“Binitawan ni Papa ang kaso mo?!” mukhang nagulat si Mercy sa sinabi ko.
“Oo, sa Monday daw, officially iba na lawyer ko,” sagot ko sa kan’ya. “Kaya nga, walang dahilan para mahiya kami ni Louie sa mga tao. Ika nga ng best friend ko, sticks and stones may hurt me, pero ang chismis, hindi nakakasakit, maliban na lang kung magpapa-apekto ako. Nag-iibigan lang naman kami ni Louie, eh, wala naman kaming masamang ginagawa, wala rin kaming nasasaktan sa relasyon namin, so, bakit kami magpapaapekto sa kanila, `di ba?”
Wala na’ng naisagot si Mercy doon, tuluyan lang s’yang tumitig nang masama sa `kin. Ang cute-cute n’ya habang nakatayo s’ya at nakapamewang sa harap ko. Mapula-pula ang kutis n’yang mala-porselana, at ang laki ng mga mata n’yang kulay light brown, tulad ng mahaba n’yang buhok na may willow’s peak. Kamukhang-kamukha n’ya ang Papa Jonas nila na nasa picture sa may front hall. Dahil dito, `di ko mapigilang mapangiti nang bahagya.
“A-anong nginingisi-ngisi
Nagmamadali akong umakyat sa second floor at pumunta sa kuwarto sa may kaliwa, kung saan nagmumula ang nakakatakam na cinnamon scent ng mahal ko.Kumatok muna ako ng tatlong beses, at saka binuksan ang pinto.isa ito’ng study na puros bookshelves ang mga pader. Sa dulo ng room ay may bay windows, at nakaupo sa malapad na mesa na nakatalikod dito ay ang Louie ko. Nakatutok s’ya sa ilang mga papeles sa kanyang mesa at may suot na gold rimmed na salamin.”O, tapos na ba ang niluluto ninyo?” tanong n’ya nang mapatingin s’ya sa `kin.Lumapit naman ako sa kan’ya at yumapos sa kanyang likod na aking pinanggigilan.”Oo, mahal, kakain na tayo!” kinikilig ko’ng sinabi, sabay halik sa pisngi n’ya.”Okay, baba na tayo.” inalis ni Louie ang kanyang salamin at patayo na sana nang pigilan ko s’ya.”Sandali, pa kiss muna!” lambing ko sa kan’ya.
Laking pasalamat ko nang palitan ni Nathan ng cartoons ang pinapanood namin. Maya-maya ay napuno naman ng tawanan ang den, at tapos noon ay singhutan dahil may drama pala ito sa dulo.Later, dumating sina Ate Sol dala ang isang malaking bag ng mga gamit ko. As if naman isang linggo ako’ng titira kina Louie.Kung p’wede lang sana!Pagkaalis nila ay inaya naman ako ni Louie sa home office n’ya para pag-usapan ang kaso ko.“May ilang papeles ako’ng kailangan papirmahan sa `yo.” sabi n’ya habang inililigpit ni Ate Bless ang pinagkainan naming popcorn at mga tsitsirya. “Samahan mo ko sandali sa taas.”“Okay.”Mega-kilig naman ako, s’yempre! Eto na ang alone time namin ng Louie ko! Agad ako’ng kumapit sa braso n’ya at magkasama kaming umakyat ng hagdan, pero sa pagbukas ni Louie ng pinto sa study n’ya ay may nauna pa sa aming pumasok sa loob!“O,
”Bad trip talaga si Mercy.” tampo ko sa paghiga sa kama. ”Akala ko pa naman, bati na kami, `yun pala s’ya pa rin ang pinaka malaking balakid sa pagmamahalan namin ni Louie!”Pumailalim na ko sa kumot at pinatay ang ilaw.Tapos binuksan ko `uli iyon at napatingin sa dulo ng kuwarto, sa may bintana. Akala ko may nakatayo doon, coat rack lang pala.Iniwan ko na lang bukas ang lamp sa tabi ko at niyakap ang isang unan sa single bed na hinihigaan ko. Ilang beses pa ko umikot-ikot sa kama.Hirap sa nasanay sa laging aircon, parang ang init kahit tutok na sa `kin ang electric fan, kung aalisin ko naman ang kumot, giginawin ang binti ko.Haay... alala ko pa ang mga panahon na magkasama kami ni Mama at nagkakasya sa isang folding bed. Pinapaypayan pa ko ni Mama buong gabi dahil parang ihip lang ang fan namin kahit nakatodo na! Tapos paggising ko, si Mama, nakatagilid na sa dulo at konting galaw lang ay mahuhulog na!Nang
