Home / Romance / GOT TO BELIEVE IN LOVE / GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 7

Share

GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 7

Author: MIKS DELOSO
last update Last Updated: 2024-12-05 22:44:22

“Hindi ko alam kung paano ko haharapin ang lahat ng ito,” sagot ni Drake, ang boses ay puno ng lungkot at pighati. “Wala na siya Dianne ,iniwan na ko ni Tiffany. Papaano ko harapin ang buhay kung wala na siya!”

“Drake, hindi ko kayang punan ang puwang ni Tiffany. Wala akong karapatang gawin iyon,” ani Dianne, ang tinig ay puno ng paggalang at malasakit. “Pero nandiyan ang anak niyo, at ang anak na iyon ay magsisilbing dahilan kung bakit kailangan mong magpatuloy. Ang bata, pati na rin si Tiffany, ay magbibigay sa iyo ng lakas.”

Tumahimik si Drake sa mga sandaling iyon, at ang mga mata nito ay puno ng pighati. Ang mga salitang sinabi ni Dianne ay tumama sa kanyang puso, ngunit ang lungkot na kanyang nararamdaman ay parang isang ulap na hindi agad natatanggal. Hindi siya makapaniwala na ganito ang mangyayari sa kanilang buhay.

“Paano ko magiging sapat para sa bata?” tanong ni Drake, ang kanyang boses ay bahagyang nanginginig. “Paano ako maging mabuting ama sa kanya na ngayon ang kanyang ina ay wala na.Paano!"

Sumandal si Dianne sa upuan, hindi tinatanggal ang tingin kay Drake. Naramdaman niyang ang mga salitang binitiwan nito ay puno ng takot—takot sa hindi pagiging sapat, takot sa pagharap sa isang mundo na walang Tiffany sa kanyang tabi. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, kailangan niyang ipaalala kay Drake ang isang bagay na hindi nito dapat kalimutan.

“Hindi mo kailangang maging perpekto, Drake,” sagot ni Dianne, ang mga mata nito ay tapat at puno ng sinseridad. “Ang kailangan ng bata ay isang ama na may malasakit, na may pusong handang magbigay ng pagmamahal. Hindi mo kailangang maging perpekto, kailangan lang ng bata ang presensya mo, ang lakas mo.”

Ang mga salitang iyon ay parang isang mahikang dumaan sa hangin at tumagos sa puso ni Drake. Hindi ito ang sagot na hinahanap niya, ngunit ito ang salitang kailangan niyang marinig upang magsimula. Naramdaman niya ang bigat sa dibdib na unti-unting nababawasan, kahit na ang sakit na dulot ng pagkawala ni Tiffany ay hindi nawawala.

Dianne tumingin kay Drake ng may malasakit. “Mahalaga ka, Drake. Huwag mong hayaang mawala ang lahat ng ito dahil sa takot. Ang bata ay mayroong pangangailangan, at ikaw lang ang makakapagbigay ng lahat ng iyon. Walang perpektong ama, pero ikaw ay isang mabuting tao—at yun ang pinakamahalaga.”

Si Drake, na naguguluhan at puno ng kalungkutan, ay tahimik na nagmamasid kay Dianne. Ang mga salitang iyon, kahit na puno ng kabigatan, ay may kasamang pagpapatawad na dahan-dahang pumapawi ng mga pagdududa sa kanyang isipan. Kahit na ang kanyang puso ay napipiga sa sakit, ang mga salitang iyon ay nagsilbing gabay, isang liwanag sa dilim.

“Ang hirap, Dianne… Hindi ko alam kung paano magpapatuloy. Tinanong ko ang sarili ko kung kaya ko bang maging sapat para sa bata…”

Dianne malumanay na sumagot, “Hindi mo kailangang magsimula nang perpekto, Drake. Lahat ng bagay ay nagsisimula sa maliliit na hakbang. Hindi mo kailangang sagutin ang lahat ng tanong ngayon. Magsimula ka lang. Tandaan mo Drake,ang anak niyo ni Tiffany kailangan ka.”

“Salamat, Dianne. Hindi ko alam papaano magsimula na wala na siya.”

