumunod namang pumasok sa loob ay ang isang lalaki, habang ang dalawa naman ay masa unahan ng sasakyan. “M-mga kuya, saan po ba tayo pupunta? Bakit hindi kasama ang mama ko?” takang tanong ko nang biglang parang umalog ang sasakyan kaya napakapit naman ako sa kinauupuan ko. “Hindi mo ba alam ija?” dumako ang tingin ko sa lalaking nakaupo sa aking tabi nang magsalita ito. “Ang alin po?” halos mamangha ako nang bigla gumalaw ang sasakyan kaya napatingin ako sa maitim na bintana ng sasakyan. Naandar kami? Kaya labis na saya ang nabuo sa loob ko. “Binenta kana ng mga magulang mo sa amin, kapalit ng labing dalawang milyong piso.” nawala ang pagkamangha sa aking loob at napalitan ng gulat, kasabay no'n ang pagtingin ko sa lalaking nasa aking tabihan. “B-binenta? S-saan na po ako mapupunta?” natatakot na tanong ko kaya napayakap sa aking sarili. “Sasaktan niyo rin po ba ako, gaya ng ginawa nila sa'kin? Ikukulong niyo rin po ba ako sa isang silid na madilim at gagawing parang hayop?” tanong ko na puno ng takot ang boses. “Hindi namin 'tong gagawin ija, pero hindi ko alam kung anong mangyayari sa'yo once na maibenta ka namin sa mga bilyonaryong dadalo sa auction kung saan, bibigyan ka nila ng mataas na presiyo para angkinin ka't maiuwi sa kani-kanilang tahanan. Sa madaling salita, binenta ka sa'min ng magulang ko, at ibebenta ka rin naman namin hanggang sa may umangkin sa'yo sa mataas ng presiyo.” paliwanag ng lalaking nakaupo sa aking tabihan. “Ibig sabihin gagawin niyo akong paninda sa palengke?” mahina namang natawa ang lalaking 'to sa isinambit ko. “Hindi ka namin ibebenta sa palengke ija, sa isang lugar ka namin ibebenta. Basta malalaman mo rin 'yon. ” sambit nito at umiling-iling. “P-pero pa'no po kapag walang bumili sa'kin? Ano pong gagawin niyo?” takang tanong ko dahil baka patayin ako ng mga 'to kapag hindi ako nabili. “Wag kang mag alala Ija, may bibili at bibili sa'yo sa auction. Sa ganda at kinis mong 'yan! Talagang paglalawayan ka ng mga lalaking bilyonaryong naroroon para maangkin ka. Pabigurado akong triple sa presiyo ng binyad ng mama mo ang kikitain namin sa'yo.” tugon nito kaya napatahimik ako. Ginawala lang pala akong paninda ng mga 'to. Saan na kaya ako nito pupulutin? Pa'no kung may dahas pa kesa sa pamilya ko ang makakuha sa'kin? Pa'no na ako? W-wala na si Nay linda sa tabi ko. Sino pa ang mag aalaga sa'kin? W-wala na akong kakampi. Mahigpit na niyakap ko ang aking sariling katawan dahil sa nararamdaman. Napatingin nalang ako sa labas kasabay ng luhang kumawala sa aking mata. Ito lang ba ang tingin nila sa'kin? Isang bagay na p'wede nilang ibenta kung kani-kanino? Natatakot ako. Gusto ko na lang makasama si Nay Linda at bumalik sa silid kung saan ako lumaki kung saan ako namulat.Halos kilabutan ako nang biglang magdilim ang tinatahak na daan nitong sinasakyan namin. Habang ang tatlong lalaking 'to'y presentableng nakaupo lang at parang normal lang ang lugar. Mukha itong k'weba o malaking kanal na lagusan. Madilim buti nalang at meroong malakas na bumbilya ang sasakyan kaya nabibigyan nito ng liwanag ang tinatahak naming daan. Ilang minuto ang lumipas nang muling magliwanag. Nasa ilalim na kami ng parang isang malaking istraktura. Maraming magkakaibang uri ng mga sasakyan na naroroon. Nang huminto ang sasakyan, isa-isang bumaba ang mga kasamahan ko sa loob. Tanging ako lang ang naiwan, hindi ko naman magawang buksan ang pintuan dahil hindi ko alam kung papa'no ito gumagana. “Ano pang hinihintay mo riyan? Bakit hindi kapa bumababa?” tanong ng lalaking nagmaneho nitong sasakyan nang buksan ang pinto nitong sasakyan. “H-hindi ko po kasi alam kung pa'no buksan 'yung pinto, kaya maraming salamat po sa pagbukas.” inuyuko ko naman ang aking ulo bago tuluyang lu
