Hagan’s Point of View
Lubos na ginhawa at pagkagaan ang naramdaman ko nang makalabas ako ng silid-aklatan. Gusto ko sanang pumasok muli sa loob para humingi ng paumanhin sa lahat, ngunit hindi ko naman makumbinsi ang sarili ko dahil sa takot na aking naramdaman dahil sa nangyari kanina.
Kaya naman wala sa isip kong inilakad na lamang ang aking mga paa patungo sa kawalan. Muli kong kinuha ang Dandelion sa aking bulsa. Nagliliwanag pa rin ito pero sa pagkakataong ito ay nakikita ko ang kulay asul nitong tila nagbabagang enerhiya na nagmumula sa kanya.
Bagay na agad kong ipinagtakha. Ibig sabihin ba nito ay hindi galing sa aking konsentrasyon ang enerhiyang mayroon ang Dandelion na ito?
Napatigil ako sa pagiisip ko na iyon. Saka ko lamang napagtanto ang mahabang hallway na nasa aking harapan na nagtitila Tunnel dahil sa pa arkong disenyo nito.
Imbis na bumalik ay nilakad ko pa rin iyo
Hagan’s Point of ViewNang kumaripas na ng takbo ang tatlo ay hindi ko na pinansin pa ang posibleng mga dahilan nito. Agad na akong dumeretyo kay Hernan, ang pangalan ng lalaking kanilang pinagdidiskitahan upang makita ang kaagayan nito.Sa kabutihang palad ay maayos naman ito. Tahimik lang nitong kinuha ang daga na nasa hawla at masaya nitonghinaplos haplos.Mahina akong umubo upang makuha ang kanyang atensyon. “Ayus ka lang ba?” walang pagaalinlangan kong tanong sa kanya na agad niyang ikinalingon sa akin, kasabay ng kanyang tuluyang pagtayo na talaga namang ikinatingala ko.“Oo, salamat.” Mahina nitong tugon na ikinangiti kong agad.Ngayong natitigan ko siya ng husto, talaga namang katakha-takha kung bakit pa siya na pupulaan ng pangaabuso. Malaki, matikas, at hamak na mas tagtag ang katawan nito kaisa sa tatlong nilalang ng Nero kanina. Ang kanyang walang mang
Hagan’s Point of ViewHumahangos akong sumigaw habang papalapit sa kinaroroonan nila Andreas. Isang mas malaking taong dragon ang sa kanya’y bumubogbog. Pero wala akong pagaalinlangang lumapit sa mga ito upang pigilan ang isang paang tatadyak sana sa tiyan ni Andreas. Ang akala ko ay sa akin iyon tatama pero napatigil ito at umangil nang nakakatakot na tunog.Bagay na ikinatingala ko at tuluyang nasindak sa itsura ng kaharap ko ngayon. Mag-isa na lamang ito at nakikita ko sa kanyang tindig na siya ang pinuno ng kung ano mang grupo ang tawag nila sa kanila.He is older than us. Mas bata lang siguro ng kaunti sa aming mga propesor, pero hindi gaya nila ay may kasindak-sindak itong anyo at nakkaatakot na bersyon ng isang dragon.Oo isa siyang dragon, ang pulang mga mata nito ngayon at galit na galit na mga tinging kinauudyukan upang mapalabas ang mga pulang kaliskis ng dragon sa kanyang katawan ay nagiind
Hagan Point of View Ikinatigil ko nang makita ko ang matalim na bagay na nakatutok sa leeg ni Reese habang hawak-hawak siya ng bagong nilalang na lumabas mula sa likuran ng pinuno ng Fotia kanina. He was called Prince Jonnah. Mas hamak na mas maliit ito kaysa sa pinuno, pero may kung ano sa kanyang nakapagsasabi sa aking hindi ko siya dapat kalabanin. “Reese!” Sigaw ni Andreas sa tabi ko at hindi ko na namalayang nakatayo ito para kuhanin si Reese sa kanya pero sa isang iglap lamang. Ang kakaibang bagay sa likuran ng Prince na iyon ay agad na napatalsik si Andreas sa pader at doon bumangga, matapos nitong tila malatigo ng kung anong bagay na iyon. Saka ko na lamang napagtanto na iyon pala ay kanyang buntot. Na kung susuriin ay tila buntot ng isang ahas. “You piece of dump!” gigil nitong tukoy kay Andreas na dahilan upang agaran akong sumugod dito para bawiin sana agad si Reese sa kanya, pero katulad n
