Tama sila, kailangan nga mag-ingat ako! Masyado akong naging kampante na safe ako at walang mananakit sa `kin as long as kasama ko sina Yaya. Hindi ako dapat nagtitiwala basta-basta sa kung sinu-sinong tao.
Pero, pano ko malalaman kung sino ang mabait sa hindi?
Pano ko malalaman kung niloloko lang ako ng isang tao?
Buti na lang may best friend Aveera ako na laging nagpapayo sa `kin, pero mula nang nangyari `yung pag-ambush sa `min kahapon, parang feeling ko, anytime may lalabas na lang bigla sa tabi-tabi at tatalunin ako at pagsasaksakin!
Kaya pagdating ng PE namin kung saan magkasama ang dalawang klase, ay lumayo kami sa iba habang nag pa-practice. Umiwas ako sa mga tao na `di ko masyadong kakilala at pinalapit sina Ate Sol sa amin para magbantay.
”Pasensya na, Harold, ha, pero, okay lang ba na `wag ka’ng masyadong lumapit sa `kin?”
”Of course,” sagot ni Harold na mukhang alalang-alala sa `kin nang magkita kami, ”I saw
”Sana nga...” bulong ko sa sarili habang nakatitig sa madilim na tanawin sa labas ng dining room window namin.”Sana ano?” tanong ni Yaya na nasa tabi ko.”Ah, wala, may naisip lang ako.” nginitian ko s’ya at hiniwa ang ulam n’yang steak, “Eto, Yaya, say ahh...!””Sabi ko naman, ako na, eh!” hinawakan n’ya ang inaabot ko sa kanyang fork at isinubo iyon nang mag-isa, ”Na-sprain lang naman ang kanang kamay ko, hindi bali.””Oo nga sir Josh,” sabi ni Ate Vin na kasama namin sa mesa, ”At saka, kami na ang bahala kay Inez, kumain ka na lang nang kumain d’yan.””Gusto mo pa ba ng juice?” tanong naman ni Ate Val na tumayo para salinan angbaso ko.“Kalahati na lang po, salamat.”Madalas na kaming kumakain nang ganito, sama-sama, mas gusto ko kasi na may kasalo sa mesa `pag kumaka
Dumaan ang araw na tulad nang nakaraan. Pagdating ng hapon, nag-practice `uli kami ng sayaw, at dinala ni Aveera ang dalawang damit na tinatahi n’ya para kina Jinn. “Woah! Ang galing mo talaga, Ate Aveera! Nasimulan mo na pareho?!” hangang-hanga rito si Rome kahit hindi pa ito tapos at wala pang manggas. “Not bad! At mukhang sakto lang sa amin, ha?” sabi naman ni Jinn. ”Malamang! Kaya nga tayo sinukatan ni Ate Aveera, kasi tayo ang magmo-model ng design natin, `di ba?! Malamang kasyang-kasya yan!” bara sa kan’ya ni Rome. ”Ang galing mo talaga, Aveera, pati ang pagtahi mo, ang linis kahit sa ilalim!” sabi ko habang binubusisi ito. ”Of course. I never do anything half-assed,” sagot ni Aveera na proud sa kanyang work. “Isukat n’yo na `yan para ma-adjust ko at maayos ang mga kailangang ayusin.” “Okay, we’ll be right back!” sabi ni Rome na sinundan ni Jinn sa boy’s locker room. “Ngayong wala na ang dalawang makulit, s
Nagising kami sa alarm ng cellphone ni Louie kinaumagahan. “Josh, bangon na.” Tinapik ako ni Louie matapos patayin ito. “Mmm... sandali...” Imbes na bumangon ay lalo ako’ng yumakap sa kan’ya. “Sarap dito...” Niyakap naman ako si Louie pabalik at hinalikan sa noo. “Dali na at baka ma-late ka pa sa school.” Tinapik n’ya `uli ako sa balikat at inalis ang mga kamay ko sa balakang n’ya. “Halika na, bangon na tayo.” “Ayoko pa...” umikot ako patalikod sa kan’ya. “Okay, mag-isa na lang ako maliligo.” Agad ako’ng napaupo sa kama! “Sandali! Sandali!” Tumatawa’ng nagpunta si Louie sa banyo, s’yempre humabol ako! “Akala ko ba ayaw mo pa’ng bumangon?” “`Di mo sinabing may perks pala ang early riser, eh!” “Ikaw talaga!” ginulo n’ya ang buhok ko. “Magsipilyo ka muna, may panis na laway ka pa sa baba.” “Uy! Wala, ha?!” tumingin ako sa salamin at pinunasan ang bibig ko. Tumayo naman si Louie sa likod ko at hinimas ang kanyang baba. ”Sa susunod nga, paalalahanan mo ako’ng magdala ng pan
