Hindi ko alam kung kailan nagsimula ang lahat ng nararamdaman ko at pagkalapit ko kay Morriban. Pero ang lahat ng iyon ay nagsimula noongbago pa lamg kami nag training sa ama ni Sir Eli.Bagay na gusto kong paulit-ulitin. Kung iyon na nga lang ang huling ala-ala ko na kasama pa si Morriban.Matapos ang araw ng pagpapahayag ni Eliot ng balita sa kanyang mga estudyante. Ay maghanda na ito sa lugar, mga bagay at mga tao niyangaatasang tulungan siya sa kanilang pagaaral. At iyon ay walang iba kung hindi ang kanyang ama na si Eliasar. Isang magiting na Seaking na namumuhay sa malayong isla mula sa pinaka palasyo ng Nero Kingdom.Isang Sea king ang lahi ni Eliot. Sila ang lahing malapit nang manganib na maubos. Natural sa kanila ang maging malakas. Sa katunayan, ang kanyang ama ay kinikilalang bayani sa digmaang naganap sa kasaysayan ng Gaia. Pero dahil sa pagpapahalaga nito sa kanyang pamilya at kay Eliot. Ay pinili nitong mamuhay ng tahimik sa isang islang naging ekslusibong pagmamayari
Ang pitong araw ay mabilis na nakalipas. Ang konseho ay nakatakda nang magpatawag ng pagpupulong mula sa mga estudyante ni Leo at ni Eliot para sa sinasabing misyon. Bagay na mabilis namang kinaunlakan ng dalawang panig kaya nang hapon rin ng ikapitong araw na iyon ay naghanda ng isang hapunan ang matandang si Grayson para makausap ang dalawnag grupo.Unang dumating sa lugar ay ang grupong tinuturuan ni Leo. Ang lahat ng mga ito ay nakabihis ng magara at kagalang-galang. Ang nangunguna roon ay ang dalawnag magkapatid na si Gavin at Grant. Na sinundan ng Lima pa nitong kasamahan na kilala at mga may pinakamatataas na ranggo sa Akademia. At ang basehan nila sa kanilang sarili ay ang kanilang mga natapos na napagwagian. "I'm glad you accepted my dinner invitation achievers." Puri ng matandang Grayson sa kanila. Pero bago pa man makapagreact ang ito ay tahasan nang pumasok ang totoong pinakahihintay ng matanda. At ito ay ang mga hanay ng estudyanteng parurusahan gamit ang pagsama sa del
DIRT's POINT OF VIEW"E-Egor?" Bulalas ko na agad nitong ikinangiti sa akin ngunit aking ikinabato. E-Egor, ang isa sa apat na Elders ng apat na kaharian. Ang mga nilalang na katumbas ng mga hari. Ang mga pinuno ng apat na angkang unang naging residente ng Gaia. At siya... ang malupit na Egor na manlilipol ng mga mortal! Inalerto ko ang sarili ko sa kapahamakang nakahanda sa akin. Mahigpit na iniyukom ang kamao at isang beses na umatras mula sa mapanganib na matanda. Ngunit mas lalo akong naging alisto nang kumunot ang noo nito't pinanliitan ako ng mata, na wari ba'y may sinisipat sa leeg ko. Marahan ako nitong nilapitan. Inangat ang kanyang tungkod at kunot noong itinapat iyon sa leeg ko. Bagay na bahagya kong ikinailag, ngunit ang marahas na pagbukas ng pinto'y ikinatigil din nito. "Dirt!"Sigaw ng kung sino sa likuran ko na sa isang iglap ay nasa harapan ko na.Isang pamilyar na likuran ng lalaki ang pumagitan sa amin ni Egor habang pigil-pigil ang puting tungkod nito. "Egor. I
