CHAPTER 36Azred Kaizen POINT OF VIEW—“Why are you packing your things.” Nagulat ako nang biglang sumulpot si Lucas sa likuran ko habang tinatago ko nalang ang pag-impake ko. Napakamot ako sa ulo ko.“N-Nothing, just packing.” Napa nguso ako habang pinapatuloy.“What kind of bûllshît is that? Did you lost your mind?” Binato ko siya ng unan dahil sa pinagsasabi niya.“What? Why did you hit me? I'm just asking bakit nag iimpake ka. Pupunta ka kanila Vaniah hindi maki bahay.” Sa inis ko sa kaniya at dala ng kahihiyan ay nabato ko nanaman siya.“Bakit ba! Alangan namang isang araw lang ako roon. Isang araw lang ba pag e-explain? Siya pa naman 'yong tipong tao na mahirap maluko.” Napatawa si Lucas saka ako binatukan.“Aray, ano bang problema mo!” Pinakailaman niya ang mga gamit ko na inaayos ko.“So saan ka tutuloy?” Tanong niya sa akin.“Sa bahay nila. Makikibahay ako— aray! Naano ka ba? Nakailang batok ka na ah!” Lagi talaga akong ginugulo nito eh. “Ang kapal naman ng batok mo kung ga
CHAPTER 37Vaniah Feumi Dellona POUNT OF VIEW—NAPAPANGUSO ako habang naka patong ang baba ko sa isa kong kamay at nakapatong ang siko sa mesa. Nakatitig lang ako sa labas ng bintana at nag-iisip kung ano ba ang gagawin ko kay Kaizen.Nakakahiya, hindi ko siya kayang harapin. Pagkatapos ay hindi ko alam sa sarili ko kung bakit pakipot ako ngayon. Ano kaya sa feeling ang pinipilit ka. Madalas kasi ay umu-oo ako agad at hindi ako mahirap pilitin, hindi nga ako nagpapapilit eh dahil kusa na akong pupunta.Ngayon lang talaga ako magiging ganito dahil litong lito ako kay Kaizen. 'Di pa siya nakakapag explain pero sabi niya ay saka niya i-explain lahat kapag sumama ako sa kaniya.Pag-iisipan ko muna, kahit kailan talaga hindi nawala ang pagiging maarte ni Kaizen kailangan talaga na formal place niya ako dalhin kapag may sasabihin siya.Tinatamad din ako ngayon at titignan ko muna kung sincere siya sa ginagawa niya. Kahit una palang talaga alam kung sincere siya. Minsan lang may gumanito sa
CHAPTER 38Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—MAHIMBING akong natutulog ngayong ala una ng hapon dahil puyat na puyat ako kagabi. Parang 'di ko pa na try mag puyat ng gano'n kalala sa kanunuod lang ng k-drama. Usually kasi ay kapag pasko or new year ako nagpupuyat ng gano'n. Umaabot ako ng madaling araw bago matulog. Kagabi ay hindi ko matigil ang panunuod kahit antok na antok na ako.Hindi ko na siya matigilan, gusto Kong tigilan na kaso talagang hindi eh. Ganito siguro ang kapatid ko kaya lagi niyang sinasabi na puyat siya.Tungkol nga pala sa kapatid ko. Pinauwi ko na siya rito at 'wag na tumira sa apartment dahil nandito naman na ako at okay na sila mommy at daddy. Patapos na rin siya sa highschool kaya saglit nalang ito.Mahimbing ang tulog ko nang may biglang unan na bumato sa akin nang maramdaman ko. Naramdaman ko rin na may humiga sa likuran ko dahil naka dapa akong natutulog.“Ano ba 'yan Faiah! Natutulog ako eh.” Reklamo ko dahil sigurado ang kapatid ko ito na nangiinis na
