CHAPTER 53

"I'm sorry" paghingi ni Xavion ng paumanhin, "but I didn't realize you perceived it like that. My concern for you stems from my desire to prevent any suffering for my kids. If my actions could bring you comfort, then I'm glad. That's the reality. Please consider the bigger picture, Rose, and avoid selfishness."

Nasaktan siya sa mga salitang binitawan nito. Hindi niya maitatangging ang katotohanan sa mga sinabi nito, but it still stung to hear him dismiss her feelings so callously.

"Kaya ko na ang sarili ko, Xavion. Ang presensya mo sa paligid ko ang mas lalong nagpapahirap sa akin para makausad. Sabihin mo nang makasarili ako pero iyon ang totoo. Sa bawat sandaling nandyan ka, mas lalo akong nasasaktan. Sinubukan ko na namang pigilan e, pero hindi madali."

Xavion's expression softened. Inabot niya ang kamay ni Rose at marahan iyong pinisil. Agad namang iniwas ni Rose ang kanyang tingin rito. A tear fell from her eyes.

"I didn't mean to hurt you, Rose," malumaanay na saad ni Xavion