Dumiretso kami pauwi sa penthouse. Inalalayan ako ni Yaya sa kuwarto ko since nanlalambot na talaga `ko noon, at tinawagan ang bago ko’ng doctor na recommended ni Louie. “Ang sabi ni Doc , magpahinga ka lang daw, natural lang sa mga omega na matamlay at the end of the day.” sabi ni Yaya na dinalhan ako ng mainit na soup mula sa chef namin. “Pero... `di naman ako dating ganito...” “Ganon talaga, gusto mo ba, tuluyan ka’ng mabobo sa matatapang na gamot na iniinom mo noon?” Umiling ako. Tinulungan ako ni Yaya sumandal sa unan para masubuan n’ya `ko ng soup. Patapos na `ko sa pagkain nang marinig naming tumunog ang doorbell. Nagpatuloy lang ako sa pagkain, mukhang may delivery ang mga kasambahay namin. Nagliligpit na si Yaya nang may kumatok sa pinto. “Sir, may bisita po kayo.” “Tuloy, bukas `yan.” sagot ni Yaya. Bumukas nga ang pinto, at nakita ko si Louie na nakatayo roon at may dalang isang kahon ng cinnamon rolls! “Louie!” pilit ako’ng tumayo, pero pinigilan ako ni Yaya. “Pah
Akala ko mas aayos ang pakiramdam ko kinabukasan, pero hindi pala. Nagising ako na hinihingal sa init. Parang sinisilaban ang katawan ko! Madilim pa sa labas, at hindi ako makatawag kay Yaya dahil sa kakaibang pakiramdam ko. Parang nangangati ang buong katawan ko, pero sa bawat galaw, sa pagkiskis ng katawan ko sa kumot at sapin, parang napaka hapdi sa balat nito... pero hindi... hindi lang hapdi `yun... hindi lang sakit... ibang feeling ang nararamdaman ko... na para bang gusto ko’ng may bumalot sa `kin. “Louie!” pilit ko’ng sigaw, pero ungol lang ang lumabas sa bibig ko. “Ughn... Louie...” Wala na s’ya. Malamang umuwi na s’ya sa kanila. Ikinuskos ko ang binti ko sa kama. napakapit ako nang mahigpit sa sapin, tumagilid, inabot ang unan na inipit ko at ikinuskos sa katawan ko. “M-masakit... Louie...” Napatulak ako sa unan. Sa pagkuskos ko rito, parang nabawasan ang mahapding kati. Ikinuskos ko pa ang katawan ko rito, kinapitan ang bird ko, at sinalsal ang sarili ko. ”Nghn...” na
Mas umayos ang pakiramdam ko matapos ko’ng maligo, siguro k’se nakasingaw `yung sobrang init sa katawan ko. Naglaro kami ni Yaya ng video games, tapos ay bumaba kami para mag lunch, kasama sina Ate Mira at Sol. Bumili rin kami ng groceries at mga personal na gamit sa bahay. Binilhan ko sina Yaya ng mga bagong damit, at bagong leash naman para kay Beck. May nakita pa ako’ng mga lovebirds at bumili rin ng tatlong pares at malaking kulungan para sa kanila. Kasing taas ko `yung hawla! Bago bumalik sa taas, nagmerienda na rin kami at bumili naman ako ng mga potted plants sa plant nursery. Ang babango ng dahon ng mga halaman nila doon, at pwede pa raw itong kainin! Alas kuwatro na kami natapos. Pataas na sana kami, bitbit ang mga pinamili namin, nang may naamoy ako’ng pamilyar na cinnamon scent! “Louie!” patakbo ako’ng pumunta sa mga elevators, kasunod si Beck. Nakatayo doon si Louie, may dalang fruit basket na may kasamang chocolates! “Wooow! Akin ba `yan?!” pinigilan ko ang sarili na
