HECTOR POVAnong sinabi ni Anne? Ako aso? Maliit na bagay bakit biglang nagiging big deal sa kaniya?Pero nawala ang pagkaini ko ng maisip ko ang eksena sa pagitan naming dalawa, bahagya kong itinuwid ang aking bibig at ngumiti ng kaunting may kasiyahan. Kinabukasan, dumating si Renz na may dalang almusal na inihanda ni Manang "Hector, tinuruan ko na ng leksyon si Joshua."Pagkabanggit nito biglang lumabas si Anne mula sa master’s bedroom at tumingin kay Hector nang may kaunting pagka-gulat."Anong sinabi ni Renz? Tinuruan niya ng leksyon si Joshua?” Nabigla din si Renz, parang gusto niyang umiyak pero walang luha. Gusto nang umiyak ni Renz pero walang luha. Medyo tumigas ang gwapong mukha ni Hector, pakiramdam niya ay napahiya siya, parang nahuli sa isang kasalanan na ayaw niyang magpahuli.Itinulak ko ang magara kong gold-rimmed eyeglass sa aking ilong at tiningnan si Renz ng may matapang na tingin."Renz! Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo! Na huwag kang basta-bastang mananakit
THIRD PERSON POVPagdating ni Anne sa faculty office ay nakita niya si Trisha na nag-iimpake ng mga gamit. Mukhang tinanggal siya sa trabaho.Medyo nakaramdam ng kakaiba si Anne tungkol dito, pero hindi naman siya ganoong klase ng tao na mahilig makialam, kaya hindi na siya nagtanong.Nang makita ni Trisha ang malamig na hitsura ni Anne, galit na galit siya. Ibinagsak niya ang notebook na hawak at gustong tanungin si Anne.Pero pagkatapos maglakad ng kalahating distansya, nilunok niya ang laway niya ng may kakaibang ekspresyon, bumalik siya sa upuan, at ipagpatuloy ang paglilinis ng kaniyang mesa ng nakasimangot.Naalala niya ang babala ni Renz sa kaniya "Sabi ni Hector na kung malaman ng misis niya ito, hindi lang basta simpleng paglipat sa isang ordinaryong eskwelahan ang mangyayari sayo Teacher Trisha!”Galit na ipinagpatuloy ni Trisha ang pag-iimpake ng mga gamit at umalis.Pagkaalis niya, nagsimulang magtsismisan ang mga teacher sa opisina."Nakarinig ako na inilipat si Trisha sa
Tumingin ang staff kay Hector at nagsabi, "Hector, gusto niyo bang iwanan ko kayo ng kasama?""Huwag na. Si Renz na lang," sagot ni Hector nang kalmado.Si Renz ay katumbas ng sampung pulis.Sa lahat ng bagay, si Renz ay espesyal na nag training. Kaya naman one in a million ang klase ni Renz. Tumango ang staff at nagsabi, "ok po, Hector, dito lang po ako sa labas. Tawagin niyo po ako kung kailangan."Matapos sabihin iyon, isinara ng staff ang pinto.Nakita ni Elmo na magalang ang staff kay Hector, at may halong pagdududa sa kanyang mga mata, ngunit nagpatuloy siya sa pag-iistambay ng may kabastusan "Mukhang kahit wala na sa kapangyarihan si Hector, mukhang may mga kapiranggot na galamay ka pa rin?” "Tama ka." Tumango si Hector habang may ngiti sa kanyang mukha, "Sa natirang maliit na mukha na ito, sapat na iyon para ihatid kita sa hukay."Pagkatapos magsalita, tumigil ang mukha ni Elmo , at hindi na siya makatawa."Ano'ng ibig mong sabihin Hector? HUh? Dinala mo na ako dito, at h
Nang banggitin ang aksidenteng halos ikamatay niya, naging madilim ang mga mata ni Hector.Napakalalim ng pagtatago ng taong iyon, at wala siyang makuhang mga kahit na anong clue sa may kagagawan noon sa kaniya. Nagkunwari siyang maging paralisado at nagpatanggal sa board of directors para pilitin ang taong nasa likod ng aksidenteng iyon na magpakita."Hector, sa tingin mo ba na pwedeng ang biyenan ng kapatid mo? Dahil siya lang ang palaging bumoboto sayo para i-kick out ka sa board of directors nang sa ganun ay makuha ng kapatid mo ang posisyon?” Hindi naman sumang ayon si Keifer kay Luigi, kaya’t pinutol na niya ito bago pa siya matapos magsalita."Malabo yun. Nakita mo naman kung gaano kaduming magtrabaho si Jennie! Palagi siyang nakakapag-iwan ng ebidensya.” Tumango si Hector sa sinabi ni Keifer "Kung hindi si Jennie, natatakot ako na may mga natirang miyembre pa ng kalaban nating Mafia."Ito rin ang ikinababahala nina Keifer at Luigi.Nakipagtulungan sila sa ilang matataas na