Nakarating kami sa bahay ni Louie nang mga 5:30 pm. In fact na una pa kami sa kan’ya. ”Josh, tuloy ka, alam ba ni Papa na darating ka?” tanong sa `kin ni Ate Blessing na mukhang balisa. ”Oo, wala pa ba s’ya?” tanong ko. “Wala pa... baka may dinaanan lang.” “Nasabi sa `kin ni Louie na may problema daw tungkol kay Nathan... ano ba nangyari, Ate Bless?” Napatingin s’ya sa `kin, pati na kina Ate Sol sa labas ng gate. ”Halika, pumasok na muna kayo.” Dumiretso kami sa den nila kung saan nandoon si Mercy na mukhang alalang-alala rin. ”Josh?” nagulat s’ya nang makita ako, ”At sino itong mga kasama mo?” ”Mga bodyguards ko sila, sina Ate Sol at si Ate Mira. Ano ba ang nangyari kay Nathan? Baka kung sakali makatulong kami.” Nagkatinginan ang magkapatid. ”Si Kuya...” panimula ni Mercy, ”one week na kasi s’yang `di umuuwi, mula nang umalis s’ya papuntang school noong Monday...” ”Tinatawagan namin ang
Mag-aalas dies na nang makatanggap kami ng tawag mula kay Doc Eric. Agad pinindot ni Bless ang speakerphone mode. “Hello, Tito Eric?” sagot dito ni Bless, “May balita po kayo kay Nathan?!” ‘Oo bless, nandyan ba ang tatay n’yo?’ tanong ni Doc sa kabilang linya. “Wala pa po!” singit ni Mercy habang nakayuko kaming tatlo sa cellphone sa mesa. “Hinahanap pa po nila si Kuya, nagpunta po ba si Kuya sa inyo?!” ‘...Ganoon na nga...’ natagalan ang sagot ni Doc Eric. ‘Tawagan n’yo ang tatay n’yo at sabihing na sa `kin si Nathan. May... nagdala kamo sa kan’ya rito sa bahay.’ “Hay, salamat sa Diyos!” nakahinga si Mercy ng malalim, “Thank you tito, at maayos na s’ya, kanina pa kami nag-aalala kay Kuya!” “Pwede po ba s’yang makausap?” tanong ni Bless. Muling natahimik ang kabilang linya. ‘...bagsag pa s’ya sa ngayon...’ sagot ni Doc . “Sabi na nga ba, naglasing
Pumasok ang sasakyan ni Louie sa garehe. Si Ate Mira ang nagmamaneho nito. Sa paglabas ni Louie sa passenger side ay agad namin s’yang sinalubong. “`Asan si Kuya?” tanong ni Mercy na sinilip ang likod ng sasakyan. “Okay na ba lahat, Louie?” tanong ko, ”Bakit parang ang pula ng mukha mo? Kumain na ba kayo?” ”Bakit wala si Kuya? Naiwan ba s’ya kay tito Eric?” Hindi sumagot si Louie, sa halip ay yumakap s’ya sa aming dalawa ni Mercy at biglang bumigat. ”Ay! Louie! Anong nangyari?” gulat ko’ng tanong. “Papa? Papa!” tinapik s’ya ni Mercy nang ilang ulit, pero mukhang nawalan s’ya ng malay! Pilit namin s’yang inalalayan, buti na lang at nandoon sina Ate Mira. Tulong-tulong naming pinasok si Louie sa loob ng bahay at ihiniga sa sofa. “Anong nangyari?” tanong ni Ate Bless. “Bigla na lang s’yang hinimatay matapos kaming makita!” sabi ko, “Buti na lang `di s’ya nagd-drive! Buti na lang `di s’ya bumagsak sa