Dianne matamis na ngiti. “Wala kang kailangang pasalamatan, Drake. Nandito ako, at magkasama tayo sa lahat ng ito. Kailangan mong malaman na hindi ka nag-iisa.”

Ang mga salitang iyon, tahimik na naghatid ng lakas sa puso ni Drake. Sa kabila ng lahat ng sakit na dulot ng pagkawala ni Tiffany, nagsimula siyang magkaroon ng pananaw—ang buhay ay patuloy pa rin, at kahit hindi ito madali, may mga pagkakataon pa na maaari siyang magsimula muli.

Sa mga sandaling iyon, nagpasya si Drake na umalis. Gusto niyang puntahan si Tiffany. "Mauna na ko, Dianne, at bawal ka ma-stress. Ipapasundo kita sa driver. Puntahan ko lang si Tiffany," malungkot na sabi niya. Ramdam niya ang bigat ng kanyang puso habang sinasabi ito, alam ang sakit na dulot ng pagkamatay ni Tiffany.

Habang naglalakad si Drake palabas ng ospital, pakiramdam niya ay may bigat na dumapo sa kanyang dibdib, na parang ang buong mundo ay humihigpit sa kanyang paligid. Hindi niya maiwasang maramdaman ang pagkasira ng kanyang puso habang iniisip si Tiffany—ang kanyang asawa, ang ina ng kanilang magiging anak—na ngayon ay hindi na niya kayang hawakan o makasama. Ang mga mata ni Dianne, ang mga salita nito, ang lahat ng mga pangako ng pag-asa na binanggit nito ay naroroon, ngunit hindi ito sapat para magpatahan sa naglalagablab na sakit sa kanyang dibdib.

Lumabas siya ng hospital, ang mga hakbang niya ay tila mabigat. Ang hangin sa labas ay malamig, pero mas malamig ang pakiramdam sa kanyang puso. Alam niyang kailangan niyang harapin ang kanyang mga damdamin. Habang naglalakad siya patungo sa ibang hospital kung saan nakaratay ang katawan ni Tiffany, hindi niya maiwasang isipin ang mga magagandang alaala na kanilang pinagsaluhan.

Sa bawat pagdaan ng oras, parang mas lalong nagiging mahirap ang lahat—ang kanyang mga pangarap, ang kanyang pamilya, ang lahat ng pinaghirapan nilang dalawa ni Tiffany ay natapos sa isang iglap.

Comments (1)
goodnovel comment avatar
Trish
nakakaiyak naman ...
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 8

    Ang malamig na hangin na dumampi sa kanyang mukha ay hindi nakapawi ng init na dulot ng mga luha na patuloy na pumapawi sa kanyang mga mata. Kailangan niyang makarating sa ospital kung saan nakaratay ang katawan ni Tiffany. Kailangan niyang masaktan pa ng higit upang magkaalaman kung gaano siya kalungkot, kung gaano siya kalupit na iniwan ni Tiffany.Nais niyang makita ang katawan ni Tiffany. Hindi para maghanap ng sagot, kundi para magpaalam. Gusto niyang hawakan ang kamay nito, gusto niyang ipadama na hindi siya maghihintay na mag-isa. Sa mga huling sandali ng buhay ni Tiffany, kailangan niyang magbigay ng pasasalamat at magpaalam ng maayos. Ang mga bagay na hindi niya nagawa habang buhay pa ito ay nais niyang magampanan ngayon.Pagdating sa ospital, naglakad si Drake sa malalamig na pasilyo. Habang papalapit siya sa kwarto ng mga bangkay, ramdam niya ang kakaibang presensya—ang tahimik na kalungkutan na sumasabay sa kanyang mga hakbang. Pagpasok sa kwarto, ang unang bagay na nakita

    Last Updated : 2024-12-05
  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 9

