Ang dating maingay cafeteria ay naging tahimik at unting unting nagbubulungan when the basketball players went inside, even though I'm not facing the door entrace but I knew based ba rin sa tunog nang bolang papalit sa amin.
Alam ko na sino ang mga yan, Arellano's basketball team.
"Sanchez"
Dominique whispered my last name and I felt the ball in my head.
I didn't look at him pero siniyod ang paligid dahil nagsimula na namang mag-ingay ang mga babae.
The girls won't stop their shamelessly admiration to the boys, the basketball team scattered themselves while taking photos with their fans, damn fans.Neil stand beside Bev, but Bev just roll her eyes showing how she disgust him.
"Neil, bumili ka na, damihan mo"
Manlilibre na naman to, umupo na siya sa tabi ko but I ignored him, baka nakalimutan niyang may away pa kaming hindi natapos at may kasalanan pa siya sa akin.
"Wag na, nilibre na kami nang mga volleyball men, so we are full na"
Bev said in her most feminine voice.
"Tsk, mas sikat naman kami noon, pacool cool lang yon"
Sabat ni Neil sabay walkout, at huminto pa nang may lumapit sa kanya.
"tsk, Flirt"
Bev whispered in a scoff.
ha, it takes one to know one ha.
I'm talking with my bestfriends and ignored this one.
I saw him beside putting all our books in the tabke and my shoulder bag ay nasa kanya na habang suit na suot."Akin na yung camera, ito na yung bag mo"
He thought I would talk and look at him? damn him.
I gave it without looking at him, I give it to him, pasimpleng binagay habang sumasabat sa ako sa usapan ng mga kaibigan.Kahit hindi ko ako nakatingin sa kanya, alam kung tinitignan ya pa rin ako.
"Kamusta na pala yung mga kaklase mo, found new friends?"
Mira said while roaming her eyes around tapos pumirmi din ang tingin sa akin.
"Baka makalimutan mo na kami niyan ha"
Sabat ni Belle habang nag aaktong iiyak.
I throw chips in their faces at tumawa, mga baliw.
"Don't throw your foods, Eunisa"
Now, he's picking a fight ha.
But I ignored him.
"Don't throw kasi eh"
Bev said while mocking me, but I just gave her my middle finger.
Bumalik na si Neil nang may dalang dalawang order ng pizza, sandwich, juices, "
Kala ko tapos na, our eyes almost fell when he went back.
"May order pa akong hindi na kuha"
"Ha"
Sabay naming sabi.
Dahil compared to the volleyball men, yung inorder nila isa isang slize ng pizza at tubig, it's not tipid though but maybe they think that we are less eater.
Neil came back with a big smile and we roll our eyes to him.Nay dala lang rice at ulam, pambihira talaga.
"Ubusin niyo yan, galante kaming manlibre, I bet at isugal ko yung kayaman ko, isang pizza o sandwich lang nilibre at tubig?"
Patanong niyang sabi pero nakahula namanat wala na kaming nagawa dahil tama naman siya.
We may have curves and skinny but we ate a lot of foods.Umupo na siya sa tabi ni Bev, but remained silent.
"Hindi nila alam na animal eater kayo, kahit gaano pa kayo kasexy, hindi nila alam na mas malakas pa kayong lumamon kaysa sa kanila"Indeed that was true.
"Ang ingay-ingay mo kumain ka na lang, ubusin mo yan lahat ha"
Sabat ni Bev habang tumitirik ang mata at nagsisimula na namang magalit.
Belle and Mira just smiled at them.
Naalala kung may pasa yung katabi ko and I slowly looked at him, but he was staring at me too.
He rest his head in the table while looking at meI made a face and his slips start to draw the smile but he controlled it by biting his lips.Pacool, eh.
"Problema mo"
Sabi kong nagagalit na din.
My eyes darted infront of me when the girls atarring to eat." I thought we are full na?"
I imitate's Bev voice.
Narinig ko pa rin ang bulong ng katabi ko.
"pabebe amp"
I still ignore and think he's just a statue, hindi attractive, at hindi kaakit akit.
"eh, nandito na sa harapan, wag sayangin ang blessing Mars"
Belle said while giving me the piece of pizza.