Kung may ipasasalamat man ako, `yun ay dahil sa kinaya na ng gamot ko ang effects ng heat ko. Uminom ako nito 3 times a day, at salamat dahil hindi na `ko nagising nang madaling araw na naghahanap kay Louie. Tama si Louie, nagawa ko na nga’ng pumasok kinabukasan, pero mali ang sinabi ni Aveera na malilimutan din agad ng mga kaklase namin ang tungkol sa harem day, dahil sa pagpasok ko ng classroom ay may naghihintay na sa `kin. ”Wow, Josh!” bati ni Sara sa pagpasok ko, “May mukha ka pa palang ipapakita sa school?” Nagtawanan ang tatlong magkakaibigan. ”Alam mo, kung ako sa `yo, nagbakasyon na ako nang isang buwan, tutal, malakas ka naman sa admin, `di ba? In fact, `wag ka na lang bumalik!” sabi naman ni Bell na masama ang tingin sa akin. Teka lang. Are they being sarcastic? ”`Oy, anong problema n’yong tatlo?” agad lumapit sa `min si Aveera. ”Kung wala kayong magawa, mag-aral na lang kayo, ha? `Wag n’yong hatakin ang overall grade ng klase sa mga score ninyong puro itlog!” ”Hoy, e
“Aveera! Look! Bagay ba `to sa `kin?” tanong ko sa kaibigan habang kapit ang turquois earings sa taenga ko. “Bagay `di ba?” sabi ni Rome. “It complements his eyes.” “Masyado’ng blue,” may tinaas s’yang gold hoop earing. “Ayaw mo ng hoops? Simple lang.” “Hmm...” “Parang mas cool nga ang hoops sa `yo Kuya,” sang-ayon ni Rome. “Sa kaliwa ka magpabutas para cool.” “Bakit kaliwa?” “Kasi, karamihan nang nakikita ko sa kaliwa,” nakangising sabi ni Rome. ”Actually, left means you’re a top, right means you’re a bottom,” sabi ni Aveera na namimili ng danggling earings. Tinitigan namin siya ni Rome. “Never mind, malalaman n’yo `rin `yan, soon enough.” Umuwi ako that evening nang masaya, medyo kumikirot ang taenga, pero malaki ang ngisi sa mukha. Ibinigay ko kay Aveera ang kapares ng binili kong hoop earing, binilhan ko pa s’ya ng pearl earings na birthstone nya at binigay naman sa `kin ni Rome ang pares ng binili n’yang saffire stud earing. ”O, `wag mo’ng hawakan nang hawakan, baka ma-
Sobrang na-motivate ako sa sinabi ni Louie na ‘reward’, kaya ginalingan ko nang todo ang review session namin. Mag aalas-tres na nang check-an ni Louie ang ginawa n’yang sample test para sa `kin, and guess what? ”Woah! It’s a perfect score!” ”Bakit parang `di ka makapaniwala?!” nakanguso ko’ng tanong sa kan’ya. ”Sabi ko na nga ba, `di mo na `ko kailangan, eh, nagkukunwari ka lang ata’ng mahina sa studies para makasilay sa akin, eh!” tumatawa n’yang sinabi. ”Uy! Hindi, ha, pero totoo na gusto ko laging makasilay sa `yo!” sinubo ko ang huling cinnamon cookie na pasalubong niya at hinimod ang aking daliri. ”So, nasaan na ang reward ko?” Natawa si Louie. Mukhang good mood talaga s’ya ngayon, ano kaya ang dahilan? Sinamantala ko naman ito, at lumapit sa kan’ya at hinalikan s’ya sa pisngi. Natigilan si Louie sa pagtawa, pero `di s’ya nagalit kaya naglakas loob naman ako’ng halikan s’ya sa lips this time. Hinalikan n’ya `ko pagalik! “Tama na ba `yan as collateral?” tanong niya nang ma
Nag-posing ako sa kama, wearing my pajamas. Naghanap ako ng magandang angle at saka nag-selfie. ’Going to sleep. Good night bhe! Love you! ’ Kinikilig ko’ng pinadala ito kay Louie. Ngayong may ‘something’ na na nangyari sa `min, bhebhe ko na s’ya kahit pa ayaw pa n’yang aminin. Hindi ko s’ya titigilan hanggat `di n’ya inaamin na love din n’ya ako! Tumunog ang cell ko at nagmamadali ko’ng tinignan ito. ‘Matulog ka na.’ Sabi nang matipid na reply n’ya. Napasimangot ako at muling nag-message. ‘Ayoko. Send me a pic first.’ Naghintay ako ng reply. ‘`Di ako matutulog hangga’t `di ka nagpapadala ng pic!’ habol ko. Lalo ako’ng napasimangot nang wala pa rin s’yang ireply after two minutes. Binuksan ko na lang ang gallery ko at tinignan ang mga pictures namin noong birthday ko. Namamaga pa ang mga mata ko sa pics dahil sa pag-iyak ko nang araw na `yun, pero ang ganda ng ngiti ko habang katabi ni Louie sa mga litrato. Kaya lang, may panira’ng bruha sa kabila nya. Naisipan ko’ng i-c