Hagan Point if View.Tahimik kaming namamawis sa kinatatayuan namin ngayong lahat. Hindi dahil sa takot sa nilalang na nasa aming harapan. At kung masasabe na naming nakakaintimida ang mayroon sa aming harapan na tao. Ngayon ay ang ama nito ay mas ikinatakot na amin ng dalawampu pang purseynto. Dahil kung si Sir Eliot at tahimik. Ang ama niya ito ay masalita gamitt ang kanyang maotoridad na mga boses at nakakatakot na aura. Makapal ang mga kilay nito. May napakalaking katawan at puting mga buhok at balbas. Kung sa unang titignan ay pagkakamalan mo itong matandang ermitatnyo. Pero kapag ito ay iyong nilapitan at tumayo ay mas hamak pa itong mas nakakatakot pa kaysa sa kanyang anak na si Sir Eliot."All you you! Now breathe!" pagpapabitaw nito sa wakas sa aming hininga magsimula nang utusan kami nitong mag inhale at exhale sa segundong ninanais nito.Kaya naman hirap na hirap kami dahil unang una ay hindi namin alam kung bakit niya ito pinapagawa sami,Matapos ang araw ng pagpapahayag
Tahimik kaming namamawis sa kinatatayuan namin ngayong lahat. Hindi dahil sa takot sa nilalang na nasa aming harapan. At kung masasabe na naming nakakaintimida ang mayroon sa aming harapan na tao. Ngayon ay ang ama nito ay mas ikinatakot na amin ng dalawampu pang purseynto. Dahil kung si Sir Eliot at tahimik. Ang ama niya ito ay masalita gamitt ang kanyang maotoridad na mga boses at nakakatakot na aura. Makapal ang mga kilay nito. May napakalaking katawan at puting mga buhok at balbas. Kung sa unang titignan ay pagkakamalan mo itong matandang ermitatnyo. Pero kapag ito ay iyong nilapitan at tumayo ay mas hamak pa itong mas nakakatakot pa kaysa sa kanyang anak na si Sir Eliot."All you you! Now breathe!" pagpapabitaw nito sa wakas sa aming hininga magsimula nang utusan kami nitong mag inhale at exhale sa segundong ninanais nito.Kaya naman hirap na hirap kami dahil unang una ay hindi namin alam kung bakit niya ito pinapagawa sami,Matapos ang araw ng pagpapahayag ni Eliot ng balita s
Tahimik kaming namamawis sa kinatatayuan namin ngayong lahat. Hindi dahil sa takot sa nilalang na nasa aming harapan. At kung masasabe na naming nakakaintimida ang mayroon sa aming harapan na tao. Ngayon ay ang ama nito ay mas ikinatakot na amin ng dalawampu pang purseynto. Dahil kung si Sir Eliot at tahimik. Ang ama niya ito ay masalita gamitt ang kanyang maotoridad na mga boses at nakakatakot na aura. Makapal ang mga kilay nito. May napakalaking katawan at puting mga buhok at balbas. Kung sa unang titignan ay pagkakamalan mo itong matandang ermitatnyo. Pero kapag ito ay iyong nilapitan at tumayo ay mas hamak pa itong mas nakakatakot pa kaysa sa kanyang anak na si Sir Eliot."All you you! Now breathe!" pagpapabitaw nito sa wakas sa aming hininga magsimula nang utusan kami nitong mag inhale at exhale sa segundong ninanais nito.Kaya naman hirap na hirap kami dahil unang una ay hindi namin alam kung bakit niya ito pinapagawa sami,Matapos ang araw ng pagpapahayag ni Eliot ng balita s
Nagkatinginan kaming lahat sa sinabing iyon ni Ginoong Eliasar. Ang matapang at nakakatakot nitong ekspresyon ay napalitan agad ng kaanya-anyaya at magaan na mga ngiti na hindi kaduda-duga pa. Pero kahit na gayon ay naguluhan pa rin ako sa sitwasyon. Totoo bang sa isang iglap ay bumait na agd ito sa amin? Pero bakit? Ngunit nang oras na ipaikot ni Sir. Eli ang mga mata nito ay ikinahagalpak pa ito ng tawa ng matanda."I told you not to scare them." Walang gana nitong habol. "Don't worry Ako ang bahala sa kanila." Bulong nito sa anak na rinig na rinig naman namin. "Mabuti pa't umupo na muna kayo rito sa lamesa." Turo nito sa isang Mahabang lamesang naka tengga malapit sa latubigan ng dagat.Nakakapagtakha lang dahil hindi ko mapansin iyon kanina. Saan iyon nanggaling?Walang ano-ano'y sinundan ko ang kasamahan kong pumunta roon. At dahil sakyuryosidad ay napahawak ako ng muwebles ng lamesa. Doon ko nakapa ang basa at halos tumutulo pa nitong ilalim na par abang gaking ito sa....A
