CHAPTER 269

NANG matiyak na nakalayo na ang dalawang lalaki ay nagmamadaling lumabas sa bintana sa likod ng bahay na pinag-iwanan sa kanya nina Almudznie.  Kailangang makalayo siya sa mga ito sa lalong madaling panahon.   Pasimple siyang naglakad nang makalabas na. Pigil ang kanyang hininga habang tinatahak ang eskinita.  Nang may makitang pedicab ay nagmamadali siyang sumakay duon.

            “Kuya, babayaran ko kayo ng one thousand, pwede po bang ihatid nyo ako dun sa may pinakamalapit na bus station,” aniya sa matandang pedicab driver.  Hindi siya pamilyar sa lugar ngunit tanda niya ay may nadaanan silang terminal ng bus twenty minutes simula sa bahay na pinagdalhan sa kanya nina Almudznie.

            “One thousand? Wow, ang galante mo naman, Miss,” tuwang-tuwang sabi nito sa kanya.