So I ate it."Di ka pa kumain?"
Tanong ko pero naka tingin pa rin sa mga kabigamg masayang nag-uusap, kahit hindi ko naiintindahan yung mga sinasabi nila pero natatawa na lang din dahil for sure si Neil lang naman ang inaaway nila.
Napabangon siya sabay ngiti."Hay, salamat tinanong rin"
Nakingiti niyang sabi sabay kuha ng pizza but before he could eat it, nasa ere yung pizza habang nakanganga siya ay kinuha ko na yung pizza na nasa kamay niya.
"Eat your lunch first"
I picked the rice and the meat and moved it infront of him.
"Hala"
Sigaw ni Belle, hindi lang kami yong napatingin sa kanya when the students also looked at her.
"1:10 na, late na tayo ng sampung minuto!"
Sigaw niya at napasigaw na rin ang lahat ng studyante dahil nakalimutan ang oras.Bigla na lang silang lumabas lahat, at kahit yung mga kaibigan ko hindi na nagpaalam sa akin.
"Hala, shit, Math time na, hindi yun lumilibannsa klase"
"May exam pa tayo, patay!"
"Takbo!"
Our class today is Speech, we don't have to worry kasi hindi naman pumapasok yung Speech Teacher namin.
"Why are you not in hurry?"
Naguguluhang tanong ni Dominique.
"Speech time natin ngayon"
He nodded like he understand."Walang klase?"
Tanong niya ulit.
"Nakita mo ba si Mr. Galado, pumasok sa klase?"
I said trying to prove a point." Wala, pumasok ba yon?"
Kahit saan talaga ang bobo kausap."Wala kayong pasok-
Hindi natapos ang sasabihin ko nang wala na si Neil sa harapan ko, nilibot ko ang paningin.
Nasaan nayon? parang hindi ko naramdamang umalis."Umalis na kanina lang, ikaw kasi kung saan napadpad yung tingin hindi mo na namalayan "
I roll my eyes dahil sa sinabi niya, ang hangin talaga."Nasaan na yung group 2, minus 10 daw pag late"
Sigaw ng isang studyante na may gown na may dalang papel.Kaya nagmamadali silang pumunta sa klase dahil dito, when the girl scanned the whole cafeteria walang nakita na kaklase ay umalis na.
"Tapos ka nang kumain?"
Ang dami pa kasing pagkain natira.
"Yung mga pagkain?"
Tanong ko nang marami pa talagang pagkaing natira, ayan ang dami kasing inorder kahit ano.
"Si Aling Nempha na bahala diyan, she'll wrapped it and bring it to her family"
ah, hindi man lang namin tatawagin or nakasanayan na nilang gawain ang natira ipabibigay?
Natapos ang klase na nakalimutan kung nag away pala kami ni Dom.
Dom seem a passionate and caring guy, he's also approachable to other especially to girls, I don't know but I guess he's trying to enjoy his youth, ever since he's life were devoted at me.
He treat me as his sister, more than that, na lagi akong hinahanap and I do the same thing but I'm not clingy as he is.
Ayoko lang siyang itali sa buhay ko, I want to give him to breathe dahil hindi sa lahat nang pagkakataon kasama niya ako habang-buhay, kahit gusto ko, pero wala akong magawa dahil may iab kaming buhay na tatahakin.
I can love him without label, I can hold him anytime I want, I can hug him any time when I'm afraid.
I don't need the label, as long as he's with me I'm okay, I'm good, that's enough more than nothing.Pero pag- siya makakahanap ng babaeng maging mundo niya, iiyak ako ng isang araw at ipaalala sa sarili na maging masaya para kanya at susubukin ring maging masaya para sa sarili.
I've met Dom, he's dom but he save me from my own doom and darkness in life.
Naging pahinga ko siya, hindi ko alam pero ang bata pa niya dati pero alam niyang nasasaktan ako.
After I saw my mom bring a man inside our house, I'm still a 6 years old that time I don't know how I know that it was wrong but I guess I knew.
Mom didn't know I was in her room, I was searching one of my barbie toys inside her cabinet, I remember I put it there. While I was busy checking it, I heard the door closed kaya pagbalik ko it was mom and someone's else, it's dad, cause I know my dad's body figure.