ANNE POVPagkaalis ni Trisha, biglang pumasok si Principal Leoncio sa faculty office. .Tumingin siya sa lahat ng tao na may pekeng ngiti: "Una, ipapaabot ko ang magandang balita sa lahat. Si Teacher Anne ay kumatawan sa ating paaralan upang sumali sa kompetisyon para sa unang antas ng pinakamahusay na teacher sa lungsod at nanalo siya ng unang pwesto."Habang nagsasalita, nagsimula si Ms. Leoncio ng palakpakan.Ang ibang mga teacher sa opisina ay sumunod at pumalakpak din."Teacher Anne, congratulations.""Teacher Anne, congratulations sa'yo."......Bilang respeto sa lahat, tumayo ako at tinanggap ang mga pagbati ng lahat ng may kababaang-loob.Nagpatuloy si Ms. Leoncio sa pagsasalita kaya nakanig kaming lahat sa kaniya ng maigi, kahit na parang nawi-wirduhan na talaga ako. Humarap siya sa akin at kinapitan ang aking balikat saka nagsimulang magsalita. "Kaya, ang Academic Affairs Office ay nagpasya na pagkatapos umalis ni Teacher Trisha, si Teacher Anne na ang magiging pinuno ng En
ANNE MENDOZA VALDERAMA:Tuwang-tuwa ako matapos kong ipadala kay Hector ang scoring form, na-i-imagine ko na ang itsura ng mukha niya pag nakita niya ang loob ng score sheet niya. Humph, naku huwag siyang mag-assume na bibigyan ko siya kaagad ng perfect score pagkatapos ng ginawa niya sa akin kagabi. Tse. Bahala siyang malito! Hinding-hindi ko siya bibigyan ng perfect score!No way!Malinaw kong sinabi kagabi na hindi ko gusto ang ginagawa niya, pero hindi siya nakinig.Oo ang unang part ng pinanuod naming movie ay para sa psychological treatment ko, pero ano naman ang ikalawa?Ang tapang pa niang nagsalita tungkol sa consolidation treatment!Paano ba siya itinuring na isang disente at marangal na pinuno noon?!Habang panay ang reklamo ko sa aking isipan ng kung anu-ano tungkol kay Hector ay wala namang tigil sa pag-vibrate ang aking cellphone at bumubukas sa screen ang message na pumasok sa akin.[I will arrive in NAIA at 3pm today, come pick me up.]Si Vivian…Ang totoong kapatid n
Madalas puntahan ito ng mga empleyado pagkatapos ng trabaho upang mag-barbecue habang pinapanood ang paglubog ng araw—isang romantikong tanawin.Pagkaupo ko pa lang, nakatanggap ako kaagad ng isang message mula kay "Kabet/Hector":[Ms. Anne, napakaganda ng kulay ng ginintuang paglubog ng araw ngayon, pero hindi ito kasing ganda ng isa sa sampung libong bahagi ng iyong kagandahan.]Hindi ko napigilan ang pagtaas ng isang sulok ng aking labi at nakaramdam ako ng kasiyahan, pero sumagot ako ng:[hmp.. Ang bilis mo, minus points ka.]Kabet/Hector: [its unfair! Sinasabi ko lang ang laman ng puso ko! Taos-puso akong nagsasalita.]Nagpalitan ng mensahe ang dalawa nang paulit-ulit. Nakita ito ni Renz at palihim na inisip na talagang magaling ang timing ng pagdating ni Vivian!Dahil sa pagdating ni Vivian, ang orihinal na date ng dalawang tao ay naging hapunan para sa apat.“AYOS! The best ka Vivian!” Matapos ihain ng waiter ang mga pagkain, agad na kinuha nina Hector at Renz ang mga sipit up