Lumipas ang oras at ngayon ay nasa numero sampo na ang sinundo kanina. Pagbalik ng babae'y alam kong ako na ang sunod dahil ako ang labing isa sa bilang. Kanina'y wala akong nararamdaman na kahit na anong kaba pero ngayon, labis-labis ang kabang nararamdaman ko sa hindi maipaliwanag na dahilan.“Good luck Leioqe!” saad ni Almira at hinawakan ang dalawa kong kamay. Ngumiti lang ako, hindi ko na magawang magsalita dahil kinakabahan ako. Namamawis na rin ang kamay ko, at parang tumatambol ang dibdib ko. “Kaya mo 'yan Leioqe.” hagod ni Nixy sa aking likuran. Hindi ko alam kung saan napupunta ang mga babaeng nauna sa'kin dahil matapos itong mga tawagin hindi na ito muling bumabalik pa rito sa loob ng silid kaya kakaunti nalang kaming naririto. “Number 11, please it's now your turn.” bungad ng babaeng sumusundo sa'min. Kaya halos umikot ang paningin ko dahil sa labis na kaba. Mahigpit ang pagkakahawak ni Almira sa kamay ko, bago niya 'yon bitawan ng tumayo na ako. Wala na akong natanggap
Mahigit isang linggo na ang nakararaan nang mapadpad ako rito sa malaking bahay na'to. At nang bilihin ako ng isang lalaking hanggang ngayon hindi ko parin kilala at hindi ko pa rin nakikita. Simula nang mapunta ako rito ang tanging nakakasalamuha ko lang ay ang mga katulong ng mansion. Marahan kong pinaglandas ang aking mga daliri sa librong makakapal. “Ow, so you're Joaquin woman? Hmm, that moron really has a taste. You look beautiful and sexy as fuck.” Umikot ang tingin ko sa pinanggalingan ng boses na narinig ko. Bumungad sa aking harapan ang isang matangkad na lalaki. Kahawig ito nung lalaking nag-uwi sa'kin sa mansion na'to. Wala akong naging imik dahil sa hindi ko naunawaan ang sinambit nito. Marahan itong natawa nang napatitig ako sa kaniyang mukha. Sinisiyasat ang bawat espasiyo. “You look so innocent. What are you doing here?” Wala akong naging tugon sa kaniya at ang tanging ginawa ay ang mapayuko. “Hey, what's wrong? You're not talking, is there something wrong with me
Isang mahinang paghinga ang pinakalawalan ko sa ere bago nagsalita. “Kailan po kaya ang balik ni Joaquin?” Muli isang linggo nanaman itong wala rito sa mansion. Mukhang nagalit talaga ito sa akin ng lubusan dahil hindi na muli itong bumalik dito. Isang linggo na rin nang magpabalik-balik dito si Sheena ang sinasabi ni Joaquin na magtuturo sa'kin ng wikang ingles. Nasa mahigit tatlompu't isa na ang edad nito at masasabi kong magaling itong magturo. Marami na akong natututunan sa kaniya, kaya kahit papaano'y nakakaintindi na ako ng ingles hindi pa man gano'n kagaling. Isang juice at mga cookies ang nilapag ni Nay Rusa sa lamesa. “Oh, heto mag meryenda ka muna. Baka busy lang si Sir Joaquin, mayamang tao 'yon paniguradong maraming pinagkakaabalahan sa buhay. Hayaan mo uuwi at uuwi rin 'yon para tikman ka.” Mapantastikong tiningnan naman ako ni Nay Rusa habang natatawa. “Ibig po bang sasabihin binili niya ako para kainin? N-ngayon ko lang nalaman na tunay na halimaw pala talaga si Joa
“A-ah, m-masakit Joaquin. Ang sakit na ng k-kamay ko.” marahan kong naramdaman ang pamamanhid ng palad ko dahil sa lakas at higpit ng pagkakahawak ni Joaquin sa palapulsuhan ko. Galit na galit ito at parang walang pakeng nasasaktan na ako. Para akong hayop na kinakaladkad nito papasok sa loob ng k'warto bago ako p'wersahang tinulak papahiga sa kama. “I can't longer wait to fuck you, Leioqe. You already reached me. You're making me livid and fucking damn horny. I don't fucking care if you're goddamn sixteen year's old. You're mine, anyway. I can fuck, devour, pleasure you every time I want to.” Nanlilisik ang mga mata ni Joaquin na kaagad na pumatong sa ibabaw ko. Salubong ang dalawang kilay habang parang handa na akong lamunin ano mang oras. Pinagdampi nito ang aming mga labi, at p'wersahan akong hinalikan na halos malasahan ko ang dugo sa aking ng kagatin niya iyon. Wala akong magawa, dahil pakiramdam ko sa bawat galaw ko'y mas lalo siyang magagalit. Kahit gusto kong magpumiglas
