Napahiya si Jennie at halatang pinagsisisihan ang kanyang ginawa noon."Paano ko naman malalaman na magkaka-ganito pala…?"Ngunit agad siyang nagpatuloy. "Huwag kang mag-alala, anak. Hinding-hindi ko hahayaan na matupad ang gusto ng pamilyang iyon!"Napatingin si Vince sa kanya nang may alinlangan."Mommy... paano mo ako matutulungan sa lagay mo ngayon?"Matalim na ngumiti si Jennie."Anak, hanapin mo si Kuya Batang, yung driver na pinasok ko mula sa lumang bahay. May hawak akong ebidensya laban kay Euleen. Sabihin mo kay Kuya Batang na gamitin iyon para takutin si Euleen.Kapag nagawa niya iyon, makakalabas ako agad.Matagal ko nang gustong makipag-ugnayan kay Kuya Batang, pero itong mga guwardiyang ito, hindi nila ako tinutulungan!"Kahit may pag-aalinlangan ay tumango si Vince."Sige, gagawin ko agad.""Tapos na ang oras ng pagbisita."Dinala ng bantay si Jennie pabalik sa kanyang selda.Habang ikinakandado ang pinto ay napabuntong-hininga ang bantay."Ikaw naman… mag-isip ka na.
Sa kabilang banda, nakikipagkita si Anne kay Mrs. Sanvictores sa isang café.Pagkaupo pa lang niya ay diretsahan niyang tinanong ito"Nagkaroon na ba ng ganitong kaso ang ating foundation noon?""Wala. Noon, ang ginagawa lang natin ay magsagawa ng mga offline na seminar para ipalaganap ang positibo at malusog na pananaw para sa mga kababaihan."Nag-isip sandali si Mrs. Sanvictores bago nagpatuloy "Nagbibigay din kami ng suporta sa mga babaeng mahihirap upang matuto ng bagong kasanayan at nag-aalok ng scholarship sa mga batang babae para makapagkolehiyo. Ang mga biktima ng domestic violence na humingi ng tulong ay tinulungan namin sa pakikipagtulungan sa Women's Federation."Inikot ni Anne ang kanyang kape nang may iritasyon "Ibig sabihin, wala tayong parehas na kaso na maaaring gawing basehan."Tumango si Mrs. Sanvictores "Nabalitaan ko nga ito kagabi at naguluhan din ako. Ang nanulsol sa pamilya ni Joana na gawin ito ay si Euleen.” "Alam ko na may kinalaman dito si Euleen!" Napabun
Pagkalabas niya ng study room, nakasalubong niya si Vince na haggard na haggard at mukhang hindi maayos ang lagay.Tahimik lang ito at agad na tumalikod.Hindi sarado ang pinto ng study room kanina, kaya narinig niya ang sinabi ni Hector.Sinadya ito! Sinadya niyang ipahiya ako sa harap ni Anne!Sinasabi niyang bilyun-bilyon ang nawala sa kumpanya, parang sinabi na din niyang kasalanan ko ito?!Bukod pa rito, nang makita niyang naglalambingan ang dalawa, lalong bumigat ang pakiramdam ni Vince.Nakatungo siyang bumalik sa kanyang silid at ni hindi man lang namalayang nasalubong na pala niya si Joana.Halos pumutok sa inis si Joana sa asal niyang parang zombie.Wala siyang ibang iniisip kundi si Anne! Ni hindi man lang niya ako pinapansin!Galit na sinundan siya ni Joana papasok ng kwarto at agad na tinawagan ang kanyang kapatid."Kuya, alam mo ba kung magkano na ang nawala sa stocks ng Pamilya Valderama nitong nakaraang dalawang araw?""Magkano?" Tanong ng kanyang kapatid, na bagong g
Sa palagay mo ba makakabuti kay Joana ang patuloy na pagkaantala?"Muling ngumiti si Anne, ngunit sa pagkakataong ito, ang ngiti niya ay may bahagyang lamig."Tatlong araw pa lang mula nang natanggap ko ang balita, tama?""Sa loob ng tatlong araw, nagkaroon na raw ito ng matinding epekto sa bata at sa kalusugan ni Joana? Kung ganon, ano ang ginawa niya bago ito?"Naputol ang reporter—hindi nakasagot.Sa puntong ito, dalawang reporter naman ang halos magkasabay na nagtanong."Miss Anne, bilang pinag-uusapang malapit na kaibigan ni Hector at kandidato para maging susunod na ikakasal sa Pamilya Valderama , papanig ka ba sa Pamilya Valderama sa isyung ito?""Bilang isang babae, susuportahan mo ba si Joana, o papanigan mo ang Pamilya Valderama para masigurado ang iyong posisyon para makapag-asawa mula sa isang mayamang pamilya?""Miss Anne, sa tingin mo ba dapat ituloy ni Joana ang pagbubuntis, o ipalaglag niya ang bata?"Habang sunod-sunod ang matutulis na tanong, nanatiling kalmado si