I don't know natakot na lang ako until dad open the door, and he witnessed like I do. He didn't saw me first, my mom also look so shocked and all of them look shocked until I started to scream and cry.
And that's the reason I hate sad endings, I don't want to have a sad endings like my mom and dad was, and in movie I also hate watching movie that has sad and heartbreaking ending.We watched movies with my bestfriends when were having sleep over and we prefer movies with happy ending or comedy, and I always watch movies with Dom, especially were neighbors so we can watch anytime and I prefer action than movies with sad endings. I have to watch the end first or search in the g****e if it was a happy ending.
Nagbago lang nang when we grow older, Dom doesn't like to watch movies together in his room anymore, I don't know why but I guess he changed his habit and watching movies won't be his type anymore.
"Do you want to come over first? Mom's is here, if you want"
He hopefully said like I will accept his offer, nasanay na mas una ko pang mapasok yung bahay nila kasya bahay namin.
I smiled and tap his shoulder to say goodbye.
"I'm tired, I want to sleep"
"Do you want me to come in your house?"
He said while trying to look our house , seems so lifeless and dark. I guess they are not still here.
"Wag na, gusto ko nang matulog"
Hindi ko na siyang hinintay na magsalita dahil pumasok na ako sa bahay namin.
Hindi ko na alam ang mangyayari sa buhay ko, I think they already planned to moved out.I was young when I witnessed them cheating pero I only know that time na hindi sila naghiwalay or they fix their relationship, pero doon ko lang nalaman noon malaki na ako at napamulat sa mundo na they have to wait for me to turn 18 for them to leave and come home to their own family like I was not the first family they build.
Everyone's is busy for the coming intramurals, for the program, for their sports to chose and to play, My bestfriends, I dont know with them what's their plans.Mira know how to play cheese, Belle wants to enter the volleyball team, Bev she can go for Miss Intramurals or she can go to cooking show, me, I guess I can wait for them or cheer for them, I'm tired being the Miss Intramurals representative I guess, others can try as well. Pwede ring sa nga booth nalang ako."Ikaw, Eunisa, I think you should join Miss Intrams, dagdag class points na rin sa atin pag nanalo ka"Lira said, one of my close friend here in our section."Oo nga, para lumaki na yong grades ko I bet this competition would do good for my grades, sasali na rin ako sa volleyball, so that we can earn silver"Mona added, while looking around."Hindi ko din alam, I guess others can try, Jenny can do, she's persistent also about it"I said at napalingon kami sa directi
We ended the meeting after an hour and two days from now its the first day of Intramurals. I decline multiple times to be the Miss Intramurals Representative. Ang dating aggressive na si Jenny ay ayaw din at nagback out nang nalaman na hindi si Dominique ang magiging Mr. Intramurals Representative.I don't have no choice, I can ace it but I just don't like to be there anymore, seeing others parents having their hard time guiding and cheering for their children hurts me because my parents can't.I know its bad but I can't just control the jealousy and envy them more.Dominique for sure if nandito siya ay siya ang magiging representative but he's not here then the teacher allows only those who are okay about this, may permission kahit si Jenny gagawin ang lahat maging Miss Intramurals pag si Arellano na ang nasa tabi niya.My friends and I went first in the comfort room. Habang nag-c-cr sila ay naka tingin lang ako sa salamin naghihintay lang sa kanil
"Now your bringing your camera ha, bakit hindi ko yan nakita these past few days"Tanong ko nang nakita yong camera niya sa leeg niya, at nang masilayan ang dalang camera ay parang may naalala kaya nakakunot na yung noo.As he grow older parang lahat na lang galit ito sa mundo."ah, send mo pa lang yong pictures ng noong mga volleyball players, hiningi pala nila yon"Sabi ko habang naalala yung mga pictures namin, maganda kami at bagay kami doon, iingay naman ito sa social media."Dinelete ko na lahat"
Pumasok ako sa school habang bitbit ang mga kailangan ko, kanya kanya kaming dala ng paper bag ng mga students para sa gagawin ngayon.Naamoy ko na ang amoy ng barbecue, mga tinda nila, at pag tingin ko sa left side in front of the speech lab ay may "animals for picture" only for 50 pesos. merong mga wild pets, ahas, may dog, bird, cats, fish, etc. takot pa naman ako sa ahas.The booth maybe will start afternoon or tomorrow?Ngumiti ako sa mga taong kakilala, pimansan minsan ay hihinto pag may magtatanong.I feel so light today, Tita Gwen, Dom's Mom sent me message of may problema ba daw or may gusto akong kailangan ay tawagan niya lang ako.Sinundo niya pa kasi yong papa ni Dom sa airport.I haven't received any text or calls both from my parents pero umaasa akong bigyan naman nila ako ng konting oras.Kumaway at sumigaw lang ako pag nakasalubong ang mga kabigan, naimpluwensyahan na talaga.Pumu