Kitang-kita ko kung pa'no maghubad si Joaquin sa harapan ko. Hanggang sa matanggal lahat ng saplot sa kaniyang katawan. Tumambad sa aking harapang ang mahaba at mataban nitong alaga na nakita ko sa Banyo noon na nilalaro niya. Ngayon, nasa harapan kona ito parang gusto kong hawakan, nanggigigil ako roon dahil sa hindi maipaliwanag na dahilan. Sobrang laki noon, at pulang-pula ang dulo. Patilos at parang may labi rin ang dulo. Hawak-hawak ngayon ni Joaquin iyon at pinaglalaruan. Merong parte sa akin na gustong agawin kay Joaquin iyon. Gusto ko rin mahawakan ang alaga nito. Gustong-gusto. Pumatong si Joaquin sa ibabaw ng kama at nakaluhod na lumapit sa'kin bago siya muling pumaibabaw sa aking dibdib. Hindi siya nakaupo mismo sa dibdib ko dahil nakaluhod lamang siya para hindi ako madaganan. Habang ang alaga niya'y tumatama sa baba't leeg ko. Ramdam ko ang mainit na pagdampi ng kaniyang alaga sa pisnge ko't marahang pinagsasampal iyon sa aking mukha. Pinadaosos niya rin ang alaga n
“What the fuck did you do to her, bro?” Denver scoff. I just sent Leioqe here in Hospital when she lose her consciousness after breaking her damn tight pussy. Hindi ko akalain na hindi niya kakayanin ang malaking pagkalalaki ko. “How the fuck she is? She's not in critical right?” I asked full of worried. Her pussy bleed a lot, when I entered my fucking dick inside her. I still can feel her tight around my dick. “Don't worry bro, she's fine. Hindi niya lang talaga kinaya, kaya next time be gentle. Anyway, you can't fuck her until her pussy heal bro, Masiyadong napunit ang pagkababae niya that led to bleed a lot. There's also a chance na hindi niya makayanang makapaglakad hanggang sa hindi gumagaling ang pagkababae niya.” I bite my lower lips to lubricant it while hearing those words fron Denver.“How long do I need to wait until it heal?” “Well…” Denver knock the pen against the wooden table. “Maybe, baka umabot ng isang linggo hanggang isang month. You need to be patient Joaquin.
I'm fucking obsessed with her. The reason why i'm not staying in my mansion because I want to keep my self away from her. I don't want to fuck her she's fucking minor, a sixteen years old girl. But I can't hold my self anymore. She makes me livid that led to fuck her. Every time I see her, my cock bulging against my pants and it hurts. I can't control my self touching her. Hindi ko alam kung anong meron sa babaeng 'yon but I want keep her away from who want to stole it away from me. I'm being obsessed and possessed to her. She's my property because I bought her, No one can take her away from me. My heart felt something wrong and unfamiliar feelings earlier when I saw Leioqe run when she saw me fucking another woman, but while fucking that woman she's the one who've been running in my mind. I immediately, dressed up and chase her and I received a call from security that someone trespassed my building. I never been like this before, being obsessed to someone. For me, everything are
''Andito ho pala kayo ma'am Leioqe.'' dumako naman ang atensyon ko sa pinagmulan ng boses. Isang ngiti ang ginawad ko kay Mae nang dumako ang tingin ko rito. Base sa itsura niya'y mukhang kanina niya pa ako hinahanap, dahil dinig na dinig ko rin ang kaniyang malalim at sunod-sunod na paghinga. ''Kanino ko pa kayo hinahanap, andito lang po pala kayo sa likod ng bahay. Ano naman po ang ginagawa niyo rito ng mag-isa?'' hingal na tanong ni Mae habang sapo-sapo ang kaniyang sariling dibdib. Wala sa sariling tumingala ako sa kalangitan at pinanood ang pag-andar ng ulap sa langit. Malakas din ang simoy ng hangin dito sa likod bahay dahil sa mga matatayog na punong parang mga maybuhay na nagsasayaw dahil sa ihip ng hangin. Napaka presko ng hangin at hindi mula sa aircon. Hanggang ngayon talaga ay nagtatampo ako kay Joaquin dahil sa biglaang pag-alis nito kahapon. At magpahanggang ngayon wala man lang itong paramdam sa'kin. Ni hindi rin umuwi kagabi, hindi ko pa nga siya nakikita ngayong ar