"It’s time""Well, mukhang oras na," wika ni Anne at ang boses niya ay kalmado ngunit puno ng awtoridad.Napatingin ang lahat ng mamamahayag sa kanya at nag-aabang sa huling mga salita na kanyang bibitawan."Siguro naman ay naitanong na ninyo ang lahat ng gusto ninyong itanong. Kaya ngayon, gusto ko ring ibahagi ang aking opinyon."Huminga siya ng malalim bago nagpatuloy, "Bilang isang babae na hindi eksperto sa larangan ng pera, hindi ko lubusang nauunawaan kung paano nakakaapekto sa stocks ng Valderama Group of Company ang mga tsismis tungkol kay Vince.""Ngunit isang bagay ang sigurado ako, ang mga negosyante ay naghahanap ng kita, at ganoon din ang mga stockholders. Walang dahilan upang hayaan nating maapektuhan ang ating investment decisions ng mga usapang walang kinalaman sa tunay na pag-unlad ng kumpanya.""Una, hindi kasali si Vince sa mismong operasyon ng Valderama Group of Company.""Pangalawa, ang kakayahan ng isang kumpanya na kumita para sa mga stockholders ay nakabatay s
Kaya saglit siyang natigilan, ngunit hindi niya napigilan ang munting ngiti na sumilay sa kanyang labi.Sa unang pagkakataon sa kanyang buhay, may isang taong ipinagmamalaki siya, ipinagtatanggol siya, at kinikilala ang halaga niya.Hindi tulad ng dati niyang pamilya, kung saan siya ay laging binabalewala.Naramdaman niya ang isang kakaibang init sa kanyang puso.At sa kauna-unahang pagkakataon... mas lalong lumakas ang pagmamahal niya sa kanyang sarili.Ibinaba ni Anne ang prutas sa mesa, itinakip ang katawan niya rito upang hindi makita, at mabilis na isinubo ang isang cherry sa bibig ni Hector.Napangiti si Hector, “Salamat, misis ko. Ang tamis.”Napakunot-noo si Anne at kunwaring nagtampo, pero bago pa siya makasagot, biglang pumasok nang nagmamadali si Renz at halatang balisa.“Hector! Magpapatawag ng shareholders' meeting si Jennie!”Pagkasabi nito ay halos sabay-sabay na nag-ring ang mga telepono nina Hector, Felix, at Henry .Napuno ng seryosong ekspresyon ang kanilang mga muk
Ibang-iba ang itsura ni Jennie ngayon, nakasuot siya ng isang mamahaling windbreaker, mahigpit na nakatali sa baywang niya ang isang maayos na bow, at naglalakad gamit ang kanyang pulang high heels. Ang kaniyang tindig ay nagpapakita ng matinding kumpiyansa. At punong puno ng yabang.Kasunod niya ay dumating din si Vince na nakasuot ng mamahaling suit, ngunit nakayuko ang ulo niya at nakakuba ang likod niya, halatang kinakabahan siya at parang nawalan ng sariling paninindigan. Napapailing na lang sila Anne ng kanilang ulo dahil sa totoo lang ay nasayang lang ang mamahalin niyang suot. Hinila ni Jennie ang kamay ni Vince at iginiya ito papasok sa loob ng meeting room.Dahil sa takot at kaba ay pumipihit si Vince patalikod saka bumulong sa Mommy niya. “Mommy ayoko na… hindi ko ata kaya!” Pero lalong hinigpitan ni Jennie ang pagkakahawak sa kamay niya, dinala siya sa isang silya at pinaupo sa mismong tapat ng upuan ni Hector, saka naupo si Jennie. Sa mahinang boses ay sinabi niya sa
Saglit na tumingin si Jennie kay Vince at napansin niyang nakatitig ito kay Anne. Nang makita niyang magkahawak-kamay ang dalawa at tila naglalandian, napairap siya nang mariin."Tssss. Ano bang nakakainggit sa dalawang malalanding ‘to?"Kapag nakuha na ni Vince ang posisyon ng pagiging presidente ay pwede na siyang pumili ng kahit sinong babaeng gustuhin niya.Sa puntong ito, isang matandang shareholder ang hindi na napigilang magsalita."Jennie, sinabi mong kung sino ang may mas maraming shares ang dapat masunod... Tama ‘yan. Pero hindi ako sang-ayon na ang desisyon mong ito ay makakabuti sa kumpanya."Saglit na dumilim ang mukha ni Jennie na mistulang isinusuot na niya ang korona ng isang pinuno. Sa isang malamig at matapang na tono ay sumagot siya “sige ng sabihin mo sa akin? Ano ang hindi mo sinasang-ayunan?”Ang matandang shareholder, na nasa animnapung taong gulang ay nagkrus ng kanyang mga braso at galit na sinabi“Hindi mo ba nakikita kung gaano karaming pera ang nawala sa at
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m