CHAPTER 39Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NAPAHIKAB ako ng palihim habang kasama ko si Kaizen na naglilibot dito sa park. Ngayon pa kasi naisipang maglibot Kung kailan antok na antok ako. Gusto ko sanang maging masaya kaso inaantok talaga ako. Wala akong energy maging magulo ngayon.Niyaya niya nga akong sumakay sa rides at sa isip ko ay baka napapansin niya na inaantok ako at ito ang paraan para magising ang diwa ko. Hindi nga sana ako papayag dahil hilong hilo ako sa mga ganiyan pero sige nalang, kakain daw siya ng balot eh.Baka nga iniisip niya na may galit pa rin ako, hindi ah inaantok lang talaga ako at kailangan kong mag recharge at 'yon at tulog.Maya maya pa ay tapos na ang mga nakasakay sa biking Maya inaya niya na akong sumakay.Lutang akong umupo at hinayaan silang ilagay ang mga harang at masiguro na hindi ako mahuhulog dito. Saka lang ako nakakaramdam ng kakaiba ng naglakad siya papunta sa kabilang side ng biking. Taka ko siyang tinignan at ang paligid na kaming d
CHAPTER 40Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NAKAUPO kami ngayon ni Kaizen dito sa mga nakahelirang upuan sa harap ng dalampasigan habang may papalubog na araw. Dito kasi sa lugar namin malapit lang ang dagat sa mga park. “So, what are you planning to do now?” Tanong ko sa kaniya. Syempre magkaayos na kami. Eh ako mananatili muna ako rito hanggat hindi gumagaling si Daddy. Hinatayin ko muna siyang gumaling at makapag bonding kami bago ako bumalik ulit doon.“Ikaw kung anong plano mo susunod ako.” Napatawa ako.“Dito muna ako, hintayin ko munang gumaling si Daddy.” Naramdaman ko ang pagtango niya.“I'll call Lucas, para sumunod dito. Napsg usapan kasi namin na ipapasunod ko siya rito once maging okay na lahat.” Bigla kong naalala ang cellphone ko at mga text message na hindi ko binasa o kaya sinagot ang mga tawag galing sa kanila.“Sorry, nag mukha tuloy akong famous dahil sa hindi ko pagsagot sa mga text or tawag niyo.” Tumawa siya.“It's okay. Ah— by the way I can tell you the tr
CHAPTER 41SOMEONE'S POINT OF VIEW—“Welcome back. My home.” Nakangiti kong sabi habang nasa airport. Kinuha naman ng mga alalay ko ang mga gamit ko.“Bîtch, what are you doing here?” Napatingin ako kaagad sa babaeng 'to na akala mo siya lang may karapatang umuwi. “Don't disturb me. Anyway, the old show is over, here's the real one. Arriving.” Nakita ko kung paano niya ako irapan kaya napatawa ako ng pagak.“Haha, as if magagawa mo ang gusto mo.” Sarkastiko niyang tawa. Tinignan ko siya ng masama.“I also know your plan so shut the fvck up,” inis kong sabi sa kaniya at umalis na ngunit sinusundan niya ako.“I don't have any plan. It's you, who have plan. Hindi ba puwedeng manahimik ka na sa buhay mo? Change for your sake—” Sa inis ko sa kaniya ay humarap ako sa kaniya at nakipag titigan ngunit nanlaban siya.“Why do you care? I'll do whatever I want.” Ngumiti lang ako ng matamis at tinalukran ko na siya.“Crazy.” Napangisi ako ng matunog sa bulong niya.Nang makapasok ako sa loob n
