Pagdating niya sa kanto, isang malaking kamay ang mabilis na sumaklob sa kanyang bibig.
"Ah--"
Ang puso ni Anne ay nanginginig at napasigaw siya sa pagka-gulat.
Ngunit ang tunog ay natakpan ng malaking kamay ng lalaki, at hindi ito nakalikha ng kahit anong ingay!
Anong gagawin niya?
Hinila siya ng lalaki papunta sa madilim na part ng building...
Medyo nawalan na siya ng pag-asa.Gusto niyang manlaban, pero parang wala siyang lakas.
Ngunit dahil sa isang dahilan, nang maghinay-hinay siya, naramdaman niyang pamilyar ang hininga ng lalaki.
Sa sumunod na sandali, dalawang patak ang narinig, na sinundan ng dagundong ng isang mabangis na aso."aw aw aw!"Kaagad na sumugod ito at ang bukung-bukong ni Kevin ay nakagat ng matatalas na ngipin ng aso."Aw! Aw!"Malakas na tumahol si General, pagkatapos ay binitawan at muling kumagat."Aw! Aw!"Paulit-ulit."Huwag kang gumalaw, sige ka gusto mo bang madurog ang buto mo? Ayaw ni General ng malikot!”
HECTOR VALDERAMA:"Ano talaga ang nangyari?" tumingin ako ng matalim kay Renz. Dahilan para mapasimangot siya, waring nag-iisip ng maganda salita kung paano niya ipapaliwanag ang lahat."Boss, napag-alaman kong hindi mabuting tao itong si Joshua. Ginagamit niya ang pangalan at kapangyarihan ng kaniyang pamilya para makapam-biktima ng mga kababaihan. Madami na siyang nahalay pero napatahimik ito ng pera. Kaya wala ni isang naglakas loob na mag complaint. Kundi sila bayaran ay tinatakot niya ang kaniyang biktima na papatayin sila pati na ang pamilya nila!” Lalong naningkit ang aking matatalas na mata , agad kong pinutol ang mga sasabihin pa ni Renz. "Hindi ko gustong marinig ang tungkol sa ibang babae. Ang gusto kong marinig ay ang pangyayari tungkol sa asawa ko."Nilunok ni Renz ang kanyang laway. "Wala pa kaming kompletong detalye. Pero nalaman ko na isang araw ay nasa magulong estado ang asawa mo at lumabas siya mula sa parehong hotel kasama si Joshua.Sa oras na iyon, nakitang sin
Alam kong matalino si Anne, kagaya ko ay hindi ako naniniwalang walang kinalaman si Teacher Trisha sa ginawa ni Joy!Common sense, kung talagang gusto niyang bigyan siya ng babala, bakit hindi niya ito sinabi kagabi kay Anne? Bakit kailangang hintayin ang umaga para sabihin ito? Kung kailan tapos na ang lahat.Pagkababa ni Anne sa cellphone niya ay tumingin siya sa akin at nagtanong, "Dumating ba si Joy para kausapin ka?""Oo." diretsahan kong sagot. Muling bumilis ang tibok ng puso ni Anne. "Wala ka bang gustong itanong sa akin?""Paano pala Hector kung may ibang taong humawak na sa akin?"Hindi ako sumagot sa kaniya, bagkus ay diretsahan akong tumingin sa kaniya, hindi ako nagpakita ng anumang klaseng ekspresyon."Anne, may gusto ka bang sabihin sa akin?"Bahagyang kinabahan si Anne. Kinuha niya ang baso ng gatas at uminom nang bahagya na parang nagmamadali. "Hindi ba sinabi na sa'yo ni Joy ang lahat ng dapat niyang sabihin?""Hindi. Gusto kong marinig ito mula sa'yo." Kalmado kon
Kinaladkad niya siya papunta sa sports equipment room, at mabuti na lang ng mga oras na yun ay napadaan ako at nakita ko siya, kaya niligtas ko ang babae.Simula ng malaman ko ang masamang ugali ni Joshua, ilang beses ko na siyang kinausap.Pilit kong pinag-isipan kung paano siya babaguhin at iparamdam sa kanya na mali ang mang-bully ng iba.Nakipag-ugnayan pa ako sa kanyang mga magulang nang pribado, ngunit ang mga resulta ay minimal.Kinalaunan isang araw, nalaman ko na ang babaeng iyon ay sapilitang dinala sa hotel ni Joshua. Hinabol ko siya at gusto ko siyang iligtas, pero..."Tinakpan ni Anne ang kanyang mukha sa sakit, na para bang isa itong bangungot.“Huli na ang lahat, imbis na sumunod ay hinila rin niya ako at ikinulong sa closet na may lagusan pala papunta sa cr. Tapos... ginahasa niya yung babae. Sinusubukan kong makalabas at makagawa ng paraan kung paano ako makakatakas. Awang-awa ako sa babaeng ginagahasa niya.Nasa kubeta ako noon, rinig na rinig ko ang daing ng dalaga,
