HELGA POV: “Helga, bumalik na tayo, dumadami na ang tao!” Hinihila ako ni Cassie sa isang braso palabas. “Tayo na, please.” Takot na takot ang kaibigan ko.Pero hindi.Lagi na lang ba akong magtitimpi?At pagkatapos, palagi din itong mauulit sa lola ko?Binuhat ko sa ere ang isang metal na stool bar at inihagis ko sa loob ng counter kung saan maraming babasaging alak. Na sa halip na saluhin ng dalawang higanteng bouncers sa labas ng counter, inilagan kaya tumama sa rack ng mga bote at nabasag ang mga yon.Parang domino effect, nayanig ang rack at tuloy-tuloy na bumabagsak paisa isa ang bawat hanay niyon dahil babasagin ang layers. Lumikha ng eskandalosong ingay na sumisigaw na kaguluhan.Nasa 50 bote ng makukulay na mamahaling alak at nadadagdagan pa.Nagsigawan ang mga tao sa loob.“Destruction of private property yan!” Dinuro ako ni Mike. Sumugod palapit sa layong tatlong dipa.“Tumahimik kang hayop ka!” Dinuro ko rin siya at tinabig ko ang kamay niya na nasa mukha ko na. “Assault
HELGA POV:Sumakay ako sa SUV ni Craig sa labas ng bar at napansin kong may driver siya. Pinababa niya yon at sinabing sumakay sa Sedan ni Jace.Hindi pa ako tumabi sa kotse ni Craig sa unahan pero yon ngayon ang ginawa ko.Para akong sasabog sa galit. Hati ako sa kagustuhan kong tiitisin ang nararamdaman ko o isisigaw ko gaya ng lagi kong ginagawa.“Okay ka lang ba?” Umuusad na ang sasakyan nang magtanong siya. Nag aalala sa akin. Sa akin din nakatingin sa halip na sa daan.Kinagat ko ang loob ng lower lip ko, nagtitimpi.“Patayin mo ang lintik na ilaw ng kotse mo at pakilaksan ang aircon, please lang.” Parang apoy ang hininga ko. Ang tindi ng galit ko. Para akong takure na sumisipol na sa init kaya kailangan ilayo sa kalan.“Helga…”“At huwag mo muna akong kausapin, pakiusap.” Nasa isip ko ang pagmumukha ng nanay niya. Anong klaseng tao ang gagawa nito sa gaya ni Lola Maria?Hayop sila!“Okay.”Pumikit ako habang nasa kandungan ko ang nag aagaw buhay na sili. Parang kelan lang nagbu
HELGA POV:Brutal ang koneksyon, makasalan, karnal. Na madali kong nagawa sa panonood ko ng porns kasama sina Cassie at ang iba pa naming kaibigan kapag nagkakatuwaan.Dahil nagsusulat ako, mahirap talagang i-visualize sa loob ng isip mo ang isang eksena kung hindi muna nakita o naranasan ang mga ito ng personal.Naging gamot ko na rin sa depression ang pakikipagniig ko sa ballpen at papel.Kailan ba nagsimula ang pagiging green minded ko?Ah, sa Fifty Shades of Grey.Nasa mga botones na agad ng dress shirt ni Craig ang mga kamay ko. Habang hindi malaman ng mga kamay niya kung paano ako hahaplusin sa buong katawan. Hinahagod niya ako sa ibabaw ng buhok ko, sa likod, sa balikat, sa mga brasong nagkakalas ng damit niya at wala na ring direksyon ang halik niya.Baliw. Haling. Nagmamadali.Gumiling ako sa dragon niya na galit na galit at tumakas sa bibig niya ang ungol na parang nagdedeliryo sa sarap.Masyadong mainit sa loob ng sasakyan kahit malakas ang aircon. Para kaming sinusunog ng