CHAPTER 42Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—HINDI ako makatulog habang iniisip ang sinabi sa akin ng Neon na 'yon. Hindi ko tuloy maintindihan kung part ba 'yon ng personality niya. Sinabi ni Kaizen sa akin na madalas ay totoo siya. 'Di ko ini-expect na gano'n siya ka totoo. Napapasimangot tuloy ako habang naiiyak na walang luha, nakaupo rito sa kama ko at iniisip kung bakit ayaw niya kaagad sa akin. Sabi ni Kaizen at Lucas na hayaan ko nalang dahil gano'n talaga 'raw' siya. Paano naging gano'n talaga? Hindi ko tanggap. Napahiga nalang ako sa kamay at tumitig sa kisame. Iwasan ko nalang siguro, she didn't harm me naman. Mukhang 'di naman siya 'yong tipong taong mananakit. Pero sabi ni Kaizen at Lucas iwasan siya. Napagulo gulo ako sa buhok ko. Bahala na nga 'wag nalang pansinin.LUMIPAS ang mga araw at busy talaga kaming dalawa ni Kaizen. Minsan nalang muna kami makapag pasiyal dahil sa dami ng trabaho na naiwan. Ilang weeks lang nawala pero natambakan kaagad.Sinabi ko rin nama
CHAPTER 43Skylly Shane POINT OF VIEW(The one who knows all)—“Ah Dad, I wanna go to Philippines again,” sabi ko kay Daddy habang nandito sa office niya.“Why? Kararating lang natin dito.” Napa kagat ako sa labi.“I think I should also do my job without you. I mean, I want to do it too na wala kayo. Gusto kong ipakita sa inyo na I can also do it.” Napatingin siya sa akin. Akala ko ay magagalit siya pero ngumiti ito sa akin.“My daughter you are really growing, you are becoming a women.” Napangiti ako sa sinabi niya.GAYA nga ng napag usapan ay nag handa ulit ako para umalis at bumalik sa Pilipinas. Napangisi ako habang bumabiyahe pabalik. Who's gonna stop? No one gonna stop.Pagkarating ko sa Pilipinas ay si Neon kaagad ang bumungad sa akin and she's trying to stop me. “Why do you care? I'll do whatever I want.” Ngumiti lang ako ng matamis at tinalukran ko na siya. Masiyado siyang maraming sinasabi.“Crazy.”Hindi ko nalang siya pinansin dahil marami akong dapat asikasuhin ngayon.
EPILOGUE4 years ago—“Once upon a time there was an intruder that found a castle and attacked the princess.” “It's a bad guy mommy?” Napatawa ako kaagad dahil sa naging tanong niya.“Yeah, the intruder is a girl. She tried to catch the princess's lover— the prince.” Nakatitig lang siya sa akin ng nanlalaki ang mata kaya halos matawa na ako.“But, don't worry, the princess would never give her prince, so she tried to fight all her mighty, and saved her prince in the end.” Tinitigan niya lang ako.“Tapos ayon na tapos na nak. Nakakapagod mag English.” Ba't ko ba kasi pinalaking Englishero ito.“Mommy, prince should be the one who will save princess right?” Napanganga ako sa sinabi niya. Oo nga 'no.Narinig ko ang pagtawa ni Kaizen. “Kahit ano anong kinukuwento mo.” Natatawang bulong niya sa akin.“Honey, it's possible. Sometimes the princess is more powerful than the prince.” Napaliwanag naman ang mata niya Kya napangiti ako.“Really? It's possible?” “Yes. Now go to sleep and we wil
CHAPTER 52Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NAPAHIKAB ako habang napapayakap sa sarili dahil sa lamig ng panahon ngayon. Nag suot ako ng bunet ko at gloves dahil kahit gaano kalamig ang panahon gusto ko pa ring lumabas.Napangiti ako nang matapakan ko nanaman ang makapal na snow naipon ng magdamag. Two years na kaming nandito sa Canada at kahit ma snow dito ay hindi ako nagsasawa. Madali rin namang maligo rito dahil mayro'n silang bathroom na nag poprovide ng init para hindi lamigin.Tuwang tuwa nanaman akong gumawa ng snow ball at snowman sa taon kong ito ganito pa rin ako mag-isip. Ang ganda kaya, nakakatuwa lang.“Wife! Aga mo naman diyan?” Napatingin ako kay Kaizen at napatawa nalang. “Nakakatuwa kasi ang snow.” Walang ganito sa Pilipinas kaya sulitin ko na.Gaya nga ng nasabi noon, wala kaming contacts sa mga naiwan sa Pilipinas. For two years na. Nagpaalam naman na ako sa magulang ko at si Kaizen na rin mismo ang nagpaalam din sa akin. 2 years na rin kaming in a relationshi