The finance director, Clara, shifted in her seat, her brow furrowing. “Chairman, we’ve conducted a preliminary audit, and we believe the funds were misappropriated during the last quarter. There were irregularities in the transactions.”I leaned forward, my fingers steepled. “Irregularities? That’s an understatement. We’re talking about a significant sum. What measures are we taking to recover these funds?”Before Clara could respond, James from the Security Team interjected, his expression grave. “Chairman, we’ve been reviewing the surveillance footage and the access logs. It appears there were unauthorized transactions initiated from within the company. We believe there’s an inside job involved.”The weight of his words hung in the air, and I felt a surge of frustration. “An inside job? This is unacceptable. How could we allow this to happen?”Clara spoke again, her voice laced with urgency. “We’re working on tightening our internal controls, but we need your support to push for a c
“You ready to see my huge friend?” I bit the lower lips of mine and removed my belt to loosen my pants. Dahan-dahan kong binaba ang suot kong pantalon hanggang sa tuluyan ko na itong matanggal. Boxer only left covering my body. Gaya ng ginawa ko kanina, to make things more exciting I massage my cock bulging beneath my boxer. While my other hand was playing with my little pinky nipple. Hindi ko maiwasan ang mapakagat ng labi dahil sa ginagawa. “P'wede bang, ako ang magbaba ng natitira mong suot?” inosenteng tanong ni Leioqe, but I didn't allowed her. “No, little pussy. Just stay there and just watch me pleasure my self.” I declined. In so much sensation driving me to become more insane. Wala na akong hinintay pa, I pulled down my boxer dahilan para kumawala ang nag-uumigting kong pagkalalaki. Para itong ruler na nagbo-bounce-bounce habang and dulo'y namumula-mula. Hindi naman nakaligtas sa aking paningin ang mga mata ni Leioqe na halos manlaki at ang sunod-sunod nitong paglunok. H
“A-anong ginagawa mo?” “D-damn!” para namang nagsitayuan lahat ng balahibo ko sa buong katawan ng marinig ang boses na 'yon mula sa aking tabihan. Mabilis kong ipinasok pabalik ang aking pagkalalaki sa loob ng aking pantalon ngunit hindi ito roon magkasiya. Kaya labis-labis akong nataranta, at hindi malaman ang gagawin. Embarrassment filled my body. Hindi ako lumingon o bumaling kay Leioqe. I hurriedly goes to the bathroom and lock the door. My cock isn't hard anymore because of what happened. “Why the hell I'm here?” Tanong ko sa sarili nang ma-realized kung bakit ba ako nandito sa banyo. Why I'm ashamed that Leioqe saw me masturbating beside her? There's nothing to be embarrassed at all! Mabilis kong ipinasok ang pagkalalaki ko sa loob ng aking pantalon at inayos ang sarili. “Your awake, do you want something?” I genuinely asked, as I left the bathroom. Leioqe was staring me, examining my whole body. “What's wrong?” takang tanong ko, habang ang isang kilay ay nakataas. Inosent
''How sure you are she wasn't possessed by any demon?'' I let my arm crossed and let a deep sigh released. I've been staring at her for almost an hour since she fell as leep earlier. In my full concern, I called Denver to check her. I'm damn worried about Leioqe, she's acting strange today. It seems like Leioqe isn't the one I bought in auction.Denver chuckled in disbelief. ''Talagang sa tingin mo sinasapian si Leioqe? What a naive you are.'' ''Hell, I'm just fucking worried about her.'' marahan akong na-upo sa tabihan ni Leioqe na mahimbing ang tulog. I still can't believe in her actions earlier. She fucking cursed me. ''Edi sana kung sa tingin mo'y sinapian ng masamang ispirito si Leioqe pari ang tinawag mo para magsagawa ng exorcism.'' sarkastikong saad ni Denver mula sa likuran ko. Una kaagad pumasok sa isipan ko'y sinasapian si Leioqe dahil sa mga naging kilos nito. Ang bilis nagbago ng mood, kung kanina galit na galit ito, maya-maya naging mabait at sweet. ''Just fucking tel
