❇️
[Samantha] Naiwan siyang tulala habang sinusundan ng tingin si Zandro. Kung umasta ito ay daig pa ang nobyo niya. Iba daw magselos? Ano ang karapatan nitong magselos 'eh wala naman talaga silang relasyon? Bukod pa ro'n ay labag sa loob niya ang pagsama rito, kaya wala itong karapatan na manduhan siya. Ang gwapo ni Miguel--- No, hindi lang si Miguel. Lahat ng mga kaibigan ni Zandro ay walang itulak kabigin sa angking kagwapuhan. Hindi kaya katulad ni Zandro ay mga baliw din ang mga ito? Napailing na lamang siya sa naisip. Kung ano-ano pa ang naiisip niya. Napabuga siya nang hangin ng maalala ang kaibigan na si Wina. Kung buhay lamang ito ay tiyak na matutuwa ito sa sasabihin niya na nakita niya ang artistang kinababaliwan nito. Inayos niya ang suot na loose pants bago sinubukan buksan ang pinto. Napangiti siya. Akala niya ay ila-lock ni Zandro ang pinto. Iniwan siya nito at hindi man lang ini-lock ang pinto. Mukhang abala ito dahil dumating ang mga kaibigan. Kailangan niyang
[Samantha] Napangiti siya ng tuluyan silang makalabas ng gusali ni Liam. Pakiramdam niya ay ngayon na lang uli siya nakalabas ng matagal na panahon. "Salamat, Liam, huh. Hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat at ibabalik ang kabutihang ginawa mo." Kumikinang ang mata na sambit niya. "You don't have to thank me, Samantha." Mahinang natawa si Liam. "Mas tama sigurong murahin mo ako." Makahulugan nitong wika. "Ha?" Naguguluhan niyang tanong. Pero imbis sagutin siya ay umiling-iling lamang ito habang may ngisi sa labi. Mayamaya ay mayro'ng sasakyan na huminto sa harapan nila. "Sumakay ka na. Ihahatid ka niya sa tamang lugar na dapat mong puntahan sa ngayon." Wika nito sabay bukas nang pintuan ng itim na van. Nag-atubili siyang sumakay. "Nakakahiya naman-" "Don't worry, hindi naman ako ang maniningil sa'yo." Agad na putol ni Liam sa kanya. Nangunot ang noo niya. Kanina pa niya napansin ang pahapyaw nitong mga sinasabi. Nagkibitbalikat na lamang siya at muling nagpasalama
[Samantha] "NASAAN TAYO?! SAAN MO AKO DINALA?!" Nanlalaki ang mata na tanong niya kay Zandro nang bumaba sila ng chopper. Nakaramdam siya ng kaba ng mapansin na wala siyang ibang makita kundi puro tubig. Mayro'ng hinala sa utak niya pero ayaw niyang pangunahan ang nasa isip niya. "We're here in our paradise, Sam." Sagot nang binata na tila balewala ang nakikitang galit sa kanya. "D-Dinala mo ako sa islang ito without asking my permission?" Galit na wika niya. "What is wrong with you, Zandro?! Talagang nababaliw ka na ba?" Mangiyak-ngiyak na iniwan niya ito. "Sam, where are you going?" Nanlilisik ang mata na nilingon niya ang binata. "Sa lugar na wala ang baliw na tulad mo!" Aniya sabay takbo palayo rito. Mas lalo lamang nag alburuto ang dibdib niya sa inis nang marinig ang malakas na pagtawa nito. Nalaglag ang balikat niya habang nakatanaw sa malawak na karagatan. Wala siyang natatanaw kundi tubig. Mukhang mauubusan muna siya ng hininga bago makarating sa kabilang isla, o k