Napatingin sa `kin si Mama nang bumalik kami sa loob ng kuwarto ko para maghandang maligo. ”Aba, mukhang binata na talaga ang anak ko, ha? Pautos-utos ka na lang sa mga tao!” kantyaw n’ya sa `kin. “Nasanay na lang po ako, Ma, nakakahiya na rin kasi kung magpapatulong pa ko kay Yaya sa lahat nang bagay,” sabi ko. “Saka `di po ba, sabi n’yo, dapat maging mature na `ko para `di ma-turn off sa `kin si Louie.” “Tama nga naman.” Napatingin si Mama sa mesa ko at nakita ang sample exam ko kagabi. ”Aba, ikaw ba sumagot nito?” “Opo, Ma, tinuturuan ako ni Louie, pati na rin ng best friend ko sa school, kaya nakahabol na ko sa topics namin.” “Talaga pala’ng maganda turo sa Erminguard, ano? Buro mo, ang laki ng imporvement mo!” “Actually, Ma, sabi ng doctor na kilala ni Louie, masyado daw po mataas ang dosage ng dating gamot ko, kaya na stunt ang development ko, pati ang mental capacity ko, naapektuhan din.” “Ganon ba?” Mukhang `di nagulat si Mama. ”Nagtataka nga po ako, Ma, bakit nga ba
John Denver Daniel (This is a ‘From Top to Botom’ side story from my version of the omegaverse. You may look for ‘From Top to Bottom’ in my stories here to read about the characters here, but this is pretty much stand-alone and self explanatory.) I used to believe in God. Naniniwala ako na as long as I trust in him, be good, and pray hard enough, ibibigay n’ya lahat nang hinihiling ko. Malalampasan ko ang lahat ng mga pagsubok sa buhay kung magtitiwala ako sa kanya, dahil walang imposible sa Diyos. Ipinagdasal ko na mapansin ako ng crush ko na si Nathan, at sinagot n’ya ang kahilingan ko. But I let him down because of my own stupidity. Natakot ako’ng mapagalitan at mawalan ng scholarship. Dahil doon, nabali-wala lahat ng blessings ni God sa akin. At sa huli, iniwasan niya ako at ipinagpalit sa iba. I prayed again, ’Please, please, God, let us get back together again, show me a sign!’ And he answered me with a phone call. Inisip ko noon, binigyan ako ni God ng bagong chance. `Di
Nais nyo ba'ng magbasa pa ng ibang mga kwentong nagaganap sa Omegaverse? :D Eto naman ay storya ng isang alpha na iniligtas ng kanyang 'anghel' na pinamagatang "Seeing Angels". Pero `wag kayong papaloko sa title, dahil hindi ito tungkol sa mga anghel, bagkus, ito ang storya ng isang tao na nagmula sa impyerno. Babala lang po, hindi po ito pambata >:D . ==================== . I saw an angel when I died. He was beautiful and glowing and had gentle lilac eyes. In fact, I was wondering where he was taking me, since we all know that whores go straight to hell. "There's someone else in here!" His brilliance hurt my eyes. Heaven is such a bright place, compared to the hell I’ve lived in for the past 9 years, and this being of pure light was like a beacon, engulfing me, slowly burning me into ashes. "Are you alright?" His hands are like ambers, burning my skin. I didn't know whether I laughed or cried. One thing was for sure, though, he was an angel, and he has come to take me aw