Shet!Nag-init ang mukha ko!Napatango na lang ako nang tuluyan ako’ng hatakin ni Louie patayo at palabas ng guestroom. Ikinapit pa n’ya ang daliri n’ya sa bibig nya.”Shh, tulog na ang tatlo,” bulong n’ya sa `kin.Dahan-dahan kaming naglakad papanik ng hagdan, parang mga batang nagtatago sa mga magulang nila na natutulog sa dinadaanan naming silid. Kabaligtaran nga lang kami. Kami ang mga magulang, ako ang future Mama ng mga anak ni Louie, at kasalukuyan kaming tumatakas papanik sa aming kuwarto para gumawa ng milagro!Sobra, kinilig ako! Ayun tuloy, nakanti ko ang pinto na dahan-dahang isinasara ni Louie! napalakas tuloy ang pagsara nito!Pareho kaming nanigas ni Louie. Nangangapa sa dilim. Naghihintay ng ibang tunog mula sa labas.Sabay kaming nakahinga nang maluwag nang wala kaming narinig na kakaiba. Tumatawa ako’ng yumakap kay Louie na nanggigigil na yumakap din sa `kin.”Ak
”Josh, are you okay?”Sa pagdilat ko, nakita ko si Louie sa tuktok ko, tinatapik ang pisngi ko at punong-puno ng pag-aalala ang mukha.”Ah... anong nangyari?” tanong ko.Bigla ako’ng niyakap nang mahigpit ni Louie.”It’s okay... it’s just not time yet...” bulong n’ya habang hinihimas ang likod ko.“Not time... anong oras na ba?”Inisip ko nang pilit kung anong nangyari.“Ah... did we finally make love?” tanong ko sa kan’ya.“No, kailangan pa natin maghintay,” sabi n’ya, ”I still need to prepare you properly.”“Ha?” tumulak ako paupo, pero nanglalambot ang mga braso ko at parang nangalay ang balakang ko. “Prepared na `ko! Ayoko nang maghintay!” sabi ko sa kan’ya.Napabuntong hininga si Louie.“Nawalan ka ng malay tao, Josh.” sabi n’ya.
Bumaba na kami sa kitchen after magbanyo. Pinahiram ako ni Louie ng t-shirt n’ya, kaya lang ang lalaki ng mga boxers n’ya kaya shorts lang na di-tali ang nahiram ko. ”Ano gusto mo’ng kainin?” tanong n’ya sa `kin. ”Kahit ano, basta luto mo!” Nangiti s’ya sa `kin, tapos pumunta s’ya sa ref at kumuha ng mga itlog. “Gagawan kita ng sunny side-up on french toasts!” pagmamalaki n’ya. Pero fifteen minutes later, scrambled na ang itlog, at nasunog pa ang unang batch ng french toast! “Okay lang, masaram pa rin kahit tostado!” sabi ko kay Louie na namumula ang mukha habang kinakaskas ang nag-uuling na side ng toasted bread n’ya. “Kulang lang ako sa practice!” pilit n’ya. ”Magaling ako mag-prito, gusto mo ng bacon?” presinta ko. “Meron pa naman natira sina Mercy, ayos na `yan. Magtitimpla na lang ako ng kape.” Pumunta na nga si Louie sa coffee maker at naglagay ng ground beans dito. Kasasalin pa lang n’ya ng kape sa dalawang tasa nang pumasok si Nathan sa kusina. ”Good morning!” masaya
“Dad! We need to talk.” madiin na sabi ni Mercy sa paglabas namin ng guestroom. Nakatayo s’ya sa labas ng pinto, nakapamewang, at dikit ang kilay sa nakasimangot na mukha. “Kamusta ang misa? Ba’t ang aga-aga lukot na mukha mo?” tumatawang sabi ni Louie. Ako naman ay tahimik lang nakatayo sa likod n’ya, `di makatingin kay Mercy ng diretso. “Anong ginawa n’yo kagabi?!” diretso n’yang tanong, “Bakit kayo magkasama sa kuwarto mo? Nag sex kayo, ano?! Dito, sa iisang bubong kung saan nakatira ang dalawa mong anak na dalaga, ang isa, menor de edad pa!” ”Aba, Mercy,” nakangiting sabi ni Louie, ”ang galing mo’ng mag-interrogate, mukhang magiging magaling ka nga’ng abogado balang araw!” ”Papa, don’t change the subject!” naiiritang sabi ni Mercy. “O, Mercy, kagagaling mo lang simbahan, dini-disregard mo na ang 5th commandment!” sabi ni Bless na napadaan sa likod namin. “Thou shall not steal?” tanong ko habang nagbibilang sa daliri. “Honor thy father and mother!” pagtatama ni Mercy, “And