Morriban Point of View Agad akong napatayo sa aking kinahihigaan nang mapagtanto ko kung nasaan akong lugar. Kaya pala masarap sa aking pakiramdam ang pagkakahiga ko sa kama, kaya pala pamilyar ang amoy at paligid ko, dahil narito ako ngayon sa mansyong kinakulungan o sa loob ng labing-piting taon ng buhay ko. I was expecting that anyone could be around me when I woke up. But there is none. Bagay na nakabubuti naman dahil wala muna akong gustong makita sa kanila ni isa sa ngayon. Because of shock, I almost forgot what happened earlier. Kaya naman nang maalala ko ang lahat ay nanghihina na lamang akong napaupo sa aking kama. Maluha-luha kong pinagmasdan ang buo kong kwarto. Ang pintuan, ang bookshelves na umiikot, ang dalawang bintanang nakatanaw sa mundo ng tao ang isa at ang isa naman ay nakatanaw sa Gaia. Ngunit hindi ang pagkamiss sa lugar na ito ang dahilan kung bakit sumisikip ang dibdib
"What happened?" Binasag ni Quillon ang katahimikan nang tanungin nito ng deretyo si Andreas.Nakatukod ang likod ng palad nito sa kanyang baba. At matalim ang tinging pinagmasdan si Andreas.Dama ko ang tensyon dahil dito, kaya naman intindi ko kung bakit namumutla ngayon si Andreas.Andreas didn't get a chance na makapagpalit o makapagayos man lang, gaya ng lagi nitong anyo sa aming harapan. Bagkus ay halos mag gula-gulanit na ang soot nitong puting polo, na ang iba'y halos masunog na rin dahil sa tingin kong kagagawan ng mga kasamahan niya sa Fotia."I-I..." Pero tumigil ito sa pagsasalita at nakita ko ang paghigpit nito ng kanyang hawak sa kanyang kamao."Morriban got out of my control. I made her angry resulting for her to hurt creature from Fotia who is involve with the incident.' Deretyo nitong sagot pero hindi ko iyon nagustuhan.Bakit hindi niy
Sa Gitna ng kanilang paguusap ay hindi ko na natiis pa na itikom ang aking bibig."Si Morriban." Putol ko sa kanilang paguusap na agad nilang ikinahawi ng tingin sa akin. Lalong-lalo na ang katabi ko nang si Artimus dahil sa umalis na sa kinauupuan niya si Quillon kanina."Anong nangyari kay Morriban?" Seryoso at buong alala kong tanong sa bagay na kating-kati ko nang itanong sa kanila.Dahil alam ko. Alam kong may mali kay Morriban.Pero imbis na sagutin agad ay nanatili silang lahat ng tikom. Alam kong wala silang balak magsalita. Bagay na ikinayupos ng galit sa akin."Bakit hindi niyo kayang sabihin sa akin? Hindi ba't kailangan kong malaman ang nangyayari sa kanya? Alam kong may mali kay Morriban. Gusto kong maintindihan ang lahat." kumbinsi ko pa sa mga ito sa impit na tono dahil sa galit na pinipigilan ko.Hindi
Morriban Point of View.Ilang oras rin kaming magtagal ni Hagan sa Mansion hanggang sa napagdesisyynan na ni Artimus na kami ay iuwi na sa aming cluster.Bagay na napakadali lang dahil may kapangyarihang teleportation si Quillon. Kaya mabilis kaming nakatungi ni Hagan sa cluster.Pero ang nakakainiss doon ay ang hindi na umimik si Suppliwr sa atun....DIRT's POINT OF VIEW"E-Egor?" Bulalas ko na agad nitong ikinangiti sa akin ngunit aking ikinabato. E-Egor, ang isa sa apat na Elders ng apat na kaharian. Ang mga nilalang na katumbas ng mga hari. Ang mga pinuno ng apat na angkang unang naging residente ng Gaia. At siya... ang malupit na Egor na manlilipol ng mga mortal! Inalerto ko ang sarili ko sa kapahamakang nakahanda sa akin. Mahigpit na iniyukom ang kamao at isang beses na umatras mula sa mapanganib na matanda. Ngunit mas lalo akong naging alisto nang kumunot ang noo nito't pinanliitan ako ng mata, na wari
