Chapter 2

Angela's Pov

Nakatulala ako habang nakahiga sa aking kama. It's been a week when my father died. But until now, ay hindi pa rin ako makapaniwala na wala na ang daddy ko. At sa araw pa mismo ng aking kasal siya namatay. Sobra naman kung maglaro ang tadhana sa akin. The supposed to be happiest day of my life turns out the saddest day of my life. Sa halip na magsaya ako dahil ikinasal na ako ay heto ako't nagluluksa sa pagkawala niya.

Ni hindi man lang niya naabutan ang mga magiging apo niya sa akin. Dad, I missed you so much.

Hindi ko napigilan ang pamamalisbis ng mga luha sa aking mga pisngi. Sobrang laki ng impact sa akin ng pagkamatay ng aking ama. My dad was not just a dad for me but he was also a mom and a friend to me.

My dad was already dead when we arrived at the hospital. Maliban sa pagkakauntog ng ulo niya sa marmol na hagdan ay inatake sa puso di umano ang daddy ko na lalong nagpabilis para bawian agad siya ng buhay.

"Hanggang ngayon ay nagluluksa ka pa rin sa pagkawala ng daddy mo, Angela? Kahit magluksa ka pa habangbuhay ay hindi na mabubuhay ang daddy mo dahil patay na siya," inis na wika ni Eric nang maabutan niya ako  sa kuwarto na umiiyak.

Pumasok lamang siya sa kuwarto ko para alamin kung ano ang ginagawa ko. Kung hanggang ngayon ay nagmumukmok pa rin ba ako. Magmula nang ikinasal kami ay wala pang nangyayari sa aming dalawa dahil hindi naman niya ako tinatabihan sa kuwarto para matulog. Sa kabilang kuwarto siya natutulog at naroon din ang mga gamit niya. Hindi ko siya kinontra dahil ayos lang sa akin na hindi kami magkasamang matulog sa iisang kuwarto dahil sanay akong matulog na tanging mahabang unan at kumot lamang ang aking katabi.

"How can you say that to the father of your wife?" hindi ko napigilang langkapan ng pagdaramdam ang aking boses. Kinuha ko ang mahabang unan at isinubsob ang aking mukha at doon umiyak.

Sa halip na aluin ako, damayan, at palakasin ang aking loob ay iyon pa ang maririnig ko sa kanyang mga labi nito. Parang wala siyang concern sa akin at sa aking namatay na daddy. Puring-puri pa naman siya ni Daddy.

"What do you want me to do? Damayan ka sa pagluluksa? Magkulong din dito sa kuwarto kasama mo? I can't do that. Maraming trabaho ang iniwan ng daddy mo, so I have to work on it," may inis sa tono ng boses na sabi niya pagkatapos ay padabog na isinarado ang pintuan ng aking kuwarto.

Pagkatapos mailibing ang aking ama ay binasa sa amin ni Atty. Romulo Santos ang last will and testament ng aking ama. Ayon sa sulat na iniwan ni Daddy ay si Eric ang pansamantalang magiging presidente ng Luxury Resort hangga't hindi pa ako nakakatapos sa aking pag-aaral. At kapag graduate na ako at ready na for big re​spon​sibil​i​ties ay saka pa lamang ipapasa sa akin ni Eric ang posisyon bilang president ng resort na iniwan ng aking ama para sa akin. In other words, si Eric ang aking legal guardian at dahil siya ang aking guardian kaya siya muna ang mamamahala sa lahat ng mga naiwan sa akin ng aking ama.

"O, Ma, nandito na pala kayo ni Neri."

"Nasaan si Angela? Bakit hindi niya kami sinalubong?" mataas ang boses na tanong ng ina ni Eric.

Mula sa loob ng aking kuwarto ay narinig ko ang boses na iyon ni Eric. Medyo malapit sa kuwarto ko yata sila nag-uusap kaya naririnig ko ang mga boses nila.

"Nasa loob ng kuwarto niya at nagmumukmok pa rin hanggang ngayon dahil sa pagkamatay ng daddy niya," sagot naman ni Eric. Halatadong walang ka-concern-concern sa kanyang tinig para sa akin.

Dad, I hope your decision of making him as my husband is right. Please, bless our marriage. Lihim kong nahiling na sana ay walang maging problema sa pagsasama namin ni Eric. Ayokong hindi matahimik ang kaluluwa ng aking daddy kung saan man ito naroroon ngayon kaya pakikisamahan ko ng mabuti si Eric. I will be his good wife.

"Angela, lumabas ka diyan!"