“Aveeraaaaa!” tawag ko sa kaibigan sa pagpasok ko ng aming classroom. Napatingin sa `kin ang mga kaklase namin, pero wala ako’ng paki! I’m too happy to care about them! “O, mukhang ang saya mo, ha?” sabi ni Aveera na tinaasan ako ng kilay. “Isinuko mo na ba ang Bataan?” dagdag n’ya, pabulong. Agad naman nag-init ang mukha ko! ”Naku, muntik na!” bulong ko pabalik, ”Kaya lang, masyadong fortified ang mga dingding, hindi nakapasok!” Si Aveera naman ang namula sa sinabi ko! ”Ikaw talaga, Josh! Mga pinagsasabi mo!” napailing ito sa `kin. ”Pero ang saya mo ngayon, ha?” ulit n’ya. ”Oo, sinagot na kasi ako ni Louie! Sa wakas!” kinikilig ko’ng sinabi sa kan’ya. ”Tapos, nagbonding pa kami ng whole family n’ya! Tinuruan ako’ng magluto ng panganay n’ya, at mukhang tanggap na rin ako ng bunso n’yang mataray!” ”Aba, good for you!” nakangiting sabi ni Aveera. ”Sabi ko nga sa `yo, `di ba? Just be yourself!” “Oo nga, Aveera, at mamaya dadalaw si Louie sa bahay para ihanda ako!” “Ihanda?” kum
John Denver Daniel (This is a ‘From Top to Botom’ side story from my version of the omegaverse. You may look for ‘From Top to Bottom’ in my stories here to read about the characters here, but this is pretty much stand-alone and self explanatory.) I used to believe in God. Naniniwala ako na as long as I trust in him, be good, and pray hard enough, ibibigay n’ya lahat nang hinihiling ko. Malalampasan ko ang lahat ng mga pagsubok sa buhay kung magtitiwala ako sa kanya, dahil walang imposible sa Diyos. Ipinagdasal ko na mapansin ako ng crush ko na si Nathan, at sinagot n’ya ang kahilingan ko. But I let him down because of my own stupidity. Natakot ako’ng mapagalitan at mawalan ng scholarship. Dahil doon, nabali-wala lahat ng blessings ni God sa akin. At sa huli, iniwasan niya ako at ipinagpalit sa iba. I prayed again, ’Please, please, God, let us get back together again, show me a sign!’ And he answered me with a phone call. Inisip ko noon, binigyan ako ni God ng bagong chance. `Di
Nais nyo ba'ng magbasa pa ng ibang mga kwentong nagaganap sa Omegaverse? :D Eto naman ay storya ng isang alpha na iniligtas ng kanyang 'anghel' na pinamagatang "Seeing Angels". Pero `wag kayong papaloko sa title, dahil hindi ito tungkol sa mga anghel, bagkus, ito ang storya ng isang tao na nagmula sa impyerno. Babala lang po, hindi po ito pambata >:D . ==================== . I saw an angel when I died. He was beautiful and glowing and had gentle lilac eyes. In fact, I was wondering where he was taking me, since we all know that whores go straight to hell. "There's someone else in here!" His brilliance hurt my eyes. Heaven is such a bright place, compared to the hell I’ve lived in for the past 9 years, and this being of pure light was like a beacon, engulfing me, slowly burning me into ashes. "Are you alright?" His hands are like ambers, burning my skin. I didn't know whether I laughed or cried. One thing was for sure, though, he was an angel, and he has come to take me aw
