Mabilis siyang tumakas sa bintana at tumakbo papunta sa bahay ng Pamilya Valderama ...
Kailangang sabihin niya kay Vince ang katotohanan sa lalong madaling panahon!
Hingal na hingal si Elaine sa kanyang pagtakbo. Nang hindi na niya kaya, dumiretso siya sa isang bahay sa paanan ng bundok at nakiusap na makigamit ng telepono.
Mabilis niyang tinawagan si Vince.
"Hello, Kuya Vince? Ako ito, si Elaine. May mahalaga akong sasabihin sa’yo tungkol sa batang dinadala ni Joana..."
"Ano?!"
Nanlaki ang mga mata ni Vince at kumunot ang kanyang noo.
"Totoo ba ang sinasabi mo?"
"Oo kuya totoong totoo! Kuya Vince, narinig ko mismo ang usapan nila sa mall.
Kinulong nila ako sa isang bahay at nakatakas lang ako."
Saglit na tumigil si Elaine bago mu
Tumango si Vince na wala pa ring kulay ang kanyang mukha, at agad na nagpunta sa control room upang burahin ang surveillance footage.Samantala, lumapit si Jennie kay Joana at sinuri ang kanyang paghinga.Buhay pa siya.Maya-maya ay bahagyang naningkit ang mga mata ni Jennie.Dahan-dahan niyang kinuha ang isang mabigat na plorera sa tabi at malakas itong ipinalo sa ulo ni Joana.Pak!Umagos ang dugo mula sa ulo ni Joana, at natakpan ng pulang likido ang kanyang mukha, na lalo pang nagpatindig-balahibo sa eksena.Matapos ang ilang saglit ay unti-unting nagkamalay si Joana.Nakita niya sina Jennie at ang matandang drayber na buhat siya, papunta sa trunk ng sasakyan.Biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso dahil sa matinding takot na bumalot sa kanya, kaya sinubuk
Nagtinginan ang mga magulang ni Joana at halatang nag-aalangan. "Sigurado ka ba? Kung gayon, gusto namin ng 50 milyon bilang kabayaran."Sa sobrang inis sa pagiging makapal ng mukha ng pamilyang ito ay natawa na lang si Vince, ngunit matigas pa rin niyang sinabi, "Bitiwan niyo muna siya. Ako ang magbabayad ng pera."Muling nagkatitigan ang mag-asawa bago tuluyang binitiwan si Anne.Hindi pa rin natuwa ang kapatid ni Joana at nagreklamo sa kanyang mga magulang. "50 million lang ang ipapabayad niyo?. Ayaw niya nang pakasalan si Joana. Kung gano'n, hindi naman siguro sobra kung hingin natin ang 100 milyon!"Agad na tumugon si Jonard, ang ama ni Joana "Tama! Ngayon, tinatanggihan mo nang pakasalan ang anak ko, kaya kailangan mong bayaran siya bilang kabayaran sa nawala niyang kabataan. Gusto namin ng 100 milyon! Ay Hindi—200 milyon!""Okay." Walang pag-aalinlan
Dahil naisip na niya ang ganitong sitwasyon, handa na siya sa posibleng sagot at tiniyak muna niyang maayos ang dashcam bago magsimula sa pagsagip.Hindi siya isang banal na tao. Bago niya sagipin ang iba, kailangan niya munang sagipin ang sarili niya.Nang makarating sila sa sasakyan ay biglang nanlaki ang mga mata ni Anne."Bakit basag ang bintana ng sasakyan ko?"Mabilis niyang binuksan ang pinto at natuklasan niyang nawawala ang dashcam niya. Kaya biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso.Tumingin-tingin ang opisyal ng pulisya sa paligid at sinabihan ang kasamahan niya, "Dali, tingnan kung may surveillance camera sa lugar na maaaring nakakuha ng pangyayari!"Pagkatapos ay seryosong sinabi niya kay Anne, "sorry Ms. Anne, wala tayong magagawa. Kailangan mo pa ring sumama sa amin sa himpilan para sa imbestigasyon."
Ginagawa niya ito para kay Anne mismo."honey, salamat. Salamat sa pagiging mabuti mo sa akin.""Wala 'yon, tungkulin ko 'yan." Habang sinasabi ito, inilabas ni Hector ang pagkain at hinayaang kumain si Anne.Nagulat si Anne. "Bakit parang hindi ito detention center?""Hindi ito pwede sa iba, pero pwede sa akin." Medyo mayabang niyang sabi.Pero walang sinumang magdududa rito.Dahil siya si Hector Valderama ang Hari ng Tondo!Ayaw ni Anne na magutom ang kanyang sanggol, kaya mabilis siyang kumain ng ilang pagkain.Matapos kumain, inilabas ni Hector ang isang kumot, itinakip ito kay Anne, at pinahiga siya sa kanyang kandungan upang makapagpahinga.Habang nakahilig ang ulo niya sa mga hita ni Hector, hindi niya napigilang magtanong, "Patay na ba si Joana?"