Naalala ko ang mga lahing itunuro sa amin ni Lord Nelson noong nasa palasyo kami ng mga deity.Ang Gaia ay at ang mundo ng mga mortal o ang daigdig ay iisa lamang, ilang libong taon na ang nakararaan. Noo'y mapayapang namumuhay ang dalawang panig. Ang mga espiritu, ang mga diyos, ang mga nilalang ng langit, lupa, apoy, at kagubatan, at maging ang mga mortal o ang sangkatauhan. Payapang ginagalang ng bawat isa ang pamumuhay ng bawat nilalang. Ngunit nagiisang bagay lang ang hindi nila maaring gawin. At ito ay ang piliting paibigin ang isang lahi ng nilalang gamit ang itim na mahika.Napakasagrado sa bawat nilalang ng pagmamahalan. Kaya ang pilitin ito gamit ang itim na mahika'y makapagdudulot ng isang sumpa at trahedya. Hanggang sa nangyari nga ang kinatatakutan ng lahat. Dalawang nilalang ang bigla na lamang sumulpot sa kawalan. Mga halimaw na nakapagpabago ng takbo ng lahat. At pinaniniwalaan ni Nelson, maging ng ibang diyos na ang nilalang na iyon ay bunga ng pinagbabawal na
Nang dumating ang grupo sa Nero ay agad silang nalapasok bilang mga ibang lahi. May pinainom s akanilang mapagpanggap na mga gamot upang magaya ang nga lahing kampi sa kanila. kaya namab agad nilang nakapasok sa Kaharian.Ngunit laking gulat ng mga ito na makita si Morriban na nasa tabi ng trono ng kalaban."Hagan? Anong ibig nitong sabihin?" Giit na sabe ni Tamara nang hindi napapansin ng mga kwarta sibil ng kaharian ng Nerro.Pero bago pa man sila masagot ni Hagan ay isang nalakas na hiyaw ang bumalot sa buong plaza.At ikinagulat nila nang makuha ng isang dambuhalang nilalang si Asya. Hawak hawak siya sa leeg nito na paulit ulir na humihingi nh tulong sa ating apat. "Asya! " Pinilit sanang magtago ng lahat nginit hindu mapigilan ni Mischa na hindi lumabas upang mailigtas ang kanyang kapatid. "Intruder!" sigaw ng mga maliliit na nilalang galing sa mga the wicked at nalaman nalang nila Hagan na napapaligiran na sila ng nga nilalang na hayok silang pagppatay patayin. "Mga lapastan
Third Person's Point of View"Pero kung titignan sino talaga ang may kamalian? " tanong ni Gavin kay Hagan hsbang tinatathan ang malamig na daan. "Ang monseho ang may kamalian dahim wala silang balak nilang iligtas si Morriban ay wala na. Wla ana dahim ano! DhIl s ang sandatang pinagawa s samin ni Sir Elisae."TUMIGIL KA! Ang nakatakda ay nakatakda! Ngunit kung hindi magbabago ang tadhana at tuluyang maisakatuparan ni Morriban ang propesiya'y wala na akong ibang rason para buhayin siya! " Malakas at nakakatakot na boses ang pumailanlang sa buong silid. Galing ito sa pinakamatandang myembro sa pamilya ng Gravesend, si Artimus. Galit na sinasabayan ng pagkislap ng pula nitong nga mata. Bagay na ikinadagundong ng buong mansyon at nakagawa ng malakas na paglindol.Ikinaatras iyon ni Morriban, na hindi sinasadyang mapadaan sa silid kung saan nagpupulong ang mga nakakatanda. Kanina pa ito nakikinig sa pagpupulong ng mga ito at hindi inaasahan ang mga maririnig. Mangilang segundo itong napa