Ngayon naman ay alamin natin kung paano nagkakilala sina Tito Eric at ang kanyang habibi na si Dr. Aahmes Abdel. Sabi nila, opposites attract, at magandang halimbawa nito ang dalawang genious na ito. ==================== . Old clothes and stale coffee. That was my first impression of him. That was what he smelled of. There I was, stark hopping mad with anticipation, ready to meet this brilliant mind that is well known through out the international scientific community for his advanced and unparalleled research concerning the omega gene. Then I see this... uncouth man in front of me, sipping tepid coffee from a chipped cup in his pajamas. “Sino `to?” he asked the lab assistant who ushered me inside the maze-like laboratory. “Sir, this is Dr. Aahmes Abdel!” the assistant said excitedly, “In the flesh!” He looked back at me from head to toe and smiled. Then he turned to his assistant with the same fake smile stuck in his face. “Sino `yun?” “Sir, s’ya `yung sikat na scientist n
Muli po, maraming-maraming salamat sa lahat nang tumangkilik sa "Good Luck Charm"! Sana po y lubos kayong nasiyahan sa storyang ito, at kung sakaling medyo bitin o naghahanap pa kayo ng kasagutan sa ilang katanungang inyong naisipan sa pagbasa nito, ay narito ang ilang karagdagang kwento tungkol sa ibang mga tauhan sa ating storya :) Eto po ang maiksing intro sa kwento ni Nathan Del Mirasol, ang pasaway na unico hijo ni Atty. Louie Del Mirasol. ==================== ’It's survival of the fittest, baby.’ sabi ng magandang artista sa telebisyon. Siya ang pinaka sikat na babaeng artista dito sa Pinas, pati na rin abroad. Well, at least hindi na sila tinatratong parang mga diyosa ngayon. Matapos kasi makapaglabas ng gamot ang isang Filipino scientist para sa covid22, ay unti-unti nang dumarami `uli ang population ng babae sa mundo. Nang una ay naging national treasure ang mga female born dahil iilan lang sa kanila ang natira, pero matapos lumabas ang Secondary Genders ng mga lalaki,
And that is the last chapter of our novel, "Good Luck Charm" Sana po ay nagustuhan ninyo ito at napulutan ng aral :D (meron ba? ehehehe) Maraming-maraming salamat po sa lahat ng inyong suporta sa pagbasa at pagtapos ng kuwento'ng ito! :) Sana po at tuluyan nyo pa ako'ng masuportahan by reading, following, voting for and leaving comments on my stories! :D And if you wish to support me further, you can always do so by buying me a cup of ko-fi here: ➜ ko-fi.com/psynoidal I thank you in advance for your generosity! :D And did you know? I've been planning to turn this novel into a web comic, but sadly, I haven't found an NSFW artist that could work on it on a 50-50% profit basis. Baka may kakilala kayo? :D Anyway, mukhang suntok sa buwan pa ang pangarap kong iyon ^^' For now, I'm happy that there are people reading it :) So thanky you once again! And I'll see you in my other stories! - Ako g.vecino . alex rosas . psynoid al
