ANNE POVHabang nasa CR si Vivian, napansin kong may isang bakanteng booth. Itinaas ko ang kurtina at akmang papasok nang bigla akong makarinig ng hindi masayang boses mula sa likuran."Ano'ng ginagawa mo? May tao dito!"Agad akong napatigil at napakunot-noo nang marinig ko ang pamilyar na boses. Paglingon ko, nakita kong nakasimangot si Jennie.Nagkatinginan kami at parehong natigilan."Ano'ng ginagawa mo dito?" tumaas ang boses niya. "Pero sakto din naman! Hinahanap kita! Hindi ko inakalang kusa kang lalapit sa akin!""Wala akong dapat sabihin sa'yo," sagot ko nang kalmado at tumalikod na para umalis.Pero bigla niyang hinila ang braso ko nang mariin, halatang iniisip niyang may kasalanan ako."Huwag kang umalis! Magpaliwanag ka impokrita!"Napailing ako. Iniisip ko ano na namang drama ng bruhang ex-byenan kong ito!"Anne, talagang noon pa man ay hindi na kita gusto! Pinilit mo pa talaga si Vince na ibigay sa'yo ang bank card niya! Ang kapal ng mukha mo! Wala kang kahihiyan?!"Muli
Hindi siya nakasagot. Sa mga oras na iyon ay saka lang siguro napagtanto ni Jennie na kasal na ako kay Hector. Pero nang marinig niyang hindi ko gusto ang anak niya, para siyang tandang na handang makipaglaban."Anong sinabi mo?! Anong mali sa anak ko?!Hindi siya maluho, masunurin siya, mabait sa pamilya, at hindi babaero!May ibang binata ba sa Manila na kayang tapatan ang anak ko?!Ang malas mo lang kaya hindi mo siya napakasalan!Ngayon, hindi mo na siya mapapakasalan, pero gusto mo pa ring manipulahin ang anak ko para bigyan ka ng pera?!Sinasabi ko sa’yo, habang buhay pa ako, hinding-hindi ka makakapasok sa bahay ko!"Pagkatapos niyang isigaw iyon, biglang dumating si Vivian na may madilim na ekspresyon sa mukha."Mom—kapag wala si Kuya, ganito mo binu-bully ang ex-hipag ko? Kaya pala gustong makipaghiwalay ni Ate kay Kuya! Kahit ako, hindi ko gugustuhing magkaroon ng biyenan na katulad mo!" Natigilan si Jennie ng makita niya si Vivian. Hindi niya inaasahan na makikita siya ng
Tiningnan ni Mrs. Sanvictores si Vivian nang may paghanga. "Nakakatuwa ka iha. Iba ka sa nanay mo. Mas mahinahon ka mag-isip."Napatingin din si Anne sa namamagang pisngi ni Vivian. Naramdaman niya ang halo-halong emosyon—pasasalamat at pag-aalala. "Vivian, mas mabuting dalhin na kita sa ospital para matignan yang pisngi mo.”"Oo nga, ang sakit nga sa totoo mang! Pero huwag naman sanang masira ang mukha ko."Sabay na dinala ni Anne at Mrs. Sanvictores si Vivian sa pinakamalapit na ospital.Habang nasa daan, panay ang reklamo ni Vivian sa kanyang kuya sa messenger."Kuya, alam mo ba kung bakit ka iniwan ni ate? Kasi hindi mo alam, sobra si Mommy! Tinawag pa niyang masama si Ate at muntik na siyang saktan!"Kasabay ng mensahe, nag-selfie siya at agad itong ipinadala kay Vince."Kuya, tingnan mo! Kung hindi ko lang sinalo ang sampal ni Mommy, si Ate na ang may pasa ngayon!""Kuya, grabe talaga si Mommy! Habang wala ka, geabe ang pagpapahirap niya kay Ate! Grrr nanggigil talaga ako! Kung