    Ang kanyang tinig ay namamaos sa pinaghalong pagluha at pighati, tila sinasakal ng mga emosyon na hindi niya maipaliwanag. Hinaplos niya ang malamig na kamay ni Tiffany, pilit na sinasariwa ang mainit nitong haplos noong buhay pa ito. Ang sakit ay tila walang katapusan—isang bangungot na hindi niya kayang gisingan."Ang dami pa nating pangarap, Tiffany," patuloy niya, habol-hininga sa gitna ng mga hikbi. "Ang baby natin... Akala ko magkakasama tayong tatlo. Akala ko... magiging masaya tayo bilang isang pamilya. Bakit ngayon pa? Bakit ikaw? Bakit ganito?"Nagsimula na ring magluha ang mga nakatayo sa paligid. Ang pamilya ng driver na kasama sa aksidente ay tahimik na nagluluksa sa kabilang bahagi ng silid. Ang kanilang mga iyak ay nagmistulang koro ng kalungkutan, nagdadala ng mas mabigat na hangin sa lugar. Ang bawat tao sa silid ay tila nabalot ng isang madilim na ulap ng kawalan at paghihinagpis.Inilapit ni Drake ang noo niya sa noo ni Tiffany, para bang kahit sa huling pagkakataon

    Last Updated : 2024-12-06
  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 10

    Sa gitna ng tahimik na lamay, unti-unting nagsidatingan ang mga kamag-anak nina Tiffany at Drake. Ang malungkot na awit ng mga pag-iyak at dasal ay nagbigay ng bigat sa hangin, isang alaala na ang pagkawala ni Tiffany ay nag-iwan ng sugat sa kanilang pamilya at mga kaibigan.Naroon si Dianne, tahimik na nakaupo sa isang sulok. Hindi niya alam kung paano magpapakumbaba sa harap ng napakaraming tao na nagdadalamhati, ngunit alam niyang dapat siyang naroroon para kay Drake. Alam niyang ito ang panahon kung kailan kailangang magpakita siya ng lakas, kahit pa sa loob-loob niya ay may sarili rin siyang laban—ang bigat ng responsibilidad na dala niya sa kanyang sinapupunan.Lumapit ang ina ni Tiffany na si Gemma Romualdez. Halata ang pighati sa kanyang mga mata habang niyakap niya si Dianne nang mahigpit, parang ito na ang huling piraso ng alaala ng kanyang anak. "Dianne," mahinang sambit nito, ang boses ay puno ng hinanakit at pagmamahal. "Alagaan mo ang pinagbubuntis mo. Isa lang ang anak

    Last Updated : 2024-12-06
  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 11

    Ramdam ni Dianne ang kirot sa kanyang puso habang pinagmasdan ito. Hindi niya mapigilang isipin kung paano ganito kabigat ang iniinda ng isang taong dati’y punong-puno ng buhay. Nasasaktan siyang makita ito sa ganoong kalagayan.Hinaplos niya ang sarili niyang tiyan, kung saan naroon ang punla ng buhay na iniwan ni Tiffany kay Drake. Ang bigat ng responsibilidad na ito ay bumalot kay Dianne, ngunit kasabay nito ay ang pag-usbong ng mas malalim na damdamin na pilit niyang itinatanggi."Ang sakit siguro ng nararamdaman niya," mahina niyang bulong sa sarili, habang ang mga luha ay bahagyang nagbabanta sa kanyang mga mata. "Sana kahit papaano, maibsan ko ang sakit na nararamdaman niya."Sa bawat pagpatak ng luha ni Drake, tila nararamdaman din ni Dianne ang kirot. Awa ang una niyang naramdaman—awa para sa lalaking nawalan ng lahat ng mahalaga sa kanya. Ngunit habang tumatagal, napansin niyang may mas malalim pang damdamin ang sumisibol sa kanyang puso—isang damdaming hindi niya kayang bal

    Last Updated : 2024-12-06
  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 12