HELGA POV: “Ako rin ba ang una?” Inunahan ko siyang magtanong. Mas mabilis, mas astig. Mas mahihirapan din siyang magsinungaling. “Bakit marunong kang humalik?”Subconsciously, alam ko ang sagot. Ang mga lalaki kapag nagkakatuwaan para ring mga babae. Kriminal siguro ako pero gawain kong gumamit ng mga gadgets para mag spy. Alam kong krimen yon pero bahagi yon ng aking pag aaral.Madalas, ballpen recorder at nabiktima ko na rin si Craig, ilang beses na.Good thing, hindi siya kissed and tell at kahit sinasabi kong babaero siya dahil ang totoo, alam kong maselan talaga siya sa babae. At nakakainis na ganon siya. Bakit ang daya? Napakaguwapo niya lalo na kapag ganitong malapitan. Nag uumapaw ang sex appeal at perpekto kahit saan mo tingnan. Ang ganda ng maangas na kilay, matangos na ilong at mapula pa yata kesa sa akin ang mapintog na mga labi.Makinis ang mukha na parang walang tumubo at nagtagumpay na pimples na binagayan ng makapal na buhok na hunahalik hanggang sa balikat.Isa
HELGA POV:Dapat i-pruning ang mga puno ng sili para mas mataas ang survival. Bawasan ng tangkay, dahon at mga bunga. Pero kapag ginawa ko yon, mahahalata ni Lola kahit malabo ang mata.“Sasamahan nga kita.”“Hindi na,” seryoso na naman ako. “Iwasan mo na lang ako, Craig. Yon ang tulong na magagawa mo. Para matahimik na tayong lahat.” Matagal siyang walang kibo. Naiinis na siguro kung bakit on and off ako pagdating sa kanya.Daig ko pa ang sinauna at dispalinghadong switch ng ilaw.Sala sa init, sala sa lamig, sabi nga ni Lola Maria.Inihagis ko ang asarol sa lupa matapos ang apat na puno pa na natira.24 pala ang tanim ni Lola.Dalawang dosena. 12 puno kada hanay. Ang hayop na Mike na yon, magbabayad talaga sa akin.Hinagod ko ng likod ng palad ang pawisan kong noo.“Do you really mean that?” Sa lalim ng iniisip ko, nalapitan na pala ako ng lalaking ito at naipihit na agad ako paharap sa kanya. Bumilis ang tibok ng puso ko. “Handa akong mawala ang lahat sa akin maging asawa lang ki
HELGA POV:“Jesus,” lango na sa pagnanasa ang daing niya. Duling na ang magagandang mata at mabibigat ang talukap niyon . Hinuli ang pink nipple ko at pinagulong sa loob ng dila niya. Inikutan, pinakawalan saka maingat na hinigit pataas. Binalikan ng maraming beses at kinagat-kagat sa pagitan ng ngipin. Tumatagal ay nagiging mahusay siya sa pagsipsip.Nasa tiempo ang hagod sa hubog ng dibdib ko at kung kelan niya hihigitin pataas ang nipple ko.“Ang…sarap…” ungol ko.Umarko ako sa ilalim niya. Sobra ang init na nararamdaman ko. Parang mga gapos na hindi nakikita.Umangat siya sa akin at tinitigan ang mapupungay kong mata. Pinakawalan ang kamay ko. Maingat na humaplos ang malalaking palad sa puno ng hita ko, paakyat sa zipper ng pants ko—nagpapaalam.“Can I?”“Gusto kita,” yon ang lumabas sa bibig ko. “Pero hindi pa ako handa sa ganyan. Kaya ko siguro pero dry humping.”Magagamit ko ito sa pagsusulat. Pero duda ako kung kaya kong i-publish ang tungkol sa kanya.Si Craig para sa akin ay
HELGA POV:Tinig yon ni Nancy na papunta sa kamalig, tumatakbo.Nanigas ako at para akong binuhusan ng malamig na tubig.Si Blackie ay marunong maglambing gamit ang nguso niya. Tamad tumahol pero bubungguin ka sa tuhod o sa lulod kapag nagpapansin ito.Habol iyon sa akin at natutulog sa ilalim ng papag kapag may ginagawa ako dito sa kamalig.Tinapik ko sa balikat si Craig sa kabila nang paghahabol ko nang hininga. Sarap na sarap pa naman ako sa aming ginagawa.Langit na sana kahit kiskisan lang sa kamalig, eh.“Itigil na natin ito. Tama na.”Sandali siyang hindi nakakilos. Nakadiin ang matigas na tipak ng maskuladong dibdib sa perpekto at matutulis kong nipples. Pumipintig ng mabilis ang mga ugat sa pagkalalaki niya na nakalapat sa tumitibok kong clit—ilang segundo na lang sana at nakaraos kami pareho.Baka hindi pa talaga panahon para magkatikiman ang dragon niya at ang mini-flower ko?May panghihinayang sa reaksyon ng mukha ni Craig. Dumaan sa mga mata ko ang titig, sa tangos ng aki