Magalang na sinisilbihan ni Elaine si Mrs. Valderama at nagpatuloy sa pagsasabi ng kung anu-ano sa impokritang nanay ni Vince. “Pinaghihinalaan namin na nakahanap si Mr.Hector ng isang maliit na bahay para ilipat ang aking kapatid at duon inilipat ang rehistro ng bahay ni Anne. Pagkatapos, nagpanggap silang nagpakasal upang linlangin si Don Antonio Valderama, at ang kapalit ng lahat ng iyon ay ang maliit na bahay na binigay ni Hector. Biglang lumiwanag ang mga mata ni Jennie, at bahagyang ngumiti: “Ang galing mo talaga Hector, umaarte ka pa sa harap ni Papa!”Sa isip ni Jennie: Ano sa tingin ni Felyn, gugustohin kong maging kapalit ni Anne si Elaine para ipakasal sa Vince ko?! Tsh . No fvcking way! Hindi ako papayag. Sino ba ang nagsasabing nirerespeto ko ang pamilyang ito. Matapos makuha ang mahalagang impormasyon na iyon ay tumayo siya at gusto na sanang umalis.Ngunit ng makita ni Felyn ang intensyon ni Jennie ay dali-dali siyang pinigilan nito.“Mrs. Valderama, alam kong minamal
Nagpatuloy ako sa pagsasalita. “Ngayon, pag-usapan natin ang ating iisang kaaway. Ang sarili mong anak ay nasa panig ni Anne ngayon. At kapag bumalik ang anak mong lalaki at nalaman niyang ikaw mismo ang nagtulak sa girlfriend niya patungo sa kama ng tiyuhin niya, tiyak na tatalikuran ka rin niya. Kung parehong anak mo ang magtatakwil sa’yo, tuluyan kang mawawalan ng kakampi. Kaya kailangan mo ako. Kailangan mong alisin si Anne bago bumalik ang anak mo, at mabawi ang tiwala ng anak mong babae.”Saglit na lumitaw ang bakas ng pagkabahala sa mukha ni Jennie.Alam kong mahihirapan si Vince at Vivian na patawarin siya kapag nalaman nila ang totoo.At ito ang pinakanag-aalala ngayon si Jennie.“Ano bang magandang ideya ang meron ka?” tanong niya Dahan-dahang lumitaw ang isang tusong ngiti sa aking labi. “May naisip akong paraan na tatama sa tatlong target nang sabay-sabay… Pabayaan nating si Anne mismo ang magbigay ng gamot kay Vivian at itulak siya sa kama ni Elijah.”Nanlumo ang mukha
Ayon sa kwento, nakakatakot daw ang kanyang mukha—tipong kayang patahimikin ang batang umiiyak sa gabi. Mabangis at walang sinasanto. Ang sinumang lumaban sa kanya ay siguradong may masamang kahihinatnan.Galing siya sa pamilya ng mga dating warlord, kaya may iniwang kayamanan at misteryosong kapangyarihan. Isang makapangyarihang tao na kayang yumanig sa buong rehiyon. Sa mundo ng mga elite, madalas silang ihambing ni Hector—Ang Timog ay kay Hector,at ang Hilaga naman ay kay Keifer.Dahil banayad at gwapo si Hector, tinawag siyang “White-faced King of Hell.” Samantalang si Keifer, dahil sa nakakatakot niyang presensya, ay tinawag namang “Black-faced King of Hell.”Nang maalala kong makikilala ko ang ganitong klaseng tao, hindi ko napigilang manginig.Biglang narinig ko ang mahinahong boses ni Hector.“Huwag kang matakot, hindi naman siya kasing sama ng sinasabi ng iba.”Siyempre, hindi niya sinabi ang buong katotohanan.Tama naman ang sinabi ni Hector—hindi kasing-sama ni Keifer ang s
Pero may kakaiba sa kanya—ang matalim at walang awa niyang tingin. At lalo pang pinatingkad iyon ng isang pilat sa kanyang kanang kilay, na para bang tinaga siya noon ng isang gangster.Walang emosyon na itinaas ni Keifer ang tingin kay Hector. “Anong ginagawa mo rito?”“Magbababad sa hot spring.”Kumunot ang noo ni Keifer, halatang hindi natuwa. “Hay Hector anong akala mo sa bahay ko? Sa tingin mo ba, hotel ang lugar ko?”Si Hector ay hindi sumagot, sa halip ay tumingin kay Vivian: *“Matagal na kayong hindi nagkausap ni Keifer hindi ba?, Sige na, mag-usap muna kayo nang maayos. Matanda na si Uncle, hayaan mo si Anne na itulak ako paakyat para magbabad sa hot spring at mapaluwag ang mga kalamnan ko.”*THIRD PERSON POVPagkarinig nito, lalong dumilim ang mukha ni Keifer. Kitang-kita sa kanyang mga mata ang inis at iritasyon. Tawang tawa naman si Hector sa likod ng kaniyang utas. Kuhang kuha talaga niya ang inis ng kaniyang kaibigan. Ano ‘to? Akala ba ng lalaking ‘to na hotel ng hot