    Araw ng huling libing ni Tiffany, at ang buong paligid ay puno ng kalungkutan. Ang mga tao na nagtipon-tipon ay tahimik, at ang hangin ay tila nagdadala ng kabiguan. Si Drake ay nakatayo sa tabi ng libingan, ang kanyang tingin ay malayo at walang buhay. Tila ang oras ay huminto sa kanyang harap, at ang sakit ay nakatanim pa rin sa kanyang mga mata—isang sakit na hindi kayang ilarawan ng kahit anong salita.Si Dianne, na nakatayo sa malapit, ay nakamasid sa kanya. Hindi niya kayang ipagkait ang nararamdamang awa para kay Drake. Ngunit alam niyang hindi ito ang tamang panahon para ipakita ang kanyang nararamdaman. Ang pagkawala ni Tiffany ay isang sugat na malalim at hindi kayang palitan ng kahit anong pag-ibig, at alam niyang hindi niya kailanman magiging kasing kahulugan ng asawa ni Drake.“Drake...” ang tinig ni Dianne ay malumanay at puno ng malasakit, ngunit hindi niya alam kung paano lalapit sa kanya. Si Drake ay tila isang bangungot na hindi makakalabas, ang kanyang katauhan ay t

    Last Updated : 2024-12-07
  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 13

    “Drake, nandiyan pa rin kami para sa iyo. Hindi mo kailangang mag-isa,” malumanay na sinabi ni Dianne habang magkasama nilang tinitingnan ang malayo.Tumigil saglit si Drake ngunit hindi lumingon. Ang mga hakbang niya ay mabigat, ngunit ang kanyang katawan ay parang hinahaplos ng mga salita ni Dianne. Hindi pa niya alam kung paano magpapatuloy, ngunit alam niyang may mga taong handang sumuporta sa kanya, kahit na ang kanyang pusong naghahanap ng sagot ay nananatiling tahimik.Habang magkasama silang naglakad, isang panibagong simula ang nagsimulang sumik mula sa kanilang mga mata—isang mahirap na landas, ngunit hindi na nag-iisa.Simula noon, nagkukulong si Drake sa kanyang kwarto, hindi lumalabas, hindi nakakakain, at ang mga katulong sa bahay ay nag-aalala. Isang araw, nilapitan ni isang katulong si Dianne habang nag-aasikaso ng ilang bagay sa sala.“Ma’am, si Sir hindi po niya ginagalaw yung pagkain niya. Baka po mapano siya. Worried na worried po kami,” sabi ng katulong, ang boses

    Last Updated : 2024-12-07
  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 14

    Araw-araw, hinahatiran ni Dianne si Drake ng pagkain sa kanyang kwarto. Alam niyang hindi nito ginagalaw ang mga inihahain ng mga katulong, kaya’t siya na mismo ang gumagawa ng paraan upang siguraduhing nakakakain ito. Sa bawat pagpasok niya sa kwarto ni Drake, naroroon pa rin ang parehong tanawin—nakaupo ito sa gilid ng kama, nakatulala sa kawalan, mistulang wala sa sarili.“Drake, kumain ka na,” sabi ni Dianne, pilit na inilalapit ang tray ng pagkain.Hindi sumagot si Drake. Ang mga mata nito ay tila ba nakatingin sa malayo, sa mga alaala ng nakaraan. Alam ni Dianne na nahihirapan ito, ngunit hindi niya kayang hayaang tuluyang mawala sa sarili ang taong alam niyang kailangang mabuhay hindi lamang para sa kanyang sarili, kundi para rin sa anak nila ni Tiffany.“Kung hindi ka kakain, paano mo haharapin ang bukas? Paano ang anak mo? Kailangan ka niya, Drake,” dagdag niya, ang tinig ay puno ng pag-aalala.Napabuntong-hininga si Drake bago tahimik na tinignan si Dianne. “Wala nang saysay

    Last Updated : 2024-12-08
  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 15