Ngayon naman ay alamin natin kung paano nagkakilala sina Tito Eric at ang kanyang habibi na si Dr. Aahmes Abdel. Sabi nila, opposites attract, at magandang halimbawa nito ang dalawang genious na ito. ==================== . Old clothes and stale coffee. That was my first impression of him. That was what he smelled of. There I was, stark hopping mad with anticipation, ready to meet this brilliant mind that is well known through out the international scientific community for his advanced and unparalleled research concerning the omega gene. Then I see this... uncouth man in front of me, sipping tepid coffee from a chipped cup in his pajamas. “Sino `to?” he asked the lab assistant who ushered me inside the maze-like laboratory. “Sir, this is Dr. Aahmes Abdel!” the assistant said excitedly, “In the flesh!” He looked back at me from head to toe and smiled. Then he turned to his assistant with the same fake smile stuck in his face. “Sino `yun?” “Sir, s’ya `yung sikat na scientist n
Muli po, maraming-maraming salamat sa lahat nang tumangkilik sa "Good Luck Charm"! Sana po y lubos kayong nasiyahan sa storyang ito, at kung sakaling medyo bitin o naghahanap pa kayo ng kasagutan sa ilang katanungang inyong naisipan sa pagbasa nito, ay narito ang ilang karagdagang kwento tungkol sa ibang mga tauhan sa ating storya :) Eto po ang maiksing intro sa kwento ni Nathan Del Mirasol, ang pasaway na unico hijo ni Atty. Louie Del Mirasol. ==================== ’It's survival of the fittest, baby.’ sabi ng magandang artista sa telebisyon. Siya ang pinaka sikat na babaeng artista dito sa Pinas, pati na rin abroad. Well, at least hindi na sila tinatratong parang mga diyosa ngayon. Matapos kasi makapaglabas ng gamot ang isang Filipino scientist para sa covid22, ay unti-unti nang dumarami `uli ang population ng babae sa mundo. Nang una ay naging national treasure ang mga female born dahil iilan lang sa kanila ang natira, pero matapos lumabas ang Secondary Genders ng mga lalaki,
And that is the last chapter of our novel, "Good Luck Charm" Sana po ay nagustuhan ninyo ito at napulutan ng aral :D (meron ba? ehehehe) Maraming-maraming salamat po sa lahat ng inyong suporta sa pagbasa at pagtapos ng kuwento'ng ito! :) Sana po at tuluyan nyo pa ako'ng masuportahan by reading, following, voting for and leaving comments on my stories! :D And if you wish to support me further, you can always do so by buying me a cup of ko-fi here: ➜ ko-fi.com/psynoidal I thank you in advance for your generosity! :D And did you know? I've been planning to turn this novel into a web comic, but sadly, I haven't found an NSFW artist that could work on it on a 50-50% profit basis. Baka may kakilala kayo? :D Anyway, mukhang suntok sa buwan pa ang pangarap kong iyon ^^' For now, I'm happy that there are people reading it :) So thanky you once again! And I'll see you in my other stories! - Ako g.vecino . alex rosas . psynoid al