Morriban Point of ViewIsang katok sa pintuan ng aking silid ang mabilis kong ikinapunas sa mga luhang umagos sa aking pisngi. They must not see me like this. Or else they are going to treat me like a child again. Laking kagaanan naman ng loob ang naidulot ng pagkakakilanlan ng pumasok sa aking kwarto. At ito ay si Quillon.Ngiti itong sumilip sa pinto at tipid na ngiti akong tinunggahayan, pagsasabi nito na gusto nitong magpaalam sa akin sa gusto niyang gawin. Wala naman akong ibang nagawa kung hindi ang tanguan ito kahit na may kaunting kirot sa aking didbid dahil alam kong may bahid ng pagaalala ang ngiting iyon ni Quillon.Nahuli akong tumango rito na tuluyan rin naman nitong ikinalapit sa akin at umupo sa kama ko malapit sa akin.“How was your feeling?” buong pagalala nitong tanong sa akin sa mahinang boses.“I’m fine.” Sagot ko rin naman dito. At hindi ko na kailangang it
Nang dumating ang grupo sa Nero ay agad silang nalapasok bilang mga ibang lahi. May pinainom s akanilang mapagpanggap na mga gamot upang magaya ang nga lahing kampi sa kanila. kaya namab agad nilang nakapasok sa Kaharian.Ngunit laking gulat ng mga ito na makita si Morriban na nasa tabi ng trono ng kalaban."Hagan? Anong ibig nitong sabihin?" Giit na sabe ni Tamara nang hindi napapansin ng mga kwarta sibil ng kaharian ng Nerro.Pero bago pa man sila masagot ni Hagan ay isang nalakas na hiyaw ang bumalot sa buong plaza.At ikinagulat nila nang makuha ng isang dambuhalang nilalang si Asya. Hawak hawak siya sa leeg nito na paulit ulir na humihingi nh tulong sa ating apat. "Asya! " Pinilit sanang magtago ng lahat nginit hindu mapigilan ni Mischa na hindi lumabas upang mailigtas ang kanyang kapatid. "Intruder!" sigaw ng mga maliliit na nilalang galing sa mga the wicked at nalaman nalang nila Hagan na napapaligiran na sila ng nga nilalang na hayok silang pagppatay patayin. "Mga lapastan
Third Person's Point of View"Pero kung titignan sino talaga ang may kamalian? " tanong ni Gavin kay Hagan hsbang tinatathan ang malamig na daan. "Ang monseho ang may kamalian dahim wala silang balak nilang iligtas si Morriban ay wala na. Wla ana dahim ano! DhIl s ang sandatang pinagawa s samin ni Sir Elisae."TUMIGIL KA! Ang nakatakda ay nakatakda! Ngunit kung hindi magbabago ang tadhana at tuluyang maisakatuparan ni Morriban ang propesiya'y wala na akong ibang rason para buhayin siya! " Malakas at nakakatakot na boses ang pumailanlang sa buong silid. Galing ito sa pinakamatandang myembro sa pamilya ng Gravesend, si Artimus. Galit na sinasabayan ng pagkislap ng pula nitong nga mata. Bagay na ikinadagundong ng buong mansyon at nakagawa ng malakas na paglindol.Ikinaatras iyon ni Morriban, na hindi sinasadyang mapadaan sa silid kung saan nagpupulong ang mga nakakatanda. Kanina pa ito nakikinig sa pagpupulong ng mga ito at hindi inaasahan ang mga maririnig. Mangilang segundo itong napa