Third Person person point of viewNakarinigv ng ingay patungk sa Kay Morriban si Hagan at gavin."Paanong ililigtas natin sila eh hindi naman nating magagawaNg itearidor ang sarili naging kalaban. Hinding hindi." Lugmok ang mga balikat na inunahan ni Hagan sa paglalakad si Gabin ng bbalik na ang mga ito sa head quarters.Ngunut ikinagulat ni Hagan ng pigilan siya ni Gavin."Sasama ako sa inyo. Iligtas natin si Morriban sa Nero."Tahimik naming sinundan ang dalawang Jinn kasabay si Alek. Bakas naman ang pagaalala ng mga naiwanan naming myembro dahil sa komosyong ginawa ng mga kawal ng konseho. Pero tonanguan ko lang naman si Mischa na nakasilip sa bintana upang kami ay tanawin bilang paalam. Wala naman kasi sigurong mangyayaring masama kung kakausapin man kami ng konseho. Dapat lang naman talaga nilang ipaliwanag sa amin ang lahat ng nangyari dahil kamuntik nang may masamang bagay ang mangyari kay Morriban. Isang karwahe ang nadatnan namin sa pagsunod namin sa dalawang Jinn. Isa iton
Hagan Point of View.Inis akong napatingin kay Gavin nang hilahin lang ako nitto kung saan. Hindi ko siya maintindihan. Ilang beses ko nang kinukuha ang braso ko mula sa kanyang mga kamay na halos kinababa na ng kanyang mga kuko dahil sa galit na alam kong ramdam niya. Kakaiba naman kasi talaga si Gavin. Kumpara sa kanyang kapatid na si Grant. Si Gavin ang pinakamatinong version nilang magkakakapatid. Pero ano ba ang iniisip ng isang itto? Ano ang sinasabi noyang kailangan kong harapin ang Konseho para lang mailigtas si Morriban? Hindi ba kayang ako na lamang ang kumilos?Kung maaari lang na ako na lamang ang kumilos ay ginawa ko na. Dahil ayoko na na may makpahamak pang kung sino sa kanila..Dahil sa inis ko ay marahas na akong huminto at pinigil si Gavin. Hindi ko na inalintana ang naging kalmot s aakin nito mula sa kanyang pagkakaladkad sa akin."Bitawan mo nga ako!" Sigaw ko sa kanya.Napadpad kami sa isang dungeon na hindi ko alam kung bakit naming pinupuntahan ngayon.Tumigil r
Third Person POV"Hagan!" Napakurap ang binatang si Hagan nang tawagin siya ng isang malakas na tinig.It was Tamara. Hindi na namalayan ni Hagan na nasa klase na sila kasama ang mga napiling Keeper. At kasama sila roon. Ngunit dahil sa pagkawala ni Morriban ay hindi na nakausap pa ng maayos si Hagan.Sinisisi nito ang kanyang sarili sa pagkawala ni Morriban sa kanya pang harapan. Ni wala itong nagawa sa harap ng kanilang mga kalaban, dahil tulad ng dati ay nanigas ito sa kanyang kinatatayuan gaya ng pagkakaagaw rin ng kalaban sa malay ng kanyang Lola."You know what, kung hindi ka magseseryoso, sana tinanggihan mo nalang ang karangalan mo para maging Keeper ng Gaia." Usal ni Grant habang patuloy na nagsusulat. Ikinagulat iyon ng lahat, Napuno ng tensyon ang kwarto dahil ramdam ng lahat ang seryosong aura ni Hagan simula nang mawala si Morriban. At walang nakakaalam kung kelan ito sasabog, dahil kung sumabog ito ay paniguradong ito ay magiging mapaminsala. Hanggang tahasang tumayo s
Third Person Point of View"Ito naman ang tinatawag na Mana. Ang klase ng aura na pwedeng gamitin sa lahat ng bagay gaya ng ginawa ko kanina."Nakatulala lang at walang maintindihan ang nga estudyante ni Eliasar sa kanyang mga sinasabi. Bagay na agad niyang ikinatingin sa gawi ng kanyang anak na si Eliot. Nagpakita ito ng pagkadismayang tingin sa anak. Pero nag kibit balikat lamang ito at ikinabuntong hininga ni Eliasar."I get it, kailangan niyo munang mabuksan ang mga mana point sa inyong mga mata, upang makita niyo at maintindihan niyo ang aking sinasabi at ituturo." Sabi nito sa lahat."Hagan, tama?" Mabolis na tinuro ng matanda si Hagan na nagitla rin naman."Yes sir!" Sagot nito."With no doubt, I know he already opened his mana point, pero sa nakikita ko ay hindi pa iyon gaanong bukas."Pagpapaliwanag ni Eliasar na naputol nang magtaas ng kamay si Morriban."But how can we obtain that skills? How can we open our mana point?" Asar nitong tanong dahil sa nararamdmaang ingit kay