Nandito na kami sa sound sytem at umalis na din si Dominique dahil nandito naman si Kent. "Akin na yong usb niyo para sa talent portion. Tapos punta na kayo sa backstage dahil after 10 minutes magstastart na ang program" Binigay na namin ang aming usb kay Miss Lauron, ang naatasan sa sound system. The prize and the winner will be divided into two: The Miss and Mr. Little Intrams and the Mr. and Miss Highschool Intramurals. "Bakit natagalan ka?" Tanong ko kay Kent habang dinala niya ang mga bags at siya na din ang nagdala sa aking bag. Hindi ko na natignan kung nasaan sila Mommy at Daddy dahil nagmamadali kami pumunta sa sound system, my deduction pag late kasi. Nagpahuli kami dahil sa dami naming bitbit. Yong iba ay nasa backstage na rin para tignan ang mga kulang. The small left side is yon lang ang daan para papuntang backstage. Sumigaw ako sa gulat ng may batang lalaking tumakbo at nadapa sa
Do you recall when and what was the last time that your parents didn't know that they hurt you unintentionally ? I understand that I can't demand time and love from them, dati hindi ko naiintindihan yun, palagi akong umiiyak sa harapan nila na sana'y bigyan ako ng konting oras. I was so torn and lonely, after my father saw mom cheated on their room, they vanished without thinking sino ang magpapakain sa anak nila, paano na lang magigising ako nang madaling araw, sino ang magpapatahan sa akin?I was 7 that time, umalis silang dalawa na naiiwan akong mag-isa. Nakalimutan nilang may anak silang naiwan. Kaya noon makita ako ni Tita Gwen, Dominique's mom ay pinapasok ako sa bahay nila. Pagkaumaga, My mom and dad separately moved away without any trace, I was lucky that I met Tita Gwen, Tito Alfred- Dom's father and Dom at sila yung nag-alaga sa panahon na wala yung parents ko.After a week they came back like walang nangyari, parang walang nangyari, parang
"So, who's our winner for the Mr and Miss Intramurals?"Miss Jevy is the emcee for this program.Kanya kanya nilang sinigaw ang mga pangalan na gusto nila.I'm just here watching silently and painfully with my parents.My father shamelessly shouted the name of his child."The littler Mister and Miss Intramurals goes to Eddie Sanchez from grade 1 Lion and goes to Bridget Alarkin from grade 4 Patient"Bumuntong hininga ako habang tinatanaw ang masayang mukha ni daddy.And I feel like kasalanan ko pa na naging miserable yong buhay nila ot malungkot sila sa bahay dahil sa akin.May crown si Eddi, probably ito yong crown na nakita ko noong pumasok si daddy sa campus.Akala ko para sa akin yon...I thought I'll be the happiest woman and daughter here in the campus, na ipagmamayabang ko talaga, wala akong paki if matalo ako, sobra pa sa panalo na andito sila para icheer ako.Pero hindi, hindi pal
Paano nga ba magpatawad? Paano pag hindi pala humingi ng tawad. Will you forgive for your own mental health? and let them realize what they've done.It's hard to forgive and forget especially that the ones that hurt me bad ay yung magulang ko pa.Wala akong narinig na explanation nila at parang ayaw ko na rin marinig ang mga paliwanag nila ay total wala na ring magagawa, iniwan pa rin ako, abandoned, neglected at parang hindi kilala.Kahit mugto ang aking mata ay naisipan ko pa ring bumangon.I'm thankful that I cried for how many hours sa school ay baka hindi ako umiyak magmomok lang ako sa bahay mag-isa.And negative thoughts will console me.I took halfbath and rest in the bathtub for awhile at tuluyan na ring nakatulog at nagising lang pag alas onse ng gabi.I check for my teacher's replied. I was asking for days of rest since nanalo kami sa Mr. and Miss Intramurals, double win pa kasi kaming da
Napahinto ako sa ginagawa ko ng may maisip pero binalik ko ang atensyon sa laptop dahil ayaw kung guluhin ang isip ko pero mas lalo lang itong gumulo. Frederick and Fredo's flight would be next week at araw-araw walang palya silang kumausap sa akin na sumama.Maybe it's time to come back? I will come back not to ruin their family or to take back my family but to live again. To see what's life after letting go. To see what's happiness I could feel after those sacrifices I did. And to feel how does it feel to. Come back without expecting something. To come back for myself. Buong-buo na ako. Wala nang masasaktan pa dahil buong-buo na ako. Sapat na ako para sa sarili ko. Dahil hindi ko dapat idepende ang buhay at kasiyahan ko sa ibang tao.