Third Person person point of viewNakarinigv ng ingay patungk sa Kay Morriban si Hagan at gavin."Paanong ililigtas natin sila eh hindi naman nating magagawaNg itearidor ang sarili naging kalaban. Hinding hindi." Lugmok ang mga balikat na inunahan ni Hagan sa paglalakad si Gabin ng bbalik na ang mga ito sa head quarters.Ngunut ikinagulat ni Hagan ng pigilan siya ni Gavin."Sasama ako sa inyo. Iligtas natin si Morriban sa Nero."Tahimik naming sinundan ang dalawang Jinn kasabay si Alek. Bakas naman ang pagaalala ng mga naiwanan naming myembro dahil sa komosyong ginawa ng mga kawal ng konseho. Pero tonanguan ko lang naman si Mischa na nakasilip sa bintana upang kami ay tanawin bilang paalam. Wala naman kasi sigurong mangyayaring masama kung kakausapin man kami ng konseho. Dapat lang naman talaga nilang ipaliwanag sa amin ang lahat ng nangyari dahil kamuntik nang may masamang bagay ang mangyari kay Morriban. Isang karwahe ang nadatnan namin sa pagsunod namin sa dalawang Jinn. Isa iton
Hagan Point of View.Inis akong napatingin kay Gavin nang hilahin lang ako nitto kung saan. Hindi ko siya maintindihan. Ilang beses ko nang kinukuha ang braso ko mula sa kanyang mga kamay na halos kinababa na ng kanyang mga kuko dahil sa galit na alam kong ramdam niya. Kakaiba naman kasi talaga si Gavin. Kumpara sa kanyang kapatid na si Grant. Si Gavin ang pinakamatinong version nilang magkakakapatid. Pero ano ba ang iniisip ng isang itto? Ano ang sinasabi noyang kailangan kong harapin ang Konseho para lang mailigtas si Morriban? Hindi ba kayang ako na lamang ang kumilos?Kung maaari lang na ako na lamang ang kumilos ay ginawa ko na. Dahil ayoko na na may makpahamak pang kung sino sa kanila..Dahil sa inis ko ay marahas na akong huminto at pinigil si Gavin. Hindi ko na inalintana ang naging kalmot s aakin nito mula sa kanyang pagkakaladkad sa akin."Bitawan mo nga ako!" Sigaw ko sa kanya.Napadpad kami sa isang dungeon na hindi ko alam kung bakit naming pinupuntahan ngayon.Tumigil r
Third Person POV"Hagan!" Napakurap ang binatang si Hagan nang tawagin siya ng isang malakas na tinig.It was Tamara. Hindi na namalayan ni Hagan na nasa klase na sila kasama ang mga napiling Keeper. At kasama sila roon. Ngunit dahil sa pagkawala ni Morriban ay hindi na nakausap pa ng maayos si Hagan.Sinisisi nito ang kanyang sarili sa pagkawala ni Morriban sa kanya pang harapan. Ni wala itong nagawa sa harap ng kanilang mga kalaban, dahil tulad ng dati ay nanigas ito sa kanyang kinatatayuan gaya ng pagkakaagaw rin ng kalaban sa malay ng kanyang Lola."You know what, kung hindi ka magseseryoso, sana tinanggihan mo nalang ang karangalan mo para maging Keeper ng Gaia." Usal ni Grant habang patuloy na nagsusulat. Ikinagulat iyon ng lahat, Napuno ng tensyon ang kwarto dahil ramdam ng lahat ang seryosong aura ni Hagan simula nang mawala si Morriban. At walang nakakaalam kung kelan ito sasabog, dahil kung sumabog ito ay paniguradong ito ay magiging mapaminsala. Hanggang tahasang tumayo s
Third Person Point of View"Ito naman ang tinatawag na Mana. Ang klase ng aura na pwedeng gamitin sa lahat ng bagay gaya ng ginawa ko kanina."Nakatulala lang at walang maintindihan ang nga estudyante ni Eliasar sa kanyang mga sinasabi. Bagay na agad niyang ikinatingin sa gawi ng kanyang anak na si Eliot. Nagpakita ito ng pagkadismayang tingin sa anak. Pero nag kibit balikat lamang ito at ikinabuntong hininga ni Eliasar."I get it, kailangan niyo munang mabuksan ang mga mana point sa inyong mga mata, upang makita niyo at maintindihan niyo ang aking sinasabi at ituturo." Sabi nito sa lahat."Hagan, tama?" Mabolis na tinuro ng matanda si Hagan na nagitla rin naman."Yes sir!" Sagot nito."With no doubt, I know he already opened his mana point, pero sa nakikita ko ay hindi pa iyon gaanong bukas."Pagpapaliwanag ni Eliasar na naputol nang magtaas ng kamay si Morriban."But how can we obtain that skills? How can we open our mana point?" Asar nitong tanong dahil sa nararamdmaang ingit kay