    Si Dianne ay hindi para magbigay ng solusyon—hindi para gawing madali ang lahat. Wala siyang lakas na baguhin ang nakaraan ni Drake. Ang hindi niya kayang gawin ay ang ipilit na burahin ang sakit. Ngunit ang kaya niyang gawin ay maging naroroon, maging kasama. Ang pagiging naroroon sa gitna ng dilim, sa gitna ng takot, ay ang pinakamahalagang hakbang. Hindi pa nila natapos ang laban, ngunit sa bawat araw na nagdaan, si Dianne ay patuloy na nagsisilbing gabay para kay Drake, na hindi siya mag-iisa.At sa simpleng hakbang na iyon—ang pagkain ng hapunan—nagbigay ito ng simbolo ng isang bagong pag-asa, isang hakbang na magdadala ng liwanag sa isang mundo ng dilim. Hindi ito ang simula ng kaligayahan, ngunit ito ay simula ng isang pagbabago. Hindi madali ang magpatuloy, ngunit ang mga unang hakbang patungo sa isang bagong simula ay palaging nagsisimula sa pagtanggap sa ating sarili at sa ating mga pagkatalo.Habang si Dianne ay nagmamasid, isang tahimik na pangako ang sumik sa kanyang puso

    Last Updated : 2024-12-08

Latest chapter

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 101

    Humiga siya sa kanya, naramdaman ang lambot nito sa kanyang bibig at ang kanilang katas sa pagitan ng kanyang mga binti habang ginising siya.Lumingon siya at umupo sa kanya, at sinimulan ang mabagal na French kiss habang ang kanyang mga kamay ay gumagalaw sa kanyang likod at dahan-dahan niyang isinubo siya sa pagitan ng kanyang mga binti, gamit ang kanilang mga likido bilang pampadulas. Pina-play niya ang kanyang mga suso habang dumudulas siya sa kanya habang naghalikan sila na nagpatindi muli ng kanyang libog, at nagsimula siyang umungol. Humiga siya pabalik, itinulak siya papasok habang naghalikan sila, at nilamas niya ulit ang kanyang mga suso. Dahan-dahan siyang umibabaw sa kanya sa dilim, hinahalikan siya nang malalim habang ang mga kamay nito ay lumipat sa kanyang likod, pinipisil siya papunta sa kanya at naramdaman niyang punung-puno siya habang siya ay humigpit sa kanyang paglaki. Ang pagtatalik sa kanyang lalaki ay mainit at sexy, lalo na't siya ang may kontrol at hinalikan

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 100

    Sa gabing iyon, sa kabila ng lahat ng mga pagsubok at tensyon sa paligid nila, natagpuan ni Dianne at Drake ang sarili sa isang mas tahimik at mas maligaya na sandali. Ang kanilang mga puso ay punong-puno ng pagmamahal at pagtitiwala sa isa’t isa, isang uri ng pagmamahal na nagiging gabay nila sa kabila ng mga problema at panganib na humahadlang sa kanilang landas.Sa ilalim ng kumot ng gabi, habang magkahawak ang kanilang mga kamay, isang katahimikan ang bumalot sa kanilang paligid. Ang bawat paghinga at bawat galak na ibinubukas ng isa’t isa ay nagbibigay sa kanila ng lakas upang magsimula muli, magsalita ng walang takot, at magtulungan. Naging ligtas na kanlungan para kay Dianne ang mga bisig ni Drake, at si Drake naman ay natagpuan ang lahat ng dahilan upang ipaglaban ang kanilang pagmamahal.“Wala ng mas hihigit pa sa pagmamahal ko sayo, Dianne,” wika ni Drake habang pinagmamasdan ang mga mata ni Dianne. “Sa kabila ng lahat ng nangyayari, ikaw ang dahilan kung bakit ako patuloy n

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 99

    "Kung si Dianne ang magiging hadlang sa mga plano ko, hindi ko na kayang magpatalo pa," sagot ni Ruby, ang tono ng kanyang boses ay puno ng galit. "Siya ang dahilan kung bakit hindi ko makuha si Drake. Hindi ko siya kayang makita na siya ang nagtataguyod ng negosyo na matagal ko nang gustong sakupin.""Ruby, hindi ito ang tamang paraan. Ang pagmamahal ni Drake kay Dianne ay hindi mo kayang baguhin sa pamamagitan ng pagsira sa kanila," sabi ni Cassandra na may seryosong tinig. "Alam ko ang sakit ng pagkatalo, pero hindi ito ang solusyon. Kailangan mong harapin ang katotohanan—na may mga bagay na hindi mo kayang kontrolin."Nag-isip sandali si Ruby, ngunit ang galit at ambisyon ay hindi pa rin naglalaho. "Wala akong ibang choice, Cassandra. Kung si Dianne ang magiging rason kung bakit hindi ko makuha si Drake, kakailanganin ko ng ibang paraan.""Tandaan mo lang, Ruby, ang mga desisyon mo ay may kabayaran," paalala ni Cassandra, habang tinitingnan ang kaibigan. "Kung patuloy kang magtula