Chapter 12 Hindi ako pinansin ng mga tao sa pag-alis ko. Sino nga ba ako, kung `di isang side character lang sa love story nina Jinn and Rome na pang box-office hit ang peg? Eto na ang grand happy ending na hinihintay nila.Well, happy rin ako para sa kanila.“You happy now?” O-oo sana ako sa paglingon ko, nang makaharaap ko ang nanay ni Rome na naghihintay sa labas ng sunken area. “You just gave my son a lifetime of hardships and misery!”Muli ako’ng lumingon sa malalaking TV screens sa magkabilang side ng stage.Nakayapos si Rome sa dibdib ng mate n’ya, at punung-puno ng saya ang mukha nilang dalawa habang ini-interview ng MC ng battle of the bands turned grand pasabog.“Does that look miserable to you?” tanong ko sa kan'ya.“Ngayon lang `yan. Habang masaya pa ang mga tao sa paligid nila. Habang sikat pa si Jinn at mahal ng kan'yang mga fans. `Di magtatagal, pagsasawaan din s’ya at mababaliwala, and when the make-up fades and the lights die away, then, they will know just how mi
Chapter 11 ”Yuu Jinn! Si Yuu Jinn Gunn!””We love you Yuu Jinn!” Tili ng mga tao sa paligid.Pati si Rome, napatitig sa stage at mukhang maiiyak.Tumingin rin ako sa entablado. Sure enough, nandoon si Jinn, kinakausap ang MC at pinalilibutan ng ilang mga fans n’ya.Lalong humigpit ang kapit sa `kin ni Rome.”H-halika... alis na tayo, ate Aveera.” Hinatak n’ya ko paalis.”Sandali, nasa direction na `yan ang bodyguard mo,” pigil ko sa kanya, ”Kung babalik tayo, baka makasalubong naman natin ang mommy mo.””I don’t care. Ayoko’ng makita si Jinn,” matigas n’yang sinabi.“Kahit pa balak ng mama mo na ipa-abort ang baby ninyo?”That did it.Namutla si Rome na nanlaki ang mga matang napuno ng luha. Nanginig ang mga labi n’ya at `di na nagawa pang makapagsalita. Ni `di na s'ya nakalakad pa.“Let’s just stay here for a while,” sabi ko sa kanya. "Hintayin nating mapunta lahat ng atensyon kay Jinn, tapos saka ako
Chapter 10Nakaupo na sa isang mesa ang mommy ni Rome nang dumating kami sa cafe. Nakakapagtaka, naunahan pa n’ya kami na halos walking distance lang ang layo rito.Tumayo s’ya nang makita kami at itinipa ang mga braso para yakapin ang anak n’yang nag-aalangan lumapit sa kanya.Maganda s’ya, artistahin, walang kakulu-kulubot sa makinis n’yang mukha, `di mo iisiping dalawa na ang anak. Hanggang balikay ang light brown na buhok nito na mukhang bagong cellophane at naninilaw ang katawan sa suot na mga gintong accessories.S’ya ang tipong babae na pag nakita mo, alam mo’ng mayaman at `di mo ma r-reach, also, hindi papayag na makanti mo man lang. Kitang-kita naman sa dalawang bodyguard na nasa tabi n’ya, maliban kay kuya Jun sa likod na masama ang tingin sa `kin.“Mommy! I’m so sorry...” `yun ang unang-unang sinabi ni Rome, at doon pa lang, alam ko, talo na kami.“It&
Chapter 9 ”Nako, eh, sira-ulo pala `yang syota mo, eh!” sabi ni Albert, ”Dapat pala, inubos mo mga tanim ni mama, baka kunsakali matamaan mo s’ya!””Anong matamaan, eh, ang lalayo ng bato ni kuya Rome!” tumatawang sabi ni Alvin, ”Type mo pa rin, eh, `no? `Di mo masaktan? Aminin!”“May punto rin naman `yung jowa mo, eh, wala rin ako’ng tiwala kay Star! Kahit sa mga labas n’ya `pag ume-extra s’ya sa TV, kung `di s’ya mayaman na mayabang, eh, basagulerong tambay ang role n’ya!” sabi ni Andrew.“Pero imbes na magalit, dapat nag-usap na lang muna kayo,” payo ni papa, “Paano kayo magkaka-ayos kung uunahin mo ang galit?”“Tama, iho,” si mama. “Pati tuloy `yung mga halaman ko nadamay sa away n’yo...”“S-sorry po talaga, tita...” sumisinghot na sagot ni Rome, “kasi naman... sa dinami-raming kantang pagpipilian, `yun pa ang naisipan n’ya!”“Nya-ha-ha-ha-ha! Oo nga, eh! Insulto!” gatong pa ni Albert.“Well, given na bobo talaga si Jinn sa ganyang bagay, a