Hagan Point of View"Paano mo ginawa iyon sir?" Bulalas na tanong ni Dalo nang mapaangat ni Mister Eliasae ang itak na nasa lagayan nito kahit hindi niya ito nilalapitan.Pero may kakaiba sa ginawa niyang iyon. I saw something between his moves. May kung anong bagay ang nagdugtong mula sa kanyang kamay hanggang sa sandatang iyon. Para iyong pisi na anino. At base sa nakita kong reaksyon ng mga kasamahan ko. Hindi nila ito nakikita."Walang pinagkaiba ang bagay na ito sa concentrated Aura na naituro sa inyo ng inyo ni Gremmy. Its the same thing, pero mas mataas nga lang itong lebel." Pagpapaliwanag nito sa amin hanggang sa magtana ang aming mga nata at tila may bumaril sa akin sa mga matang iyon. Na para bang nahuli niya ako sa akto.Pero imbis na mas lalo akong pakabahin ay agad nitong itinaas ang kanan nitong bahagi ng labi."One of you can understand what I am saying. Am I right, Hagan?" tanong nitong derekta sa akin na ikinanlaki ng nga mata mo."Ah-Ano po iyon?" Taranta kong tugon
Morriban’s Point of View Hindi ako makapagsalita hanggang ngayon na ginagamot ng isang simpleng katiwala ng mansyon ang aking mga sugat, habang pinapakain ako nito nang kung anong halaman upang mabalik ang lakas na nawala sa akin. Hindi ako makapagsalita at natutulala lang sa ginagawa sa akin kahit na alam ko sa loob ko na ang tipikal kong reaksyon sa ganitong sistema ay pagkairita. Ayaw na ayaw ko na iba ang humahawak sa akin bukod kay Ate Gertrude. Ayokong mga hamak na mabababang nilalang lamang ang magpagaling sa sa akin at natural ko iyong paguugali simula ako ay magka-isip. Pero ngayon ay wala akong magawa kung hindi matulala o miski ang makagalaw ay hindi ko magawa. What just happened earlier? How could he even do that in the middle of Quillon’s range? Pati ako ay natakot kay Quillon pero paano niya akong nagawang ialis sa ganoong sitwasyon? At isa pa, hindi ba’t pabor sa kanya ang hinihiling ni Quillon na isuko na ang pagaaral ko sa Akademia? Bakit hindi siya pumayag? Bakit
Nagsimula na ang araw ng pagtuturo ni Eliasar sa mga estudyante ng Dasos. He is not expecting much to them pero nakakakita siya ng kislap sa mga mata ng mga batang ito na naguudyok sa kanya lalo upang magturo. For he is seeing himself sa kanilang nga kabataan ngayon. Ng maging hayok sa pagkatuto at matuto para sa tamang dahilan. Unang namangha si Eliasar sa dalagang si Morriban. Dahil nakita agad nito ang pagsamo sa dalaga ng isang sandata upang ito ay kanyang gamitin.Hindi gaya ng mga paningin ng ibang nilalang. May espesyal na kakayahan ang mga kagaya ni Eliasar na bihasa sa paggamit at pagkontrol sa Mana o ng kanilang Aura.Dahil dito ay malayang nakikita ni Eliasar ang iba't-ibang mana na mayroon ang mga kabataang kaharap niya. At ang pinakamalakas na tila kumukuwala doon ay ang kay Morriban. Ang pinakamahina namang Mana na mayroon ay ang sa binatang si Hagan. Pero kakaiba ang Aura na mayroon si Hagan, dahil hindi sigurado si Eliasar sa tunay na katauhan ng binata. For elves h