Hindi ko alam na sa pag-alis doon ako makakahanap ng kaginhawaan. It's so refreshing. Hindi panga nakakalapag ang mga paa ko sa building na dinaungan ng helicopter ay niyakap agad ako ng Mommy ni Frederick. Dahil daw sa akin ay naisipan ang anak niyang bumalik.Nasa Australia ako. Nakarating ako sa Australia na mag-isa na walang pamilya at ang kasama ko lang ay itong si Frederick na ngayon ko lang naka-sama. Kahit ganoon pa man ay welcome na welcome ako sa pamilya ni Frederick. They were so kind, loving and sweet kung gaano ang trato nila kay Frederick doble sa akin dahil para sa kanila para daw akong biyaya daily walang kapatid si Fredrick at gusto din nila Tita Rosy na may anak na babae.Nakita kung kapapasok lang ni Frederick. He ma
Hindi ko inaakala na ang payapa sa puso ko ay ilang segundo lang palang mayayanig dahil sobrang bilis ng pangyayari at hindi ko alam kung paano nakapasok si Dominique at bigla niyang sinuntok si Fredrick nang napakalakas at napatumba ito. Sumigaw ako sa gulat at dali akong tumayo para hawakan si Dominique."Siraulo ka ba, ha! Nakita ko ang ginawa mo!" Galit na sambit ni Dominique at nakita ko ajg mga ugat niyang naging klaro sa leeg dahil sa galit. Lalapitan pa sana siya si Frederick kay bigla akong pumagitna.Nakita kung nakatingin ng masama si Dominique sa akin." You let him kiss you? At hindi kaba nag-iisip, ha?! Paano pag may ginawa siyang masama sayo?! Ilang araw lang kayo nagkita tapos nagpapahalik ka?!" Sigaw nito sa akin at umiwas ako ng tingin."Hindi ka makasagot! Paano nalang kungmay gagawin
Tatlo kaming nakahiga sa kama. Habang yakap ako nila Mommy at Daddy at sa pagkakataon ito alam kung ngayong minuto lang ay hirap na ang oras na ito."It was complicated that time. My husband, cheated while we have our first born. Gusto ko munang kalimutan ang nangyari. Your daddy and I met in the club, nag-iinum din siya doon. Your dad's wants a baby, and his couldn't bear that time kaya, it was a perfect and sinful night. We fell in love that night kahit alam namin na bawal. Minahal namin ang isa't-isa kahit bawal. We stayed for each other kahit bawal at ang dumating ka mahirap humiwalay pero... "Hindi niya kayang dugtungan ni Mommy ang sinabi. alam kung kailangan din siya ng pamilya. Hiram lang kami sa isa't-isa."Huwag mo sa nang sisihin ang sarili mo anak. Nagmahal lang kami, at hindi ka namin pinagsisihan kaya huwag mung sisihin ang sarili mo." Bul
The world revolves to be unfair, you wanted to be happy pero yung mga bagay sa paligid mo ay kusang lumalapit para saktan ka. Gaya ngayon, hindi ko alam kung pinaglalaruan ako ng tadhana, kung ano ang ginawa ko, kung bakit ganito sila bumabato. Pagkapark ko ng sasakyan, nakita kung dumaan si Daddy at kasama ang kanyang anak. Masaya silang nag-uusap habang buhat ang kanyang anak na lalaki sa bisig. Naghintay pa ako ng ilang minuto bago siya tuluyang pumasok sa school, at nang pagbukas ko ay sakto-sakto naman ang pagbukas din ng pintuan sa kabilang sasakyan at nilabas doon si Mommy, sumunod yung asawa niya at yung babaeng anak na si Hailey.Hindi rin niya inaasahan na makikita kami dito o mag-aabutan. Para hindi na siya mahirapan ay kusa na akong lumayo at naglakad ng una. Nakita ko ang anak niya na si Hailey na nakatingin pasakin, at narinig ko ang boses ng lalaki clearly, the father. He seem not t