[Samantha] Handa na sana siyang bulyawan ito nang matigilan siya. Nakatingin si Zandro sa kanya ngayon nang puno ng emosyon ang mata na hindi niya mapangalanan. Ang kulay asul na mata nito ay tila hinihipnotismo siya ngayon--- mahina niyang kinurot ang sarili para matauhan. Ano ba itong naiisip niya?! Hindi siya dapat magpadala sa magandang mata nito! "Masarap ba?" Tanong ng binata. "H-Huh?" Mahina itong natawa. "Namumula ka, Sam. Ako ba ang nasa isip mo ngayon? Mahal mo na ba ako?" Dumiin ang pagkagat niya sa karne habang iniisip na ito ang dinudurog niya ngayon. "Bakit naman kita iisipin? Hindi ka naman special para paglaanan ko ng espasyo sa utak ko." Aniya na may halong pang-aasar. Imbis maasar ay ngumisi lang ang binata. "Sa ngayon ay wala pa, Sam." Dumukwang ito at inilapit sa kanya ang mukha kaya napausod ang ulo niya. Nalunok pa niya ang karne nang buo. "Sa oras na may espasyo na ako ri'yan ay titiyakin ko na wala nang magiging laman 'yan kundi ako lang." Inabuta
[Samantha] Nang magising siya kinabukasan ay wala na si Zandro sa kwarto. Nakaligpit na ang higaan nito. Nang lumabas siya ay wala rin ito sa kusina at sala pero mayro'n nang pagkain na nakahanda para sa kanya. Mainit pa ang kape na nakatimpla sa tasa. Pagkatapos niyang kumain ay lumabas siya para maglibot. Sa paglalakad niya ay nakarinig siya nang mga boses. Nagulat siya nang makakita ng mga tao bukod sa kanya. Buong akala niya ay sila lamang dalawa ni Zandro ang narito sa isla. "Magandang umaga, ma'am Samantha!" Bati na lalaki na sinundan din agad ng babae. Sa tingin niya ay nasa trenta na mahigit ang edad ng mga ito. Natigilan siya. Kilala siya nang dalawa? "Nabanggit sa amin ni sir Zandro ang tungkol sa'yo, ma'am." Nabasa nang babae ang nasa isip niya kaya nagpaliwanag ito. "Na-ikwento ka sa amin ni sir. Tama nga siya, napakaganda mo." Papuri pa nang babae. Kimi siyang ngumiti. Mukhang mabuting tao naman ang dalawa. Gusto man niya magtiwala ay may pumipigil sa kanya. Hindi
[Samantha] Tumikhim siya at pasimpleng nagtanong. "Mabuti at nagawa ninyo tumagal rito ng asawa mo sa isla. Hindi niyo ba naisip na umalis rito? I mean, hindi niyo ba naisip na humanap ng ibang amo, o trabaho?" Hindi ba alam ng mag asawa ang lihim ni Zandro? "Isa ako sa mga babaeng niligtas noon ni sir. Sobra ang pasasalamat namin dahil kung hindi dahil sa kanya ay hindi kami makakatakas at magkakaroon ng masayang buhay ngayon. Alam ni Sonny ang pinagdaanan ko. Katulad ko ay nagpapasalamat din siya dahil niligtas ako ni sir. Kung hindi dahil kay sir ay hindi ako makakabalik sa piling ng asawa ko... utang namin ang buhay namin sa kanya. Simula noon ay pinangako namin sa aming sarili na magsisilbi kami sa kanya hanggang sa tumanda kami." Natigil sila sa pag uusap nang magpaalam na si Lourdes para sundan ang asawa. Naiwan siyang nakatingin kay Zandro. Hanggang ngayon ay palaisipan pa rin sa kanya ang mga sinabi ng babae. Sa kwento nito ay parang mabuting tao si Zandro at malayo sa inaa
[Samantha] Tatlong araw na niyang iniiwasan si Zandro. Simula nang mangyari ang mainit na halikan sa pagitan nilang dalawa ay napag-isip-isip niya na kailangan niyang sumipilin ang nagsisimulang umusbong na pakiramdam sa dibdib niya. Nakagawa ito nang kasalanan sa kaniya--- No, hindi lang sa kanya, kundi maging sa mga mahal niya. Napahinto siya sa paghakbang nang makasalubong niya si Zandro. Nang gumilid siya para makadaan ito ay gumulid din ito. Panay ang gilid niya sa kanan at kaliwa--- at gano'n din ito. Kung hindi niya nakita ang ngisi sa labi nito ay aakalain niya na nagkataon lang 'yon at hindi nito sinasadyang harangan siya. Pero sadyang nang aasar ang loko. Gusto yatang makipag-patintero sa kanya. Gusto man niya na bulyawan ito ay nagpigil siya. Pinili niyang kumalma at hindi patulan ang ginagawa nito. Sigurado siya na hindi ito titigil at mas lalo lamang siyang aasarin nito kapag pumatol pa siya. Tinalikuran na lang niya ito at saka iniwan, pero hindi pa man siya nakaka