Hinila ko ito nang malakas, ngunit nanatiling mahigpit ang pagkakaipit nito. Hindi ko na mapigilang magreklamo “Bakit ang higpit ng kapit nito?”Bahagyang natawa si Hector. “Tingnan mo muna ang problema. Kung paikot-ikot ka lang, lalo lang itong mamamali.”“Oh…” Namula ako at hindi naglakas-loob na tumingin kay Hector. Sa halip, marahan kong itinulak ang buhok ko sa likod ng aking tenga at muling pinagtuunan ng pansin ang naipit na tali.Ngunit may mga lugar kung saan naipit ang tali na nahulog sa kanyang blind spot, kaya’t nahihirapan akong makita ito, dahilan para patuloy akong nagpa-palit-palit ng posisyon. Dahil dito, hindi na ko maiwasang madikit ang mukha ko sa mga dibdib at abdominal muscles ni Hector.Paulit-ulit kong hinaplos ang tali, at ang matigas at mainit na texture ng katawan ni Hector ay lalong nagpatindi ng pamumula ng aking mukha. Hindi na ako magtataka kung bakit palaging sinasabi ni Mary na hindi niya kayang tiisin ang katawan ni Vince, at sinasabing kailangan
Ang lalaking nasa nakikita niya ay matangkad, may tuwid na tindig at ibang-iba sa lalaking nakapako sa wheelchair.Pero siya iyon.Ang kanyang asawa.Hindi maipaliwanag ni Anne ang pagkabigla sa kanyang dibdib, pero kasunod noon, nangibabaw ang galit niya sa panlilinlang ni Hector.Humanda ka Hector!Niloko mo akong hindi ka makalakad, tapos ngayon may lakas ng loob ka pang tumingin sa ibang babae?!Pinatay niya ang tawag at mabilis na naglakad papunta sa Room 808 ng hotel.Sa kabilang dako, halos mawalan ng malay si Euleen sa sobrang pagkahumaling nang makita si Hector.Ang mahalaga rito ay nakakatayo siya!Ang kanyang tindig ay matuwid, at ang kanyang presensya ay nakakabighani. Suot niya ang isang navy blue dark-patterned suit na perpektong plantsado, at nakasandal siya sa pintuan ng kwarto habang ang isang kamay ay nasa bulsa ng pantalon niya.Sa ilalim ng malamyang ilaw, lalong lumitaw ang kanyang pagka-elegante at nakakaakit na karisma.Ang kanyang mahahabang mata sa likod ng ka
Pagkatapos noon ay pumasok siya sa banyo.Sa puntong ito ay agad na sumakay ng taxi si Anne para pumunta sa binanggit na address ng hotel, at dali-daling pumunta roon.Ngunit hindi siya nagmadaling "mahuli sa akto."Sa halip, pumunta muna siya sa isang coffee shop malapit sa hotel, umorder ng kape at maliit na cake, saka naupo nang komportable.Sa totoo lang, curious din siya kung paano magre-react si Hector.Pagkalabas ni Euleen mula sa shower, agad niyang napansin si Anne sa video, relaks na nakaupo sa isang maliit na booth ng café, umiinom ng kape at kumakain ng cake.Ang walang pakialam na itsura nito ay lalo pang nagpagalit sa kanya."Anne, hindi ka ba kinakabahan? Malapit nang makipagtalik sa akin si Hector!"Ningitian lang siya ni Anne at eleganteng humigop ng kape, saka sumandal sa malambot na sofa."Euleen, sa tingin ko ay mas kinakabahan ka kaysa sakin. Sa totoo lang, hindi ka sigurado kung tatabihan ka nga ni Hector sa higaan, tama ba ko?"Biglang natigilan si Euleen pagkat
