Ang tanging dahilan kung bakit nakapaghiganti siya ngayon ay dahil sa Hector. Kung hindi dahil sa kanya, hindi niya makakamtan ang pagkakataong ipalasap kay Euleen ang bangungot na naranasan ng kanyang kapatid.Samantala, sa mismong harapan ng hotel na pag-aari ng pamilya Cruz ay lalong dumami ang mga taong gustong makita kung sino nga ba ang babaeng nakahandusay sa sahig."Parang kamukha nga ni Euleen ito?""My God, siya nga!""Ang kapal ng mukha! Nang-agaw pala siya ng asawa ng may asawa, tapos ganito ang sinapit? Yuck napaka-baboy!"“Tama! Deserve niya iyan.”"Tingnan n’yo ‘yang suot niya! Malamang, sinubukan niyang akitin ang lalaki, pero nahuli ng asawa kaya siya ipinatapon dito sa kalsada!” "Bagay lang sa kanya ‘yan! Karma niya ‘yan!"Ang bawat pangungutya at pang-iinsulto ng mga tao sa kaniya ay parang matatalas na latay sa kanyang balat. Parang mga palad na paulit-ulit na dumadampi sa kanyang mukha at hindi lang isang beses kundi daan-daan."Tama na! Tumigil na kayo!" Sigaw n
Sa ilang salitang iyon, pinakita ni Hector kung gaano kawalang modo si Joana at kung paano nito pilit na ginagamit ang sitwasyon para sa sariling kapakanan. Wala nang naidahilan si Joana at napahiya siya nang husto at hindi na alam ang gagawin.Matagal siyang natulala bago niya tinakpan ang kanyang bibig, nanginginig at tila naipit ang paghinga sa kanyang lalamunan."A-a-alam ko... Alam kong hindi ako bagay sa pamilya Valderama," pautal niyang sambit habang tumutulo ang kanyang luha. "Kaya naisip kong ipalaglag na lang ang bata...""Pero hindi ko talaga inaasahan na mahuhulog ang checklist at mapupulot pa ng mga reporter.""Lolo, lola, maniwala po kayo sa akin, hindi ko talaga sila pinatawag!""Hmm." Walang emosyon na tugon ni Hector.Natigilan si Joana, hindi siya makapaniwala na tila sinang-ayunan ni Hector ang kanyang sinabi. Ngunit may kutob siya na hindi iyon magandang pangitain.At tama nga siya. Sa susunod na sandali, tumango si Hector at malamig na binitiwan ang mga salitang
Bagamat hindi masyadong matalim ang kanyang tingin ay parang pumatak ng yelo sa katawan ni Papa ni Joana, dahilan upang maiwasan nito si Hector at bitawan si Henry , bagama't nanggigigil pa rin ito sa galit.Bahagyang humina ang awra ng Papa ni Joana at nauutal niyang sinabi, "Hindi ba't sobra naman ito? Dalawang buhay ito, tapos basta na lang n'yong aayawan?"Sa malamig ngunit praktikal na tono ay sinabi ni Henry , "Ang mga bata ay responsibilidad ng dalawang kabataan. Kaya wala tayong karapatang manghimasok.""Ayaw ng anak ko sa kanila, pero kung gusto silang ituloy ng anak mo, iginagalang namin ang kanyang desisyon."Handa ang pamilya Valderama na sagutin ang lahat ng gastusin, hangga't mapatunayan na tunay ngang kay Vince ang mga bata."Nang marinig ito ay lalong nag-apoy sa galit si Papa ni Joana."Pera?! Ang yaman n’yo, pero puro pera lang ang alam n’yo! Hindi namin kailangan ng pera! Ang kailangan namin ay PANANAGUTAN!""Inosente ang anak ko, tapos pera lang ang ipapakita ninyo
Nang marinig ito, lihim na napabuntong-hininga ang pamilyani Joana. "Sayang, kung alam lang namin, sana dinagdagan pa namin ang hinihingi namin ng ilang daang milyon pa!” "Sa hinaharap, nasa inyo na kung gusto ninyong ituloy ang pagbubuntis o hindi. Pero..."Saglit na tumigil si Hector sinadya niyang ngumiti nang bahagya, at nagbabala "Kung mapatunayang hindi kay Vince ang batang iyan, babawiin namin ang 100 milyon at kakasuhan kayo ng panloloko."Bahagyang natigilan ang pamilya ni Joana at iba't ibang anyo ng pagkaguilty ang lumitaw sa kanilang mga mukha. Kinabahan sila dahil alam nila ang totoo.Mabilis na sinulyapan ni Joana ang kanyang kapatid.Pinagsabihan na niya ito kagabi at sinabi niya na pigilan ang kanilang mga magulang sa panghihingi ng pera kapalit ng kasal pero anong ginawa nila.Pinaalalahanan niya ang kanyang kapatid "Kapag naubos ang pera, wala na tayong makukuha pa mula sa Pamilya Valderama. Pero kung ako ang magiging asawa ko si Vince ay patuloy tayong magkakaroon