Hinawakan ko ang kanyang kamay at hinalikan siya sa kaniyang pisngi, pagkatapos ay ngumiti ako ng masaya."Simula ngayon , ang misis ko ay tatawagin ko ng honey at ganun ka din sa akin, OKay?”“Okay!” nahihiya pa rin niyang sabi.“huwag kang mag-alala, iwan mo na sa akin ang bagay na 'yan. Ako na ang bahalang pagalingin ang iyong psychological problema sa hinaharap."Ayaw na ni Anne makita ang sinuman.Pinagsisihan niyang ipinagtapat niya kay Hector ang nagyari, pero kung tutuusin, hindi naman siya nagsisi nang sobra.Matapos ang puso sa pusong pakikipag-usap niya kay Hector, naramdaman ni Anne na mas nakilala pa niya si Hector, at tumaas din ang kanyang simpatya sa kanya.Lalo na ang pangungusap na "Sa tingin mo ba, ako si Hector Valderama na asawa mo ay isang mababaw na lalaki?" iyon ay tumama sa kaibuturan ng kaniyang puso!Wala naman akong alam sa iniisip ni Anne at kumuha ako ng espesyal na keychain at ibinigay ito sa kanya.Ito ay isang flashlight na kasing laki ng palad, madali
Hinihikayat namin ang mga matatanda at estudyante na matapang na tanggapin ang psychological counseling at magsagawa nito, upang maging mas malusog ang kanilang isipan.Bilang isang teacher, mayroon akong ganitong layunin, at ako'y buong pusong tinanggap ang magpa counseling. Hindi ko iniisip na ito ay isang dahilan para ako'y ma-judge ng mga tao."Matapos mag-pause, muli pang nagsalita si Anne."Pangalawa, walang ebidensya ang komite ng kompetisyon upang patunayan na may problema ako sa aking pananaw sa buhay, o na ako ay may problema sa paggabay sa mga estudyante upang hubugin ang kanilang pananaw sa buhay, mga halaga, at pananaw sa mundo.""Pangatlo, hindi dapat ipaalam ng mga psychologist ang personal na impormasyon ng mga nagpapakonsulta. Ito ay paglabag sa mga regulasyon at hindi kinikilala sa legal na antas. Kaya't ang anonymous na impormasyon na ito ay iligal at hindi dapat isaalang-alang ng komite ng kompetisyon.Ang tatlong puntong ito ang aking mga oposisyon. Maraming salam
Maganda ang pelikula, pero hindi ko naman inaasahan na may love scene sa pelikula. Masasabi kong magaling ang director sa pagkuha ng eksena, at ang pelikula ay nakakadala, ang bawat detalye sa kanilang pagtatalik ay talagang pinakita sa pelikulang ito. Hindi ko malaman kung manonood ba ako o hindi, at medyo nahihiya talaga ako sa ganitong paksa.Nang makaisip ako ng dahilan para pumunta saglit sa banyo, ay hinawakan na ni Hector ang maliliit kong kamay at dumaan ang kaniyang mga daliri sa aking kamay. Nagulat ako, nagkunwari akong kalmado at ipagpatuloy ang panonood ng pelikula. Ang malambing at nakaka-encourage na boses ni Hector ay narinig ko sa aking mga tenga."Anne maganda ito. Hindi lang ito ang likas na pangangailangan para sa pagpaparami ng tao mula pa noong sinaunang panahon hanggang ngayon, kundi pati na rin ang mas mataas na pangangailangan ng pag-ibig matapos ang maraming taon ng ebolusyon. Makikita mo, maganda ito, at iba sila sa ginawa ni Joshua. Karamihan sa mga ka
HECTOR POVAnong sinabi ni Anne? Ako aso? Maliit na bagay bakit biglang nagiging big deal sa kaniya?Pero nawala ang pagkaini ko ng maisip ko ang eksena sa pagitan naming dalawa, bahagya kong itinuwid ang aking bibig at ngumiti ng kaunting may kasiyahan. Kinabukasan, dumating si Renz na may dalang almusal na inihanda ni Manang "Hector, tinuruan ko na ng leksyon si Joshua."Pagkabanggit nito biglang lumabas si Anne mula sa master’s bedroom at tumingin kay Hector nang may kaunting pagka-gulat."Anong sinabi ni Renz? Tinuruan niya ng leksyon si Joshua?” Nabigla din si Renz, parang gusto niyang umiyak pero walang luha. Gusto nang umiyak ni Renz pero walang luha. Medyo tumigas ang gwapong mukha ni Hector, pakiramdam niya ay napahiya siya, parang nahuli sa isang kasalanan na ayaw niyang magpahuli.Itinulak ko ang magara kong gold-rimmed eyeglass sa aking ilong at tiningnan si Renz ng may matapang na tingin."Renz! Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo! Na huwag kang basta-bastang mananakit
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m