Chapter 1

Angela's Pov

Kanina pa ako nagpapaikot-ikot sa sa paligid ng venue para hanapin ang aking asawa ngunit hindi ko siya makita. It is our wedding day. The day I ended my status as a single lady.

Pinilit lamang ako ng aking daddy na pakasalan si Eric Laruso. He is the top employee of my father's resort and hotel. Ito ang lalaking pinili ng aking daddy para mapangasawa ko dahil matalino at masipag daw. Malaki raw ang maitutulong nito sa pag-asenso ng aming negosyo. Although I can't understand why he needed him for his business when our businesses are already booming, I have no choice but to obey my father. Ayokong magalit sa akin ang daddy ko at tumaas ang alta presyon. I think that Eric is a good man naman. Hindi naman siguro siya pipiliin ni daddy para sa akin kung hindi siya mabuting tao.

"Hi, Angela. What are you doing here alone?"

Bigla akong napalingon sa pinagmulan ng boses nang babaeng nagtanong. It was Neri. Eric's younger sister. Hindi ko siya gusto dahil pakiramdam ko ay plastik lamang ang mabuting pakikitungo niya sa akin. And same with my mother-in-law. Pakiramdam ko rin ay hindi ako tanggap ng mama ni Eric para sa anak nito. I'm a big catch to her son. Hindi ba niya alam iyon?I'm young and rich. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit tila hindi niya ako gusto para sa anak niya.

"Hinahanap ko si Eric. Kanina pa kasi siya hinahanap ni Daddy," sagot ko kay Neri. Tumaas ang gilid na bahagi ng kilay niya nang marinig ang aking sinabi.

"Unang araw pa nga lang ninyo bilang mag-asawa ay tinataguan ka na agad ng asawa mo?" nakangiting biro niya sa akin.

It was just a joke. Pero pakiramdam ko ay may ibig ipakahulugan ang sinabi niya sa akin. But I prepared to ignore what she said to me. Baka gusto lamang niyang sirain ang araw ko. Because obviously, she also doesn't like me just like her mother.

"Nakita mo ba siya?" tanong ko sa kanya sa halip na pansinin ang kanyang sinabi.

"Yes I do. Doon sa madilim na bahaging iyon nakita ko si Kuya Eric kanina," itinuro niya ang bahagi ng garden kung saan hindi masyadong naaabot ng liwanag ng mga ilaw na nagmumula sa loob ng party. "May kausap siyang babae pero hindi ko alam kung sino. Madilin kasi sa part na iyon kaya hindi ko nakita ang mukha ng kausap niya. Alam mo naman kapag madidilim na lugar..." sadyang hindi niya itinuloy ang sasabihin para mabitin at ma-curious ako.

"What do you mean? Does your brother seeing someone else in that dark area?" hindi ko napigilang langkapan ng inis ang aking boses. Imbes kasi na tulungan niya akong hanapin ang kuya niya ay kung ano-ano pang hindi magandang bagay ang ipinapasok niya sa aking utak.

"Oops! I didn't say that. Ano ka ba, Angela. Binibiro lang kita. Masyado ka namang seryoso. Hindi naman siguro magagawang mangaliwa ni Kuya sa unang araw pa lamang ng kasal ninyo, 'di ba?" nakangising wika ni Neri. Mukhang nagi-enjoy siyang makita na naiinis ako at nag-iisip ng masama.

"Maiwan na muna kita at hahanapin ko lang ang asawa ko," sabi ko sa halip na patulan ang sinabi niya. Hindi naman kasi ako mahilig makipag-away. Kung mahilig lamang ako ay baka pinatulan ko na siya at pinaulanan ko na siya ng hindi magagandang salita.

"Bye. See you later. Sana mahanap mo na ang asawa mo," paalam ni Neri sa akin bago niya ako tinalikuran.

Tila may nais ipahiwatig ang tono ng boses ni Neri ngunit hindi ko na lamang ito pinagtuunan ng pansin. Mas lalo lamang masisira ang araw ko kapag pinagtuunan ko pa siya ng pansin.

Ngunit kahit na ayokong isipin ang mga sinabi ng kapatid ni Eric ay ewan kung bakit ang madilim na bahagi ng garden ang tinahak ng aking mga paa. Dahil talagang madilim ang bahaging iyon kaya hindi ko nakita ang isang nakausling bato sa akingg nilalakaran kaya natalisod ako. Ngunit bago pa man sumayad ang mukha ko sa lupa ay dalawang matitipunong braso ang mabilis na sumalo sa akin.

"Are you okay?" may bahid ng pag-aalala ang boses na tanong ng lalaking tumulong sa akin para hindi ako masubsob sa lupa.