Niyakap agad ako ni Louie nang mahigpit pagkasara nina Bless ng pinto. “Okay ka lang ba, mahal?” tanong ko. “Sorry for dragging you into this...” “Ha? Ba’t ka nag-so-sorry?” kinapitan ko ang mukha n’ya at hinarap s’ya nang diretso, “Wala nga’ng may kasalanan `di ba? At kung ipipilit mo pa rin ang sarili mo, hindi ba’t mas may kasalanan ako, dahil ako ang laging nangungulit sa `yo na makipagkita sa `kin?” “Hindi, Josh, problema `to ng pamilya ko...” Nalungkot ako sa sinabi n’ya. “Ay, sorry, hindi nga pala ako parte ng pamilya mo,” bumitaw ako sa kan’ya, ”masyado na ba ako’ng nanghihimasok sa inyo?” “No, hindi `yun ang ibig kong sabihin!” pilit n’ya. “Katatapos lang nang aksidente mo, tapos ngayon, ito naman? Nang dahil lang sa kalokohan ng anak ko, pati ikaw tuloy, nag-aalala!” “Natural lang naman na mag-alala ako, dahil mahal kita at mahal ko `rin sina Nathan na future children ko! S’yempre mamo-mroblema
Hindi nagising si Nathan boong araw.Ayon kay Louie galing daw mismo si Nathan sa nakita n’yang bar na nagkagulo kagabi. Buti na nga lang daw at nakaalis agad sila bago pa tuluyang nagwala ang mga tao sa loob nito.Ayon naman sa doktor na nakausap namin, natural lang daw na matulog nang matagal si Nathan. Madalas daw ito’ng mangyari sa mga kaso ng drug abuse na tulad ng sa kan’ya. Heroine ang nakuha nila sa bloodstream ni Nathan na may halong sexual enhancement drug. Sabi nga ni Louie, obviously, pinilit lang si Nathan, pampagana daw kasi `yun, bakit nga naman iinom ng pampagana ang isang kilalang playboy na tulad n’ya?Sabi rin ng doktor, 2 or 3 days daw s’yang ginamitan ng heroine. Malamang `yun ang dahilan kung bakit bangag ang boses ni Nathan nang makausap s’ya ni Bless.Nakakaawa nga s’ya, eh, habang binabantayan namin s’ya, bigla s’yang nanginginig at napapasigaw sa panaginip n&rsqu
John Denver Daniel (This is a ‘From Top to Botom’ side story from my version of the omegaverse. You may look for ‘From Top to Bottom’ in my stories here to read about the characters here, but this is pretty much stand-alone and self explanatory.) I used to believe in God. Naniniwala ako na as long as I trust in him, be good, and pray hard enough, ibibigay n’ya lahat nang hinihiling ko. Malalampasan ko ang lahat ng mga pagsubok sa buhay kung magtitiwala ako sa kanya, dahil walang imposible sa Diyos. Ipinagdasal ko na mapansin ako ng crush ko na si Nathan, at sinagot n’ya ang kahilingan ko. But I let him down because of my own stupidity. Natakot ako’ng mapagalitan at mawalan ng scholarship. Dahil doon, nabali-wala lahat ng blessings ni God sa akin. At sa huli, iniwasan niya ako at ipinagpalit sa iba. I prayed again, ’Please, please, God, let us get back together again, show me a sign!’ And he answered me with a phone call. Inisip ko noon, binigyan ako ni God ng bagong chance. `Di
Nais nyo ba'ng magbasa pa ng ibang mga kwentong nagaganap sa Omegaverse? :D Eto naman ay storya ng isang alpha na iniligtas ng kanyang 'anghel' na pinamagatang "Seeing Angels". Pero `wag kayong papaloko sa title, dahil hindi ito tungkol sa mga anghel, bagkus, ito ang storya ng isang tao na nagmula sa impyerno. Babala lang po, hindi po ito pambata >:D . ==================== . I saw an angel when I died. He was beautiful and glowing and had gentle lilac eyes. In fact, I was wondering where he was taking me, since we all know that whores go straight to hell. "There's someone else in here!" His brilliance hurt my eyes. Heaven is such a bright place, compared to the hell I’ve lived in for the past 9 years, and this being of pure light was like a beacon, engulfing me, slowly burning me into ashes. "Are you alright?" His hands are like ambers, burning my skin. I didn't know whether I laughed or cried. One thing was for sure, though, he was an angel, and he has come to take me aw