''S-sa labas po muna kayo Sir, pangbabaeng usapan lang po ang kailangan kong ituro kay Ma'am lalo na po't ito ang unang beses ni Ma'am Leioqe na magkaroon ng dalaw.'' nakayokong saad ni Mae. ''How can I assure that you're not going to do something to her?'' taas kilay na tanong ni Joaquin. ''Lumabas ka muna Joaquin. Hindi ka naman babae kaya hindi mo naiintindihan ang kalagayan ko.'' walang gana kong sambit, Mukhang naiinis si Joaquin sa'kin dahil sa kanina ko pa nagiging akto sa kaniya. Wala na rin namang nagawa si Joaquin kundi ang lumabas ng banyo at padabog na isinara ang pinto. Mukhang hindi na maganda ang timpla ng isang 'yon, mas lalo namang wala sa timpla ang emosyon ko ngayon. Sa pag-uusap namin ni Mae, doon nito tinuro kung pa-ano ko ilalagay ang aking napkin sa panti at kung kailan ako mapapalit ng napkin, kung paano ito ibalot pagtapos gamitin. Itinuro rin sa'kin ni Mae kung paano bilangin at malaman kung papa-ano malaman kung kailan ang susunod kong dalaw. Isang ma
''W-wag mo akong iwan dito Mae, sigurado ka bang okay lang ako? Hindi pa naman ako mamamatay dahil sa mga dugong 'to?'' mahina namang natawas si Mae dahil sa aking sinabi. ''Hindi ho kayo mamamatay diyan Ma'am Leioqe, hintayin niyo lang po ako dahil kakailanganin niyo ng Napkin para itapal diyan sa nagddugo niyong hiyas. Mukhang ito ang unang beses niyong magkaroon ng dalaw kaya tuturuan ko kayo kung ano ang mga dapat gawin. Kkukuha na rin po ako ng hot compres para sa sakit ng puson.'' mahabang wika ni Mae at iniwan ako sa loob ng banyo. HInimas-himas ko naman ang aking tiyan para mawala ang sakit ng aking tiyan. Matiyaga ko namang hinintay si Mae na bumalik pero ilang minuto na'y wala pa rin ito. Sa muling pagbubukas ng pinto akala ko'y si Mae na ang pumasok ngunit laking gulat ko ng sumulpot sa aking harapan si Joaquin na nakakunot ang noo. ''What are you doing here? Malamig na ang pagkain sa baba, hindi ka pa rin bumababa and where's Mae? Ang sabi ko sa kaniya sunduin k
''You look so beautiful even you're sleeping.'' ramdam ko ang mainit na hiningang tumatama sa aking tainga habang ang malambot na kumot ay nakapalibot sa aking buong katawan. Hindi ko alam kung mula ba sa panaginip ko ang boses na 'yon o may kung sino ang bumulong sa'kin. Mahihinang ungot ang kumawala sa aking bibig dahil sa mainit na palad na gumagapang sa aking balat.''What a sleepyhead.'' malalim ang boses ng lalaki, pero mukhang tunay. Pamilyar din ang kaniyang boses kaya, bigla nalang lumabas sa aking panaginip si Joaquin. Hinawakan nito ang buhok ko habang sinusuklay gamit ang kaniyang mahahabang mga daliri. ''Wake up, baby.'' maiinit na labi naman ang naramdaman kong dumadampi sa aking leeg dahilan para mapagtantong totoo ang mga nasa aking panaginip dahil totoong nangyayari ito ngayon. Mabilis kong iminulat ang aking mga mata. Unang bumungad sa aking paggising ay si Joaquin na nakahawak sa aking ulo, habang tinatadtad ako ng mga halik sa mukha. Hindi ko maintindihan pero k
“Have you heard the news, kuya?” Thaddaeus said while saying the word kuya sarcastically. Nangunot naman ang noo ko dahil sa sinabi ni Thaddaeus. What kind of news? Wala pa namang nai-rereport sa'king kahit na anong balita this week. Binalingan ko ng tingin si Thaddaeus. Presenteng naka-upo sa may-couch sa loob ng opisina ko. Thaddaeus such a nuisance, I don't know what his reason whay he came up here. But I guess, maybe he brought a news. I cocked a brow and ask. “What news?” I simply said but in deep and serious tone. Every words came out from my mouth echoed though the room. Delivering the authority of my voice. Thaddaeus gaze point at me, looking into my eyes with disbelief in his eyes. Parang hindi makapaniwalang wala akong alam sa balitang tinutukot niya. Kulang nalang ay malaglag ang panga niya dahil hindi makapaniwala. Ano bang klaseng balita ang tinutukoy? “Seriously?” magkasalubong na kilay na tanong ni Thaddaeus. “Just fucking spill the tea, Thaddaeus!” I burst losing