HELGA POV:Sa anim na nakikitira sa bahay ni Lola Maria, isa pa si Aileen sa espesyal sa akin. Magandang bata, matangkad at maputi pero hindi nakapasa ang ilong sa tangos na inaasahan ng ama kaya laging pinalalayas at pinagsasalitaan nang hindi maganda.Graduating na ito sa high school at may nanliligaw na rin.Tatlong taon nang dito umuuwi sa amin. Kapag Sabado at Linggo, umuuwi sa kanila sa bundok. Sa ngayon, anim na lang ang nakikitira sa amin. Pero may pagkakataong umabot sa 20 katao ang kasama namin dito noon. Kahit ang kamalig, may panauhin na rin at may panahong kahit rebelde o mga kaaway ng gobyerno, kinukukupkop ng lola ko.May pagkakataong natatakot ako para sa mga kasama ko, pero sabi nga ng lola ko: huwag mong sabihing takot kang mamatay?Nasa kapalaran daw ng tao na mag-krus ang landas ng isa’t-isa dahil nasa ilalim tayo ng iisang araw. At paano mo iisiping mabuti ka kung humahatol ka sa iba?Sa awa ng Dios, nagiging kaibigan ng lola ko ang lahat ng klase ng tao.Pero na
Kuripot ito, eh. Di kaya siya na ang nakatira dito hindi na si Jace? Kilala ko ang brother niya, may OCD. Perfectionist din at germaphobic.Kahit laman ng ref dapat perpekto sa grocery list nito. At ang pantry parang pang World War 3. Samantalang si Craig, tipikal na promdi kahit bilyonaryo na.Medyo makalat ng konti sa bahay at walang arte sa pagkain.Lalaking lalaki. Cowboy.Nagkamot siya sa ulo. “Alas otcho pa lang, babae. Bilisan mo diyan at ihahatid na kita pagkatapos.”Ganon?Walang awa yarn?Ipinasok ko sa bibig ko ang hotdog. Labas-masok. Sabay kurot uli ng kanin.Napikon siya. “Noong high school ka at nagsisimula kang magsulat ng novela, ganyan ka na ba talaga mag isip?”“Correction, noong nagsimula akong magsulat sa notebooks ng buong romance novel, dalisay at wagas pa ang puso ko. Kasing linaw ng batis sa bundok ng Sierra Madre. Pero may nakilala akong babae na nakakainis ang ugali kaya nagbago ang writing style ko at crime and thriller na ang isinusulat ko.”Nanay mo yon
HELGA POV:“Di nga?”“Oo nga. Tawagan mo pa kung gusto mo.”Namula ako, kumalat sa pisngi ko hanggang sa pisngi ng kiffy ko. “Nakupo, lagot na talaga ang Bataan. Ibagsak na natin agad!”“Helga,” seryoso na naman siya. “Kinakabahan talaga ako kapag may hindi normal na nangyayari dahil ganyan na ganyan ang Mom ko. Iba ito sa inaasahan ko kung ang titingnan ko ay ang totoong ugali mo. Baka naman may kakaiba kang inililihim sa akin?”Kinagat ko ang labi ko. “Bitiwan mo nga ako,” utos ko. “Gusto kitang mahawakan,” ginawa naman niya kaya hinaplos ko ang buo niyang mukha. Ang mata, ang talukap, ang mahabang pilik, tumulay sa tangos ng kanyang ilong. Na hinuli agad ng bibig niya at sinipsip. Hiningal ako. Nabuhay ang kakaibang pangangailangan. “Nagsawa na ako sa kurot ni Lola. Sabi niya kanina, karapat-dapat ka raw sa akin kaya parang natauhan ako.”Half truth naman yon kaya konti lang ang guilt ko.“At anong dahilan kanina bakit ka umiiyak na parang inahing baka na nawalan ng guya?”Yan an