THIRD PERSON POVHindi mabasa ni Vivian ang ekspresyon ni Hector, kaya pilya siyang kumindat at nagmaktol "Uncle, gusto kong matulog kasama ang hipag ko! Uncle, sige na patuluyin mo na ako. Palihim akong umuwi ngayon, hindi pa alam ni Mommy!""Hindi pwede. Pumunta ka sa hotel," matigas na sagot ni Hector."Bakit?" tumaas ang boses ni Vivian. "Bakit puwedeng tumira si hipag sa'yo pero ako hindi? Sa totoo lang, hindi ba mas malapit tayo sa isa't isa?"Palaging prangka si Vivian at hindi masyadong nag-iisip bago magsalita.Pagkasabi niya noon, naramdaman niyang parang may mali, kaya agad siyang bumaling kay Anne upang pakalmahin ito."Hipag, huwag kang mag-isip ng masama, hindi yun ang ibig kong sabihin! Ang ibig kong sabihin, hindi pa kayo kasal ng kuya ko, kaya kung sa relasyon lang, mas malapit kaming dalawa ng Uncle ko!"Pagkatapos noon, muling tiningnan ni Vivian ang kanyang tiyuhin na puno ng mga katanungan sa kaniyang isip.Kalma lang na sumagot si Hector: "Ipapa-book kita ng hote
May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso
Tahimik ang buong silid.“Si Joshua, oo, may kaugnayan sa akin ang nangyari. Pero hindi ako nagkamali.Hangga’t ako ang guro ng Class 8, sisiguraduhin kong ligtas at may dignidad ang bawat estudyante ko. Ginawa ko ang tungkulin ko at para sa akin, karapat-dapat akong respetuhin bilang guro.”Pagkatapos ay tumingin siya ng diretso sa mga magulang na may halong lungkot at tapang.“Sabi n’yo, wala pa akong anak. Hindi ko alam ang nararamdaman n’yo.Tama ba ‘yon?”"Mali kayo." Matatag na tinig ni Anne."Kung dumating ang araw na magkaroon ako ng sarili kong anak kahit pa anak kong babae at harapin namin ang ganitong sitwasyon, hinding-hindi ko pipiliin ang takasan ito.""Hahanapin ko ang lahat ng paraan para protektahan ang anak ko. Magbubuo ako ng samahan ng mga magulang, magsanib-puwersa kami, at lalaban kaming magkakasama para sa kaligtasan ng mga bata.""Ituturo ko sa mga anak ko kung paano ipagtanggol ang sarili nila, kung paano umiwas sa mga lalaking may masamang balak.""Sabi nga n
Pagkatapos ng weekend, lalong lumala ang isyu ni Joshua.May mga nagsasabing babagsak na raw ang dalawang tiyo niya sa pwesto.Pero pagkalipas ng dalawang araw, ayos pa rin sila at kaliwa’t kanan ang lumabas na balita para linisin ang pangalan nila.Halimbawa, sinabing nasugatan daw ang pangalawang tiyo habang humahabol ng isang kriminal, at naospital pa ang isang matandang lalaki na sinagip niya...Ang sabi ng lahat, masyado raw makapangyarihan ang Pamilya Cruz!Isang bagong pwersa na kayang tapatan ang Pamilya Valderama !Hindi nagtagal, may naglabas ng mga lumang picture ni Joshua sa mga nightclub, at sinabing bago lang ito na patuloy pa rin siyang nananakot at abusado.Dahil dito, nag-alala na ang mga magulang ng mga estudyante sa klase ni Anne.Pagsapit ng Lunes, naimbitahan si Anne sa conference room.Kakapasok pa lamang ni Anne nang sumulyap siya sa mga magulang ng mga estudyante sa Class 8. Sa isang iglap pa lang, nabuo na agad sa isip niya ang kabuuang ideya ng sitwasyon.Me
Tumango si Hector at mahinahong nagsalita "Kaibigan ng tatay ni Charlene si Dad. Kaya noong namatay ang matanda, inampon niya si Charlene at pinalaki na parang anak."Hindi naman tanga si Anne. Halata niyang pinapaliit ni Hector ang kwento at may tinatago pa ito.Pero ngumiti siya at sabay kapit sa braso ni Hector, "Dear, ang sikreto ng mag-asawa ay katapatan. Kung meron ka man talagang naging relasyon kay Charlene, okay lang. Dahil nakaraan na 'yon. Curious lang ako. Kwento mo naman sa’kin."Habang nagsasalita siya, tumingin siya sa puting bahay sa likod ng Pamilya Valderama at bigla siyang napangiti. "Ganito na lang. Ako rin, magiging totoo sa’yo. Hindi si Vince ang unang minahal ko. Meron din akong first love.""Kuwento mo sa’kin ang tungkol sa’yo at kay Charlene, at ikukuwento ko rin ang sa’kin. Walang lihiman, okay?"Pagkarinig ni Hector, biglang nagbago ang ekspresyon niya. "Hindi puwede! Wala talaga kaming naging kahit ano ni Charlene! Mahal ko, sino yung first love m