Napaigtad ako nang marinig ko ang malakas na pagkatok sa pintuan ng aking kuwarto na sinabayan pa ng malakas na boses ng aking biyenan. Agad akong tumayo at binuksan ang pintuan. Dahil sa pagluluksa ko ay nakalimutan kong sinabi pala ni Eric na sa araw na ito lilipat na sa bahay namin ang mama at kapatid niya para pumisan sa aming mag-asawa.

"Ma—"

"Bakit hindi mo kami sinalubong, Angela? Anong klase kang asawa?" agad na tungayaw niya sa akin pagkabukas ko sa pintuan ng aking kuwarto.

"Ma, I'm sorry po. Hindi po kasi maganda ang pakiramdam ko," pangangatwiran ko.

"Hindi maganda ang pakiramdam o ayaw mo lang kaming harapin ni Mama dahil ayaw mo naman talaga na dito kami tumira?" masama ang tingin sa akin na tanong naman ni Neri, ang bunsong kapatid na babae ni Eric. Magmula nang makilala ko siya ay walang magandang salita na lumabas sa bibig niya patungkol sa akin. Hindi ko alam kung bakit tila mainit ang dugo niya sa akin gayong wala naman akong ginagawa o ipinapakitang

masama sa kanya.

"Nagkakamali ka, Neri. Masama lang talaga ang pakiramdam ko," ayaw ko siyang patulan dahil una'y kapatid siya ng asawa ko at pangalawa'y hindi ako palaaway na tao. Mas gusto kong idaan sa mabuting usapan ang lahat kaysa ang makipag-away.

"Hayaan na natin siya, Neri. Basta ang mahalaga ay nandito na tayo at magmula sa araw na ito ay dito na tayo titira," saway ng ina niya habang nakangiti. Kung kanina ay parang susugod sa giyera ang ina ni Eric ngayon naman ay para itong maamong tupa na maganda pa ang pagkakangiti. "Eric, nasaan ang master's bedroom? Iyon ang gusto kong kuwarto," biglang tanong niya sa anak.

"Hindi po puwede doon, Mama. Kuwarto po iyon ng daddy ko?" agad kong kontra nang marinig ko ang sinabi ng aking biyenan. Marami namang kuwarto sa bahay namin bakit ang kuwarto pa ng daddy ko ang napili niyang maging kuwarto?

"Aba't pinagmamaramutan mo ba kami, Angela? Hindi mo pa ba kami itinuturing na mga kapamilya?" nandidilat ang mga matang wika ng biyenan ko na agad naglaho ang matamis na ngiti sa mga labi.

"Sabi ko naman sa'yo Mama na hindi niya tayo tanggap. Napipilitan lamang siyang patirahin tayo dito sa bahay niya dahil asawa niya si Kuya Eric. Kita mo nga't pati kuwarto na wala namang umuukopa ay ipinagdadamot pa niya sa'yo," panggagatong ni Neri sa galit ng ina pagkatapos ay inirapan ako at tiningnan ng matalim.

"Ano ka ba naman, Angela! Pagdadamutan mo ba ang mama ko?" galit na sita naman sa akin ni Eric. "Patay na ang papa mo kaya sino pa ang matutulog doon? Wala namang natutulog na doon kaya bakit hindi na lang ang mama ko ang matulog doon?"

Napatitig ako kay Eric. Hindi ako makapaniwalang maririnig mula sa labi niya ang mga katagang iyon. Akala ko ay kakampihan niya ako dahil asawa niya ako at sasabihin sa ina niya na respetuhin ang aking kagustuhan. Ngunit nagkamali ako dahil mas sinang-ayunan niya ang kanyang ina.

"So it's settled. Magmula ngayon ay ako na ang matutulog sa master's bedroom," nasisiyahan ang hitsurang saad ng ina ni Eric. Pagkatapos ay walang paalam na tinalikuran ako at nagtungo sa bakanteng kuwarto na dating tinutulugan ng daddy ko noong nabubuhay pa siya.

"Pero kuwarto iyon ng daddy ko," giit ko. Sinubukan kong humabol sa ina ni Eric ngunit pinigilan ako ni Neri at mahigpit na hinawakan sa braso.

"Magmula ngayon ay hindi ka na prinsesa na lahat ng gusto mo ay siyang masusunod sa pamamahay na ito. Dahil ang kuya ko na ang masusunod dito dahil siya na ang guardian mo," nakangising pahayag ni Neri. Pagkatapos ay basta na lamang akong isinalya sa gilid ng aking kama bago nakangising lumabas sa aking kuwarto.

Wala akong nagawa kundi ang umiyak na lamang. Pakiramdam ko ay nag-iisa na lamang ako sa mundo. Walang kasama at walang kakampi. Dad I missed you so much.