Anne: ......Sa kabilang banda, sa ospital.Kakatapos lang ng full-body checkup ni Joana nang pumasok si Vince at tumingin sa doktor. "Kumusta siya?""Hindi maganda ang lagay niya. Paralisado ang isang bahagi ng katawan niya at nawala ang kakayahang kumilos at magsalita." Tapat na sagot ng doktor.Tumango si Vince. "Mm."Nang umalis ang doktor, lumapit siya sa kama at tiningnan si Joana.Nanlaki ang mata ni Joana sa takot at bahagyang gumalaw ang kanyang mga daliri.Narrowed ang mga mata ni Vince at sinuri siya mula ulo hanggang paa. "Kaya mong igalaw ang mga daliri mo?"Napuno ng takot si Joana at pilit niyang iniwasan ang tingin nito at nanginginig na kumurap.Lumapit si Vince sa ulunan ng kama at marahang hinaplos ang mukha ni Joana. "Nahuli na ang mga magulang mo at kapatid mo dahil sa pandaraya niyo. Malapit nang magsimula ang paglilitis nila. Ayon sa abogado, makukulong sila ng tatlo hanggang limang taon."Dahan-dahang ngumiti si Vince. "Lahat sila nasa kulungan. Ano ang gagawin
Pagkaalis ng mga pulis ay agad na nilock ni Vince ang pinto at malakas na sinampal si Joana."Putangina mo! Sinubukan mong isulat ang pangalan ko, ano?!Buntis ka sa anak ng isang matandang lalaking singkuwenta anyos, tapos pinapalabas mong anak ko ‘yan?!Putangina!" Isa pang malakas na sampal ang pinakawalan ni Vince. "Alam mo lang mambiktima ng matinong tao na kagaya ko!"Nanginginig si Joana sa takot pero hindi siya nakatakas sa nagbabagang galit ni Vince."Ang dumi mo, nakakadiri ka Joana! Isang kolehiyala, pero ang katawan mo ay ginamit ng isang matandang manyak! Masarap ba? Ano? Masarap ba?!"Isa-isa, ang masasakit na salita ni Vince ay parang mga patalim na paulit-ulit na tumatarak sa puso ni Joana. Bawat isa, humihiwa sa kanyang laman, hanggang sa wala nang matira kundi kirot, pagdurusa, at kawalan ng pag-asa."Joana, binabalaan kita. Kapag naglakas-loob kang magsabi ulit ng kahit ano sa mga pulis, sinisigurado kong mamamatay ka ng naghihirap!Kahit na kayang bayaran ni Uncle
"Ang dashcam ni Miss Anne ay isang produktong gawa mula sa isang malaking kompanya.Bawat video na nairekord sa dashcam ay awtomatikong nasisynchronize sa satellite para sa backup.Oo, ninakaw ang dashcam niya pero ang backup sa satellite ay nananatili.At ang backup na video na isinumite ng abogado ay pinirmahan at kinumpirma ng kompanyang iyon, at walang anumang manipulasyon ang ginawa rito. Kaya naman, pinayagan ng pulisya na lumaya si Miss Anne nang walang anumang kasalanan.Bukod pa rito, ilalabas din ang naturang video sa internet upang tuluyang linisin ang pangalan ni Miss Anne."Pagkatapos niyang magsalita ay isang reporter ang muling nagtanong."Sorry po pero kailangan kong itanong ito dahil na cu-curious na ang mga netizen. Ano po ba ang totoong relasyon ninyo kay Miss Anne?”Malamig na tiningnan ni Hector ang reporter. "Saang pahayagan ka nagtatrabaho?"Nanlumo ang lalaki at agad na namutla ang kanyang mukha at mabilis na tinakpan ang kanyang identification card."Hindi mo
Samantala, sa sala ng villa ng pamilya Mendoza…Nakasalampak si Elaine sa sofa at umiiyak habang mahigpit na yumakap sa kanyang ina."Mama, natakot ako! Kung alam mo lang, akala ko hindi na kita muling makikita!"Hinaplos ni Felyn ang likod ng kaniyang anak at awang awa nagsalita. "Huwag ka ng matakot, anak, ligtas ka na. Huwag mo na ulit gagawin ang mga ganyang ka-delikadong!""Tama ang Mama mo," sabat ni Rolando. "Itigil mo na rin ang kahibangan mo tungkol sa pagpapakasal kay Vince. Sa tingin ko, hindi siya kasing buti ng iniisip natin. Dapat ka ng matuto sa ate mo kung paano humusga ng tamang lalaki."Nagpanting ang tainga ni Elaine sa kaniyang narinig lalo na at pinagtatanggol na ng kaniyang ama si Anne."Papa! Hindi mo ba naiisip? Baka si Ate nga ang dahilan kung bakit ako nagkaganito!"Kumunot ang noo ni Rolando. "Ang ate mo? Ano namang kinalaman niya rito?"Nagmamadaling nagpaliwanag si Elaine."Isipin niyo! Dapat sana, makakalayo ako pagkatapos makinig nang patago. Gusto ko s
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m