Kailangan niyang aminin mula nang makalakad muli si Hector, mas lalo itong naging kaakit-akit para sa kaniyang paningin!Napansin ni Donya Estrelita ang eksena at bahagyang napakunot ang kaniyang noo. "Anong nangyari? Masama ba ang pakiramdam ni Anne?"Nagkunwaring nagsisisi si Hector at nais iparating sa lahat ang nangyari sa kanila kagabi. "Kasalanan ko po ito Mama, kasalanan ito ng anak niyo. Hindi ko napigilan ang sarili ko kagabi, dahil sa malakas na nag binti ko kaya napagod ng husto si Anne.” Normal lang ang ekspresyon ni Anne, ngunit sa loob-loob niya ay gusto na niyang lamunin ng lupa! Napakabilis niyang isinubsob ang mukha niya sa dibdib ni Hector at palihim niyang kinurot sa braso nito.Ngumiti lang si Hector at hinaplos ang buhok niya. "Ayos lang yan, hindi naman magagalit si Mama. Dati nga, natatakot siya na hindi na tumitigas itong alaga ko."Napatingin nang matalim si Donya Estrelita sa anak niya at pababa niyang sinabi "Kakahiwalay pa lang ng pangalawa mong kapatid s
Napahiya si Jennie at halatang pinagsisisihan ang kanyang ginawa noon."Paano ko naman malalaman na magkaka-ganito pala…?"Ngunit agad siyang nagpatuloy. "Huwag kang mag-alala, anak. Hinding-hindi ko hahayaan na matupad ang gusto ng pamilyang iyon!"Napatingin si Vince sa kanya nang may alinlangan."Mommy... paano mo ako matutulungan sa lagay mo ngayon?"Matalim na ngumiti si Jennie."Anak, hanapin mo si Kuya Batang, yung driver na pinasok ko mula sa lumang bahay. May hawak akong ebidensya laban kay Euleen. Sabihin mo kay Kuya Batang na gamitin iyon para takutin si Euleen.Kapag nagawa niya iyon, makakalabas ako agad.Matagal ko nang gustong makipag-ugnayan kay Kuya Batang, pero itong mga guwardiyang ito, hindi nila ako tinutulungan!"Kahit may pag-aalinlangan ay tumango si Vince."Sige, gagawin ko agad.""Tapos na ang oras ng pagbisita."Dinala ng bantay si Jennie pabalik sa kanyang selda.Habang ikinakandado ang pinto ay napabuntong-hininga ang bantay."Ikaw naman… mag-isip ka na.
Sa kabilang banda, nakikipagkita si Anne kay Mrs. Sanvictores sa isang café.Pagkaupo pa lang niya ay diretsahan niyang tinanong ito"Nagkaroon na ba ng ganitong kaso ang ating foundation noon?""Wala. Noon, ang ginagawa lang natin ay magsagawa ng mga offline na seminar para ipalaganap ang positibo at malusog na pananaw para sa mga kababaihan."Nag-isip sandali si Mrs. Sanvictores bago nagpatuloy "Nagbibigay din kami ng suporta sa mga babaeng mahihirap upang matuto ng bagong kasanayan at nag-aalok ng scholarship sa mga batang babae para makapagkolehiyo. Ang mga biktima ng domestic violence na humingi ng tulong ay tinulungan namin sa pakikipagtulungan sa Women's Federation."Inikot ni Anne ang kanyang kape nang may iritasyon "Ibig sabihin, wala tayong parehas na kaso na maaaring gawing basehan."Tumango si Mrs. Sanvictores "Nabalitaan ko nga ito kagabi at naguluhan din ako. Ang nanulsol sa pamilya ni Joana na gawin ito ay si Euleen.” "Alam ko na may kinalaman dito si Euleen!" Napabun
Pagkalabas niya ng study room, nakasalubong niya si Vince na haggard na haggard at mukhang hindi maayos ang lagay.Tahimik lang ito at agad na tumalikod.Hindi sarado ang pinto ng study room kanina, kaya narinig niya ang sinabi ni Hector.Sinadya ito! Sinadya niyang ipahiya ako sa harap ni Anne!Sinasabi niyang bilyun-bilyon ang nawala sa kumpanya, parang sinabi na din niyang kasalanan ko ito?!Bukod pa rito, nang makita niyang naglalambingan ang dalawa, lalong bumigat ang pakiramdam ni Vince.Nakatungo siyang bumalik sa kanyang silid at ni hindi man lang namalayang nasalubong na pala niya si Joana.Halos pumutok sa inis si Joana sa asal niyang parang zombie.Wala siyang ibang iniisip kundi si Anne! Ni hindi man lang niya ako pinapansin!Galit na sinundan siya ni Joana papasok ng kwarto at agad na tinawagan ang kanyang kapatid."Kuya, alam mo ba kung magkano na ang nawala sa stocks ng Pamilya Valderama nitong nakaraang dalawang araw?""Magkano?" Tanong ng kanyang kapatid, na bagong g
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m