[Samantha] Kumapit ang kamay niya sa suot nitong damit. Mahina siyang napapadain6 sa ginagawa nitong pagsipsip sa balat niya. Huminto ito sa ginagawa at tumingin sa kanya nang madilim ang mukha--- dahil sa pagnanasa. "Admit it, Sam. Aminin mo na hindi lang ako ang nakakaramdam nang pagnanasa sa ating dalawa." Gusto niyang sabihin na 'mali ito--- pero walang salitang lumabas sa labi niya. Hindi niya alam kung dala ba ang tuba na nainom niya kaya hindi niya magawang itanggi ang sinasabi nito, pero isang bagay ang tiyak niya--- Tama ito! "Uhmp---" Nang hindi siya sumagot ay naging hudyat iyon sa binata para angkinin ng mapusok ang labi niya na agad niyang ginantihan. Maski maliit na pagtutol ay wala siyang makapa--- ang nais lamang niya ngayon ay matugunan ang init na nagmumula sa katawan niya na binuhay ng binata. Itinulak siya ni Zandro sa ibabaw ng higaan at agad na hinalikan muli. Ang init! Parehong nag aapoy ang katawan nila sa tindi nang pagnanasa na nadarama nila. Habang
[Zandro] ‘Tsk. Hindi ako iiyak!’ Iyan ang sinabi niya sa sarili ng araw ng nila si Sam. Humawak sa balikat niya ang ama. “Son, calm down. Baka maihi ka sa kaba ni’yan.” Naghalakhakan ang mga kaibigan niya. Napatingin siya sa kanyang tuhod. Damn! Nanginginig nga siya at halatang-halaga ‘yon. Nang bumukas ang tarangkahan ng simbahan ay tuluyan na siyang natumba. Napaunġol siya sa sobrang sakit ng tuhod niya. Ang mga gaġong kaibigan niya ay muli na naman nagtawanan. Ang sabi niya ay hindi siya iiyak— Pero pútang ina, umaagos na pala ang luha niya. Habang naglalakad si Samantha palapit sa kanya ay siya namang iyak niya na parang isang paslit. Gusto niyang alisin ang tingin sa napakaganda niyang mapapangasawa pero hindi magawa ng kanyang mata na lumihis ng tingin, gusto niya itong titigan lang. “Akala ko ba hindi ka iiyak?” May pang aasar na sabi ni Sam, namumula ang mata nito, mukhang nagpipigil na huwag umiyak. “H-hindi ko mapigilan. Masaya lang ako dahil akin ka na tal
[Zandro] "Ang Police Lieutenant General na si Zandro Alejo ay agad na sinibak sa pwesto dahil sa patong-patong na kasong kanyang kinahaharap ngayon. Ayon sa mga opisyal na kapulisan na nag-imbestiga ay napatunayan na isa siya sa mga tiwaling opisyal ng Gobyerno. Ginagamit umano nito ang pwesto para makabenta ng mga pinagbabawal na gamot sa malalaki at mga sikat na tao dito sa iba't ibang panig ng mundo. Ngayong napatunayan na isa siyang tiwali ay tuluyan na nga itong inalis sa kanyang pwesto bilang Police Lieutenant General at papatawan ng kaukulang parusa bilang pagsuway sa ating batas." Humigop ng kape si Zandro habang pinapanood ang balita tungkol sa kanya. Umaayon ang lahat sa plano nila— Yes, plano nila. Ang pagtanggal sa kanya sa pwesto ay kailangan sa 'misyon' na kanyang gagawin. Kailangan n'yang mapaniwala ang lahat na isa siyang tiwaling pulis para makapasok siya sa pinakamalaking sindikato na narito ngayon sa Pilipinas. "Goodluck, Sir!" Nakasaludong wika ng mga katulad