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 98

    Kahit na mahirap, ang pagmamahal natin sa kanya ay ang pinakamahalaga. Nandiyan tayo para sa kanya sa anumang desisyon na gagawin niya."Si Amelia ay nag-isip saglit, pinipilit tanggapin ang mga salitang iyon. Alam niyang may katotohanan, ngunit hindi pa rin maiwasan ang pangambang sumikò sa kanyang dibdib. "Pero paano na ang kumpanya, Richard? Kung hindi siya magpapakasal kay Ruby, paano na ang lahat ng pinaghirapan ng pamilya natin?"Si Richard ay nag-isip saglit at marahang tumingin sa kanya. "Alam kong mahalaga ang negosyo para sa iyo, at para sa pamilya. Pero hindi natin pwedeng pilitin ang isang tao na isakripisyo ang kanyang sariling kaligayahan para lang sa negosyo. Si Drake ay hindi tulad ng ibang tao na madaling bibitaw sa kanyang mga prinsipyong pinapahalagahan."Tahimik silang nag-isip, ang mga pag-aalinlangan ni Amelia ay patuloy na nagbabalik. "Siguro nga," sagot ni Amelia pagkatapos ng ilang sandali. "Sana nga, Richard. Sana."Ang mga sandali ng katahimikan ay tila pina

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 97

    Napangiti si Dianne sa sinabi ni Drake. Napatingin siya kay Elise na mahimbing nang natutulog sa kanyang mga bisig. "Oo, Drake. Kahit gaano pa kahirap, basta magkasama tayong tatlo, walang hindi natin kayang harapin."Hinaplos ni Drake ang maliit na kamay ni Elise at inilapit ang kanyang mukha kay Dianne. "Ikaw ang naging liwanag ko sa lahat ng dilim, Dianne. At si Elise, siya ang nagbigay sa atin ng bagong dahilan para ipaglaban ang lahat."Nagkatitigan sila, puno ng pasasalamat at pagmamahal sa isa't isa. Sa kabila ng mga hamon, ramdam nilang buo ang kanilang pamilya—isang pundasyon na hindi matitinag ng kahit anong unos."Tara na, ilagay na natin si Elise sa crib niya," mungkahi ni Dianne, sabay ngiti.Pagkalapag kay Elise, sabay silang tumayo at tumingin sa natutulog nilang anak. "Ang cute talaga niya," bulong ni Drake."Syempre, mana sa akin," biro ni Dianne, sabay tawa.Tumawa si Drake, sabay yakap kay Dianne mula sa likod. "Oo na, ikaw na ang cute. Pero seryoso, Dianne, salamat

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 96

    Bumagal ang kamay ni Dianne, at habang pinipikit niya ang kanyang mga mata, ibinabaon niya ang kanyang dalawang gitnang daliri sa kanyang puki, ang mga galaw ay sumasalamin sa tindi ng pag-urong ni John kanina. Ang kanyang ulo ay tumagilid pabalik, isang patak ng laway ang dumadaloy mula sa sulok ng kanyang bibig na umuungol, habang siya ay ganap na sumusuko sa sandaling iyon. Sa isang panginginig, siya'y bumagsak pasulong, hawak siya at bumubulong ng matatamis na kalokohan sa kanyang tainga, at mas hinigpitan pa ni Drake ang pagkakayakap sa kanya habang siya'y sumasakay sa alon ng kanyang orgasmo.At muli, sa ikalawang libong beses, napagtanto niya kung gaano siya kamahal nito.Bumabagal ang oras habang nakahiga sila roon, yakap sa pagdapo ng kanilang pag-ibig na naging kongkreto.Hinila siya ni Dianne palabas at dumapa sa tabi niya, humahalik sa likod ng kanyang leeg. Nag-unat siya, inarkong ang kanyang likod, at itinaas ang kanyang ulo na parang may gustong sabihin, pero bigla, isa