Ngayon naman ay alamin natin kung paano nagkakilala sina Tito Eric at ang kanyang habibi na si Dr. Aahmes Abdel. Sabi nila, opposites attract, at magandang halimbawa nito ang dalawang genious na ito. ==================== . Old clothes and stale coffee. That was my first impression of him. That was what he smelled of. There I was, stark hopping mad with anticipation, ready to meet this brilliant mind that is well known through out the international scientific community for his advanced and unparalleled research concerning the omega gene. Then I see this... uncouth man in front of me, sipping tepid coffee from a chipped cup in his pajamas. “Sino `to?” he asked the lab assistant who ushered me inside the maze-like laboratory. “Sir, this is Dr. Aahmes Abdel!” the assistant said excitedly, “In the flesh!” He looked back at me from head to toe and smiled. Then he turned to his assistant with the same fake smile stuck in his face. “Sino `yun?” “Sir, s’ya `yung sikat na scientist n
Muli po, maraming-maraming salamat sa lahat nang tumangkilik sa "Good Luck Charm"! Sana po y lubos kayong nasiyahan sa storyang ito, at kung sakaling medyo bitin o naghahanap pa kayo ng kasagutan sa ilang katanungang inyong naisipan sa pagbasa nito, ay narito ang ilang karagdagang kwento tungkol sa ibang mga tauhan sa ating storya :) Eto po ang maiksing intro sa kwento ni Nathan Del Mirasol, ang pasaway na unico hijo ni Atty. Louie Del Mirasol. ==================== ’It's survival of the fittest, baby.’ sabi ng magandang artista sa telebisyon. Siya ang pinaka sikat na babaeng artista dito sa Pinas, pati na rin abroad. Well, at least hindi na sila tinatratong parang mga diyosa ngayon. Matapos kasi makapaglabas ng gamot ang isang Filipino scientist para sa covid22, ay unti-unti nang dumarami `uli ang population ng babae sa mundo. Nang una ay naging national treasure ang mga female born dahil iilan lang sa kanila ang natira, pero matapos lumabas ang Secondary Genders ng mga lalaki,
And that is the last chapter of our novel, "Good Luck Charm" Sana po ay nagustuhan ninyo ito at napulutan ng aral :D (meron ba? ehehehe) Maraming-maraming salamat po sa lahat ng inyong suporta sa pagbasa at pagtapos ng kuwento'ng ito! :) Sana po at tuluyan nyo pa ako'ng masuportahan by reading, following, voting for and leaving comments on my stories! :D And if you wish to support me further, you can always do so by buying me a cup of ko-fi here: ➜ ko-fi.com/psynoidal I thank you in advance for your generosity! :D And did you know? I've been planning to turn this novel into a web comic, but sadly, I haven't found an NSFW artist that could work on it on a 50-50% profit basis. Baka may kakilala kayo? :D Anyway, mukhang suntok sa buwan pa ang pangarap kong iyon ^^' For now, I'm happy that there are people reading it :) So thanky you once again! And I'll see you in my other stories! - Ako g.vecino . alex rosas . psynoid al