Hindi ako nakapagsalita at nanatili lamang akong nakatingin sa mukha niya kahit na hindi ko naman masyadong nakikita ang mukha niya dahil madilim. I just stared at him with my mouth widely open. Maganda kasi ang boses ng lalaking halos nakayakap na sa akin. Very masculine at masarap pakinggan. And also I can't understand why I feel so good inside his arms. Hindi ko rin maintindihan kung bakit tila bumilis kaysa sa normal ang tibok ng aking puso. And my gosh! His breath is like a baby. Ang sarap amoy-amuyin. Ngayon ko lang natuklasan na may hininga pala na ganito ang amoy. Kanina nang hinalikan ako ni Eric sa "you may kiss the bride" na part ay wala akong excitement na naramdaman katulad ng nararamdaman ko ngayon. At hindi amoy-baby ang hininga ni Eric kundi amoy mouth wash.

This is the first time I feel something that I couldn't explain. Maybe it's the reason why my heart reacted this way. Natauhan lamang ako sa pagkakatitig sa mukha ng lalaki nang marinig ko ang mahinang pagtikhim niya. Pabigla ko tuloy siyang naitulak palayo sa akin.

"Sorry, sorry," paumahin ko sa kanya. Mabuti na lamang at madilim sa kinatatayuan namin kaya hindi niya nakikita ang pamumula ng magkabila kong mga pisngi. Nakatulong ang dilim para maikubli ang pagkapahiyang nararamdaman ko dahil hindi ko naman nakikita ang kanyang mukha at kung sino siya.

"Mag-iingat ka sa susunod. At please lang, next time 'wag kang madadapa sa harapan ko,'" saad niya bago ako tinalikuran ng walang paalam.

"What? That guy is a weirdo. Sa umpisa parang nag-aalala siya sa akin tapos bigla na lamang nagsuplado. Bigla ba siyang dinatnan ng monthly period kaya biglang nagsungit?" hindi ko napigilang kausap ko sa aking sarili habang tinatanaw ang likuran ng lalaking naglalakad palayo.

"Angela? What are you doing here?"

Mula sa likuran ng lalaking naglalakad ay lumipad ang tingin ko sa boses ng lalaking nagsalita na walang iba kundi ang asawa kong si Eric. Agad siyang lumapit sa kanya at hinila ako papunta sa maliwanag na bahagi ng garden.

"Ikaw ano ang ginagawa mo rin sa dilim?" I answered him with a question. Napansin ko na pinagpapawisan siya sa noo at bahagyang magulo ang suot niyang polo shirt na para bang nilamukos ng kung sino. Mukha rin siyang balisa na para bang may itinatago.

"Hindi ako galing diyan. Ano naman ang gagawin ko diyan? Maliban sa madilim ay wala pang katao-tao. Eh, ikaw, ano ang ginagawa mo diyan? May lihim ka bang katagpo rito?"balik-tanong niya sa akin na bahagyang nakaangil.

"Hinahanap kita kaya ako napunta rito," sagot ko sabay iwas ng aking mga paningin sa kanya. Kahit hindi sinasadya ang pagtatagpo namin ng estrangherong lalaki ay pakiramdam ko lihim akong nakipag-tagpo sa kanya sa madilim na bahaging ito ng garden. Para tuloy akong guilty kahit na hindi ko naman dapat maramdaman ito dahil wala naman akong dapat na ika-guilty.

"Bumalik na tayo sa party at baka hinahanap na tayo ng mga bisita natin," yakag niya sa akin. Nagpatianod na lamang ako nang hawakan niya ako sa siko at igiya pabalik sa party. Hindi ko na lamang siya inusisa tungkol sa napansin ko sa kanya.

Nang makabalik na kami sa party ay inilibot ko ang aking paningin sa paligid para hanapin ang aking daddy. Ngunit sa halip na ang daddy ko ang matagpuan ng aking mga mata ay isang matangkad at guwapong lalaki ang aking nakita na seryosong nakatingin sa akin. Biglang bumilis ang tibok ng aking puso nang magtama ang aming mga paningin. Ewan kung bakit ngunit biglang bumilis ang tibok ng aking puso habang nakikipagtitigan sa kanya. Teka, parang pamilyar sa akin ang reaksyon ng akin puso. Huwag sabihin na ang lalaking ito na katitigan ko ngayon at ang lalaking tumulong sa akin kanina ay iisa?

Naudlot ang pakikipagtitigan ko sa lalaking estranghero nang biglang dumating ang humahangos kong pinsan na si Nancy

"Angela! Ang daddy mo, Angela!" taranta at namumutlang sigaw ng pinsan ko. Hindi niya matuloy-tuloy ang nais sabihin sa akin na tila nangangamba sa magiging reaksyon ko.

"Ano ang nangyari sa daddy ko, Nancy? Nasaan siya?" kinakabahan tanong ko sa kanya.

Lumunok muna si Nancy bago itinuloy ang nais nitong sabihin sa akin. "Ang daddy mo nahulog sa mataas na hagdan at mukhang hindi na siya humihinga! Patay na yata si Tito Romulo, Angela!"

"Ang dad—" Hindi ko na naituloy ang aking sasabihin dahil bigla na lamang umikot ang aking pakiramdam at nagdilim ang aking paligid hanggang sa tuluyan na akong bumagsak sa kinatatayuan ko.