Binasa ko ng dila ang labi ko, bitin ako sa isa pang dibdib niya. “Gaya ng sinabi ko sa yo sa loob ng SUV mo nang una tayong magkatikiman–kung ayaw mo, puede si—”ako naman ang pinatahimik niya ng mapusok na halik.Hinuli ng malalaking kamay niya ang mga pulso ko at inipon sa iisang kamay sa uluhan ko. Pinisil ang isang dibdib ko at isinubo ang nanunulis kong nipple. Kinagat-kagat saka hinila sa pagitan ng mga ngipin.Namilipit ako at umingaw na parang pusa. Nagmakakaawa sa mas matindi pa niyang halik.“Puede kang sumigaw dito, pero hindi na kita pakakawalan ngayon, Helga Rovelo.”Nasa pagitan na agad ng mga hita ko ang malapad niyang balakang. Dumidiin sa pagkababae ko. Gumagawa ng dry humping para iparamdam na yon ang initial na laki na dapat kong paghandaan. Oh, God. Gusto ko yon kahit na masakit!“Fuck me, Craig,” haling kong bulong. “Sa yo lang ako.”Na-engkanto yata sa narinig. Pinuntirya niya kaagad ang nasa pagitan ng hita ko. Pababa ang halik mula sa aking dibdib, sumisipsip
HELGA POV:“Shit!” Binuksan ko ang bagong lata at sumirit yon dahil sadya kong kinalog habang nagsasalita siya. “Lintik, natapon!” Umigkas ako palayo sa kanya dahil nabasa ako pero inaasahan ko na yon—-sinadya ko rin.Parang fountain na sumirit sa aking leeg, t-shirt at pants ang laman ng beer sa lata.Hinubad ko ang t-shirt kong nabasa at hinarap ko siya. “Pahiram ng extra shirt. Pakibilis lang.”Umigkas siya patayo para kumuha ng damit sa kuwarto, natataranta dahil yata sa paghuhubad ko pero sinundan ko siya.Sa likuran niya, hinubad ko na rin ang pants ko.“A-Ano bang..?”“Bra at bikini, meron kayo dito?” Naihagis ko na agad ang bra ko sa ibabaw ng kama.At ewan kung bakit pakiramdam ko nang makalaya ang dibdib ko mula sa matinding galit ko kanina sa puntong hindi ako makahinga, parang naging doble yon sa size, bumigat at lumaki. Pumipintig ang nipples ko.“H-Helga…tinutukso mo ba ako?”Para siyang poste sa tabi ko, hindi alam ang gagawin. “Depende sa yo. Papayagan mo ba akong
HELGA POV: Hindi ako tatanggihan ni Craig.Hinahangad niya ito.Kaya simulan na natin ang laro, Celeste.Matira ang matibay.Inakbayan ako ni Craig palayo sa tabing ilog, inaalalayan ako. Dahan-dahan din kaming maglakad na para bang bagong panganak ako o galing sa chemo. Hawak niya ang basket na wala pang laman dahil natapon sa kasukalan.Okay lang.Laban lang, Helga. Wala ka mang nakuhang halamang gamot, makakahawak ka naman ng ibang ‘ugat’.Itayo mo ang bandera ng mga yagit! —--------SUMIRIT ang bubbles nang buksan ni Craig ang lata ng beer in can bago iabot sa akin.Nasa loob kami ng makabagong cottage ni Jace kung saan malapit sa busai o maliit na waterfalls ilang kilometro ang layo sa bahay namin.3 yata o 4 na kilometro. Hindi ko nga namalayang narating na namin dahil tulala ako habang nagmamaneho si Craig kanina papunta dito.Pero ngayong, nakasiksik na ako sa tabi ng salaming bintana, sandali akong naaliw nang makita ko ang mga bagong tanim na niyog na mababa pero namumung
HELGA POV: Binaybay ko ang ilog kung saan kami muntik magkatikiman ni Craig dahil malapit lang yon sa bahay. Natukso akong libutin ang kabilang panig ng ilog na sakop na ng lupain ng mga Alastair dahil open naman ito sa lahat ng gustong pumunta. Marami dito ang dumadayong maligo kapag tag-init. At nangunguha ng hipong bundok, isda, pagong at iba pa. Galing ako sa mataas at malagong kasukalan nang matanaw ko si Madam Celeste, sakay ng puting Stallion nito at kasabay na namamasyal ang kanang kamay nito, si Imelda. Para akong sinipa ng kabayo sa lakas ng kaba ko. Naku, aatakehin din ito sa puso kapag nakita ako! Nagtago ako sa talahiban dahil madadaanan nila ako. Mabuti na lang at camouflage ang kulay ng pang itaas ko at gray ang pants ko. Dumausdos ako pahiga sa damuhan. Yakap ko ang basket ng lola ko, pasandal sa malaking puno. “Nakakarating din daw sa ilog na ito sina Craig at ang babaing yon,” si Celeste ang nagsasalita sa layong halos tatlong dipa. “The nerve of that