Pagkatapos sabihin iyon, nagbuhos siya ng tubig para kay Anne at inayos ang kanyang higaan.Nahiya si Anne, at mabilis siyang pinigilan. "Mrs. Sanvictores, huwag na po, nakakahiya naman. Maayos naman po ako, magpahinga na din po kayo at malayo ang binyahe niyo. Na-appreciate ko talaga ang pagpunta niyo dito at pagpayag sa kahilingan ng asawa ko"Ngumiti lamang si Mrs. Sanvictores at inayos ang kama, nagpalit siya ng komportableng cotton pajama, at umupo sa tabi ng higaan."Sinabi ko na kay Hector na aalagaan kita, kaya hindi muna ako babalik."Pagkatapos ay binuksan niya ang kumot at kinawayan si Anne."Anne, halika rito. Matagal ko nang gusto magkaroon ng anak na babae. Ngayong gabi, pagbigyan mo na ako at matulog tayong magkatabi."Nagkaroon ng kakaibang pakiramdam sa puso ni Anne.Mula pagkabata ay hindi niya kailanman naranasang matulog katabi ang kanyang ina.Minsan, naiinggit siya kay Elaine tuwing nakikita niyang kasama ng kanyang ina sa paglabas o natutulog magkasama.Pero sa
Pagkasigaw niya ay agad siyang nagsisi at luminga-linga sa paligid. Sa kabutihang palad, walang ibang tao sa paligid.Habang mas pinag-iisipan niya ma lalong hindi niya matanggap ang katotohanan.Sa simula pa lang ay ayaw niyang ituloy ito dahil napakasimple ng maliit na klinika at parang isang ilegal na pasilidad na walang sapat na lisensya.Nagkaroon ng saglit na katahimikan sa kabilang linya bago muling nagsalita ang kanyang kapatid,"Inamin ng matanda sa pulisya na ginalaw ka niya habang… nasa ilalim ka ng anesthesia at walang malay… ang batang dinadala mo ngayon ay siya ang totoong ama.""Ano?!"Parang binagsakan ng mabigat na martilyo ang ulo ni Joana, at dahan-dahang bumagsak ang katawan niya sa dingding."Hindi… paano… paano ako mabubuntis ng anak ng matandang iyon… ugh… ugh…hindi ako makakapayag"Pakiramdam niya ay masusuka siya sa sobrang pandidiri habang iniisip ang matandang lalaking humawak sa kanyang katawan. Napahawak siya sa kanyang bibig at pilit pinipigilan ang saril
“Sumama na lang po kayo ng matiwasay" Mahigpit na sagot ng pulis. "Inamin na ng pekeng teacaher na nag-abot ng susi ng sasakyan kay Miss Anne na kayo mismo ang nag-utos sa kanya na ibigay ang sasakyang may sira ang preno kay Miss Anne."Mabilis na nanlamig at namutla ang mukha ni Jennie.Napatingin siya kay Henry , ngunit sa halip na proteksyon, tanging matinding pagkadismaya ang nakita niya sa mata nito.Mabilis siyang lumapit at hinawakan ang kamay ng asawa, nagmamadaling nagpatunay."Hindi! Mahal, maling paratang ito! Pakinggan mo ko! Mahal! Please pakinggan mo ang paliwanag ko!Wala akong kinalaman dito! Tinawagan ko pa nga sila habang nasa daan para pigilan sila sa paggawa nito!"Pero nang matapos niyang sabihin iyon, napagtanto niyang naibulgar niya ang sarili niyang lihim at agad na nanahimik.Dahan-dahang binuksan ni Henry ang mga daliri ni Jennie, isa-isa."Wala ka na talagang pag-asa! Jennie, anuman ang maging resulta ng paglilitis sayo, maghihiwalay na tayo. Magpapagawa na
Hindi pinansin ni Vince si Joana at diretsong tumingin kay Anne"Handang isugal ni Uncle Hector ang kanyang buhay para sa’yo. Anne, kaya ko rin yung gawin!"Kasabay ng kanyang sinabi ay bahagyang ngumiti si Vince sa isang malamlam at mapanuksong paraan."Pwede na ba akong makipagkumpetensya sa kanya nang patas ngayon?"Gulat na gulat si Joana sa kanyang narinig."Kuya! Ano bang sinasabi mo! Paano mo nagagawang sabihin ang mga bagay na 'yan sa harapan ko at ng anak natin!"Pakiramdam ni Joana ay labis siyang naagrabyado!Kitang-kita niyang isinugal ng kanyang sariling kasintahan ang buhay nito para sa ibang babae at ngayon, umaamin pa ito sa tunay niyang nararamdaman sa harapan niya!Malamig na tiningnan ni Vince si Joana at walang emosyon na sinabi"Kung ayaw mong makinig, edi umalis ka.Ikaw ay ina lang ng aking anak, 'yun lang.Joana, kahit sabihing bunti ka sa anak natin pero hindi mo kayang kontrolin ang damdamin ko."Kagigising pa lang ni Anne at nang makita ang nangyayari kaya s