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 95

    Naalala niyang alisin ang kanyang kamay mula sa kanyang ari, ilalagay ito sa kanyang balakang, pagkatapos ay ibababa ito sa kanyang puwit, ang alaala sa kanyang palad ay muling lumalabas tulad ng bookmark ng isang naisip na ipinagpatuloy. Ang imahe ng kanyang makintab na leggings ay sumisikat sa kanyang isipan--kung paano ito yumakap sa kanyang puwit, kung paano ang kanyang mga kamay ay dumulas sa ilalim nito--at ang sandaling ito ay parang pagpapatuloy kung saan sila tumigil.Ang kanang kamay ni Dianne ay humahawak sa kanyang mukha, pinipigilan siya para sa isang nakakaakit na halik habang ang kanyang kaliwang kamay ay mabilis na bumababa sa pagitan ng kanyang mga binti, ang kanyang mga daliri ay bumabalik na basa at madulas. Binasag niya ang halik, hinagod ang kanyang mga daliri sa kanyang mga labi, at siya'y sabik na dinilaan ang mga ito."Kunin mo na ang meryenda mo," sabi niya, ang kanyang ngiti ay nakakaanyaya.Hindi siya nag-atubili, dumulas pababa sa pagitan ng kanyang mga bin

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 94

    Para kina Drake at Dianne, ang kanilang pag-ibig ay tila naging tanggulan laban sa lahat ng unos na kanilang hinaharap. Sa kabila ng mga intriga, pagsubok, at mga taong nagnanais sirain ang kanilang relasyon, nanatili silang matatag sa isa’t isa.Habang tahimik ang gabi, nakahiga silang magkatabi sa kama. Si Dianne ay nakapulupot sa mga bisig ni Drake, ramdam ang init ng yakap nito.“Mahal kita, Drake,” bulong ni Dianne habang nakapikit, ang kanyang tinig ay puno ng pag-ibig at kapanatagan. “Ikaw ang dahilan kung bakit pinipili kong lumaban araw-araw.”Hinalikan ni Drake ang kanyang noo at tumugon, “At ikaw ang lakas ko, Dianne. Anuman ang dumating, ikaw at si Elise ang dahilan kung bakit hindi ako susuko. Kasama kita, palagi.”Sa gabing iyon, kahit nasa paligid nila ang mga hamon ng buhay, naramdaman nila ang payapang kasiguruhan ng kanilang pagmamahalan. Hindi man malinaw ang kanilang kinabukasan, alam nilang habang magkasama sila, kakayanin nilang harapin ang kahit ano.Natulog sil

  • GOT TO BELIEVE IN LOVE   GOT TO BELIEVE IN LOVE CHAPTER 93

    Biglang narinig nila ang malakas na pag-iyak ni baby Elise, na walong buwang gulang pa lamang. Agad na natigil ang kanilang pag-uusap, at magkasama nilang pinuntahan ang kwarto ng bata.Pagdating nila sa nursery, nakita nilang si Elise ay nakahiga sa kanyang crib, umiiyak nang malakas at inaabot ang kanyang maliit na kamay sa hangin."Shh, baby, nandito sina Mommy at Daddy," malumanay na sabi ni Dianne habang kinuha niya si Elise sa crib at marahang niyugyog. Hinaplos niya ang likod nito, pilit na pinapakalma ang umiiyak na sanggol."Ano kaya ang nangyari?" tanong ni Drake habang pinagmamasdan ang mag-ina. "Nagugutom kaya siya o masakit ang tiyan?"Tiningnan ni Dianne ang bote ng gatas ni Elise na nasa gilid ng crib. "Mukhang hindi siya nagutom, baka namamahay o nananaginip," sagot niya habang marahan pa rin niyang inihehele si Elise.Kinuha ni Drake ang kamay ni Elise at marahang pinisil. "Hey, little princess, Daddy’s here. Don’t cry," sabi niya sa malambing na tono. Kahit papaano, n

DMCA.com Protection Status