HELGA POV: “Dahil ikaw mismo ang dahilan,” dinuro ko siya sa tapat ng puso niya, “ang nararamdaman mo sa akin na yan, ang pagmamahal na yan na sinasabi mo. Dahil diyan mismo kaya nahirapan akong maging masaya sa bayan na ito. At yong mga pangit na nararanasan ko na hindi ko sukat akalaing dadanasin ko–ikaw rin ang rason, Craig. Kaya paano? Sabihin mo sa akin: paano maging tayo kung ikaw mismo ang ugat ng mga paghihirap ko noon pa at mga titiisin ko pa sa mga darating na panahon?” Natulala siya. Bumagsak ang mga kamay niya na nakahawak sa mga braso ko. Iniwan ko siya kaagad. Ni hindi ko siya nilingon pa. Kinabukasan, nalaman ko na binangga niya ng Ducati ang kotse ni Brandon. Yong pasaway niyang step brother. Wasak daw ang dalawang unahan ng magkaibang mga sasakyan. Samantalang naalala ko pa na halos kulambuan ni Craig ang motor na yon. Ayaw padapuan kahit sa alikabok. Malala raw at na-hospital. Nabalian, pero hindi ako nagpa-apekto. Nagpanic si lola at umiyak pero hindi
HELGA POV:Kung hindi ka sa akin nagkagusto hindi ako palalayasin at pag iinitan ng angkan mo!Bakit ako lang?Bakit hindi ko puedeng isama si Lola?At bakit ayaw umalis ni lola sa lugar na ito?Bakit ang hirap maging ako?“Narito ako.” Hinagkan niya ako sa buhok. “Marami akong kayang gawin para sa inyo. Kailangan mo lang akong hayaang nasa tabi mo, Helga.” Hindi na ako tumanggi nang yakapin niya ako nang mas mahigpit. Yong yakap na parang pag aari niya ako. “Payag na akong maghintay gaya nang sinabi ko. Sorry kung mapilit ako.”Pinahid ko ang luha ko. Tinalikuran ko siya dahil baka makita kami ni Nancy.Dumeretso ako sa taniman ng sili at nakita kong maayos naman ang mga yon na parang hindi binunot. Pero hindi pa sigurado, malalaman ko lang kung mabubuhay o mamamatay ang mga yon makalipas pa ang ilang araw dahil February pa lang. Kapag tumaas ang temperatura ng lupa, mas magiging mabilis ang pagkabulok at pagkamatay ng mga halaman.Kinatatakutan ko ang mga palatandaan: isa-isang m
Nahawakan ako sa puno ng braso at dumiin ang mga daliri sa laman ko. Nang tingalain ko siya, nahirapan akong huminga. Nasasaktan siya. Nagdurugo. Wasak na wasak na naman ang puso ng paboritong anak ni Celeste dahil sa akin.Pero ano ba ang magagawa ko para sa kanya?Titig ko na ang nagsabing tama na, masasaktan lang tayong dalawa.Nang pakawalan niya ako mabigat din ang loob ko. Wala sa sarili akong naglakad pauwi.Nagtahulan ang aso nang malapit na ako sa bahay. At paglingon ko, nasa kinatatayuan pa rin si Craig kung saan ko siya iniwan.Tulala.Parang piniga ang puso ko.Ano ba talaga si Craig Alastair sa buhay ko?Bakit ganito ang nararamdaman ko?Naiwan ang tanong na yon sa isip ko at nakatulugan ko na lang. At umasa akong makakalimutan ko rin bukas ng umaga.Gaya ng lagi kong ginagawa. —-------NAKAPAMAYWANG ako sa harap ng kamalig. Na medyo tabingi na kaya tabingi na rin ang ulo ko.23 days to go. At tumatakbo ang oras. Hindi ko dinibdib ang ilang araw na hindi nagpapakita si C