Hagan Point of View"Paano mo ginawa iyon sir?" Bulalas na tanong ni Dalo nang mapaangat ni Mister Eliasae ang itak na nasa lagayan nito kahit hindi niya ito nilalapitan.Pero may kakaiba sa ginawa niyang iyon. I saw something between his moves. May kung anong bagay ang nagdugtong mula sa kanyang kamay hanggang sa sandatang iyon. Para iyong pisi na anino. At base sa nakita kong reaksyon ng mga kasamahan ko. Hindi nila ito nakikita."Walang pinagkaiba ang bagay na ito sa concentrated Aura na naituro sa inyo ng inyo ni Gremmy. Its the same thing, pero mas mataas nga lang itong lebel." Pagpapaliwanag nito sa amin hanggang sa magtana ang aming mga nata at tila may bumaril sa akin sa mga matang iyon. Na para bang nahuli niya ako sa akto.Pero imbis na mas lalo akong pakabahin ay agad nitong itinaas ang kanan nitong bahagi ng labi."One of you can understand what I am saying. Am I right, Hagan?" tanong nitong derekta sa akin na ikinanlaki ng nga mata mo."Ah-Ano po iyon?" Taranta kong tugon
Morriban’s Point of View Hindi ako makapagsalita hanggang ngayon na ginagamot ng isang simpleng katiwala ng mansyon ang aking mga sugat, habang pinapakain ako nito nang kung anong halaman upang mabalik ang lakas na nawala sa akin. Hindi ako makapagsalita at natutulala lang sa ginagawa sa akin kahit na alam ko sa loob ko na ang tipikal kong reaksyon sa ganitong sistema ay pagkairita. Ayaw na ayaw ko na iba ang humahawak sa akin bukod kay Ate Gertrude. Ayokong mga hamak na mabababang nilalang lamang ang magpagaling sa sa akin at natural ko iyong paguugali simula ako ay magka-isip. Pero ngayon ay wala akong magawa kung hindi matulala o miski ang makagalaw ay hindi ko magawa. What just happened earlier? How could he even do that in the middle of Quillon’s range? Pati ako ay natakot kay Quillon pero paano niya akong nagawang ialis sa ganoong sitwasyon? At isa pa, hindi ba’t pabor sa kanya ang hinihiling ni Quillon na isuko na ang pagaaral ko sa Akademia? Bakit hindi siya pumayag? Bakit
Nagsimula na ang araw ng pagtuturo ni Eliasar sa mga estudyante ng Dasos. He is not expecting much to them pero nakakakita siya ng kislap sa mga mata ng mga batang ito na naguudyok sa kanya lalo upang magturo. For he is seeing himself sa kanilang nga kabataan ngayon. Ng maging hayok sa pagkatuto at matuto para sa tamang dahilan. Unang namangha si Eliasar sa dalagang si Morriban. Dahil nakita agad nito ang pagsamo sa dalaga ng isang sandata upang ito ay kanyang gamitin.Hindi gaya ng mga paningin ng ibang nilalang. May espesyal na kakayahan ang mga kagaya ni Eliasar na bihasa sa paggamit at pagkontrol sa Mana o ng kanilang Aura.Dahil dito ay malayang nakikita ni Eliasar ang iba't-ibang mana na mayroon ang mga kabataang kaharap niya. At ang pinakamalakas na tila kumukuwala doon ay ang kay Morriban. Ang pinakamahina namang Mana na mayroon ay ang sa binatang si Hagan. Pero kakaiba ang Aura na mayroon si Hagan, dahil hindi sigurado si Eliasar sa tunay na katauhan ng binata. For elves h