Hindi sila nalasing. Nakatayo silang lahat at normal pa naman. Sumigaw lahat ng mga kaibigan ko ng biglang nagrepresinta si Frederick na ihatid at ako naman hanggang sa pintuan sila hinatid."Nandito lang kami." Bulong ni Belle at hinalikan ako sa noo. Sumunod naman si Mona at niyakap ako ng mahigpit. "Nandito lang kami." Bulong naman ni Lira, at sumumkd si Ven at yon dun ang sinabi at humalik din sa noo. At pang huli si Mira at ganoon din ang ginawa. Hanggang sa tuluyan na silang umalis.At tamang-tama naman na dumating si Dominique na nakangisi. At nang lumapit siya sa akin ay hindi ko naamoy ang alak sa katawan niya."Checking?"
Ilang oras lang ang hinintay ko at tinawagan ko agad si Dominique. Naghihintay lang ako habang nagpapalipas ng oras para antukin."Hmm... Should I go back? You sad?" S ambit sa kabilang linya. Sinagot agad ang tawag.He can be my lover but I can't be a lover. Ngumiti ako ng mapait. Sobrang martir lang kolung pipilitin ko siyang maging akin kung hanggang dito lang ang tingin niya sa akin.I think it's not acceptance is what making us and deciding from moving on but it was a clear answer to our assumption. Yung kahit tanggapin mo hindi ka parin makakamove on kasi hindi parin klaro ang lahat. At the confrontation and the last meeting me to my parents cleared everything at naiintindihan ko ang lahat at klaro na sa akin na hindi kami mabubuo at instead of hurting myself to fix what's could be fixed then I
Naalimpungatan ako ng may biglang kumatok. Humikab ako at umupo. Hindi ko namalayan na napasarap ang tulog ko."Shit." I murmured ng naalala ang mga furnitures ko at baka nasa labas lang si Fredrick. At nang tumingin ako sa cellphone ko ay ni walang tawag na galing sa kanya at ang mas malala ala una na ng hapon at ilang oras din ang natulog ko. Tumakbo na ako ng biglang lumakas ang katok."I'm sorry nakatulog-Huminto ako ng nakitang hindi si Frederick ang taong nasa harapan. Nagulat ako nang nakita ang isang taong hindi ko inaasahan na mahahanap ako.."Surprise, right?"He said and smirk. Before I could close the door at parang nabasa ni D
Kasabay ng pag-tila ng ulan ang luhang naubos na sa kakaiyak. Pinahiran ko ang luha ko habang nakatingin sa labas. Tumila na ang ulan, wala na ang kulog, nagsisimula ng tumahimik ang lugar at kahit paano naging unti-unti ng pumapayapa. Nakatayo ako habang ang kumot ay nasa katawan ko.Narinig kung nagring ang telepono ko na nasa higaan ko. Tumingin lang ako saglit pero inignora ko na iyon. Ni hindi ko kaayong tumingin sa telepono ko at basahin o sagutin ang tawag na iyon kahit kanino pa sa kanila. I just want to be alone and think myself first, baka hindi rin naman masama na unahin ang sarili ko.Dadating talaga tayo sa punto na hindi ka na nakakaramdam ng sakit at magiging manhid. Nakakatakot ding magmahal, nakakatakot ding masaktan, nakakatakot umasa at lalo anng nakakatakot mag-isa.Ayoko nang magmahal, ayoko nang maghintay