[Zandro] Sinamaan ni Zandro nang tingin ang mga kaibigan niya nang makita na nagpipigil nang tawa ang mga ‘to sa tuwing mapapagawi ang tingin sa kanya. “Damn!” Galit niyang tinadtad nang bala ang human puppet target at lahat ng balang pinakawalan niya ay tumama sa ulo nito. Narito silang magkakaibigan sa kanilang private gun shooting range. “Chill, fvcker. Wala ka nang magagawa kung natauhan na si Samantha at inayawan ka na.” Tumatawang ani ni Liam habang bumabarik din, at katulad niya ay sapol din nito ang target. “It was his fault. Palaging nakabantay ay nakadikit kaya naumay na sa kanya.” Segunda ni Jack na nakaupo lang at nakatingin lang sa screen nang cellphone. Tinapik ni Nickolas ang balikat niya— Pero hindi awa ang nakikita ni Zandro sa mukha ng kaibigan kundi pang aasar. “Maybe she found someone better—“ “Damn all of you!” He hissed. All this fvcker made it worse! Mas lalo lang gumugulo ang utak niya at kung ano-ano pa ang naiisip niya. Samantha is avoiding him
[Samantha] Maraming nailigtas na kababaihan, may ilang nasaktan at namataý, may mga babaeng hanggang ngayon ay lango parin sa dróga. Ang lahat nang mga tauhan ni Jc ay nahuli na maging ang mga naka-transaksyon nito. Tapos na… Makakahinga na siya— Sila nang maluwag. “Papataýin kita, Samantha! Tandaan mo babalikan ko kayo!!!” Malakas na hiyaw ni Mila habang hawak ito ng mga pulis para sampahan nang kaso at ikulong. “Should I kill her now, darling?” Madilim ang mukha na tumingin si Zandro sa babae na ikinalunok nito. “Hindi ko gusto ang binabantaan ka. Gusto mo bang isunod ko siya kay Jc?” Nagkibitbalikat siya. “It’s up to you, Zandro.” Aniya. Namumutla na si Mila sa dami nang dugong nawala rito pero parang hindi na ito makaramdam nang sakit. May palagay siyang high rin ito sa pinagbabawal na gamot. “Can I have her? Gusto ko siyang idagdag sa mga pagkain ng mga alaga ko.” Bigla nalang sumulpot si Tres sa likuran nila ni Zandro. Hindi niya alam kung ngingiwi ba siya, o matatawa. S
[Samantha] Nang makaalis si Jc kasama ang mga tauhan nito ay saka lang siya lumabas sa pinagtataguan. Agad na nagliwanag ang mukha ni Mila nang makita siya. “Samantha!” Puno nang pagsamo na tumingin ito sa kanya. “N-Nariyan ka? Ibig sabihin ay narinig mo ang lahat.” Pinahid niya ang luha at hindi sumagot. “Siya si Jc! Ginamit niya ang mukha ni Troy para makalapit uli sa’yo. Ngayong alam mo na, siguro naman may balak kang tulungan at pakawalan ako. Hindi ako ang kalaban mo, Samantha, kundi si Jc!” Tinakpan niya ang sariling bibig para hindi umalpas ang tawa sa kanya— Kung kanina ay umiiyak siya, ngayon ay natatawa siya. “So, porke nalaman kong si Jc ang hayòp na akala ko ay pinsan mo sa tingin mo ay tutulungan at pakakawalan kita?” Pagak siyang natawa. Lumapit siya rito at nginisihan ito. “Ang kapal din ng pagmumukha mo, noh? Anong akala mo sa ‘kin tanġa? Pakakawaan kita matapos lahat ng ginawa mo sa akin?” “S-Samantha, n-nagmamakaawa ako sa’yo—“ “Kahit mamatay ka pa sa harap
[Samantha] Walang kaingay-ingay na lumabas siya nang kwarto. Kapag nakikita niyang may tauhan si Troy na makakasalubong niya ay agad siyang umiiwas. Tinakpan niya ang bibig. Halos masuka siya sa mga nakikita sa bawat kwartong nasisilip niya. May mga lalaki na sabay-sabay ginagalaw ang isang babae, may mga babae naman na sabay-sabay pinapaligaya ang isang lalaki. Hindi niya matukoy kung napipilitan ba ang mga ito, o nasisiyahan. Dahil kung pagbabasehan ang nakikita at naririnig niya ay tila nasisiyahan ang mga ito— O kung tama ang isa sa hinala niya ay baka may itinurok na dróga sa mga babae. Hindi malabong mangyari ‘yon lalo na sa mga katulad nila Troy at mga tauhan nito na mga hayòp. Pumikit siya at sumandal sa pader habang namumutla. Kapag nahuli siya ni Troy ay sigurado na magiging gano’n ang kahihinatnan niya. ‘Hindi ka matutulad sa kanila, Samantha! Magagawa mo ang plano mo at darating si Zandro para iligtas ka!’ Pagpapalakas niya ng loob. Nakarating siya sa may dulo. Dahil