Chapter 12 Hindi ako pinansin ng mga tao sa pag-alis ko. Sino nga ba ako, kung `di isang side character lang sa love story nina Jinn and Rome na pang box-office hit ang peg? Eto na ang grand happy ending na hinihintay nila.Well, happy rin ako para sa kanila.“You happy now?” O-oo sana ako sa paglingon ko, nang makaharaap ko ang nanay ni Rome na naghihintay sa labas ng sunken area. “You just gave my son a lifetime of hardships and misery!”Muli ako’ng lumingon sa malalaking TV screens sa magkabilang side ng stage.Nakayapos si Rome sa dibdib ng mate n’ya, at punung-puno ng saya ang mukha nilang dalawa habang ini-interview ng MC ng battle of the bands turned grand pasabog.“Does that look miserable to you?” tanong ko sa kan'ya.“Ngayon lang `yan. Habang masaya pa ang mga tao sa paligid nila. Habang sikat pa si Jinn at mahal ng kan'yang mga fans. `Di magtatagal, pagsasawaan din s’ya at mababaliwala, and when the make-up fades and the lights die away, then, they will know just how mi
Chapter 11 ”Yuu Jinn! Si Yuu Jinn Gunn!””We love you Yuu Jinn!” Tili ng mga tao sa paligid.Pati si Rome, napatitig sa stage at mukhang maiiyak.Tumingin rin ako sa entablado. Sure enough, nandoon si Jinn, kinakausap ang MC at pinalilibutan ng ilang mga fans n’ya.Lalong humigpit ang kapit sa `kin ni Rome.”H-halika... alis na tayo, ate Aveera.” Hinatak n’ya ko paalis.”Sandali, nasa direction na `yan ang bodyguard mo,” pigil ko sa kanya, ”Kung babalik tayo, baka makasalubong naman natin ang mommy mo.””I don’t care. Ayoko’ng makita si Jinn,” matigas n’yang sinabi.“Kahit pa balak ng mama mo na ipa-abort ang baby ninyo?”That did it.Namutla si Rome na nanlaki ang mga matang napuno ng luha. Nanginig ang mga labi n’ya at `di na nagawa pang makapagsalita. Ni `di na s'ya nakalakad pa.“Let’s just stay here for a while,” sabi ko sa kanya. "Hintayin nating mapunta lahat ng atensyon kay Jinn, tapos saka ako
Chapter 10Nakaupo na sa isang mesa ang mommy ni Rome nang dumating kami sa cafe. Nakakapagtaka, naunahan pa n’ya kami na halos walking distance lang ang layo rito.Tumayo s’ya nang makita kami at itinipa ang mga braso para yakapin ang anak n’yang nag-aalangan lumapit sa kanya.Maganda s’ya, artistahin, walang kakulu-kulubot sa makinis n’yang mukha, `di mo iisiping dalawa na ang anak. Hanggang balikay ang light brown na buhok nito na mukhang bagong cellophane at naninilaw ang katawan sa suot na mga gintong accessories.S’ya ang tipong babae na pag nakita mo, alam mo’ng mayaman at `di mo ma r-reach, also, hindi papayag na makanti mo man lang. Kitang-kita naman sa dalawang bodyguard na nasa tabi n’ya, maliban kay kuya Jun sa likod na masama ang tingin sa `kin.“Mommy! I’m so sorry...” `yun ang unang-unang sinabi ni Rome, at doon pa lang, alam ko, talo na kami.“It&
Chapter 9 ”Nako, eh, sira-ulo pala `yang syota mo, eh!” sabi ni Albert, ”Dapat pala, inubos mo mga tanim ni mama, baka kunsakali matamaan mo s’ya!””Anong matamaan, eh, ang lalayo ng bato ni kuya Rome!” tumatawang sabi ni Alvin, ”Type mo pa rin, eh, `no? `Di mo masaktan? Aminin!”“May punto rin naman `yung jowa mo, eh, wala rin ako’ng tiwala kay Star! Kahit sa mga labas n’ya `pag ume-extra s’ya sa TV, kung `di s’ya mayaman na mayabang, eh, basagulerong tambay ang role n’ya!” sabi ni Andrew.“Pero imbes na magalit, dapat nag-usap na lang muna kayo,” payo ni papa, “Paano kayo magkaka-ayos kung uunahin mo ang galit?”“Tama, iho,” si mama. “Pati tuloy `yung mga halaman ko nadamay sa away n’yo...”“S-sorry po talaga, tita...” sumisinghot na sagot ni Rome, “kasi naman... sa dinami-raming kantang pagpipilian, `yun pa ang naisipan n’ya!”“Nya-ha-ha-ha-ha! Oo nga, eh! Insulto!” gatong pa ni Albert.“Well, given na bobo talaga si Jinn sa ganyang bagay, a