SPECIAL CHAPTER —A talk with my realf father“Go talk to him.” Napatingin ako kay Kaizen nang alanganin. Nandito kasi ang totoo kung ama at sabi niya kakausapin niya raw ako. Nandito na ako sa mansion nila Kaizen at ilang araw na rin ang nakalilipas.“It's much better kapag nakapag usap kayo, maybe may sasabihin lang siya.” Tumango nalang ako para matapos na 'to. Sumunod ako sa kaniya at dito lang naman kami sa garden mag-uusap. Nakatitig lang ako sa mga bulaklak at magkatagilid kami. Nahihiya ako 'di ko rin alam kung ano bang sasabihin ko pero pinagpapawisan ako sa lamig.“I'm glad I saw you. The last time I saw you is nasa 3 years old ka palang yata.” Hindi ako nakasagot sa sinabi niya. napapakamot nalang tuloy ako sa ulo.“Don't you have any question?” Napa 'Ahh' ako.“A-Alam niyo naman po siguro 'yong tanong ko.” Nginitian niya lang ako.“It was the biggest mistake I ever made in my life. Napalayo ako sa mommy mo becuase of her friends na pinaniwalaan ko naman. It's a long stor
CHAPTER 51Azred Kaizen Velsonwy POINT OF VIEW—HALOS hindi ako nakatulog dahil sa kakaisip ko kay Vaniah. Gusto ko siyang isama pero natatakot ako dahil baka ayaw niyang sumama sa akin lalo na ngayon na hindi siya okay.Halos maiyak na ako kakaisip at wala talagang gana ang katawan ko ngayon. Should I flight now? Tumayo nalang ako at nagdahan dahan nalang sa pagkilos dahil wala akong gana. I'm so stupid na hindi ko pinili ang manatili sa kaniya. Ngayon ay kailangan kong umalis, gusto ko siyang makasama.Napabuntong hininga naman ako at napaisip. Naka hands na rin mga gamit ko, sa totoo nga ay puwede na akong umalis.I also can't believe na kapatid niya si Skylly, si sir Syrus pala ang Daddy niya. Pero okay na ngayon dahil nalaman na namin ang totoo at titigil na si Skylly.Bumaba na ako at napatingin sa orasan. It's 6 o'clock in the morning. Parang ayaw ko nang tumuloy.“Sir? Saan kayo pupunta?” Napatingin ako sa personal Butler ko na gulat na gulat na napatingin sa akin.“I have f
CHAPTER 50Lucas Riyo Velsonwy POINT OF VIEW—NANDITO ako sa kotse ko at malayong nakatanaw kay Vaniah. Napa sapo nalang ako sa noo ko nang makita si Skylly. Ang galing talaga ni Neon nagawa niyang pagsalubungin ang dalawa.Alam ko na ang nangyayari at sinabi sa akin ni Neon na si Vaniah ang kapatid ni Skylly na binabanggit niya noon. Hinahanap daw kasi ito ng Daddy niya.I can't believe it na magkapatid sila sa ama. Bilog nga talaga ang mundo. Nakikita ko na kung paano sila magsalitan ng salita, kahit hindi ko naririnig ay halatang nagkakainitan na sila ng ulo. Hindi nga talaga palalampasin ni Skylly ang makitang kahit sino. She's crazy. Nagmaneho na nga ako pabalik sa bahay dahil kailangan kong bantayan 'yong hacker na nagkakaroon na ng saysay ang ginagawa. Nagpaka busy ako nitong mga nakaraang araw. Hindi lang tungkol kay Vaniah at Kaizen na picture ang hinahanap namin. Sinusubukan din naming hanapin ang tungkol sa resort namin kahit matagal na at ilang years na ang nakalilipas.