[Samantha] Sa harapan niya nawalan nang malay si Mila dahil sa pagkakasakal rito ni Troy na ngayon ay namumula sa sobrang galit. Ang janitor naman ay malakas na sinuntok nang tauhan nito nang dalawang beses sa tiyan kaya nalugmok ito sa sobrang sakit. “Itali niyo ang dalawang ‘yan, mga walang kwentang kausap!” Lumapit sa kanya si Troy at binuhat pa siya para ihiga sa kama. Pigil na pigil niya ang sarili na huwag itong ikutan nang mata. May awa at pag aalala parin pala ang hayòp na lalaking ‘to sa kanya. Ibang klase rin ang lalaking ‘to— Handang patayin si Mila na sarili nitong pinsan para lang sa kanya. Nakakatakot ang ganitong klase nang tao! “Don’t worry, Love. Wala nang makakapanakit sa’yo. Kaya hindi mo na kailangan matakot. Hmm.” Yumakap pa ito sa kanya at hinalikan siya sa ulo. Halatang tuwang-tuwa ito. “Totoo ba ang sinabi mo kanina? Wala ka nang balak tumakas sa akin?” Sabi na nga ba, iyon ang ikinatutuwa nito ngayon— Ang narinig nito sa kanya kanina. Kunwari ay tumang
[Samantha] Paanong nangyari na si Jc ang puno’t dulo ng gulong nangyayari sa buhay niya gayong si Troy ang lahat nang nagdala ng kamalasan sa kanya. Nabaling ang mukha niya ng iwasiwas ni Mila ang hawak na patalim. Ramdam niya ang paghiwa nito sa kaliwa niyang pisngi. Dama niya ang hapdi. Imposible— Iyon ang sinasabi ng utak niya. Pero hindi naman magsasalita ng ganito si Mila nang walang basehan. “Sabihin mo sa akin. Ano ang ibig mong sabihin kanina?” Gusto niyang malinawan. Ang daming tanong sa utak niya na hindi masagot. “Ang dami mong tanong, Samantha! Mamataý ka nalang!” Inundayan siya ng saksak ni Mila sa tiyan. Gano’n nalang ang panlalaki ng mata nito ng hawakan niya ang kamay nito bago pa siya nito masaktan ulit. Napangiwi ito ng dumiin ang hawak niya sa kamay nito dahilan para mabitiwan nito ang kutsilyo. Galit na galit siya— At dito marahil nanggaling ang lakas niya ngayon. Tatakbo sana si Mila nang bitiwan niya ito pero mabilis na hinatak niya ang buhok nito. “B-Bi
Kinuha ni Zandro ang kanyang HK 416 na baril. He is furious right now because of what he heard. Base sa kanyang hinala ay wala sa paligid si Samantha. Mukhang nalaglag mula rito ang chip device na inilagay sa likuran ng ulo nito. Damn that bastard! Sisiguraduhin niya na mamamatay na ito sa kamay niya sa pagkakataong 'to. "Lieutenant-" Napakamot sa ulo si SPO3 Sulinap. "I'm sorry, sir. Hanggang ngayon ay sanay parin akong tawagin kang Lieutenant." Napakamot sa ulong sabi nito. "Bakit naman kasi nagresign kayo sir. Hindi mo naman kasalanan kung bakit nakatakas ang kriminal na 'yon." Hindi na lamang kumibo ang binata. Well, he has plan that's why he chose to do that. Mas mabuti nang patayín niya ito nang hindi kinakaladkad ang pagiging pulis niya. Hindi na madadamay pa ang pangalan nang kanyang ama. Dahil sa pagkakataong ‘to ay wala nang batas ang makakapigil sa kanya. Pinilig ni Zandro ang ulo- He couldn't wait to kill that man. Kapag naaalala ng binata kung paano nito hawakan a