Chapter 12 Hindi ako pinansin ng mga tao sa pag-alis ko. Sino nga ba ako, kung `di isang side character lang sa love story nina Jinn and Rome na pang box-office hit ang peg? Eto na ang grand happy ending na hinihintay nila.Well, happy rin ako para sa kanila.“You happy now?” O-oo sana ako sa paglingon ko, nang makaharaap ko ang nanay ni Rome na naghihintay sa labas ng sunken area. “You just gave my son a lifetime of hardships and misery!”Muli ako’ng lumingon sa malalaking TV screens sa magkabilang side ng stage.Nakayapos si Rome sa dibdib ng mate n’ya, at punung-puno ng saya ang mukha nilang dalawa habang ini-interview ng MC ng battle of the bands turned grand pasabog.“Does that look miserable to you?” tanong ko sa kan'ya.“Ngayon lang `yan. Habang masaya pa ang mga tao sa paligid nila. Habang sikat pa si Jinn at mahal ng kan'yang mga fans. `Di magtatagal, pagsasawaan din s’ya at mababaliwala, and when the make-up fades and the lights die away, then, they will know just how mi
Chapter 11 ”Yuu Jinn! Si Yuu Jinn Gunn!””We love you Yuu Jinn!” Tili ng mga tao sa paligid.Pati si Rome, napatitig sa stage at mukhang maiiyak.Tumingin rin ako sa entablado. Sure enough, nandoon si Jinn, kinakausap ang MC at pinalilibutan ng ilang mga fans n’ya.Lalong humigpit ang kapit sa `kin ni Rome.”H-halika... alis na tayo, ate Aveera.” Hinatak n’ya ko paalis.”Sandali, nasa direction na `yan ang bodyguard mo,” pigil ko sa kanya, ”Kung babalik tayo, baka makasalubong naman natin ang mommy mo.””I don’t care. Ayoko’ng makita si Jinn,” matigas n’yang sinabi.“Kahit pa balak ng mama mo na ipa-abort ang baby ninyo?”That did it.Namutla si Rome na nanlaki ang mga matang napuno ng luha. Nanginig ang mga labi n’ya at `di na nagawa pang makapagsalita. Ni `di na s'ya nakalakad pa.“Let’s just stay here for a while,” sabi ko sa kanya. "Hintayin nating mapunta lahat ng atensyon kay Jinn, tapos saka ako
Chapter 10Nakaupo na sa isang mesa ang mommy ni Rome nang dumating kami sa cafe. Nakakapagtaka, naunahan pa n’ya kami na halos walking distance lang ang layo rito.Tumayo s’ya nang makita kami at itinipa ang mga braso para yakapin ang anak n’yang nag-aalangan lumapit sa kanya.Maganda s’ya, artistahin, walang kakulu-kulubot sa makinis n’yang mukha, `di mo iisiping dalawa na ang anak. Hanggang balikay ang light brown na buhok nito na mukhang bagong cellophane at naninilaw ang katawan sa suot na mga gintong accessories.S’ya ang tipong babae na pag nakita mo, alam mo’ng mayaman at `di mo ma r-reach, also, hindi papayag na makanti mo man lang. Kitang-kita naman sa dalawang bodyguard na nasa tabi n’ya, maliban kay kuya Jun sa likod na masama ang tingin sa `kin.“Mommy! I’m so sorry...” `yun ang unang-unang sinabi ni Rome, at doon pa lang, alam ko, talo na kami.“It&
Chapter 9 ”Nako, eh, sira-ulo pala `yang syota mo, eh!” sabi ni Albert, ”Dapat pala, inubos mo mga tanim ni mama, baka kunsakali matamaan mo s’ya!””Anong matamaan, eh, ang lalayo ng bato ni kuya Rome!” tumatawang sabi ni Alvin, ”Type mo pa rin, eh, `no? `Di mo masaktan? Aminin!”“May punto rin naman `yung jowa mo, eh, wala rin ako’ng tiwala kay Star! Kahit sa mga labas n’ya `pag ume-extra s’ya sa TV, kung `di s’ya mayaman na mayabang, eh, basagulerong tambay ang role n’ya!” sabi ni Andrew.“Pero imbes na magalit, dapat nag-usap na lang muna kayo,” payo ni papa, “Paano kayo magkaka-ayos kung uunahin mo ang galit?”“Tama, iho,” si mama. “Pati tuloy `yung mga halaman ko nadamay sa away n’yo...”“S-sorry po talaga, tita...” sumisinghot na sagot ni Rome, “kasi naman... sa dinami-raming kantang pagpipilian, `yun pa ang naisipan n’ya!”“Nya-ha-ha-ha-ha! Oo nga, eh! Insulto!” gatong pa ni Albert.“Well, given na bobo talaga si Jinn sa ganyang bagay, a