CHAPTER 49 CONTINUATIONVaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NAGPAPATUNOG ako ng mga buto ko ngayon at hinihilot ang lamang loob dahil nananakit na maghapon akong nakaupo. Nakaupo ka pero nananakit pa rin. Kararating lang kasi ng hinire ni Lucas na hacker at sinabi niya sa akin I did great daw. Kahit wala nga akong nakuhang info ayos na daw dahil nabawasan kahit papaano ang trabaho niya at hindi na siya mahihirapan mag start mg hacking. Naka balot nga siya ng mabuti at halos ayaw ipakita ang mukha. Madalas talaga gano'n sila kailangan mong magtago.Lumipat na rin nga sila ng area at sabi ni Lucas doon na raw sila sa bahay nila. Kaya ngayon ay boring nanaman ang buhay namin ni Neon kahit busy kami. Gets niyo ba? Hindi? Okay.“I have some ointment here.” Napatingin ako kay Neon.“Paki ulit nga Neon.” Tinignan niya ako ng nagtataka.“Nang alin?”“'Yong sinabi mong gamot.” Tinignan niya ako at napahampas. “Natatawa talaga ako sa pav pronounce niyan. Ang babaw ng kaligayan ko.” Ewan ko
CHAPTER 49Skylly Shane Wilson POINT OF VIEW—PINAPABILIS ko ang mga tauhan ko sa pagtatrabaho at paghahanap kay Neon pero nakailang oras na ay wala pa rin.“Ano hindi po ba rin ba mahanap?” Inis na sabi ko sa kanila.“Hindi pa siya lumalabas ma'am magmula kanina. Mahigpit din mga butlers niya kasi malayo layo ang nalilibot at pagbabantay kailangan naming umalis.”Napasabunot ako sa buhok ko at inis na kinusot ang mga papel. “Spread out! Gawin niyo ang lahat para mabantayan ang babaeng 'yan!” Sigaw ko sa kanila at nagsimula nang kumilos.Kinakalma ko palang ang sarili ko dahil sa nangyayari ay may lumapit nanaman. “Ma'am, lumawak ang bantay nila, dumagdag ang butlers ni sir Lucas.” Hindi ako makapaniwalang tumingin. Paano naging magka close ang dalawang 'yon?“Hindi kami makagalaw, mahirap nang masundan kung sakaling umalis.” Napa hinga ako mga hangin at sumigaw.“Arghh! Do everything! Wala akong pakealam! Gawin niyo ang makakaya niyo dahil sinasahuran ko kayo!” Hindi puwede 'to!Uma
CHAPTER 48Neon Flerian POINT OF VIEW—NAKATITIG lang ako sa laptop ko habang pinagtatagpi ang mga nalaman ko. Inuuna ko ang kahinaan ni Skylly. Ang Daddy niya rin ang kahinaan niya kapag nalaman ng Daddy niya ang tinatago niyang nalalaman niya.But first of all why do I hate Skylly? Well, back then, she tried to ruin my name, my reputation and the trust of my family. Mabuti at nagawan ko ng paraan, she thought I don't know about it. Hindi ko lang talaga alam kung bakit gano'n siya. She's too stupid.Napabuntong hininga ako. Tinanong ko si Vaniah tungkol sa totoo niyang ama. Ewan ko rin kung bakit bigla nalang pumasok sa isip ko ang Daddy ni Skylly that time, sa kakahanap ko ng kahinaan ni Skylly napadpad ako roon and it make sense now. Is it possible na ang matagal na ring hinahanap ni sir Syrus ay siya? At sa reaction palang ni Skylly sigurado akong may nalalaman siya.Kaya siguro bumalik siya sa Pilipinas na hindi kasama ang Daddy niya dahil ayaw niyang malaman ito.Napangisi ako
CHAPTER 47Skylly Shane Wilson POINT OF VIEW—PINAGBABASAG ko halos lahat ng makita ko rito sa bahay dahil sa galit ko kay Neon. How did she knows about that? No hindi pa nga ako sigurado kung siya ba ang kapatid ko o hindi na binabanggit ni Daddy, paanong nakarating sa kaniya ang tungkol doon?“Bûllshît Neon! I hate you so much!” Sigaw ko at halos mapasabunot na sa buhok ko.Kailangan ko nang gumalaw ngayon hanggat hindi pa sila nagkakakilala ni Vaniah. I need to make sure na mapipigilan ko siya at mananahimik siya habambuhay. Just thinking about how she know about it gusto ko nang sabunutan siya ng subra. If only I can do crimè.Napatigil ako. A crimè? Is it possible that my money can hide it? Pabagsak akong napaupo sa couch habang napapahilot sa sintido.“Dati palang talaga sakit ka na sa ulo Neon.” Inis na sabi ko. Siyang pagdating ng mga tauhan maya sinampal sampal ko sila isa isa.Gulat silang napatingin sa akin ngunit napayuko nalang. “How?! Can you explain this to me?! Paan