Samantala, ang driver ng itim na sasakyan ay mabilis na lumabas, na duguan ang ulo, tumalon sa railing, at gumulong pababa sa bundok para makatakas.Sa kabila ng lahat, naligtas si Anne dahil sa pagkaka-yakap ni Hector na bahagyang may gasgas lamang sa katawan.Nang tuluyan siyang mahimasmasan, mahigpit niyang niyakap si Hector, punong-puno ng damdamin at pasasalamat dahil sa second life niya dahil dito. Mukhang puno ng emosyon at tensyon ang eksenang ito, lalo na sa pagitan nina Anne, Hector, at Vince. Ang matinding sakripisyo ni Hector upang iligtas si Anne ay nagpapakita ng kanyang matinding pagmamahal at dedikasyon. Gayunpaman, may misteryo pa ring bumabalot sa kanilang sitwasyon, lalo na sa mga taong maaaring nasa likod ng panganib na kanilang kinakaharap. Paulit-ulit na isinugal ng lalaking ito ang kanyang buhay upang iligtas siya, at labis itong nagpagalaw sa kanyang damdamin.Ngunit sa oras na iyon ay matindi rin ang tensyon sa buong katawan ni Anne. Dahan-dahan siyang bumu
Sunod-sunod na mga sasakyang pangkomersyal na may malalakas na busina sa bubong ang mabilis na lumagpas sa sasakyan ni Anne at tumuloy sa unahan niya.Biglang may nagsalita mula sa loudspeaker sa kaniyang harapan."Paunawa sa lahat ng motorista! May isang puting sasakyan na may plakang JA7568 sa likuran natin na may sira ang preno. Pakiusapan ang lahat na lumipat agad sa pangalawang linya para sa kaligtasan ng lahat.""Paunawa sa lahat ng motorista..."Kapwa napabuntong-hininga sina Anne at Joana, kahit papaano ay nabawasan ang kanilang kaba.Lumabas na kaya pala nandito ang mga sasakyang ito ay upang tumulong at linisin ang daan para sa kanila! Sa sandaling iyon, narinig nila ang mahinahon at matatag na tinig ni Hector mula sa speaker ng cellphone."Huwag kang matakot, paparating na ang mga tao ko mula sa sangay. Malapit na din akong dumating.""Ok hon," sagot ni Anne, ngunit nanatiling tensyonado ang kanyang katawan.Pagkalipas ng sampung minuto, naitaboy na ang mga sasakyan sa pa
"Pag-isipan mo ito nang mabuti. Nagpunta ako rito para sa isang business trip, at sakto namang nasa parehong van tayo papunta dito. Sakto rin na ang pupuntahan kong eskwelahan ay malapit sa ospital na pupuntahan mo.""At si Teacher Jeffrey? Bigla siyang nagkaroon ng sakit ng tiyan at ibinigay sa akin ang susi ng kotse... Hindi ba parang masyadong co-incidence ang lahat?"Nanlaki ang mata ni Joana."Gusto mo bang sabihin na may gustong patayin ka? Napahamak lang ako dahil sumakay ako sa kotse mo?"Napailing si Anne at tiningnan siya na para bang napaka-obvious ng sagot."Ayan na nga ang sinabi ko, hindi ba?"Habang nagsasalita, saglit niyang ibinaba ang tingin sa tiyan ni Joana."Sadyang pinaalis ng may gawa nito si Vince at iniwan kang mag-isa sa sasakyan ko... Natatakot akong baka ang tunay nilang pakay ay patayin ang batang dinadala mo."Namuti ang mukha ni Joana sa narinig."Huh? Si Tita Jennie?! Sinadya niyang sabihin kay Vince kagabi na may kaibigan siyang pumunta sa Batangas Hos